Comparative investigations were mad

Comparative investigations were made between wild and domestic ruminants from arid and semi-arid
regions and those species from non-arid areas in an attempt to evaluate the adaptations of these ruminants in terms of the effects of heat stress and dehydration on food intake and digestibility. The effect of (a) an intermittent heat load (a daily light cycle of 12 h at 22 °C and 12 h at 40 °C) compared to 22 °C throughout the day and (b) dehydration level of 15% weight loss, with and without the heat load, on the intake and digestibility of a poor quality hay was investigated in the Grant's gazelle, Oryx, the domestic Turkana goats,fat-tailed sheep, zebu cattle, Thomson's gazelle and wildebeest. The intermittent heat load with water available ad libitum depressed the food intake of zebu cattle and Turkana goats by more than 40%. It had no significant effect on the food intake of the other species. The Thomson's and Grants gazelle, oryx, wildebeest and fat-tailed sheep appear well adapted to withstanding a periodic heat load. Dehydration at 22 °C caused a marked depression on food intake of all the species investigated. Dehydration together with a heat load caused no further reduction in the food intake by the Grants's gazelle, oryx, and goats but it did cause a further reduction in the intake in the other species. The small non-domestic ruminants (i.e. Grant's and Thomson's gazelle) appear much more digestive efficient than any of their domestic counterpart.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำการสอบสวนเปรียบเทียบระหว่างประเทศ และป่าสัตว์เคี้ยวเอื้องจากแห้งแล้ง และกึ่งแห้งแล้งภูมิภาคและสายพันธุ์เหล่านั้นจากพื้นที่ไม่แห้งแล้งเพื่อประเมินการปรับตัวของสัตว์เคี้ยวเอื้องเหล่านี้ในแง่ของผลกระทบของความเครียดความร้อนและการคายน้ำในการบริโภคอาหารและการย่อย ผลของ (ก)โหลดความร้อนเป็นระยะ ๆ (ทุกวันแสงวงจรของ 12 ชม. ที่ 22 ° C และ h 12 ที่ 40 ° C) เมื่อเทียบกับ 22 ° C ตลอดทั้งวันและ (ข) การคายน้ำในระดับ 15% น้ำหนัก กับ และไม่ มีความร้อน โหลด บริโภคและย่อยฟางคุณภาพถูกตรวจสอบในละมั่งของให้ โอรี่ซ์ ประเทศ Turkana แพะ แกะหางไขมัน โค zebu ละมั่งทอมสัน และกำลัง โหลดความร้อนเป็นระยะ ๆ น้ำมี ad libitum ายการบริโภคอาหารของ zebu วัวและแพะ Turkana มากกว่า 40% ไม่มีผลสำคัญในการบริโภคอาหารชนิดอื่นได้ ละมั่ง Thomson และแกรนท์ โอรี่ซ์ กำลัง และหางไขมันแกะปรากฏทั้งปรับจนโหลดความร้อนเป็นครั้งคราว คายที่ 22 ° C เกิดภาวะซึมเศร้าที่ทำเครื่องหมายในการรับประทานอาหารทุกชนิดที่ตรวจสอบ ภาวะขาดน้ำร่วมกับโหลดความร้อนที่เกิดจากได้ลดในการบริโภคอาหารของแกรนท์ละมั่ง โอรี่ซ์ และแพะ แต่มันทำให้มีการลดเพิ่มเติมในการบริโภคในสายพันธุ์อื่น ๆ ไม่ใช่ประเทศในสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็ก (เช่นแกรนท์และละมั่งทอมสัน) ปรากฏมากอาหารอื่น ๆ มีประสิทธิภาพกว่าคู่ของพวกเขาในประเทศใดก็

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตรวจสอบเปรียบเทียบได้ทำระหว่างป่าและสัตว์เคี้ยวเอื้องในประเทศจากแห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้ง
ภูมิภาคและสายพันธุ์ที่มาจากพื้นที่ที่ไม่ใช่แห้งแล้งในความพยายามที่จะประเมินผลการดัดแปลงมาจากสัตว์เคี้ยวเอื้องเหล่านี้ในแง่ของผลกระทบของความเครียดความร้อนและการคายน้ำในการบริโภคอาหารและการย่อย ผลของการ (ก) ภาระความร้อนสม่ำเสมอ (รอบแสงทุกวัน 12 ชั่วโมงที่ 22 องศาเซลเซียสและ 12 ชั่วโมงที่ 40 ° C) เมื่อเทียบกับ 22 องศาเซลเซียสตลอดทั้งวันและ (ข) ระดับการคายน้ำของการลดน้ำหนัก 15% ที่มีและไม่มีภาระความร้อนบนการบริโภคและการย่อยได้ของหญ้าแห้งที่มีคุณภาพดีได้รับการตรวจสอบในละมั่งแกรนท์, Oryx, แพะ Turkana ประเทศแกะอ้วนหางวัววัวสีบิวละมั่งทอมสันและครืน โหลดความร้อนต่อเนื่องกับน้ำกินอย่างเต็มที่โฆษณาที่มีความสุขการบริโภคอาหารของวัวและแพะวัวสีบิว Turkana โดยกว่า 40% มันไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในการบริโภคอาหารของสายพันธุ์อื่น ๆ ทอมสันและแกรนต์ละมั่ง Oryx แกะครืนและไขมันเทลด์ปรากฏปรับดีกับการต่อสู้โหลดความร้อนเป็นระยะ ๆ การคายน้ำที่ 22 องศาเซลเซียสทำให้เกิดภาวะซึมเศร้าการทำเครื่องหมายในการบริโภคอาหารทุกชนิดสอบสวน การคายน้ำพร้อมกับภาระความร้อนไม่ก่อให้เกิดการลดลงต่อไปในการรับประทานอาหารโดยเงินอุดหนุนของละมั่ง Oryx และแพะ แต่มันก็ทำให้เกิดการลดลงต่อไปในการบริโภคในสายพันธุ์อื่น ๆ สัตว์เคี้ยวเอื้องที่ไม่ใช่ในประเทศเล็ก ๆ (เช่นแกรนท์และละมั่งทอมสัน) ปรากฏมีประสิทธิภาพกว่าการย่อยอาหารกว่าใด ๆ ของคู่ในประเทศของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปรียบเทียบได้ระหว่างป่าและแห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งในสัตว์เคี้ยวเอื้องจากภูมิภาคและผู้ที่ไม่แห้งแล้ง ชนิด จาก พื้นที่ ในความพยายามที่จะประเมินการปรับตัวของสัตว์เคี้ยวเอื้องพวกนี้ในแง่ของผลกระทบของความเครียดความร้อนและน้ำในการบริโภคอาหาร และ การย่อยได้ของ . ผลของภาระความร้อน ( ) เป็นระยะๆ ( ทุกวัน แสงรอบ 12 H 22 ° C และ 12 ชั่วโมง ที่ 40 °องศาเซลเซียส ) เมื่อเทียบกับ 22 องศา C ตลอดทั้งวัน และ ( ข ) ระดับของการสูญเสียน้ำหนัก 15 เปอร์เซ็นต์ และไม่มีภาระความร้อน ในการบริโภค และการย่อยได้ของฟาง มีคุณภาพเป็นการตรวจสอบของ แกรนท์ ละมั่ง กวางเขาตรง แพะ Turkana ภายในประเทศ ไขมันแกะ หางวัวเซบูของทอมสันละมั่งและวัวป่า ภาระความร้อนต่อเนื่องกับทั้งโฆษณาน้ำใช้ได้คับ การรับประทานอาหารของ Turkana และแพะโดยกว่า 40% วัวเซบู . มันไม่มีผลกระทบต่อการบริโภคอาหารชนิดอื่น ๆ ส่วนของทอมสันและมอบละมั่ง นที วัวและไขมันแกะ หางปรากฏดัดแปลงได้ดีทนต่อโหลดความร้อนเป็นระยะ ๆ ที่ 22 ° C ทำให้การทำเครื่องหมายซึ่งการบริโภคอาหารทุกชนิดได้ ขาดน้ำร่วมกับโหลดความร้อนที่เกิดต่อไม่ลดการบริโภคอาหาร โดยมอบเป็นละมั่ง นที และแพะ แต่มันทำให้ลดเพิ่มเติมในการบริโภคในชนิดอื่น ๆ ที่ไม่เล็กในสัตว์เคี้ยวเอื้อง ( เช่น แกรนท์ และของทอมสันละมั่ง ) ปรากฏมากขึ้นการย่อยอาหารมีประสิทธิภาพกว่ากันในประเทศของพวกเขา