“What, what do you want to do?” Wal

“What, what do you want to do?” Walter asked, shaking.

“Come on, genius magician, form a contract with my darling disciple. Become Claire’s second pair of eyes.” Emery chuckled. A spirit’s senses were far better than the senses of a normal person.

“What can I do? Right now I don’t have even the slightest bit of energy.” After hearing this, Walter was a bit relieved.

“No, I can let you gain some energy. But you must become my disciple’s second pair of eyes and help her detect and survive dangers.” Emery said.

“What contract?” Walter asked doubtfully, then frowned. “I’m telling you, don’t even think about restricting me forever. And not the master-servant soul contract either.”

Emery shook his head and said gently, “No, I only need an equal contract where you and Claire can communicate mentally within a certain radius. Claire will probably meet a lot of danger in the future. I hope you can help dispel those dangers with all your effort. As compensation, I’ll help you recover some of your power and find a suitable body for you.”

“That good?” Once he heard this, Walter was delighted, but then asked in suspicion, “Are you trying to deceive to me?”

“Definitely not. I swear upon my honor as a magician.” Emery said seriously.

“Then that’s good, no problem.” Walter was happy again. In the days that followed when Walter met those unusually annoying problems, he would realize how tragic it was that he agreed to Emery’s proposal. If Claire was a little devil, then Emery was a big devil.

Claire looked at the two negotiating, confused. Emery then made Claire put her hand on top of the Spiritual Stone and started chanting some strange incantation. A faint white light covered Claire and the Spiritual Stone. The white light dissipated after a short while, but Claire felt something different in her head. She could now communicate directly with Walter telepathically!

“Walter should be more sensitive to dark magic, so with Walter by your side, things will be much easier.” This was what Emery said, but Claire didn’t really understand what he meant. She only felt that Emery was planning for something!

“Alright, Claire, you just came back today so you must be tired. You should rest early.” Emery pushed open the window and jumped out.

Claire looked thoughtfully at the Spiritual Stone in her hand while stroking her chin. She knitted her brows, thinking.

“Walter, is this Spiritual Stone very valuable? Can you conceal your dark aura?” Claire frowned as she asked.

“Of course it’s very valuable. By attaching myself to this stone, I can hide my dark aura. If I don’t expose myself on purpose, then everyone would think this was a normal stone.” Walter said, very pleased with himself. This meant that when Emery found out there was something in the stone, it was Walter himself who purposely exposed himself.

“Valuable?” Claire played around with the small stone, and said casually, “It’s disposable, only able to be used once before becoming trash. This thing is valuable?”

“Of course, this could count as a sub-Artifact! You can store a spirit inside. There are very few people who can recognize this is a Spiritual Stone. Your master is remarkable. Even the Divine Prince couldn’t identify it.” The last sentence was completely unnecessary. If the Divine Prince recognized this stone, Walter wouldn’t be here talking to Claire right now.

At least with Walter around her it would be easier to sense dark auras. Claire thought about it, then let it go. Today she was too tired. She would ask this guy about dark magic another day.

“Sleep.” Walter was waiting for Claire to respond, only to hear this lazy word again.

Walter again stared at Claire when she calmly took off her clothes. Then with only one glance from Claire, Walter felt cold all over, and hurriedly squirmed into the Spiritual Stone.

The next day, as soon as Claire woke up, the housekeeper came to tell her that the scholar Camille would come and teach her literature and math. Looks like Gordan had already prepared a schedule for Claire this summer.

After breakfast, Claire went to her own study. Camille was already there waiting for her. Everyone had a study, but Duke Gordan’s study had more books, so Claire usually liked to read there.

Just like before, Camille acted cultured and refined, with his never changing gentle smile. His gorgeous blonde hair was still splendid.

“Teacher, thank you for waiting.” Claire smiled and curtsied before Camille.

“No, I’ve also just arrived. Let’s start class then.” Camille smiled.

Claire sat down, sitting up straight. Someone already placed all the textbooks she was going to need on her desk.

Camille wrote equations on the blackboard while Claire listened intently. Suddenly, one of Camille’s small movements aroused Claire’s suspicion.

Camille was a little stiff when he wrote, and although it was only a tiny bit, the stiffness was definitely there. Claire knew that little movement by heart. It’s because when one is wounded, lifting one

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"อะไร อะไรที่คุณต้องการทำ? " วอลเตอร์ถาม สั่น"มา อัจฉริยะนักมายากล แบบฟอร์มสัญญากับศิษย์รักของฉัน เป็น ตาคู่ที่สองของแคลร์" นายเบา ๆ ความรู้สึกของจิตใจได้ดีกว่าความรู้สึกของคนปกติ"ฉันทำอะไร เดี๋ยวนี้ไม่มีแม้แต่นิดของพลังงาน" หลังจากที่ได้ยินนี้ วอลเตอร์ก็โล่งใจนิด ๆ"ไม่มี ฉันสามารถให้คุณได้รับพลังงานบางอย่าง แต่คุณต้องเป็น ตาคู่ที่สองศิษย์ของฉัน และช่วยตรวจหาเธอ และอยู่รอดอันตราย" ทรายกล่าวว่า"ไหนสัญญา" วอลเตอร์ถามหวาดระแวง frowned แล้ว "ฉันบอกคุณ ไม่ได้คิดการจำกัดฉันตลอดไป และข้าราชการหลักวิญญาณสัญญาอย่างใดอย่างหนึ่ง"นายส่ายหัว และพูดเบา ๆ "ไม่ เพียงต้องการสัญญาเท่าที่คุณและแคลร์สามารถสื่อจิตใจภายในรัศมีบางอย่าง แคลร์จะอาจจะพบกับอันตรายเป็นจำนวนมากในอนาคต หวังว่าคุณสามารถช่วยกำจัดความอันตรายเหล่านั้น ด้วยความพยายามของคุณ เป็นค่าตอบแทน ผมจะช่วยคุณกู้คืนบางส่วนของพลังงานของคุณ และค้นหาร่างกายเหมาะกับคุณ""ที่ดี" เมื่อเขาได้ยินนี้ วอลเตอร์ยินดี แต่แล้ว คำถามในข้อสงสัย "คุณกำลังพยายามหลอกลวงให้ฉัน""แน่นอนไม่ ข้าพเจ้าเมื่อเกียรติของฉันเป็นเล่น" ทรายกล่าวอย่างจริงจัง" แล้วนั่นคือดี ไม่มีปัญหา" วอลเตอร์เป็นความสุขอีกครั้ง ในวันที่ตามเมื่อวอลเตอร์รำคาญผิดปกติปัญหา เขาจะรู้ว่าเศร้าก็ว่า เขายอมรับข้อเสนอของนาย ถ้าแคลร์ น้อยปีศาจ แล้วนาย เป็นปีศาจขนาดใหญ่แคลร์มองที่สองการเจรจาต่อรอง สับสน ใบแล้วทำใส่มือของเธออยู่ด้านบนหินวิญญาณแคลร์ และเริ่มสวดมนต์ปลุกเสกบางอย่างแปลก แสงสีขาวจาง ๆ ปกคลุมแคลร์และหินวิญญาณ แสงสีขาว dissipated หลังสั้น แต่แคลร์รู้สึกบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกันในหัวของเธอ เธอสามารถสื่อสารโดยตรงซึ่งวอลเตอร์ก้าว"วอลเตอร์ควรจะอ่อนไหวมากกับเวทมนตร์มืด เพื่อกับวอลเตอร์เคียงข้างคุณ สิ่งที่จะเป็นมากขึ้น" นี่คือสิ่งที่นายพูด แต่แคลร์ไม่เข้าใจทุก ๆ คนจริง ๆ เธอเท่านั้นรู้สึกว่า ทรายคือการวางแผนสำหรับสิ่งที่"ไม่เป็นไร แคลร์ คุณเพิ่งกลับมาวันนี้เพื่อที่คุณต้องเหนื่อย ควรหยุดพักก่อน" นายผลักดันเปิดหน้าต่าง และกระโดดออกแคลร์มองอย่างพิถีพิถันที่หินวิญญาณในมือของเธอในขณะที่ลูบคางของเธอ เธอถักคิ้วของเธอ ความคิด"วอลเตอร์ อันมีค่าหิน วิญญาณ สามารถคุณปกปิดกลิ่นอายของคุณมืด" แคลร์ frowned เธอถาม"แน่นอนว่ามีคุณค่ามากขึ้น โดยการแนบตัวเองเป็นหินนี้ ฉันสามารถซ่อนกลิ่นอายของฉันมืด ถ้าผมไม่เปิดเผยตัวเองใน แล้วทุกคนจะคิดเป็นหินปกติ วอลเตอร์กล่าวว่า ยินดีมากกับตัวเอง นี้หมายความ ว่า เมื่อนายพบออกมีบางสิ่งบางอย่างในหิน มันเป็นวอลเตอร์เองที่จงใจเปิดเผยตัวเอง"มีคุณค่าอย่างไร" แคลร์เล่นรอบกับก้อนหินขนาดเล็ก และกล่าวว่า ลวก "มันเป็นเพียงสามารถที่จะใช้หนึ่งครั้งก่อนกลายเป็น ถังขยะ ทิ้ง สิ่งนี้คือมีคุณค่า"แน่นอน นี้อาจนับเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ย่อย คุณสามารถเก็บวิญญาณภายใน มีคนน้อยมากที่สามารถรู้จักนี้เป็นหินวิญญาณ หลักการที่น่าทึ่ง เจ้าชายพระเจ้าแม้ไม่ระบุมัน" ประโยคที่สุดท้ายคือไม่จำเป็นทั้งหมด ถ้าเจ้าชายพระเจ้ารู้จักหิน วอลเตอร์ไม่ที่นี่คุยกับแคลร์อยู่น้อย กับวอลเตอร์รอบเธอ มันจะง่ายต่อการรู้สึกมืดรัศมี แคลร์คิดเกี่ยวกับมัน แล้วปล่อยมันผ่านไป วันนี้เธอเหนื่อยเกินไป เธอจะถามผู้ชายคนนี้มืดเมจิกวันอื่น"นอนหลับ" วอลเตอร์กำลังรอแคลร์ตอบ เพียงได้ยินคำนี้ขี้เกียจอีกวอลเตอร์จ้องไปที่แคลร์อีกครั้งเมื่อเธอใจเย็นเอาออกเสื้อผ้าของเธอ แล้ว มีเพียงชำเลืองมองจากแคลร์ วอลเตอร์รู้สึกเย็นทั่ว และ squirmed รีบเป็นหินวิญญาณในวันถัดไป เป็นแคลร์ตื่น บุฟเฟ่ต์มาบอกเธอว่านักวิชาการ Camille จะออกมา และสอนวรรณกรรมและคณิตศาสตร์ของเธอ ดูเหมือนว่า Gordan ได้แล้วเตรียมกำหนดการสำหรับแคลร์ฤดูร้อนนี้หลังจากอาหารเช้า แคลร์ไปศึกษาเอง Camille อยู่ที่นั่นแล้วรอเธอ ทุกคนมีการศึกษา แต่ Duke Gordan ศึกษามีหนังสือเพิ่มเติม ดังนั้นแคลร์มักจะชอบการอ่านมีเหมือนก่อน Camille ดำเนินการล้าง และการก ลั่น ด้วยการยิ้มอ่อนโยนไม่เคยเปลี่ยนแปลง ผมสีบลอนด์ของเขางดงามยังคงสวยงามได้"ครู ขอบคุณสำหรับการรอคอย" แคลร์ยิ้ม และ curtsied ก่อน Camille"ไม่มี ฉันได้ยังเพิ่งมาถึง เรามาเริ่มเรียนแล้ว" Camille ยิ้มแคลร์นั่งลง นั่งอัพตรง คนใส่ไว้ตำราทั้งหมดที่เธอกำลังจะต้องบนโต๊ะของเธอแล้วCamille เขียนสมการบนกระดานดำในขณะที่แคลร์ฟังอย่างตั้งใจ ทันใดนั้น หนึ่งของ Camille สั่นไหวกระตุ้นความสงสัยของ ClaireCamille เป็นแข็งเล็กน้อย เมื่อเขาเขียน และแม้ว่าจะเพียง tiny บิต ความแข็งที่นั่นแน่นอน แคลร์รู้การเคลื่อนไหวที่น้อยใจ ก็เนื่องจากเมื่อหนึ่งคือได้รับบาดเจ็บ ยกหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"สิ่งที่ทำในสิ่งที่คุณต้องการจะทำอย่างไร?" วอลเตอร์ถามสั่น. "Come on, นักมายากลอัจฉริยะในรูปแบบสัญญากับสาวกที่รักของฉัน กลายเป็นคู่ที่สองของแคลร์ของดวงตา. "Emery หัวเราะ ความรู้สึกของจิตวิญญาณของคนที่ดีกว่าความรู้สึกของคนปกติ. "สิ่งที่ฉันจะทำอย่างไร ตอนนี้ผมไม่ได้แม้แต่นิดของพลังงาน. "หลังจากที่ได้ยินเรื่องนี้วอลเตอร์เป็นบิตโล่งใจ. " ไม่ฉันสามารถช่วยให้คุณได้รับพลังงานบางอย่าง แต่คุณจะต้องกลายเป็นสาวกของฉันคู่ที่สองของดวงตาและช่วยให้เธอตรวจสอบและความอยู่รอดอันตราย. "ทรายกล่าวว่า. " สิ่งที่สัญญา? "วอลเตอร์ถามหวาดระแวงขมวดคิ้วแล้ว "ผมบอกคุณไม่ได้คิดเกี่ยวกับการ จำกัด ฉันตลอดไป และไม่ Soul สัญญาต้นแบบคนรับใช้อย่างใดอย่างหนึ่ง. " Emery ส่ายหัวและพูดเบา ๆ " ไม่ฉันจะต้องทำสัญญาเท่ากับที่คุณและแคลร์สามารถสื่อสารจิตใจภายในรัศมีบางอย่าง แคลร์อาจจะตอบสนองความต้องการจำนวนมากของอันตรายในอนาคต ฉันหวังว่าคุณสามารถช่วยปัดเป่าอันตรายผู้ที่มีความพยายามทั้งหมดของคุณ เป็นค่าตอบแทน, ฉันจะช่วยให้คุณสามารถกู้คืนบางส่วนของอำนาจของคุณและพบว่ามีร่างกายที่เหมาะสมสำหรับคุณ. " " ดีที่? "เมื่อเขาได้ยินเสียงนี้วอลเตอร์ก็ยินดี แต่แล้วถามความสงสัย" คุณกำลังพยายามที่จะหลอกลวงให้ฉัน ? " " ไม่แน่นอน ฉันสาบานต่อเกียรติยศของฉันเป็นนักมายากล. "ทรายกล่าวอย่างจริงจัง. " จากนั้นที่ดีไม่มีปัญหา. "วอลเตอร์ก็มีความสุขอีกครั้ง ในวันที่เกิดขึ้นตามเมื่อวอลเตอร์พบปัญหาที่น่ารำคาญผิดปกติเหล่านั้นเขาจะตระหนักถึงวิธีการที่น่าเศร้าก็คือการที่เขาเห็นด้วยกับข้อเสนอของ Emery ถ้าแคลร์เป็นปีศาจน้อยแล้ว Emery เป็นปีศาจขนาดใหญ่. แคลร์มองไปที่สองการเจรจาต่อรองสับสน Emery ทำแล้วแคลร์ใส่มือของเธอที่ด้านบนของหินทางจิตวิญญาณและเริ่มสวดมนต์คาถาบางอย่างแปลก ๆ แสงสีขาวจาง ๆ ปกคลุมแคลร์และหินจิตวิญญาณ แสงสีขาวกระจายไปหลังจากที่ในขณะสั้น ๆ แต่แคลร์รู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกันในหัวของเธอ ตอนนี้เธอสามารถสื่อสารโดยตรงกับวอลเตอร์ telepathically! "วอลเตอร์ควรจะมีความสำคัญมากขึ้นในการมนต์ดำเพื่อให้กับวอลเตอร์โดยด้านข้างของคุณสิ่งที่จะง่ายขึ้น." นี่คือสิ่งที่ทรายกล่าวว่า แต่แคลร์ไม่เข้าใจจริงๆสิ่งที่เขาหมาย เธอรู้สึกว่า Emery กำลังวางแผนสำหรับบางสิ่งบางอย่าง! "Alright, แคลร์, คุณเพียงแค่กลับมาในวันนี้เพื่อให้คุณต้องเหนื่อย คุณควรพักผ่อนในช่วงต้น. "Emery ผลักดันให้เปิดหน้าต่างและกระโดดออก. แคลร์มองความคิดที่จิตวิญญาณหินในมือของเธอในขณะที่เธอลูบคาง เธอถักคิ้วของเธอคิด. "วอลเตอร์นี้คือจิตวิญญาณหินที่มีคุณค่ามาก? คุณสามารถปกปิดกลิ่นอายมืดของคุณ? "แคลร์ขมวดคิ้วขณะที่เธอถาม. " แน่นอนมันมีคุณค่ามาก โดยการแนบตัวเองให้หินนี้ผมสามารถซ่อนกลิ่นอายมืดมิดของฉัน ถ้าฉันไม่ได้เปิดเผยตัวเองกับวัตถุประสงค์แล้วทุกคนจะคิดว่านี่คือหินปกติ. "วอลเตอร์กล่าวว่ายินดีเป็นอย่างยิ่งกับตัวเอง นั่นหมายความว่าเมื่อ Emery พบว่ามีบางสิ่งบางอย่างในหินก็คือวอลเตอร์ตัวเองที่สัมผัสจงใจตัวเอง. "ที่มีคุณค่า?" แคลร์เล่นรอบด้วยหินขนาดเล็กและกล่าวว่าตั้งใจ "มันทิ้งเพียงสามารถที่จะนำมาใช้อีกครั้งก่อน กลายเป็นถังขยะ สิ่งนี้มีค่า? " " ของหลักสูตรนี้สามารถนับเป็นสิ่งประดิษฐ์ย่อย! คุณสามารถจัดเก็บจิตวิญญาณภายใน มีคนน้อยมากที่สามารถรับรู้นี้เป็นหินที่มีจิตวิญญาณ ต้นแบบของคุณเป็นที่น่าทึ่ง แม้พระเจ้าเจ้าชายไม่สามารถระบุมัน. "ประโยคสุดท้ายก็ไม่จำเป็นครบถ้วน ถ้าพระเจ้าเจ้าชายได้รับการยอมรับหินก้อนนี้วอลเตอร์จะไม่อยู่ที่นี่พูดคุยกับแคลร์ในขณะนี้. อย่างน้อยกับวอลเตอร์รอบ ๆ ตัวเธอมันจะง่ายที่จะรู้สึกรัศมีมืด แคลร์คิดเกี่ยวกับมันแล้วปล่อยให้มันไป วันนี้เธอเหนื่อยเกินไป เธอจะขอให้ผู้ชายคนนี้เกี่ยวกับมนต์ดำอีกวัน. "นอน." วอลเตอร์รอแคลร์เพื่อตอบสนองเท่านั้นที่จะได้ยินคำว่าขี้เกียจนี้อีกครั้ง. วอลเตอร์อีกครั้งจ้องที่แคลร์เมื่อเธอใจเย็นเอาออกเสื้อผ้าของเธอ จากนั้นมีเพียงหนึ่งอย่างรวดเร็วจากแคลร์วอลเตอร์รู้สึกเย็นทั่วทุกมุมและรีบดิ้นเข้าไปในจิตวิญญาณหิน. ในวันถัดไปทันทีที่แคลร์ตื่นขึ้นมาแม่บ้านมาบอกเธอว่านักวิชาการคามิลล์จะมาสอนวรรณคดีของเธอและ คณิตศาสตร์ ดูเหมือน Gordan ได้เตรียมไว้แล้วระยะเวลาในการแคลร์ในฤดูร้อนนี้. หลังอาหารเช้า, แคลร์ไปเรียนของเธอเอง คามิลล์มีอยู่แล้วรอเธอ ทุกคนมีการศึกษา แต่การศึกษาของดยุค Gordan มีหนังสือให้มากขึ้นเพื่อให้แคลร์มักจะชอบที่จะอ่านมี. เช่นเดียวกับก่อนที่คามิลล์ทำหน้าที่เพาะเลี้ยงและการกลั่นด้วยไม่เคยเปลี่ยนรอยยิ้มอ่อนโยนของเขา ผมบลอนด์ของเขาที่งดงามก็ยังคงสวยงาม. "อาจารย์ขอขอบคุณสำหรับการรอคอย." แคลร์ยิ้มและ curtsied ก่อนที่คามิลล์. "ไม่ฉันยังเพิ่งมาถึง ขอเริ่มต้นระดับแล้ว. "คามิลล์ยิ้ม. แคลร์นั่งลงนั่งตัวตรง ใครบางคนแล้ววางตำราทั้งหมดที่เธอจะต้องอยู่บนโต๊ะทำงานของเธอ. คามิลล์เขียนสมการบนกระดานดำในขณะที่แคลร์ได้ฟังอย่างตั้งใจ ทันใดนั้นหนึ่งของการเคลื่อนไหวเล็ก ๆ คามิลล์กระตุ้นความสงสัยของแคลร์. คามิลล์เป็นแข็งเล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อเขาเขียนและแม้ว่ามันจะเป็นเพียงเล็กน้อยตึงก็มีแน่นอน แคลร์รู้ว่าการเคลื่อนไหวเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้วยหัวใจ มันเป็นเพราะเมื่อคนหนึ่งได้รับบาดเจ็บยกหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" อะไร คุณจะทำอะไร ? " วอลเตอร์ถาม , สั่น" เอาน่า อัจฉริยะนักมายากล , แบบฟอร์มสัญญากับลูกศิษย์ที่รักของฉัน เป็น แคลร์ สองคู่ของตา " เมอรี่ หัวเราะ . ของวิญญาณประสาทสัมผัสดีกว่าวิสัยของคนปกติ" ฉันสามารถทำอะไร ? ตอนนี้ฉันไม่มีแม้แต่นิดเดียวของพลังงาน . " หลังจากได้ฟังเรื่องนี้ วอลเตอร์ ก็โล่งใจ" ไม่ ฉันสามารถช่วยให้คุณได้รับพลังงาน แต่คุณต้องเป็นลูกศิษย์ของฉันสองคู่ของตาและช่วยให้เธอสามารถอยู่รอดอันตราย " เมอรี่ กล่าว" สัญญาอะไร ? " วอลเตอร์ ถามอย่างสงสัย ก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน . " ผมบอกคุณไม่ได้คิดเกี่ยวกับการฉันตลอดไป ไม่ใช่เจ้านายทาสวิญญาณสัญญาเหมือนกัน .กากกะรุนส่ายหัวและพูดเบา ๆ " ไม่ ฉันเพียงแค่ต้องการสัญญาเท่ากับที่คุณแคลร์สามารถสื่อสารทางจิตได้ภายในรัศมีบางอย่าง แคลร์ อาจจะเจออันตรายเยอะแยะ ในอนาคต ฉันหวังว่าคุณสามารถช่วยปัดเป่าอันตรายเหล่านั้นกับความพยายามของคุณทั้งหมด เพื่อเป็นการชดเชย ผมจะช่วยคุณกู้คืนบางส่วนของพลังงานของคุณและหาร่างที่เหมาะสมสำหรับคุณ ." ขนาดนั้นเลยเหรอ ? " เมื่อเขาได้ยินนี้ , วอลเตอร์ ปลื้มมาก แต่ก็ถามด้วยความสงสัย " คุณพยายามจะหลอกฉันเหรอ "" ไม่ใช่แน่นอน ฉันสาบานต่อเกียรติของข้าเป็นผู้วิเศษ " Emery กล่าวอย่างจริงจัง" งั้นก็ดี ไม่มีปัญหา วอลเตอร์กำลังมีความสุขอีกครั้ง ในวันรุ่งขึ้นเมื่อวอลเตอร์ เจอปัญหาน่ารำคาญผิดปกติ เขาจะตระหนักถึงวิธีการที่น่าเศร้า มันว่า เขาเห็นด้วยกับข้อเสนอของผลประกอบการของ ถ้าแคลร์มีปีศาจน้อย แล้วเมอรี่ เป็นปีศาจที่ใหญ่แคลร์มองทั้งสองเจรจา สับสน กากกะรุนแล้วทำให้แคลร์ใส่มือของเธอที่ด้านบนของหินประหลาดทางจิตวิญญาณและเริ่มสวดมนต์คาถา แสงสีขาวบางๆปกคลุม แคลร์ และ หินวิญญาณ แสงสีขาวกระจายหลังจากที่ในขณะสั้น แต่แคลร์รู้สึกบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกันในหัวของเธอ ตอนนี้เธอสามารถสื่อสารโดยตรงกับวอลเตอร์ทางโทรจิต !" วอลเตอร์ น่าจะแพ้มนต์ดำ ดังนั้น กับ วอลเตอร์ โดยด้านข้างของคุณ ทุกอย่างจะง่ายขึ้น . " นี้คือสิ่งที่ Emery กล่าว แต่แคลร์ก็ไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร เธอแค่รู้สึกว่า Emery ถูกวางแผนบางอย่าง" เอาล่ะ แคลร์ เธอเพิ่งกลับวันนี้ ดังนั้นคุณต้องเหนื่อย คุณควรจะพักก่อน " เมอรี่ผลักเปิดหน้าต่างและกระโดดออกไปแคลร์มองอย่างที่หินวิญญาณในมือของเธอในขณะที่ลูบคางของเธอ เธอถักคิ้ว เธอคิดอะไรอยู่" วอลเตอร์ เป็นหิน จิตใจนี้มีคุณค่ามาก ? คุณสามารถปกปิดกลิ่นอายมืด ? " แคลร์ขมวดคิ้วเมื่อเธอถาม" แน่นอน มันมีค่ามาก โดยการแนบตัวเองกับหินนี้ ฉันสามารถซ่อนออร่ามืดของฉัน ถ้าผมไม่เปิดเผยตัวเอง เพราะทุกคนจะคิดว่าเป็นหินปกติ วอลเตอร์ กล่าวว่า พอใจมากกับตัวเอง ตั้งใจ ว่า เมื่อช่วงเวลาพบว่ามีบางอย่างในหิน มันวอลเตอร์เองก็จงใจเปิดเผยตัวเอง" ที่มีคุณค่า ? " แคลร์เล่นกับหินขนาดเล็กและพูดเรียบๆ " มันทิ้งเท่านั้นสามารถใช้ครั้งเดียว ก่อนที่จะกลายเป็นขยะ สิ่งนี้มีค่า ? "" แน่นอน นี่ก็นับว่าเป็นวัตถุย่อย ! คุณสามารถเก็บวิญญาณภายใน มีคนน้อยมากที่รู้จักนี้ เป็นหินแห่งจิตวิญญาณ เจ้านายของคุณจะโดดเด่น แม้แต่องค์เทพไม่สามารถระบุได้ " ประโยคสุดท้ายมันไม่จำเป็นเลย ถ้าเจ้าชายเทพยอมรับว่าหินนี้ วอลเตอร์ คงไม่ต้องมาพูดกับแคลร์ในตอนนี้อย่างน้อยกับวอลเตอร์รอบตัวเธอมันง่ายที่จะรู้สึกมืด Auras . แคลร์คิดเกี่ยวกับมันแล้วปล่อยมันไป วันนี้เธอเหนื่อยมาก เธอจะถามเขาเกี่ยวกับศาสตร์มืดอีกวัน" นอน " วอลเตอร์รอแคลร์ตอบสนองเท่านั้นที่จะได้ยินคำว่าขี้เกียจอีกวอลเตอร์อีกครั้งมองแคลร์ เมื่อเธอค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าของเธอ แล้วมีเพียงหนึ่งอย่างรวดเร็วจากแคลร์ วอลเตอร์ รู้สึกเย็นไปทั้งตัว และรีบ squirmed เป็นหินแห่งจิตวิญญาณวันต่อมา ทันทีที่แคลร์ตื่น แม่บ้านมาเพื่อบอกเธอว่านักวิชาการคามิลจะมาสอนการเขียนของเธอ และ คณิตศาสตร์ ดูเหมือน gordan ได้เตรียมตารางเวลาแคลร์ฤดูร้อนนี้หลังจากอาหารเช้า แคลร์ ไปศึกษาเอง คามิลก็มีรอเธอ ทุกคนมีการศึกษา แต่การศึกษาของดยุค gordan มีหนังสือมากกว่า ดังนั้นแคลร์มักจะชอบอ่านมีเหมือนแต่ก่อน คามิลทำเลี้ยงและการกลั่นที่มีของเขาไม่เคยเปลี่ยน รอยยิ้มที่อ่อนโยน ผมสีบลอนด์สวยงาม ยังวิจิตร" ครู . . . ขอบคุณสำหรับการรอคอย แคลร์ยิ้มและดูแต๋วๆนะก่อนที่ Camille" ไม่ ฉันก็เพิ่งมาถึงเหมือนกัน มาเริ่มคลาสกันแล้ว " คามิลยิ้มแคลร์นั่ง นั่งตัวตรง ใครได้แล้วใส่หนังสือเรียน เธอกำลังต้องการบนโต๊ะทำงานของเธอคามิลเขียนสมการบนกระดานดำในขณะที่แคลร์ฟังอย่างตั้งใจ ทันใดนั้น หนึ่งของการเคลื่อนไหวเล็ก ๆของคามิลล์กระตุ้นความสงสัยของแคลร์คามิลค่อนข้างแข็งเมื่อเขาเขียน และแม้ว่ามันเป็นเพียงบิตเล็ก ๆ