approach allows us to relax the ass

approach allows us to relax the assumption of strict absolute priority which
underlies the traditional approach to valuing risky debt.
A number of important insights about the valuation of risky debt emerge
from this analysis. We show that the correlation of a firm's assets with
changes in the level of the interest rate can have significant effects on the
value of risky fixed-income securities. We also show that the term structure
of credit spreads can have a variety of different shapes. In addition, our
model implies that credit spreads are negatively related to the level of
interest rates. Finally, our model has many implications for hedging the
interest rate and default risk of corporate debt.
The empirical results suggest that the implications of this valuation model
are consistent with the properties of credit spreads implicit in Moody's
corporate bond yield averages. In particular, credit spreads are negatively
related to the level of interest rates. Furthermore, differences in credit
spreads across industries and sectors appear to be related to difference in
correlations between equity returns and changes in the interest rate. We also
find that changes in interest rates account for more of the variation in credit
spreads for investment-grade bonds than changes in the value of the assets of
the firm. The results provide strong evidence that both default risk and
interest rate risk are necessary components for a valuation model for corporate
debt.
Finally, we observe that while traditional approaches to modelling risky
debt provide important conceptual insights, they have not provided practical
tools for valuing realistic types of corporate securities. The primary advantage
of this model is that it is easily applied to all types of corporate debt
securities and, therefore, can be used to provide specific pricing and hedging
results rather than just general implications. In particular, the model provides
a simple theoretical benchmark against which the observed properties
of risky corporate debt prices can be compared. Future research should focus
on testing whether this two-factor model is able to explain the actual level of
corporate bond yields using detailed cross-sectional and time-series data for
individual bonds and firms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

approach allows us to relax the assumption of strict absolute priority whichunderlies the traditional approach to valuing risky debt.A number of important insights about the valuation of risky debt emergefrom this analysis. We show that the correlation of a firm's assets withchanges in the level of the interest rate can have significant effects on thevalue of risky fixed-income securities. We also show that the term structureof credit spreads can have a variety of different shapes. In addition, ourmodel implies that credit spreads are negatively related to the level ofinterest rates. Finally, our model has many implications for hedging theinterest rate and default risk of corporate debt.The empirical results suggest that the implications of this valuation modelare consistent with the properties of credit spreads implicit in Moody'scorporate bond yield averages. In particular, credit spreads are negativelyrelated to the level of interest rates. Furthermore, differences in creditspreads across industries and sectors appear to be related to difference incorrelations between equity returns and changes in the interest rate. We alsofind that changes in interest rates account for more of the variation in creditspreads for investment-grade bonds than changes in the value of the assets ofthe firm. The results provide strong evidence that both default risk andinterest rate risk are necessary components for a valuation model for corporateหนี้สุดท้าย เราสังเกตพบว่า ในขณะที่วิธีแบบดั้งเดิมในแบบจำลองมีความเสี่ยงหนี้ให้ความเข้าใจแนวคิดสำคัญ พวกเขาไม่ได้ให้ปฏิบัติเครื่องมือสำหรับการกำหนดค่าชนิดจริงของหลักทรัพย์ของบริษัท ประโยชน์หลักรุ่นนี้ มันจะได้ใช้กับทุกประเภทของหนี้สินของบริษัทหลักทรัพย์ และ ดังนั้น สามารถใช้ได้เพื่อให้การกำหนดราคา และ hedgingผลลัพธ์มากกว่านัยทั่วไปเพียงแค่นั้น แสดงแบบโดยเฉพาะเกณฑ์มาตรฐานทฤษฎีเป็นอย่างกับที่สังเกตคุณสมบัติหนี้มีความเสี่ยงขององค์กร สามารถเปรียบเทียบราคา ควรเน้นการวิจัยในอนาคตในการทดสอบว่ารุ่นสองปัจจัยนี้สามารถอธิบายระดับของจริงระเบียบทำให้ใช้รายละเอียดเหลว และเวลาชุดข้อมูลสำหรับพันธบัตรแต่ละและบริษัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการที่ช่วยให้เราสามารถที่จะผ่อนคลายสมมติฐานของสำคัญแน่นอนที่เข้มงวดซึ่งรองรับวิธีการแบบดั้งเดิมที่จะประเมินมูลค่าหนี้ที่มีความเสี่ยง. จำนวนของข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญเกี่ยวกับการประเมินมูลค่าของตราสารหนี้ที่มีความเสี่ยงเกิดจากการวิเคราะห์นี้ เราแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ของสินทรัพย์ของ บริษัท ที่มีการเปลี่ยนแปลงในระดับของอัตราดอกเบี้ยที่สามารถมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในมูลค่าของหลักทรัพย์ประเภทตราสารหนี้ที่มีความเสี่ยง นอกจากนี้เรายังแสดงให้เห็นว่าโครงสร้างระยะยาวของการกระจายเครดิตสามารถมีความหลากหลายของรูปทรงที่แตกต่างกัน นอกจากนี้เรารูปแบบการแสดงให้เห็นว่าการแพร่กระจายเครดิตมีความสัมพันธ์เชิงลบกับระดับของอัตราดอกเบี้ย สุดท้ายรูปแบบของเรามีหลายความหมายสำหรับการป้องกันความเสี่ยงจากอัตราดอกเบี้ยและความเสี่ยงเริ่มต้นของหนี้ภาคเอกชน. ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าผลกระทบของรูปแบบการประเมินนี้มีความสอดคล้องกับคุณสมบัติของเครดิตกระจายนัยใน Moody ของค่าเฉลี่ยของอัตราผลตอบแทนพันธบัตรขององค์กร โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระจายเครดิตเชิงลบที่เกี่ยวข้องกับระดับของอัตราดอกเบี้ย นอกจากนี้ความแตกต่างในสินเชื่อกระจายในทุกอุตสาหกรรมและภาคปรากฏว่าจะเกี่ยวข้องกับความแตกต่างในความสัมพันธ์ระหว่างผลตอบแทนผู้ถือหุ้นและการเปลี่ยนแปลงในอัตราดอกเบี้ย นอกจากนี้เรายังพบว่าการเปลี่ยนแปลงของอัตราดอกเบี้ยในบัญชีมากขึ้นของการเปลี่ยนแปลงในเครดิตกระจายพันธบัตรการลงทุนชั้นกว่าการเปลี่ยนแปลงในมูลค่าของสินทรัพย์ของบริษัท ผลการให้หลักฐานที่ทั้งสองมีความเสี่ยงค่าเริ่มต้นและเสี่ยงจากอัตราดอกเบี้ยเป็นองค์ประกอบที่จำเป็นสำหรับรูปแบบการประเมินสำหรับองค์กรหนี้. ในที่สุดเราสังเกตว่าในขณะที่วิธีการแบบดั้งเดิมในการสร้างแบบจำลองที่มีความเสี่ยงหนี้ให้ข้อมูลเชิงลึกทางความคิดที่สำคัญพวกเขายังไม่ได้ให้การปฏิบัติเครื่องมือสำหรับการประเมินมูลค่าที่เป็นจริงประเภทหลักทรัพย์ของ บริษัท ประโยชน์หลักของรุ่นนี้ก็คือว่ามันถูกนำไปใช้อย่างง่ายดายกับทุกประเภทของหนี้หลักทรัพย์และดังนั้นจึงสามารถนำมาใช้เพื่อให้การกำหนดราคาที่เฉพาะเจาะจงและการป้องกันความเสี่ยงผลมากกว่าความหมายทั่วไปเพียง โดยเฉพาะอย่างยิ่งรูปแบบที่มีมาตรฐานทางทฤษฎีที่เรียบง่ายกับที่คุณสมบัติข้อสังเกตของราคาตราสารหนี้ที่มีความเสี่ยงขององค์กรสามารถนำมาเปรียบเทียบ การวิจัยในอนาคตควรจะมุ่งเน้นในการทดสอบว่ารุ่นนี้สองปัจจัยคือสามารถที่จะอธิบายในระดับที่แท้จริงของอัตราผลตอบแทนพันธบัตรขององค์กรโดยใช้รายละเอียดตัดขวางและข้อมูลอนุกรมเวลาสำหรับพันธบัตรของแต่ละบุคคลและบริษัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการที่ช่วยให้เราผ่อนคลายสมมติฐานของความเข้มงวดแน่นอนซึ่ง
แผ่นอยู่วิธีการแบบดั้งเดิมกับมูลค่าหนี้ที่มีความเสี่ยง .
จำนวนของข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญเกี่ยวกับมูลค่าของหนี้ที่มีความเสี่ยงอุบัติ
จากการวิเคราะห์นี้ เราแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ของสินทรัพย์ของ บริษัท กับ
เปลี่ยนแปลงในระดับของอัตราดอกเบี้ยจะมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงของตราสารหนี้
มูลค่าหลักทรัพย์นอกจากนี้เรายังแสดงให้เห็นว่าโครงสร้างในระยะ
เครดิตแพร่กระจายสามารถมีความหลากหลายของรูปทรงที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ รูปแบบของเรา
แสดงว่าเครดิตแพร่กระจายมีความสัมพันธ์ทางลบกับระดับ
อัตราดอกเบี้ย สุดท้ายนางแบบของเรามีหลายความหมายสำหรับ
อัตราดอกเบี้ยและความเสี่ยงของหนี้ของ บริษัท ประกันความเสี่ยง .
ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าผลกระทบของรุ่นนี้มูลค่า
จะสอดคล้องกับคุณสมบัติของเครดิตแพร่กระจายความนัยใน Moody ' s
พันธบัตรบริษัทให้ผลผลิตเฉลี่ย . โดยเฉพาะสินเชื่อกระจายส่ง
ที่เกี่ยวข้องกับระดับของอัตราดอกเบี้ย นอกจากนี้ ความแตกต่างในการกระจายสินเชื่อ
ข้ามอุตสาหกรรม และภาคที่ปรากฏจะเกี่ยวข้องกับความแตกต่างในความสัมพันธ์ระหว่างผลตอบแทนหุ้น
และการเปลี่ยนแปลงอัตราดอกเบี้ย
เรายังพบว่า บัญชีการเปลี่ยนแปลงในอัตราดอกเบี้ยที่มากขึ้นของการเครดิตสำหรับหุ้นกู้เกรด
กระจายการลงทุนมากกว่าการเปลี่ยนแปลงในมูลค่าของสินทรัพย์ของ
บริษัท ผลให้หลักฐานว่าทั้งความเสี่ยงและ
ความเสี่ยงอัตราดอกเบี้ยเป็นส่วนประกอบที่จำเป็นสำหรับรูปแบบของหนี้ของบริษัท
.
ในที่สุด เราสังเกตว่าในขณะที่ดั้งเดิมวิธีการสร้างแบบจำลองความเสี่ยง
หนี้ที่ให้ข้อมูลเชิงลึกที่แนวคิดที่สำคัญ พวกเขาไม่ได้ให้เครื่องมือที่เป็นประโยชน์สำหรับประเภทของหลักทรัพย์
มูลค่าจริงขององค์กร ประโยชน์หลัก
ของรุ่นนี้คือมันสามารถใช้กับทุกประเภทของหนี้
บริษัทหลักทรัพย์และจึงสามารถใช้เพื่อให้ราคาที่เฉพาะเจาะจงและการป้องกันความเสี่ยง
ผลลัพธ์มากกว่าผลกระทบทั่วไป โดยเฉพาะรุ่นให้
ทฤษฎีง่ายมาตรฐานกับที่และคุณสมบัติ
ราคาหนี้ของบริษัทมีความเสี่ยง จะเทียบได้ วิจัยในอนาคตควรเน้น
ในการทดสอบว่า ปัจจัยที่สองโมเดลสามารถอธิบายระดับที่แท้จริงของผลผลิตของภาคตัดขวางโดยใช้
หุ้นกู้และพันธบัตร ข้อมูลอนุกรมเวลาสำหรับ
บุคคลและบริษัท