The green sturgeon, Acipenser medir

The green sturgeon, Acipenser medirostris,
is an anadromous species that migrates
from freshwater (FW) to seawater (SW) relatively
early in its life history, although the ages and sizes
of juveniles at SW entry are not known. Developmental
constraints of osmoregulatory organs
may either prohibit (i.e., due to salinity tolerance
limits) or minimize (i.e., due to substantial
osmoregulatory or ionoregulatory energetic
costs) SW entry in small fish. Interestingly, larger
green sturgeon are often encountered in brackish
water (BW) estuaries, perhaps due to an energetic
advantage in occupying these near-isosmotic
environments. To test hypotheses concerning fishsize
effects on the energetic costs of occupying
habitats of different salinities, we measured oxygen
consumption rates in green sturgeon representing
three age groups (100, 170, and 533 days
post hatch; dph), which were acclimated for
5 weeks to one of three salinities (FW, < 3&;
BW, 10&; or SW, 33&). Also, after 7 weeks, final
wet masses were compared and blood and muscle
tissue samples were taken to assess osmoregulatory
abilities. There were no differences in bodymass-adjusted
oxygen consumption rates between
any salinities or ages, indicating that the energetic
costs were not prohibitively high to occupy any of
these salinities. The only mortalities occurred in
the 100 dph SW group, where 23% of the fish
died, from apparent starvation. Final wet masses
were comparable between FW and BW for each
age group and with the 533 dph SW group, but
were lower in SW groups at 100 and 170 dph.
Similarly, osmoregulatory abilities, in terms of
plasma osmolality, Na+
, K+
, lactate, and protein
concentrations, and muscle water content, were
comparable in FW and BW groups at all ages, and
with the SW group at 533 dph. These results
indicated an age/body size effect in hyperosmotic
adaptability, and that juvenile green sturgeon
may be found in FW or BW at any age, but only
have the ability to enter SW by 1.5 years (75 cm,
1.5 kg) of age.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปลาสเตอร์เจียนเขียว Acipenser medirostrisสายพันธุ์เป็น anadromous ที่ย้ายจากน้ำจืด (FW) น้ำทะเล (SW) ค่อนข้างก่อนในประวัติศาสตร์ชีวิต แม้ว่าอายุและขนาดของสัตว์รายการ SW ไม่กัน พัฒนาการข้อจำกัดของอวัยวะ osmoregulatoryอย่างใดอย่างหนึ่งอาจห้าม (เช่น เนื่องจากเผื่อเค็มจำกัด) หรือลด (เช่น เนื่องจากสำคัญosmoregulatory หรือ ionoregulatory มีพลังรายการค่าใช้จ่าย) SW ในปลาขนาดเล็ก น่าสนใจ ใหญ่ปลาสเตอร์เจียนเขียวมักพบในกร่อยน้ำบริเวณปากแม่น้ำ (BW) อาจ เพราะมีพลังประโยชน์ในการครอบครองนี้ใกล้-isosmoticสภาพแวดล้อม การทดสอบ hypotheses เกี่ยวกับ fishsizeผลกระทบต่อต้นทุนมีพลังในบ้านของ salinities แตกต่างกัน เราวัดออกซิเจนการใช้ราคาปลาสเตอร์เจียนเขียวแทน3 กลุ่มอายุ (100, 170 และ 533 วันที่ช่องโพสต์ ดีพีเอช), ซึ่งถูก acclimated สำหรับ5 สัปดาห์หนึ่งในสาม salinities (FW, < 3 &BW, 10 & หรือ SW, 33 และ) นอกจากนี้ หลังจาก 7 สัปดาห์ สุดท้ายฝูงเปียกถูกเปรียบเทียบ และเลือด และกล้ามเนื้อตัวอย่างเนื้อเยื่อที่ถ่ายเพื่อประเมิน osmoregulatoryความสามารถในการ มีความแตกต่างไม่ปรับ bodymassอัตราการใช้ออกซิเจนระหว่างsalinities หรือวัย ระบุว่า การมีพลังต้นทุนไม่สูงพิมพ์ครองใด ๆ ได้salinities เหล่านี้ ฟาร์มเลี้ยงกุ้งเท่านั้นที่เกิดขึ้นในกลุ่มดีพีเอช 100 SW ที่ 23% ของปลาเสียชีวิต จากความอดอยากที่ชัดเจน สุดท้ายมวลเปียกเปรียบเทียบได้กับ FW และ BW สำหรับแต่ละอายุกลุ่ม และ กับ 533 ดีพีเอช SW กลุ่ม แต่คนที่ต่ำในกลุ่ม SW ที่ 100 และ 170 ดีพีเอชในทำนองเดียวกัน osmoregulatory ความสามารถ ในแง่ของosmolality พลา Na +, K +น้ำนม และโปรตีนความเข้มข้น และปริมาณน้ำกล้ามเนื้อเปรียบเทียบในกลุ่ม FW และ BW ที่ทุกเพศทุกวัย และในกลุ่ม SW ที่ 533 ดีพีเอช ผลลัพธ์เหล่านี้แสดงผลขนาดอายุ/เนื้อใน hyperosmoticปรับตัว และปลาสเตอร์เจียนเขียวที่เด็กและเยาวชนอาจพบใน FW หรือ BW ช่วงอายุ แต่เฉพาะสามารถใส่ SW โดย 1.5 ปี (75 ซม.1.5 กก.) อายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปลาสเตอร์เจียนสีเขียว medirostris Acipenser,
เป็นสายพันธุ์ anadromous ที่ย้าย
จากน้ำจืด (FW) ต่อน้ำทะเล (SW) ค่อนข้าง
ต้นในประวัติศาสตร์ชีวิตของมันแม้ว่าทุกเพศทุกวัยและขนาด
ของเด็กและเยาวชนที่เข้า SW จะไม่รู้จักกัน พัฒนาการ
จำกัด ของอวัยวะ osmoregulatory
ทั้งอาจห้าม (เช่นเนื่องจากความเค็มความอดทน
ข้อ จำกัด ) หรือลด (เช่นเนื่องจากการที่สำคัญ
osmoregulatory หรือพลัง ionoregulatory
ค่าใช้จ่าย) รายการ SW ในปลาเล็กปลาน้อย ที่น่าสนใจที่มีขนาดใหญ่
ปลาสเตอร์เจียนสีเขียวมักจะพบในน้ำกร่อย
น้ำ (BW) อ้อยอาจจะเป็นเพราะพลัง
ความได้เปรียบในการครอบครองใกล้ isosmotic เหล่านี้
สภาพแวดล้อม เพื่อทดสอบสมมติฐานเกี่ยวกับ fishsize
ผลกระทบต่อค่าใช้จ่ายที่มีพลังของการครอบครอง
แหล่งที่อยู่อาศัยของความเค็มแตกต่างกันเราวัดออกซิเจน
อัตราการบริโภคในปลาสเตอร์เจียนสีเขียวเป็นตัวแทนของ
สามกลุ่มอายุ (100, 170, และ 533 วันที่
โพสต์ฟัก; DPH) ซึ่งได้รับการปรับตัวสำหรับ
5 สัปดาห์เพื่อ หนึ่งในสามของความเค็ม (FW, <3 &;
BW 10 และหรือ SW, 33 &) นอกจากนี้หลังจากที่ 7 สัปดาห์สุดท้าย
ฝูงเปียกถูกนำมาเปรียบเทียบและเลือดกล้ามเนื้อและ
เนื้อเยื่อที่ถูกนำตัวอย่างเพื่อประเมิน osmoregulatory
ความสามารถ มีความแตกต่างใน bodymass ปรับไม่มี
อัตราการใช้ออกซิเจนระหว่าง
ความเค็มหรือวัยใด ๆ ที่แสดงให้เห็นว่ามีพลัง
ค่าใช้จ่ายไม่สูงสาหัสที่จะครอบครองใด ๆ ของ
ความเค็มเหล่านี้ ตายเท่านั้นที่เกิดขึ้นใน
กลุ่ม SW 100 DPH ที่ 23% ของปลา
ตายจากความอดอยากที่เห็นได้ชัด ฝูงเปียกสุดท้าย
ถูกเปรียบเทียบระหว่าง FW และ BW สำหรับแต่ละ
กลุ่มอายุและกับกลุ่ม SW 533 DPH แต่
ลดลงในกลุ่ม SW ที่ 100 และ 170 DPH.
ในทำนองเดียวกันความสามารถ osmoregulatory ในแง่ของ
osmolality พลาสม่า, นา +
, K +
, นม และโปรตีน
เข้มข้นและปริมาณน้ำกล้ามเนื้อได้
เปรียบในการส่งต่อและ BW กลุ่มทุกเพศทุกวัยและ
กับกลุ่ม SW ที่ 533 DPH ผลการศึกษานี้
แสดงให้เห็นถึงผลกระทบขนาดอายุ / ร่างกายใน hyperosmotic
การปรับตัวและปลาสเตอร์เจียนสีเขียวเด็กและเยาวชน
อาจพบได้ใน FW หรือ BW ในวัยใด ๆ แต่
มีความสามารถที่จะเข้าสู่ SW 1.5 ปี (75 ซม.,
1.5 กิโลกรัม) อายุ