This study aimed to evaluate the em

This study aimed to evaluate the emotion recognition abilities of adults (n = 23) with an
intellectual disability (ID) compared with a control group of children (n = 23) without ID
matched for estimated cognitive ability. The study examined the impact of: task paradigm,
stimulus type and preferred processing style (global/local) on accuracy. We found that, after
controlling for estimated cognitive ability, the control group performed significantly better
than the individuals with ID. This provides some support for the emotion specificity
hypothesis. Having a more local processing style did not significantly mediate the relation
between having ID and emotion recognition,but did significantly predict emotion recognition
ability after controlling for group. This suggests that processing style is related to emotion
recognition independently of having ID. The availability of contextual information improved
emotion recognition for people with ID when compared with line drawing stimuli, and
identifying a target emotion from a choice of two was relatively easier for individuals with ID,
compared with the other task paradigms. The results of the study are considered in the
context of current theories of emotion recognition deficits in individuals with ID.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความสามารถการรับรู้อารมณ์ของผู้ใหญ่ (n = 23) กับการพิการทางสติปัญญา (ID) เปรียบเทียบกับเด็กในกลุ่มควบคุม (n = 23) ไม่ IDจับคู่สำหรับประเมินความสามารถทางปัญญา การศึกษาผลกระทบของการตรวจสอบ: งานกระบวนทัศน์กระตุ้นชนิดและรูปแบบการประมวลผลที่ต้องการ (ส่วนกลาง/ท้องถิ่น) ความแม่นยำ เราพบว่า หลังการควบคุมเพื่อประเมินความสามารถทางปัญญา กลุ่มควบคุมดำเนินการอย่างมีนัยสำคัญดีกว่ากว่าบุคคลที่มีรหัส นี้ให้การสนับสนุนบางอย่างสำหรับความจำเพาะอารมณ์สมมติฐานนี้ มีการประมวลผลแบบท้องถิ่นมากขึ้นได้ไม่มากเป็นสื่อกลางความสัมพันธ์ระหว่างมีการจดจำ ID และอารมณ์ความรู้สึก แต่ไม่ทำนายการรู้อารมณ์อย่างมีนัยสำคัญความสามารถหลังจากควบคุมสำหรับกลุ่ม นี้แสดงให้เห็นว่า การประมวลผลแบบเกี่ยวข้องกับอารมณ์ความรู้สึกการรับรู้โดยอิสระจากมีรหัส ปรับปรุงความพร้อมของข้อมูลบริบทการรับรู้อารมณ์สำหรับคนที่มี ID เมื่อเปรียบเทียบกับตัวกระตุ้นวาดเส้น และการระบุเป้าหมายที่อารมณ์ความรู้สึกจากการเลือกของทั้งสองก็ค่อนข้างง่ายสำหรับผู้ที่มี IDเมื่อเทียบกับความกรอบของงานอื่น ๆ ผลของการศึกษาจะพิจารณาในการบริบทของปัจจุบันทฤษฎีของผลขาดทุนสะสมการรับรู้อารมณ์ในบุคคลที่มีรหัส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความสามารถในการรับรู้อารมณ์ความรู้สึกของผู้ใหญ่ (n = 23) ที่มี
ความพิการทางปัญญา (ID) เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมของเด็ก (n = 23) โดยหมายเลข
ที่ตรงกับความสามารถทางปัญญาโดยประมาณ การศึกษาการตรวจสอบผลกระทบของ: กระบวนทัศน์งาน
ประเภทกระตุ้นและรูปแบบการประมวลผลที่แนะนำ (ทั่วโลก / ท้องถิ่น) บนความถูกต้อง เราพบว่าหลังจาก
การควบคุมความสามารถทางปัญญาประมาณกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญการดำเนินการที่ดีขึ้น
กว่าบุคคลที่มี ID นี้ให้การสนับสนุนบางอย่างสำหรับอารมณ์ความจำเพาะ
สมมติฐาน มีรูปแบบการประมวลผลในท้องถิ่นมากขึ้นไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญเป็นสื่อกลางความสัมพันธ์
ระหว่างการมีบัตรประจำตัวและการรับรู้อารมณ์ความรู้สึก แต่ไม่ได้รับการยอมรับอย่างมีนัยสำคัญทำนายอารมณ์
ความสามารถในการควบคุมหลังจากที่กลุ่ม นี้แสดงให้เห็นว่ารูปแบบการประมวลผลที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์ความรู้สึกที่
ได้รับการยอมรับอย่างเป็นอิสระของการมีบัตรประจำตัว ความพร้อมของข้อมูลบริบทการปรับปรุง
การรับรู้อารมณ์ความรู้สึกสำหรับคนที่มีบัตรประจำตัวเมื่อเทียบกับสิ่งเร้าวาดเส้นและ
การระบุเป้าหมายอารมณ์ความรู้สึกจากการเลือกของทั้งสองค่อนข้างง่ายสำหรับบุคคลที่มีบัตรประจำตัว
เมื่อเทียบกับกระบวนทัศน์งานอื่น ๆ ผลการศึกษาได้รับการพิจารณาใน
บริบทของทฤษฎีปัจจุบันของการขาดดุลการรับรู้อารมณ์ความรู้สึกในบุคคลที่มี ID