In Laos, little distinction is made

In Laos, little distinction is made between the Lao and other closely related Tai peoples with mutually intelligible languages who are grouped together as Lao Loum or 'Lowland Lao' (Lao: ລາວລຸ່ມ láːu lūm , Thai: ลาวลุ่ม, IPA: laːw lum). Most of these groups share many common cultural traits and speak dialects or languages that are very similar, with only minor differences in tones, vocabulary, and pronunciation of certain words, but usually not enough to impede conversation, but many of these groups, such as the Nyaw and Phuthai consider themselves distinct, and often have differences in clothing that differentiate them.[9

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลาว ทำความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างลาว และอื่น ๆ ความสัมพันธ์คนกัน intelligible ภาษาไทที่ถูกจัดกลุ่มเข้าด้วยกันเป็น Loum ลาวหรือ "Lao Lowland' (ลาว: ລາວລຸ່ມ láːu lūm ไทย: ลาวลุ่ม IPA: laːw หลุม) กลุ่มเหล่านี้ส่วนใหญ่ใช้ร่วมกันมากมายเหมือนวัฒนธรรม และพูดสำเนียงหรือภาษาที่คล้าย กันมาก มีเพียงเล็กน้อยความแตกต่างในโทนสี คำศัพท์ และการออกเสียงคำบางคำ แต่มักจะไม่เพียงพอที่จะเป็นอุปสรรคการสนทนา แต่หลายกลุ่ม เช่นภาษาญ้อและ Phuthai พิจารณาตัวเองแตกต่างกัน และมักจะมีความแตกต่างของเสื้อผ้าที่แยกแยะ [9

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในประเทศลาว, ความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำขึ้นระหว่างลาวและอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับคนไทภาษาร่วมกันที่มีการรวมกลุ่มกันเป็นลาว Loum หรือ 'ลุ่มลาว (ลาว: ລາວລຸ່ມ Lau ลุมไทย: ลาวลุ่ม, IPA: กฎหมายลุม) ส่วนใหญ่ของกลุ่มเหล่านี้ร่วมกันหลายลักษณะทางวัฒนธรรมร่วมกันและพูดภาษาถิ่นหรือภาษาที่มีความคล้ายกันมากมีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยในโทน, คำศัพท์และการออกเสียงของคำบางอย่าง แต่มักจะไม่เพียงพอที่จะเป็นอุปสรรคต่อการสนทนา แต่ส่วนมากของกลุ่มคนเหล่านี้เช่น Nyaw และไทคิดว่าตัวเองที่แตกต่างกันและมักจะมีความแตกต่างในเสื้อผ้าที่แตกต่าง. [9

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในลาว ความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างลาวและอื่น ๆที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับชนชาติไทร่วมกันภาษาเข้าใจที่ถูกจัดกลุ่มเข้าด้วยกันเป็น ลาวลุ่ม หรือที่ลุ่มลาว ( ลาว : ລາວລຸ່ມผมáː u l ยูเอ็ม , ไทย : ลาวลุ่ม IPA : ลา , ː W ลำ ) มากที่สุดของกลุ่มเหล่านี้แบ่งปันลักษณะวัฒนธรรมทั่วไปมาก และพูดภาษาถิ่นหรือภาษาที่คล้ายกันมากมีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยในโทนศัพท์และการออกเสียงบางคำ แต่มักจะไม่เพียงพอที่จะขัดขวางการสนทนา แต่ส่วนมากของกลุ่มเหล่านี้ เช่นภาษาไทญ้อภูไท พิจารณาตัวเองและแตกต่างกันและมักจะมีความแตกต่างในเสื้อผ้าที่แยกความแตกต่างเหล่านั้น [ 9