Larsen (1980) describes the mosses

Larsen (1980) describes the mosses in the boreal forest
as growing vigorously, using nutrients that they receive in
throughfall, and Weetman (1968) likewise found that
feather mosses in a black spruce (Picea mariana) forest
relied on dust and precipitation for both nutrients and
moisture. Tamm (1953, 1964) found that rainwater was
sufficient to account for all the nutrients needed by the
pleurocarpous Hylocomium splendens. Weetman and
Timmer (1967) concluded the same thing for Pleurozium
schreberi in the black spruce forest, where N, K, Ca, and
Mg leached from the canopy. This canopy throughfall
source annually supplied 9 kg of N per hectare to the moss.
In fact, the spruce trees are known to be N-deficient and
root prolifically at the base of the green layer of mosses

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสน (1980) อธิบายในมอสเหนือป่า
การปลูกอย่างจริงจังโดยใช้สารอาหารที่พวกเขาได้รับใน
throughfall และ Weetman (1968) พบเช่นเดียวกันว่า
มอสขนโก้สีดำ (Picea มาเรียนา) ป่า
อาศัยฝุ่นและฝนสำหรับสารอาหารทั้ง และ
ความชื้น Tamm (1953, 1964) พบว่าน้ำฝนเป็น
เพียงพอที่จะบัญชีสำหรับสารอาหารทั้งหมดที่จำเป็นโดย
pleurocarpous Hylocomium splendens Weetman และ
Timmer (1967) ได้ข้อสรุปในสิ่งเดียวกันสำหรับ Pleurozium
schreberi ในป่าโก้สีดำที่ N, K, Ca และ
Mg ชะล้างจากหลังคา หลังคา throughfall นี้
แหล่งที่มาเป็นประจำทุกปีที่จัดมา 9 กิโลกรัมต่อไร่ให้กับมอส.
ในความเป็นจริงงดงามต้นไม้เป็นที่รู้จักเป็น N-ขาดและ
รากพราวพร่างที่ฐานของชั้นสีเขียวของมอส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลาร์เซน ( 1980 ) อธิบาย มอสส์ในป่า Boreal
เติบโตแรง การใช้สารอาหารที่พวกเขาได้รับใน
throughfall และ weetman ( 1968 ) เช่นเดียวกัน พบว่า นักศึกษาใน Spruce
ขนนกสีดำ ( picea มาเรียน่า ) ป่า
อาศัยฝุ่นและฝน ทั้งสารอาหารและ
ความชื้น แทม ( 1953 , 1964 ) พบว่าน้ำฝนคือ
เพียงพอที่จะบัญชีสำหรับสารอาหารทั้งหมดที่จำเป็นโดย
pleurocarpous hylocomium splendens . และ weetman
Timmer ( 1967 ) ได้เหมือนกัน สำหรับ pleurozium
schreberi ในป่าต้นสนสีดำที่ N , K , Ca , Mg และ
ถูกชะล้างจากหลังคา นี้กันสาด throughfall
ที่มาทุกปีมา 9 กก. N ต่อเฮกตาร์ที่ มอส .
ในความเป็นจริง ต้นสนต้นไม้เป็นที่รู้จักกันเป็น n-deficient
รากและวรรณกรรมอิตาเลี่ยนที่ฐานของชั้นสีเขียวของมอสส์