Use of non-steroidal anti-inflammat

Use of non-steroidal anti-inflammatory drugs and risk of Parkinson’s disease: nested case-control study
Jane A Driver, assistant professor of medicine,1,2,3 Giancarlo Logroscino, associate professor of neurology,4 Linda Lu, instructor of medicine,2 J Michael Gaziano, professor of medicine,1,2,3,5 Tobias Kurth, director of research5,6ABSTRACT
Objective To evaluate the relation between Parkinson’s disease and prior use of non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) in a large cohort of men.
Design Case-control analysis nested in the Physicians’ Health Study.
Participants 22 007 male physicians aged 40–84 years without indications for or contraindications to regular NSAID use and free of Parkinson’s disease at baseline. Cases and controls were matched by age alone or by age and scores for confounders (comorbidity and indicators of NSAID use). Up to five controls were matched to each of 616 cases by age and 565 cases by age and confounder scores.
Setting United States.
Main outcome measures Odds of having been exposed to prior non-aspirin NSAID or aspirin use by participants with Parkinson’s disease and by their controls in each case- control set.
Results Participants who had ever used non-aspirin NSAIDs had an increased risk of Parkinson’s disease (odds ratio 1.28 (95% CI 1.05 to 1.56) in the age matched group but not in the group also matched on confounder scores (odds ratio 1.17 (0.94 to 1.46)). There was an increased risk of Parkinson’s disease in men who had 1– 2 years of regular non-aspirin NSAID use (odds ratio 1.35 (1.07 to 1.70)), a finding that remained significant after matching for confounder scores as well (odds ratio 1.35 (1.05 to 1.75)). In contrast, the significant association of use of non-aspirin NSAIDs for ≥5 years (odds ratio 1.48 (1.05 to 2.09)) in the age matched group was entirely attenuated in the group also matched on confounder scores (1.03 (0.70 to 1.53)). There was also a suggestion that men who regularly used aspirin had an increased risk of Parkinson’s disease. Positive associations between non-aspirin NSAID or aspirin and risk of Parkinson’s disease tended to disappear when analyses were limited to drug use ≥5 years before the disease diagnosis. Conclusions This case-control study did not find evidence that NSAID use reduces Parkinson’s disease risk. The positive associations observed between NSAID use and Parkinson’s disease might have been due to confounding by indication as the use was clustered in the few years before disease diagnos

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ความเสี่ยงของโรคพาร์กินสันและยาแก้อักเสบไม่: ศึกษากรณีควบคุมที่ซ้อนกัน
เจน A ควบคุม ผู้ช่วยศาสตราจารย์ของยา 1, 2, 3 Giancarlo Logroscino ศาสตราจารย์ของประสาทวิทยา ลูลินดา 4 อาจารย์แพทย์ 2 J ไมเคิล Gaziano อาจารย์แพทย์ 1, 2, 3, 5 Tobias Kurth ผู้อำนวยการ research5, 6ABSTRACT
วัตถุประสงค์เพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างโรคพาร์กินสันและก่อนใช้ไม่แก้อักเสบยาเสพติด (NSAIDs) ใน cohort ขนาดใหญ่ของผู้ชาย
ซ้อนกรณีควบคุมออกแบบวิเคราะห์ในการศึกษาสุขภาพการแพทย์.
ร่วม 22 007 แพทย์ชายอายุ 40-84 ปี โดยไม่มีการบ่งชี้สำหรับ หรือข้อห้ามใช้กับผลไม้ มักปกติใช้ และฟรีของโรคพาร์กินสันที่พื้นฐาน กรณีและตัวควบคุมถูกจับคู่ โดยอายุเพียงอย่างเดียว หรืออายุและคะแนนสำหรับ confounders (comorbidity และตัวบ่งชี้ของผลไม้ มักใช้) ถึงห้าตัวควบคุมถูกจับคู่กับแต่ละกรณี 616 โดยอายุและกรณี 565 โดยอายุและ confounder คะแนน
ตั้งสหรัฐอเมริกา
ราคามีการสัมผัสกับผลไม้ มักไม่ใช่แอสไพรินก่อนวัดผลหลัก หรือใช้แอสไพริน โดยร่วมกับโรค และการควบคุมในแต่ละกรณีควบคุมชุด
ผลลัพธ์คนที่เคยได้ใช้ไม่ใช่แอสไพริน NSAIDs มีการเสี่ยงของโรคพาร์กินสัน (อัตราส่วนราคาถึง 1.28 (95% CI 1.05-156) ในกลุ่มจับคู่อายุ แต่ไม่ได้อยู่ ในกลุ่มยังจับคู่บน confounder คะแนน (ราคาอัตราส่วนความ 1.17 (0.94-1.46)) มีความเสี่ยงของโรคในคนได้ 1 – 2 ปีปกติไม่ใช่แอสไพรินผลไม้ มักใช้ (ราคาต่อรองอัตรา 1.35 (1.07-1.70)), การค้นหาที่ยังคงสำคัญหลังจากการจับคู่สำหรับ confounder คะแนนด้วย (อัตราราคา 1.35 (1.05-1.75)) ในทางตรงกันข้าม ใช้ไม่ใช่แอสไพริน NSAIDs ≥5 ปี (อัตราราคา 1.48 (1.05-2.09)) ในยุคไฟฟ้าเคร...กลุ่มจับคู่ทั้งหมดในกลุ่มสมาคมสำคัญยังจับคู่บน confounder คะแนน (1.03 (0.70-1.53)) นอกจากนี้ยังมีคำแนะนำว่า คนที่ใช้แอสไพรินเป็นประจำมีความเสี่ยงของโรคพาร์กินสัน ความสัมพันธ์ของค่าบวกระหว่างผลไม้ มักไม่ใช่แอสไพริน หรือแอสไพริน และความเสี่ยงของโรคพาร์กินสันมีแนวโน้มที่จะ หายไปเมื่อวิเคราะห์ถูกจำกัดยาใช้ ≥5 ปีก่อนการวินิจฉัยโรค บทสรุปการควบคุมกรณีศึกษานี้ไม่พบหลักฐานที่ใช้ผลไม้ มักลดความเสี่ยงของโรคพาร์กินสัน ความสัมพันธ์ของการบวกที่สังเกตระหว่างผลไม้ มักใช้กับโรคพาร์กินสันอาจมีจาก confounding โดยบ่งชี้เป็นการใช้ถูกจับกลุ่มในไม่กี่ปีก่อนโรค diagnos

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์และความเสี่ยงของโรคพาร์กินสัน : ซ้อนกันการศึกษาทางระบาดวิทยา
เจนขับรถ , ผู้ช่วยศาสตราจารย์ของยา ฌองคาร์โล logroscino 1 , 2 , 3 , 4 ศาสตราจารย์ประสาทวิทยา , Linda Lu , อาจารย์ของยา 2 เจ ไมเคิล gaziano , ศาสตราจารย์ด้านการแพทย์ , 1,2,3,5 Tobias เคิร์ท ผู้อำนวยการ research5,6abstract
วัตถุประสงค์เพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างโรคพาร์กินสัน และก่อนใช้ยาต้านอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ ( NSAIDs ) ในหมู่คนใหญ่ของผู้ชาย
การวิเคราะห์การควบคุมการออกแบบกรณีซ้อนกันในการศึกษาสุขภาพของแพทย์ .
เข้าร่วม 22 007 ชายแพทย์อายุ 40 – 84 ปีโดยไม่มีข้อบ่งชี้หรือข้อห้ามเพื่อปกติบอกว่าใช้และฟรีของพาร์กินสัน โรคที่พื้นฐานกรณีและการควบคุมโดยจับคู่อายุเพียงอย่างเดียว หรือตามอายุและคะแนนสำหรับตัววัด ( กฤษณา และตัวบ่งชี้ที่ใช้มา ) ถึงห้าการควบคุมถูกจับคู่กับแต่ละกรณี โดยอายุ และ 565 ราย แต่ด้วยอายุ และคะแนน confounder .

การสหรัฐอเมริกาอัตราการวัดผลหลักของการมีถูกก่อน ไม่พูดหรือใช้แอสไพรินแอสไพริน โดยผู้ที่มีโรคพาร์กินสันและโดยการควบคุมของตนในแต่ละกรณี - ชุดควบคุม .
จากผู้เคยใช้แอสไพรินอาจไม่มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของโรคพาร์กินสัน ( Odds Ratio 1.28 ( 95% CI 1.05 156 ) ในอายุใกล้เคียงกลุ่ม แต่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มที่ยังจับคู่คะแนน confounder ( Odds Ratio 1.17 ( 0.94 ถึง 1.46 ) มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของโรคพาร์กินสันในคนได้ 1 – 2 ปี ปกติไม่ใช่แอสไพรินมาใช้ ( Odds Ratio 1.35 ( 1.07 ถึง 1.70 ) ) , การค้นหาที่ยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญหลังจากการจับคู่คะแนน confounder เช่นกัน ( Odds Ratio 1.35 ( 1.05 1.75 ) ในทางตรงกันข้ามสมาคมที่สำคัญของการใช้แอสไพรินอาจไม่ใช่สำหรับ≥ 5 ปี ( Odds Ratio 1.48 ( 1.05 2.09 ) ในอายุใกล้เคียงกลุ่ม ถูกทั้งหมดการในกลุ่มยังจับคู่คะแนน confounder ( 1.03 ( 0.70 1.53 ) มีข้อเสนอแนะว่า ชายผู้ที่ใช้ยาแอสไพรินเป็นประจำมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของพาร์กินสันสมาคมบวกระหว่างไม่พูดหรือแอสไพรินแอสไพรินและความเสี่ยงของโรคพาร์กินสัน มีแนวโน้มที่จะหายไปเมื่อวิเคราะห์ถูก จำกัด เพื่อใช้≥ยา 5 ปี ก่อนที่โรค การวินิจฉัย ข้อสรุปนี้ นอกจากนั้นจากการศึกษาไม่พบหลักฐานที่ใช้บอกว่าลดสาเหตุของโรคเสี่ยงสมาคมบวกระหว่างการใช้และพบว่าสาเหตุของโรคอาจได้รับเนื่องจากอยู่นอกเหนือการควบคุม โดยบ่งชี้เป็นใช้เป็นกระจุก ในไม่กี่ปี ก่อนการตรวจวินิจฉัยโรคโรค