Demographic and weight-history info

Demographic and weight-history information was obtained at
study entry. The primary endpoints were the proportion of women
with an excessive gestational weight gain on the basis of the 1990
IOM guidelines and the proportion of women at (60.9 kg) or
below their pregravid weights at 6 mo postpartum. The 1990
IOM guidelines were used because these data were collected
before the 2009 revisions. Pregravid weight was based on a selfreport
at the time of study enrollment. Although the validity of
self-reported prepregnancy weight has been shown to be good,
especially if collected early in pregnancy (18, 32, 33), a measured
weight from the year before pregnancy was available from
the clinical records of 203 of the 401 participants (109 NW and
94 OW/OB women) to assess the validity of recalled prepregnancy
weights. The correlation between the participant selfreported
and physician measured weights was 0.95 (P = 0.0001)
with a mean discrepancy of 0.5 6 3.0 kg and no significant (P =
0.64) differences between NWand OW/OB subjects. These data
provided evidence that participants’ self-reported weight information
was a valid indication of their prepregnancy weight,
even across weight strata. Heights were measured by trained
research staff with a stadiometer at study entry. Total gestational
weight gain was computed on the basis of the pregravid weight
and weight at the last clinic visit (on calibrated scales) before
delivery. On the basis of the 1990 IOM guidelines (21), we
classified gestational weight gain as excessive in NW women
whose weight gains were .35 lb (15.9 kg) and in overweight
women whose gains were .25 lb (11.4 kg). Because the 1990
IOM recommendation for obese women provided only a lower
limit of gain, similar to other studies, we combined overweight
and obese women in our analysis and set the upper weight gain
goal of 25 lb (11.4 kg) (34–36). Postpartum weight, changes in
demographics, and breastfeeding status (any breastfeeding
compared with formula only) were obtained by a blinded research
assistant at the 6-mo postpartum visit. Obstetric records
were abstracted after delivery to obtain maternal and fetal
complications.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้รับข้อมูลทางประชากรและประวัติน้ำหนักที่ศึกษารายการ ปลายทางหลักมีสัดส่วนของผู้หญิงกับการรับน้ำหนักครรภ์ที่มากเกินไปถก 1990IOM หลักเกณฑ์และสัดส่วนของผู้หญิงที่ (60.9 กก.) หรือด้านล่างเวลา 6 เดือนหลังคลอดน้ำหนัก pregravid ปี 1990ใช้แนวทาง IOM เนื่องจากข้อมูลเหล่านี้ถูกเก็บรวบรวมก่อนการปรับปรุง 2009 น้ำหนัก pregravid ตาม selfreportเมื่อทำการลงทะเบียนเรียน แม้ว่าความถูกต้องของน้ำหนัก prepregnancy ตนเองได้รับการแสดงจะดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ารวบรวมไว้ในการตั้งครรภ์ (18, 32, 33), การวัดน้ำหนักจากปีก่อนที่จะตั้งครรภ์ได้จากการบันทึกคลินิก 203 คน 401 (109 NW และผู้หญิง เดียว/OB 94) เพื่อประเมินความถูกต้องของ prepregnancy ถูกเรียกคืนน้ำหนัก ความสัมพันธ์ระหว่าง selfreported ผู้เข้าร่วมและแพทย์วัดน้ำหนักเป็น 0.95 (P = 0.0001)มีความขัดแย้งหมายถึง 0.5 6 3.0 kg และไม่มีนัยสำคัญ (P =0.64) ความแตกต่างระหว่างวัตถุ NWand เดียว/OB ข้อมูลเหล่านี้มีหลักฐานของผู้เข้าร่วมเองรายงานข้อมูลน้ำหนักเป็นตัววัดน้ำหนักของพวกเขา prepregnancy ถูกต้องแม้ในชั้นน้ำหนัก ความสูงวัดได้โดยการฝึกอบรมพนักงานวิจัย stadiometer ศึกษารายการ ครรภ์รวมน้ำหนักถูกคำนวณบนพื้นฐานของน้ำหนัก pregravidน้ำหนักที่คลินิกครั้งสุดท้าย (บนเครื่องชั่งเทียบ) ไปก่อนส่ง ถกแนวทาง IOM 1990 (21), เราขณะตั้งครรภ์น้ำหนักจัดเป็นมากเกินไปในผู้หญิง NWที่มีกำไรน้ำหนักถูก.35 ปอนด์ (15.9 กิโลกรัม) และมีน้ำหนักเกินผู้หญิงที่มีกำไรได้.25 ปอนด์ (11.4 กก.) เนื่องจากปี 1990คำแนะนำของ IOM สำหรับผู้หญิงอ้วนให้ล่างเท่านั้นขีดจำกัดของกำไร คล้ายกับการศึกษาอื่น ๆ เรารวมกันมีน้ำหนักเกินและผู้หญิงอ้วนในชุดน้ำหนักบนและการวิเคราะห์ของเราได้รับเป้าหมายของ 25 ปอนด์ (11.4 กก.) (34-36) น้ำหนักหลังคลอด การเปลี่ยนแปลงข้อมูลประชากร และให้นมบุตรสถานะ (การเลี้ยงลูกด้วยนมเมื่อเทียบกับสูตรเท่านั้น) ได้รับมา โดยวิจัย blindedผู้ช่วยที่ไปหลังคลอด 6 เดือน ระเบียนสูติกรรมมีบทคัดย่ออยู่หลังคลอดการมารดา และทารกภาวะแทรกซ้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลประชากรและน้ำหนักประวัติศาสตร์ที่ได้รับที่
เข้าร่วมการศึกษา ปลายทางหลักมีสัดส่วนของผู้หญิง
ที่มีน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นขณะตั้งครรภ์มากเกินไปบนพื้นฐานของปี 1990
แนวทาง IOM และสัดส่วนของผู้หญิงที่ (60.9 กก.) หรือ
ด้านล่างน้ำหนัก pregravid ของพวกเขาที่ 6 เดือนหลังคลอด ปี 1990
แนวทาง IOM ถูกนำมาใช้เพราะข้อมูลเหล่านี้ได้ถูกรวบรวมมา
ก่อนปี 2009 การแก้ไข น้ำหนัก Pregravid อยู่บนพื้นฐานของ selfreport
ในช่วงเวลาของการลงทะเบียนการศึกษา แม้ว่าความถูกต้องของ
ตนเองรายงานน้ำหนัก prepregnancy ได้รับการแสดงจะดี
โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเก็บรวบรวมในช่วงต้นของการตั้งครรภ์ (18, 32, 33), วัด
น้ำหนักจากปีก่อนที่จะตั้งครรภ์ได้จาก
บันทึกทางคลินิกของ 203 ของผู้เข้าร่วม 401 (109 NW และ
94 ผู้หญิง OW / OB) เพื่อประเมินความถูกต้องของการเรียกคืน prepregnancy
น้ำหนัก ความสัมพันธ์ระหว่างผู้เข้าร่วม selfreported
และแพทย์วัดน้ำหนักเป็น 0.95 (p = 0.0001)
มีความคลาดเคลื่อนเฉลี่ย 0.5 6 3.0 กก. และไม่มีการอย่างมีนัยสำคัญ (p =
0.64) ความแตกต่างระหว่าง NWand OW / OB วิชา ข้อมูลเหล่านี้
ให้หลักฐานว่าข้อมูลน้ำหนักตนเองรายงานเข้าร่วม
เป็นข้อบ่งชี้ที่ถูกต้องของน้ำหนัก prepregnancy ของพวกเขา
แม้ในชั้นน้ำหนัก ไฮถูกวัดโดยผ่านการฝึกอบรม
เจ้าหน้าที่วิจัยกับ stadiometer ที่เข้าศึกษา รวมขณะตั้งครรภ์
เพิ่มน้ำหนักคำนวณบนพื้นฐานของน้ำหนัก pregravid
และน้ำหนักที่เข้ามาคลินิกที่ผ่านมา (บนตาชั่งสอบเทียบ) ก่อนที่จะ
ส่งมอบ บนพื้นฐานของปี 1990 แนวทาง IOM (21) เรา
จัดน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นขณะตั้งครรภ์มากเกินไปใน NW ผู้หญิง
ที่มีน้ำหนักขึ้นเป็น 0.35 ปอนด์ (15.9 กก.) และน้ำหนักเกิน
ผู้หญิงที่มีกำไรอยู่ที่ 0.25 ปอนด์ (11.4 กิโลกรัม) เพราะปี 1990
คำแนะนำ IOM สำหรับผู้หญิงอ้วนให้เฉพาะที่ต่ำกว่า
ขีด จำกัด ของการเพิ่มคล้ายกับการศึกษาอื่น ๆ เรารวมน้ำหนักเกิน
ผู้หญิงและโรคอ้วนในการวิเคราะห์ของเราและการตั้งค่าการเพิ่มของน้ำหนักบน
เป้าหมายของ 25 ปอนด์ (11.4 กิโลกรัม) (34-36) น้ำหนักหลังคลอดการเปลี่ยนแปลงใน
ประชากรและสถานะการเลี้ยงลูกด้วยนม (เลี้ยงลูกด้วยนมใด ๆ
เมื่อเทียบกับสูตรเท่านั้น) ที่ได้จากการวิจัยตาบอด
ผู้ช่วยที่เข้ามาหลังคลอด 6-Mo บันทึกสูติ
ถูกใจลอยหลังคลอดจะได้รับมารดาและทารกในครรภ์
มีภาวะแทรกซ้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และข้อมูลทางประวัติศาสตร์ได้น้ำหนักรายการการศึกษา และข้อมูลปฐมภูมิ สัดส่วนของผู้หญิงที่มีน้ำหนักมากเกินไปขณะตั้งครรภ์ บนพื้นฐานของ 2533พันธะแนวทางและสัดส่วนของผู้หญิงที่ภายในกิโลกรัม ) หรือด้านล่างของ pregravid น้ำหนัก 6 โม หลังคลอด 1990แนวทางการใช้ข้อมูลเหล่านี้เพราะพันธะศึกษาก่อนปี 2009 การแก้ไข น้ำหนัก pregravid ยึด selfreportในเวลาของการลงทะเบียนเรียน แม้ว่าความถูกต้องของself-reported prepregnancy น้ำหนักได้เป็นดีโดยเฉพาะ ถ้าเก็บในการตั้งครรภ์ก่อน ( 18 , 32 , 33 ) , วัดน้ำหนักจากปีก่อนการตั้งครรภ์ที่สามารถใช้ได้จากข้อมูลทางคลินิกของ 203 ของ 401 คน ( 109 NW และ94 . / OB ผู้หญิง ) เพื่อประเมินความถูกต้องของการเรียก prepregnancyน้ำหนัก ความสัมพันธ์ระหว่างผู้เข้าร่วม selfreportedและแพทย์วัดน้ำหนักเท่ากับ 0.95 ( P = 0.0001 )ด้วยหมายถึงความแตกต่างของ 0.5 6 3.0 กิโลกรัมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P =4 ) ความแตกต่างระหว่าง nwand วิชาโอ๊ย / OB . ข้อมูลเหล่านี้ให้หลักฐานว่าผู้เข้าร่วม ' self-reported น้ำหนักข้อมูลเป็นข้อบ่งชี้ที่ถูกต้องของ prepregnancy น้ำหนักของพวกเขาแม้น้ำหนักชั้น ความสูงวัดจากการฝึกอบรมเจ้าหน้าที่วิจัยกับ stadiometer ที่เข้าศึกษา ทั้งหมดขณะตั้งครรภ์น้ำหนักที่ถูกคำนวณบนพื้นฐานของน้ำหนัก pregravidและน้ำหนักที่คลินิกเข้าชมครั้งล่าสุด ( ในการสอบเทียบเครื่องชั่ง ) ก่อนส่ง บนพื้นฐานของสิทธิมนุษยชน 1990 แนวทาง ( 21 ) , เราจัดตั้งครรภ์น้ำหนักเพิ่มมากเกินไปใน NW เป็นผู้หญิงที่มีน้ำหนักเพิ่มเป็น 35 ปอนด์ ( มากกก ) และอ้วนผู้หญิงที่มีกำไรอยู่ที่ 25 ปอนด์ ( 11.4 กิโลกรัม ) เพราะปีคำแนะนำสำหรับผู้หญิงอ้วนมีพันธะเพียงกว่าขอบเขตของการศึกษาอื่น ๆได้ คล้ายกับเรารวมคนอ้วนและผู้หญิงอ้วนในการวิเคราะห์ของเราและชุดเพิ่มน้ำหนักบนเป้าหมายของ 25 ปอนด์ ( 11.4 กิโลกรัม ) ( 34 – 36 ) น้ำหนักหลังคลอด , การเปลี่ยนแปลงในประชากร และการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ( นมสถานะใด ๆเมื่อเทียบกับสูตรเฉพาะ ) ที่ได้รับการวิจัยโดยตาบอดผู้ช่วยที่ 6-mo หลังคลอดเยี่ยมชม ประวัติสูติศาสตร์เป็นสรุปหลังคลอดมารดาและทารกในครรภ์เพื่อขอรับภาวะแทรกซ้อน