I hated summer.My name is Tyler, an

I hated summer.


My name is Tyler, and my parents used to send me at my grandpa’s house during the summer time. He educated my dad using the fist, and he used to do the same with me.  My grandma was a docile woman, not incline to question his husband’s will.
For this reason I used to pass a lot of time out of their house. I didn’t have friends there, and I didn’t understand why my parents want me to stay there!
One day I was walking along the seaside, thinking, when I heard a weird noise.
It seemed to be a suffocated scream of pain. But where did it come from?


“it hurts”


 I heard it, in my head.


I looked around, there was just sand.


 “it hurts”


something repeated.


I said out loud.


After few seconds it answered.    


“pain”





“under”


I looked down, there were some rocks. I moved one of them finding what looked like a green worm.





“dying”


I was astonished. Was this worm communicating with me?


"What can I do?"





“weak”


It was still.


I don't know why, but I touched it. And then all become blank. I felt something inside me, in my veins, in my brain.  


I woke up hours later. I was in my room at my granpa's house. My head hurt.





“It's normal if it hurts”


The green coloured worm was on my desk.


 I asked.


“You saved my life Tyler. And now you're home”





" I have been insjde of you Tyler. I have been you. So I know your name, your relative's names, your habits, your flavours. I have looked into your pure soul, boy. I've felt your loneliness, your fears, your kindness.”



I didnt know what to say.


"I had to get inside of you, because I was dying. I needed energy. I became you. Normaly I would have lived your life for a while and then went away. But I wanted to give your body back as soon as possible as a thank you for stopping by when you heard my pain."





It didn't make any sense! I had a lot of questions, but I couldn't make my mouth to open.


“You are tired. When one of my specie interfere with your organisms, it's very stressful. Now sleep. We'll talk tomorrow”


I slept without dreaming, for more then 12 hours, then I was waken by my angry grandpa. He was complaining that it was a shame for me to sleep  at 11 in the morning.


I almost forgot what happened the day  before when I saw the thing hiding on my desk.


“how are you? Have you rested enough?”


"Y...yes" my mouth was dry.


"Go to have breakfast, we'll talk later"


I was starving, so I did what it told me. Then he explained me everything. His specie couldn't survive for long out of a human body, they lived as parasite the lives of others. They always existed, but their existence has always been a secret. We talked a lot that day. It was kind, and gentle, so when he told me he had to go to find a new body I felt very gloomy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันเกลียดฤดูร้อนชื่อของฉันคือ ไทเลอร์ และพ่อแม่ของฉันส่งฉันที่บ้านของคุณปู่ของฉันในช่วงฤดูร้อน เขาศึกษาพ่อใช้กำปั้น และเขาใช้ทำเช่นเดียวกับฉัน ฉันเป็นผู้หญิงไป ไม่ลาดเอียงจะถามสามีของเขาจะ เหตุผลนี้ ที่ผมใช้ผ่านจำนวนมากเวลาออกจากบ้านของพวกเขา ไม่มีเพื่อนมี และฉันไม่เข้าใจทำไมพ่อต้องฉันมี วันหนึ่งผมได้เดินไปตามชายทะเล คิด เมื่อฉันได้ยินเสียงแปลกมันดูเหมือนจะ กรี๊ดอึดอัดเจ็บปวด แต่มันมาจากไหน"มันเจ็บ" ผมได้ยินมัน ในหัวของฉันมองรอบ ๆ มีเพียงหาดทราย "มันเจ็บ"บางสิ่งบางอย่างซ้ำ<> ผมพูดดัง ๆ <>หลังจากไม่กี่วินาทีมันตอบ "เจ็บปวด"<>ใต้"ผมมองลง มีหิน ผมย้ายหนึ่งในพวกเขาค้นหาสิ่งที่ดูเหมือนหนอนสีเขียว"ตาย"ประหลาดใจมาก หนอนนี้การสื่อสารกับฉัน"ฉันทำอะไร""อ่อนแอ"มันก็ยังผมไม่ทราบเหตุผล แต่ฉันสัมผัสมัน แล้ว ทั้งหมดกลายเป็นว่างเปล่า ผมรู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่าง ในเส้นเลือดของฉัน ในสมองของฉัน ฉันตื่นชั่วโมงต่อมา ในห้องที่บ้าน granpa ของฉันได้ หัวของฉันเจ็บ"มันเป็นเรื่องปกติถ้ามันเจ็บ"หนอนสีเขียวบนโต๊ะของฉันได้<> ผมถาม"คุณบันทึกชีวิตของไทเลอร์ และตอนนี้ คุณอยู่หน้าแรก "<>"ฉันได้รับ insjde ของคุณไทเลอร์ ได้รับคุณ จึงรู้ว่านิสัยของคุณ ชื่อ ชื่อของญาติ รสชาติของคุณ ผมได้ดูในจิตวิญญาณบริสุทธิ์ เด็กชาย ผมเคยรู้สึกของความเหงา ความกลัว ความเมตตาของคุณ"ฉันไม่รู้สิ่งที่จะพูดฉันต้องได้รับภายในของคุณ เพราะฉันกำลังตาย ฉันต้องการพลังงาน กลายเป็นคุณ Normaly ฉันจะมีชีวิตอยู่ของคุณในขณะ และจากนั้น ออกไป แต่ฉันอยากจะให้ร่างกายของคุณกลับโดยเร็วที่สุดเป็นการขอบคุณสำหรับการหยุด โดยเมื่อคุณได้ยินผมเจ็บ "มันไม่ได้ ผมมีคำถามมากมาย แต่ไม่สามารถทำการเปิดปากของฉัน"คุณกำลังเบื่อ เมื่อชนิดของฉันอย่างใดอย่างหนึ่งแทรกแซงชีวิตของคุณ มันเป็นเครียดมาก ตอนนี้ นอน เราจะพูดพรุ่งนี้"ฉันนอนหลับโดยไม่ฝัน เพิ่มเติมแล้ว 12 ชั่วโมง แล้วฉันจะมีแต่คนสูบบุหรี่ โดยคุณปู่ของฉันโกรธ เขาก็บ่นว่า มันเป็นความอัปยศให้ฉันหลับ 11 ในตอนเช้าฉันเกือบจะลืมสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนเมื่อเห็นสิ่งซ่อนอยู่บนโต๊ะทำงาน"รึเปล่า มีคุณวางพอ""Y...yes" ของฉันปากก็แห้ง"ไปรับประทานอาหารเช้า เราจะพูดในภายหลัง"ผมโหย ดังนั้นฉันได้อะไรก็บอก จาก นั้นเขาอธิบายฉันทุกอย่าง ชนิดของเขาไม่สามารถเอาตัวรอดให้นานออกจากร่างกายมนุษย์ พวกเขาอาศัยอยู่เป็นปรสิตของผู้อื่น พวกเขาอยู่เสมอ แต่พวกเขาดำรงอยู่ได้เสมอเป็นความลับ เราคุยกันมากวันนั้น มันชนิด และอ่อนโยน ดังนั้นเมื่อเขาบอก เขาจะไปหาตัวใหม่ผมรู้สึกเศร้ามาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันเกลียดฤดูร้อน. ชื่อของฉันคือไทเลอร์และพ่อแม่ของฉันที่ใช้ในการส่งฉันที่บ้านของคุณปู่ของฉันในช่วงฤดูร้อน เขาได้รับการศึกษาพ่อของฉันโดยใช้กำปั้นและเขาใช้ในการทำเช่นเดียวกันกับผม ยายของฉันเป็นผู้หญิงที่เชื่องไม่เอียงที่จะถามสามีของเขาจะ. ด้วยเหตุนี้ผมใช้ในการส่งเป็นจำนวนมากเวลาออกจากบ้านของพวกเขา ฉันไม่ได้มีเพื่อนที่นั่นและผมไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อแม่ของฉันต้องการให้ฉันไปอยู่ที่นั่น! วันหนึ่งผมเดินไปตามริมทะเล, คิดว่าเมื่อผมได้ยินเสียงแปลก ๆ . มันดูเหมือนจะเป็นเสียงกรีดร้องขาดอากาศหายใจของความเจ็บปวด . แต่มันไม่ได้มาจากไหน? "มันเจ็บ"  ผมได้ยินมันในหัวของฉัน. ฉันมองไปรอบ ๆ มีเพียงทราย.  "มันเจ็บ" บางสิ่งบางอย่างซ้ำแล้วซ้ำอีก. < > ที่ผมพูดออกมาดัง ๆ <























> หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีมันตอบ.     "ความเจ็บปวด" <








> "ภายใต้" ฉันมองลงไปมีโขดหินบาง ผมย้ายหนึ่งของพวกเขาในการหาสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นหนอนสีเขียว. "ตาย" ผมประหลาดใจ ถูกหนอนชนิดนี้สื่อสารกับผมได้ไหม"ฉันจะทำอะไร?" "อ่อนแอ" มันก็ยังคง. ผมไม่ทราบว่าทำไม แต่ผมสัมผัสมัน และแล้วสิ่งที่กลายเป็นที่ว่างเปล่า ผมก็รู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างในตัวฉันในหลอดเลือดดำของฉันในสมองของฉัน.   ฉันตื่นขึ้นมาชั่วโมงต่อมา ผมอยู่ในห้องของฉันที่บ้าน Granpa ของฉัน หัวของฉันเจ็บ. "มันเป็นเรื่องปกติถ้ามันเจ็บ" หนอนสีเขียวอยู่บนโต๊ะทำงานของฉัน. <












































> ผมถาม. "คุณช่วยชีวิตฉันไว้ไทเลอร์ และตอนนี้คุณอยู่บ้าน " <





> "ฉันได้รับ insjde ของคุณไทเลอร์. ฉันได้รับคุณ. ดังนั้นฉันรู้ว่าชื่อของคุณชื่อญาติของคุณนิสัยของคุณรสชาติของคุณ. ฉันได้มองเข้าไปในจิตวิญญาณอันบริสุทธิ์ของท่านเด็ก. ฉันรู้สึกเหงาของคุณความกลัวของคุณ ความเมตตาของคุณ. " ผมไม่ทราบว่าจะพูด. " ฉันได้รับภายในของคุณเพราะฉันกำลังจะตาย ผมจำเป็นต้องมีพลังงาน ฉันกลายเป็นคุณ normaly ฉันจะมีชีวิตอยู่ในชีวิตของคุณในขณะที่และจากนั้นก็เดินออกไป แต่ผมอยากจะให้ร่างกายของคุณกลับมาให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ขอบคุณสำหรับการหยุดโดยเมื่อคุณได้ยินความเจ็บปวดของฉัน. " มันไม่ได้ทำให้รู้สึกใด ๆ ! ฉันมีคำถามจำนวนมาก แต่ผมไม่สามารถทำให้ปากของข้า เปิด. "คุณจะเหนื่อย. เมื่อหนึ่งในสายพันธุ์ของฉันยุ่งเกี่ยวกับชีวิตของคุณก็เครียดมาก. ตอนนี้นอนหลับ. เราจะพูดถึงในวันพรุ่งนี้" ฉันนอนหลับโดยไม่ฝันมานานแล้ว 12 ชั่วโมงจากนั้นผมก็ลุกขึ้นโดยคุณปู่โกรธฉัน เขาเป็นคนที่บ่นว่ามันเป็นความอัปยศสำหรับผมที่จะนอนในเวลา 11 ในตอนเช้า. ฉันเกือบจะลืมสิ่งที่เกิดขึ้นวันก่อนเมื่อผมเห็นสิ่งที่ซ่อนตัวอยู่บนโต๊ะทำงานของฉัน. "คุณเป็นอย่างไรบ้างคุณได้พักผ่อนเพียงพอหรือไม่" "วาย ..yes "ปากของฉันแห้ง. " ไปรับประทานอาหารเช้าเราจะพูดคุยภายหลัง " ฉันถูกอดอาหารเพื่อให้ฉันทำในสิ่งที่มันบอกฉัน. แล้วเขาอธิบายฉันทุกอย่าง. พันธุ์ของเขาไม่สามารถอยู่ได้นานออกจาก ร่างกายมนุษย์พวกเขาอาศัยอยู่เป็นปรสิตชีวิตของผู้อื่น. พวกเขามักจะมีอยู่ แต่การดำรงอยู่ของพวกเขาได้รับเสมอลับ. เราพูดคุยกันมากในวันนั้น. มันเป็นชนิดและอ่อนโยนดังนั้นเมื่อเขาบอกผมว่าเขาต้องไปหา ร่างใหม่ผมรู้สึกหดหู่มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเกลียดฤดูร้อนฉันชื่อ ไทเลอร์ และพ่อแม่ของฉันใช้เพื่อส่งฉันที่บ้านปู่ของฉันในช่วงฤดูร้อน เขาได้รับการศึกษาที่พ่อใช้หมัด และเขาเคยทำแบบเดียวกันกับผม ทำไมคุณย่าของฉันเป็นผู้หญิงที่ว่านอนสอนง่าย ไม่เอียงไปถามสามีเขาสำหรับเหตุผลที่ฉันใช้ในการส่งมากเวลาออกจากบ้าน ผมไม่ได้มีเพื่อนอยู่ที่นั่น และฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อแม่ของฉันต้องการให้ฉันอยู่ตรงนั้นวันหนึ่งฉันเดินริมทะเล คิด เมื่อผมได้ยินเสียงแปลกๆมันดูเหมือนจะหายใจไม่ออกกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด แต่มันมาจากที่ไหน ?" มันเจ็บ "ทำไมผมได้ยินในหัวของฉันผมมองไปรอบๆ มีเพียงหาดทราย" เจ็บมั้ย "บางอย่างที่ซ้ำ< < ฉันได้ยินคุณ > > ผมพูดออกมา < < อะไรของนาย ? > >หลังจากไม่กี่วินาทีมันรึเปล่า  ตอบ" ความเจ็บปวด "< < ตรงไหน ? > >" ภายใต้ "ฉันมองลงไป มีหิน ผมย้ายหนึ่งของพวกเขาในการค้นหาสิ่งที่เหมือนหนอนเขียว" ความตาย "ฉันประหลาดใจ เป็นหนอนนี้สื่อสารกับผม ?" ฉันสามารถทำอะไร ?" อ่อนแอ "มันเป็นยังผมไม่รู้ว่าทำไม แต่ฉันสัมผัสมันได้ แล้วทั้งหมดก็จะกลายเป็นที่ว่างเปล่า ผมรู้สึกว่ามีบางอย่างในตัวฉัน ในตัวฉัน ในความคิดของฉัน  ฉันตื่นขึ้นมาในเวลาต่อมา ฉันอยู่ในห้องของฉันที่บ้านคุณปู่ค่ะ ของฉัน ฉันปวดหัว" มันเป็นเรื่องปกติ ถ้ามันเจ็บ”หนอนสีสีเขียวบนโต๊ะของฉัน< < เกิดอะไรขึ้น ? > > ทำไมผมถาม" เธอช่วยชีวิตฉัน ไทเลอร์ และตอนนี้คุณกำลังกลับบ้าน "< < . . ทำอย่างไร . . . . . . . . คุณรู้จักชื่อฉันได้ยังไง ? > >" ผมได้ insjde คุณไทเลอร์ ฉันมีคุณ ผมรู้ชื่อของญาติของคุณ ชื่อ นิสัย ของคุณรสชาติของคุณ ฉันได้มองเข้าไปในจิตใจที่บริสุทธิ์ บอย ผมรู้สึกว่า ความเหงา ความกลัวของคุณ , ความกรุณาผมไม่รู้จะพูดยังไง" ผมได้รับภายในของคุณ เพราะฉันกำลังจะตาย ฉันต้องการพลังงาน ฉันเป็นคุณ ตามปกติผมจะใช้ชีวิตอยู่สักพักแล้วเดินออกไป แต่ผมต้องการให้ร่างกายกลับมาให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นขอขอบคุณสำหรับการหยุดโดยเมื่อคุณได้ยินความเจ็บปวดของฉัน " .มันไม่สมเหตุสมผลเลย ฉันมีคำถามมากมาย แต่ก็ไม่ทำให้ปากเปิด" เธอจะเหนื่อย เมื่อหนึ่งของสายพันธุ์ของผมกระทบกับสิ่งมีชีวิตของคุณ มันเครียดมาก นอนเถอะ เราค่อยคุยกันพรุ่งนี้ฉันนอนหลับโดยไม่ฝัน มากกว่า 12 ชั่วโมง ก็ถูกปลุกโดยคุณปู่โกรธฉัน เขาก็บ่นว่ามันเป็นความอัปยศสำหรับผมที่จะนอนรึเปล่าที่ 11 ในตอนเช้าฉันเกือบลืมว่าเกิดวันอะไร ก่อน เมื่อได้เห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ บนโต๊ะของฉัน" เป็นไงบ้าง ? คุณพักผ่อนเพียงพอหรือไม่ "" ค . . ค่ะ " ปากแห้ง" ไปกินข้าวเช้า เราค่อยคุยกันทีหลัง "ฉันหิว ฉันทำในสิ่งที่มันบอก จากนั้นเขาก็อธิบายมาให้หมด สายพันธุ์ของเขาไม่สามารถอยู่รอดได้นานในร่างกายมนุษย์ พวกเขาเป็นปรสิตชีวิตของผู้อื่น พวกเขามักจะมีตัวตน แต่ตัวตนของพวกเขาได้เสมอความลับ เราคุยกันเยอะมากในวันนั้น มันใจดี อ่อนโยน ดังนั้นเมื่อเขาบอกฉันว่า เขาจะไปหาร่างใหม่ที่ผมรู้สึกเศร้า