THE DEADWEIGHT LOSSWe begin by cons

THE DEADWEIGHT LOSS
We begin by considering what the monopoly firm would do if it were run by a
benevolent social planner. The social planner cares not only about the profit
earned by the firm’s owners but also about the benefits received by the firm’s consumers.
The planner tries to maximize total surplus, which equals producer surplus
(profit) plus consumer surplus. Keep in mind that total surplus equals the
value of the good to consumers minus the costs of making the good incurred by
the monopoly producer.
Figure 15-7 analyzes what level of output a benevolent social planner would
choose. The demand curve reflects the value of the good to consumers, as measured
by their willingness to pay for it. The marginal-cost curve reflects the costs
of the monopolist. Thus, the socially efficient quantity is found where the demand curve
and the marginal-cost curve intersect. Below this quantity, the value to consumers exceeds
the marginal cost of providing the good, so increasing output would raise total
surplus. Above this quantity, the marginal cost exceeds the value to consumers,
so decreasing output would raise total surplus.
If the social planner were running the monopoly, the firm could achieve this efficient
outcome by charging the price found at the intersection of the demand and
marginal-cost curves. Thus, like a competitive firm and unlike a profit-maximizing
monopoly, a social planner would charge a price equal to marginal cost. Because
this price would give consumers an accurate signal about the cost of producing the
good, consumers would buy the efficient quantity.
We can evaluate the welfare effects of monopoly by comparing the level of
output that the monopolist chooses to the level of output that a social planner
0 Quantity
Price
Demand
(value to buyers)
Efficient
quantity
Marginal cost
Value to buyers
is greater than
cost to seller.
Value to buyers
is less than
cost to seller.
Cost
to
monopolist
Cost
to
monopolist
Value
to
buyers
Value
to
buyers
Figure 15-7
THE EFFICIENT LEVEL OF
OUTPUT. A benevolent social
planner who wanted to maximize
total surplus in the market would
choose the level of output where
the demand curve and marginalcost
curve intersect. Below this
level, the value of the good to the
marginal buyer (as reflected in
the demand curve) exceeds the
marginal cost of making the
good. Above this level, the value
to the marginal buyer is le

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขาดทุน DEADWEIGHTเราเริ่มต้นด้วยการพิจารณาบริษัทผูกขาดจะทำอะไรถ้ามันถูกเรียกใช้โดยการการวางแผนสังคมกลาย การดูแลวางแผนทางสังคมไม่เพียงแต่เกี่ยวกับกำไรได้เจ้าของบริษัท แต่ยัง เกี่ยวกับประโยชน์ที่ได้รับจากผู้บริโภคของบริษัทการพยายามเพิ่มส่วนเกินรวม ซึ่งเท่ากับส่วนเกินผู้ผลิต(กำไร) บวกส่วนเกินผู้บริโภค รวมส่วนเกินเท่ากับค่าของดีที่ผู้บริโภคลบด้วยต้นทุนดีที่เกิดจากการทำผู้ผลิตผูกขาดรูปที่ 15-7 วิเคราะห์ระดับผลผลิตจะวางแผนทางสังคมที่เปี่ยมด้วยเมตตาเลือก เส้นอุปสงค์สะท้อนมูลค่าของดีให้กับผู้บริโภค วัดโดยยินดีที่จะจ่ายสำหรับมัน โค้งกำไรต้นทุนแสดงราคาต้นทุนของ monopolist ดังนั้น ปริมาณมีประสิทธิภาพสังคมพบว่าเส้นอุปสงค์และต้นทุนกำไรโค้งอิน เกินกว่าปริมาณนี้ ค่าให้กับผู้บริโภคเพื่อ เพิ่มผลผลิตเพิ่มต้นทุนกำไรให้ดี จะรวมส่วนเกิน ข้างบนนี้ปริมาณ ต้นทุนกำไรเกินค่าผู้บริโภคเพื่อลดผลผลิตจะเพิ่มส่วนเกินรวมการวางแผนสังคมเรียกใช้ผูกขาด บริษัทสามารถบรรลุนี้มีประสิทธิภาพผลที่ได้ โดยชาร์จราคาที่พบของความต้องการ และต้นทุนกำไรโค้ง ดังนั้น เช่นการแข่งขันบริษัท และแตกต่าง จากกำไรเพิ่มผูกขาด การวางแผนสังคมจะคิดราคาเท่ากับต้นทุนกำไร เนื่องจากราคานี้จะให้ผู้บริโภคมีสัญญาณที่ถูกต้องเกี่ยวกับต้นทุนการผลิตผู้บริโภคจะซื้อในปริมาณที่มีประสิทธิภาพเราสามารถประเมินผลสวัสดิการการผูกขาด โดยการเปรียบเทียบระดับของผลผลิตที่ monopolist การเลือกระดับของผลผลิตที่วางแผนทางสังคมปริมาณ 0ราคาความต้องการ(ค่ากับผู้ซื้อ)อย่างมีประสิทธิภาพปริมาณต้นทุนกำไรมูลค่าการซื้อมากกว่าต้นทุนในการขายมูลค่าการซื้อไม่น้อยกว่าต้นทุนในการขายต้นทุนถึงmonopolistต้นทุนถึงmonopolistค่าถึงผู้ซื้อค่าถึงผู้ซื้อรูปที่ 15-7ระดับมีประสิทธิภาพผลผลิต สังคมที่เปี่ยมด้วยเมตตาวางแผนที่ต้องการขยายจะรวมส่วนเกินในตลาดเลือกระดับการแสดงผลที่เส้นอุปสงค์และ marginalcostเส้นโค้งที่อินเตอร์เซกกัน ด้านล่างนี้ระดับ ค่าของดีที่นี้ซื้อกำไร (เป็นในเส้นอุปสงค์) เกินกว่าต้นทุนกำไรเบื้องต้นของการทำการดี ระดับนี้ ค่าซื้อกำไรคือเลอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

DEADWEIGHT
ขาดทุนเราเริ่มต้นด้วยการพิจารณาสิ่งที่บริษัท
ที่ผูกขาดจะทำถ้ามันถูกดำเนินการโดยวางแผนสังคมเมตตา วางแผนการใส่ใจสังคมไม่เพียง
แต่เกี่ยวกับผลกำไรที่ได้รับจากเจ้าของบริษัท แต่ยังเกี่ยวกับประโยชน์ที่ได้รับจากผู้บริโภคของ บริษัท .
วางแผนการพยายามที่จะเพิ่มส่วนเกินทั้งหมดซึ่งเท่ากับส่วนเกินผู้ผลิต
(กำไร) บวกส่วนเกินผู้บริโภค โปรดจำไว้ว่าการเกินดุลรวมเท่ากับค่าของที่ดีให้กับผู้บริโภคลบค่าใช้จ่ายในการทำสิ่งที่ดีที่เกิดขึ้นโดยผู้ผลิตผูกขาด. รูปที่ 15-7 การวิเคราะห์สิ่งที่ระดับของการส่งออกการวางแผนทางสังคมเมตตาจะเลือก เส้นอุปสงค์สะท้อนให้เห็นถึงคุณค่าของความดีให้กับผู้บริโภคที่เป็นวัดโดยความเต็มใจที่จะจ่ายสำหรับมัน โค้งขอบสะท้อนให้เห็นถึงค่าใช้จ่ายค่าใช้จ่ายของการผูกขาด ดังนั้นปริมาณที่มีประสิทธิภาพเพื่อเข้าสังคมพบที่เส้นอุปสงค์และเส้นโค้งขอบค่าใช้จ่ายตัด ปริมาณด้านล่างนี้ค่าให้กับผู้บริโภคสูงกว่าต้นทุนของการให้ที่ดีเพื่อการส่งออกที่เพิ่มขึ้นจะยกรวมส่วนเกิน เหนือปริมาณนี้ต้นทุนสูงเกินกว่ามูลค่าให้กับผู้บริโภคเพื่อให้การส่งออกลดลงจะยกส่วนเกินรวม. หากวางแผนสังคมกำลังวิ่งผูกขาดที่ บริษัท สามารถบรรลุเป้าหมายนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพผลโดยคิดราคาที่พบที่จุดตัดของอุปสงค์และที่ขอบเส้นโค้ง -cost ดังนั้นเช่น บริษัท ที่แตกต่างจากการแข่งขันและการแสวงหาผลกำไรสูงสุดผูกขาดการวางแผนทางสังคมจะคิดค่าบริการในราคาเท่ากับต้นทุน เพราะราคานี้จะให้ผู้บริโภคมีสัญญาณที่ถูกต้องเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายในการผลิตที่ดีที่ผู้บริโภคจะซื้อปริมาณที่มีประสิทธิภาพ. เราสามารถประเมินผลกระทบสวัสดิการของการผูกขาดโดยเปรียบเทียบระดับการแสดงผลที่ผูกขาดเลือกที่จะระดับของการส่งออกที่ทางสังคมวางแผน0 จำนวนราคาDemand (มูลค่าให้กับผู้ซื้อ) ที่มีประสิทธิภาพปริมาณค่าใช้จ่ายส่วนเพิ่มมูลค่าให้กับผู้ซื้อที่มีค่ามากกว่าค่าใช้จ่ายให้ผู้ขาย. มูลค่าให้กับผู้ซื้อที่มีค่าน้อยกว่าค่าใช้จ่ายให้ผู้ขาย. ค่าใช้จ่ายในการผูกขาดค่าใช้จ่ายในการผูกขาดราคาเพื่อผู้ซื้อที่คุ้มค่าให้กับผู้ซื้อในรูปที่15-7 ระดับอย่างมีประสิทธิภาพการแสดงผล ให้บริการงานใจดีวางแผนที่อยากจะเพิ่มส่วนเกินทั้งหมดในตลาดจะเลือกระดับของการส่งออกที่เส้นอุปสงค์และmarginalcost โค้งตัด ด้านล่างนี้ระดับค่าของที่ดีในการที่ผู้ซื้อส่วนเพิ่ม(ที่แสดงในเส้นอุปสงค์) เกินกว่าต้นทุนของการทำดี เหนือระดับนี้ค่าให้กับผู้ซื้อส่วนเพิ่มเป็น le

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เงินที่ขาดทุน
เราเริ่มต้นโดยพิจารณาว่า การผูกขาด บริษัทจะทำ ถ้ามันเป็นวิ่งโดย
ใจดี สังคม วางแผน วางแผนสังคมสนใจไม่เพียง แต่เกี่ยวกับกำไรของ บริษัท โดยเจ้าของ
ได้รับ แต่ยังเกี่ยวกับประโยชน์ที่ได้รับจากผู้บริโภคของบริษัท .
วางแผนพยายามเพิ่มส่วนเกินรวม ซึ่งเท่ากับ
ส่วนเกินผู้ผลิต ( กำไร ) บวกส่วนเกินผู้บริโภคเก็บไว้ในใจว่าส่วนเกินรวมเท่ากับ
ค่าของที่ดีให้กับผู้บริโภค ลบด้วย ต้นทุนของการทำความดีที่เกิดจากการผูกขาด

รูป 15-7 ผู้ผลิต วิเคราะห์ระดับผลผลิตของสังคมที่วางแผนจะใจดี
เลือก เส้นอุปสงค์สะท้อนให้เห็นคุณค่าของความดี เพื่อผู้บริโภค เช่น
โดยความเต็มใจที่จะจ่ายสำหรับมัน เส้นโค้งค่าใช้จ่ายสะท้อนต้นทุน
ของมหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์ . ดังนั้น สังคมที่มีประสิทธิภาพ พบว่า ปริมาณความต้องการเส้นโค้งและเส้นโค้ง
ต้นทุนตัด ด้านล่างนี้ปริมาณ ค่าผู้บริโภคเกิน
ต้นทุนของการให้บริการดี ดังนั้น การเพิ่มผลผลิตจะเพิ่มส่วนเกินทั้งหมด

ข้างบนนี้ปริมาณ , ต้นทุนเกินมูลค่าให้กับผู้บริโภค ดังนั้น การจะเพิ่มผลผลิต

ส่วนเกินทั้งหมดถ้าวางแผนทางสังคมกำลังผูกขาดของ บริษัท สามารถบรรลุผลมีประสิทธิภาพ
นี้โดยการชาร์จราคาอยู่ที่จุดตัดของเส้นอุปสงค์และ
ต้นทุนเพิ่ม ดังนั้น ชอบ บริษัท แข่งขันและแตกต่างจากกำไรเพิ่ม
การผูกขาดการวางแผนทางสังคม ก็จะคิดราคาเท่ากับต้นทุนเพิ่ม เพราะ
ราคานี้จะให้ผู้บริโภคถูกต้องสัญญาณเกี่ยวกับต้นทุนการผลิต
ดี ผู้บริโภคจะซื้อปริมาณมีประสิทธิภาพ .
เราสามารถประเมินสวัสดิการผลของการผูกขาดโดยเปรียบเทียบระดับ
ผลผลิตที่ผู้ผูกขาดเลือกระดับของผลผลิตที่วางแผน
0
ราคา
สังคมปริมาณความต้องการ
( ค่า ผู้ซื้อที่มีปริมาณ

)

ราคาต้นทุนผู้ซื้อมากกว่า

ค่าใช้จ่ายในการขาย ค่า


ซื้อน้อยกว่าต้นทุนขาย ต้นทุน








ราคาผู้ผูกขาดผู้ผูกขาดค่า







ค่าผู้ซื้อผู้ซื้อตัวเลข 15-7

ระดับประสิทธิภาพของผลผลิต ใจดี ใครอยากเพิ่มการวางแผนสังคม

ส่วนเกินรวมในตลาดจะ
เลือกระดับของผลผลิตที่เพิ่มขึ้นและ marginalcost

เส้นโค้งเส้นโค้งเซก ด้านล่างระดับนี้
, ค่าดี
ส่วนผู้ซื้อ ( ที่สะท้อนใน
เส้นอุปสงค์ ) ต้นทุนของการเกิน

ดี เหนือระดับนี้ค่า
ให้ผู้ซื้อขอบ คือ เลอ