In the derived diallelic classifica

In the derived diallelic classification, the most common genotype observed was that for the homozygous medium allele (n = 655, 82.39%) followed by the heterozygous (n = 116, 14.59%) and the least common was for the homozygous long allele (n = 24, 3.02%). The genotype frequencies for the derived classification of the M and L allele were found to deviate from the HWE (p = 0.013) contributing to the observed low mean heterozygosity value of 0.15 (Table 3). The deviation may also be the outcome of the cut-off values used in assigning the M and L alleles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในประเภท diallelic ได้รับ ลักษณะทางพันธุกรรมพบมากที่สุดสังเกตได้ที่สำหรับ allele กลาง homozygous (n = 655, 82.39%) ตาม ด้วยแบบ heterozygous (n = 116, 14.59%) และน้อยที่สุดพบมี allele ยาว homozygous (n = 24, 3.02%) ความถี่ของลักษณะทางพันธุกรรมการจัดสืบทอดของ allele M และ L ได้พบพักตร์ HWE (p = 0.013) สนับสนุนค่าสังเกตต่ำสุดเฉลี่ย heterozygosity 0.15 (ตาราง 3) ความแตกต่างอาจเป็นผลลัพธ์ของค่าตัดที่ใช้ในการกำหนดให้ alleles M และ L

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการจัดหมวดหมู่ diallelic มา, สายพันธุ์ที่พบมากที่สุดที่สังเกตก็คือว่าสำหรับอัลลีลกลาง homozygous (n = 655, 82.39%) ตามมาด้วย heterozygous (n = 116, 14.59%) และน้อยกว่าที่พบบ่อยเป็นอัลลีลยาว homozygous (n = 24, 3.02%) ความถี่จีโนไทป์สำหรับการจัดหมวดหมู่ที่ได้มาของอัลลีล M และ L พบว่าเบี่ยงเบนไปจาก HWE (p = 0.013) ที่เอื้อต่อการสังเกตต่ำหมายถึงค่า heterozygosity 0.15 (ตารางที่ 3) เบี่ยงเบนก็อาจจะเป็นผลมาจากค่าตัดนำมาใช้ในการกำหนดอัลลีล M และ L

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในที่ได้รับการจำแนก diallelic , ที่พบมากที่สุดที่พบคือ กลุ่มจี ที่ส่วนกลาง ( N   =   655 , 82.39 % ) รองลงมา คือ การสร้าง ( N   =   116 , เท่ากับ % ) และที่พบน้อยที่สุด คือ สำหรับ กลุ่ม ส่วนยาว ( N   =   24 , 3.02 % ) ที่ความถี่ genotype ที่ได้รับการจัดประเภทของ M และ L ซึ่งพบว่าผิดเพี้ยนจากฮเว ( P   =   0013 ) ร่วมให้สังเกตต่ำหมายถึงเฉพาะที่ค่า 0.15 ( ตารางที่ 3 ) ส่วนเบี่ยงเบน อาจได้ผลในการตัดค่าใช้ M และ L อัลลีล