In these remarks I have made a dist

In these remarks I have made a distinction between rising prices and a rising cost of living versus inflation. It's a fair question—is this a distinction without a practical difference? Not at all. The distinction is real and important for all of us to grasp. The distinction ought not to be lost on the general public because to understand the intent of current policy, to form reasonable expectations, and to make sound decisions for the long term, the attention should be mostly on the full picture of inflation and the long-term purchasing power of our money. As a policymaker, I watch prices—that is, the behavior of highly evident and prominent prices we all take note of. I am also interested in movements in the cost of living that the great majority of households experience. But I am focused most intently on broad inflation because I believe long-term stable prices to be fundamental to a healthy and growing economy. For the moment, inflation, properly defined, is tame, in my view. And the rise of individual prices does not signal incipient inflation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในหมายเหตุนี้ ได้ทำความแตกต่างระหว่างราคาที่เพิ่มขึ้นและการเพิ่มขึ้นของที่อยู่อาศัยเทียบกับอัตราเงินเฟ้อ มันเป็นคำถามที่แฟร์ — นี่คือความแตกต่าง โดยความแตกต่างทางปฏิบัติ ไม่เลย แตกได้จริง และมีความสำคัญสำหรับเราเข้าใจ ควรแตกไม่ไปในสาธารณะทั่วไป เพราะเข้าใจเจตนาของปัจจุบันนโยบาย แบบฟอร์มสมความคาดหวัง และเสียงตัดสินใจในระยะยาว ความสนใจควรส่วนใหญ่ในภาพรวมของภาวะเงินเฟ้อและกำลังซื้อระยะยาวเงินของเรา เป็นที่ policymaker ฉันดูราคา — นั่นคือ ลักษณะการทำงานโดดเด่น และเห็นได้ชัดสูงราคาเราจะทราบทั้งหมดของการ ผมยังสนใจในความเคลื่อนไหวในชีวิตของต้นทุนที่พบส่วนใหญ่ที่ดีของครัวเรือน แต่ฉันกำลังเน้นสุด intently กว้างเงินเฟ้อเพราะราคามีเสถียรภาพระยะยาวต้องมีพื้นฐานเศรษฐกิจแข็งแรง และเจริญเติบโต ตอนนี้ เงินเฟ้อ ถูกกำหนด ถูก สัตว์ป่าในมุมมองของฉัน และการเพิ่มขึ้นของราคาแต่ละสัญญาณเงินเฟ้อ incipient

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในคำพูดเหล่านี้ฉันได้ความแตกต่างระหว่างราคาที่เพิ่มขึ้นและค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นของที่อยู่อาศัยเมื่อเทียบกับอัตราเงินเฟ้อ มันเป็นคำถามที่เป็นธรรมนี้แตกต่างโดยไม่ต้องมีความแตกต่างในทางปฏิบัติหรือไม่? ไม่ใช่เลย. ความแตกต่างที่เป็นจริงและสิ่งที่สำคัญสำหรับเราทุกคนที่จะเข้าใจ ความแตกต่างไม่ควรที่จะหายไปในประชาชนทั่วไปเพราะจะเข้าใจเจตนาของนโยบายปัจจุบันที่จะสร้างความคาดหวังที่เหมาะสมและในการตัดสินใจเสียงในระยะยาวให้ความสนใจที่ควรจะเป็นส่วนใหญ่ในภาพเต็มของอัตราเงินเฟ้อและยาว ระยะอำนาจซื้อของเงินของเรา ในฐานะที่เป็นกำหนดนโยบายที่ผมดูราคาที่เป็นพฤติกรรมของราคาที่เห็นได้ชัดอย่างมากและประสบความสำเร็จที่เราทุกคนจะทราบ นอกจากนี้ผมยังมีความสนใจในการเคลื่อนไหวในค่าใช้จ่ายของที่อยู่อาศัยที่ส่วนใหญ่ของผู้ประกอบการได้สัมผัสกับ แต่ผมกำลังมุ่งเน้นไปที่ส่วนใหญ่ตั้งใจในอัตราเงินเฟ้อในวงกว้างเพราะผมเชื่อว่าราคามีเสถียรภาพในระยะยาวที่จะเป็นพื้นฐานไปสู่​​เศรษฐกิจที่ดีต่อสุขภาพและการเจริญเติบโต สำหรับขณะนี้อัตราเงินเฟ้อที่กำหนดไว้อย่างถูกต้องเป็นที่เชื่องในสายตาของผม และการเพิ่มขึ้นของราคาของแต่ละบุคคลไม่ได้ส่งสัญญาณอัตราเงินเฟ้อเริ่มเกิดขึ้น