to achieve increasing plasticity (P

to achieve increasing plasticity (Park et al., 2008). The most commonly used plastisizers include various polyols (glycerine), oligosaccharides and lipids (monoglycerides, phospholipids) that are destroying the hydrogen bonds between polymer chains, make structure more fluid, thereby increasing the elasticity. However, the barrier properties of the film are reducing (Hettiarachchy, Eswaranandam, 2005); besides these agents significantly increase the hydrophilicity of the material and as a result, increase its vapor permeability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อให้เพิ่ม plasticity (สวนร้อยเอ็ด al., 2008) Plastisizers ที่ใช้บ่อยที่สุดได้แก่ polyols (กลีเซอรีน), oligosaccharides และโครงการ (monoglycerides, phospholipids) ที่จะทำลายพันธบัตรไฮโดรเจนระหว่างโซ่พอลิเมอร์ต่าง ๆ ทำให้โครงสร้างของเหลวเพิ่มมากขึ้น จึงช่วยเพิ่มความยืดหยุ่นใน อย่างไรก็ตาม อุปสรรคคุณสมบัติของฟิล์มจะลดลง (Hettiarachchy, Eswaranandam, 2005); นอกจากนี้ตัวแทนเพิ่ม hydrophilicity ของวัสดุ และเพิ่ม permeability ของไอน้ำเป็นผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อให้บรรลุปั้นที่เพิ่มขึ้น (พาร์ et al., 2008) plastisizers ใช้กันมากที่สุดรวมถึงโพลีออลต่างๆ (กลีเซอรีน) oligosaccharides และไขมัน (monoglycerides, phospholipids) ที่มีการทำลายพันธะไฮโดรเจนระหว่างโซ่โพลิเมอร์ทำให้โครงสร้างของเหลวมากขึ้นจึงช่วยเพิ่มความยืดหยุ่น อย่างไรก็ตามคุณสมบัติอุปสรรคของภาพยนตร์เรื่องนี้จะช่วยลด (Hettiarachchy, Eswaranandam, 2005); นอกเหนือจากสารเหล่านี้มีนัยสำคัญเพิ่มความชอบน้ำของวัสดุและเป็นผลให้เพิ่มการซึมผ่านไอของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อให้บรรลุเพิ่มพลาสติก ( ปาร์ค et al . , 2008 ) ที่ใช้บ่อยที่สุด plastisizers รวมเกาะต่างๆ ( กลีเซอรีน ) , โอลิโกแซคคาไรด์ และไขมัน ( monoglycerides phospholipids , ) ที่ทำลายพันธะไฮโดรเจนระหว่างโซ่พอลิเมอร์ ทำให้โครงสร้างของเหลวมากขึ้น จึงเพิ่มความยืดหยุ่น อย่างไรก็ตาม อุปสรรค คุณสมบัติของฟิล์มจะลด ( hettiarachchy eswaranandam , ,2005 ) ; นอกจากนี้ตัวแทนเหล่านี้เพิ่ม hydrophilicity ของวัสดุและการเพิ่มการซึมผ่านของไอน้ำ .