Two independent experiments were pe

Two independent experiments were performed to determine the effects of salinity on survival and growthof juvenile Macrobrachium rosenbergii, first one was to determine the median lethal salinity (MLS-5096 h)and second one was to assess the survival and growth at different sub-lethal salinities under field condi-tion. In MLS-5096 hstudy 0, 5, 10, 15, 20, 25 and 30 ppt salinities were used to initially find out the salinitytolerance range. Accordingly, a definitive salinity tolerance test was done in next phase to find out exactmedian lethal salinity by directly transferring the test species to 21, 22, 23, 24, 25, 26 and 27 ppt salinityfor 96 h. The median lethal salinity of M. rosenbergii was estimated at 24.6 ppt. In the second experiment,survival and growth performances of the prawn were recorded at different sub-lethal salinities viz., 5,10, 15 and 20 ppt along with 0 ppt as control during 60 days culture period. The prawn exhibited low-est final average weight at 20 ppt salinity and significantly highest at 10 ppt salinity. Highest SGR andweight gain were obtained at 10 ppt followed by 5 ppt, 15 ppt and 0 ppt salinity but differences amongtreatment were not significant (P > 0.05). Survival rate of prawn varied between 91% (at 0 ppt) and 78%(at 20 ppt). The prawn grew and survived satisfactorily at 0–15 ppt salinities, implying that the speciescan be cultured commercially at wide salinity range. M. rosenbergii can be considered as an ideal speciesto promote, in view of current and future climate variables as more and more coastal areas of India aregoing to be vulnerable to saline water inundation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดำเนินการทดลองอิสระเพื่อตรวจสอบผลกระทบของความเค็มในการอยู่รอดและ growthof เยาวชนกุ้งก้ามกราม ครั้งแรก คือการตรวจสอบความเค็มตายเฉลี่ย (h พรี-5096) และสองคือการ ประเมินความอยู่รอดและเติบโตที่แตกต่างย่อยตาย salinities ภายใต้ฟิลด์ condi-ทางการค้า ใน MLS-5096 hstudy 0, 5, 10, 15, 20, 25 และ 30 ppt salinities ถูกใช้เพื่อเริ่มต้นค้นหาช่วง salinitytolerance ตามลำดับ การทดสอบความเค็มชัดเจนเสร็จในขั้นตอนถัดไปเพื่อค้นหาความเค็มตาย exactmedian โดยตรงโอนสายพันธุ์ทดสอบไป 21, 22, 23, 24, 25, 26 และ 27 ppt salinityfor 96 h เค็มตายเฉลี่ยของก้ามกราม M. ประมาณ 24.6 ppt ในการทดสอบสอง แสดงการอยู่รอดและเจริญเติบโตของกุ้งถูกบันทึกได้ที่ salinities ตายย่อยต่าง ๆ ได้แก่ 5,10, 15 และ 20 ppt กับ ppt 0 เป็นตัวควบคุมในช่วงระยะเวลา 60 วันวัฒนธรรม เนื้อกุ้งแสดงเอสต่ำสุดเฉลี่ยน้ำหนัก ที่ความเค็ม 20 ppt และอย่างมีนัยสำคัญสูงสุดที่ความเค็ม 10 ppt รับกำไร andweight แสดงสรุปสูงสุดที่ 10 ppt ตาม ด้วย 5 ppt, 15 ppt และ 0 ppt amongtreatment เค็มแต่ความแตกต่างไม่มีนัยสำคัญ (P > 0.05) อัตราการรอดตายของกุ้งที่แตกต่างกันระหว่าง 91% (ที่ 0 ppt) และ 78% (ที่ 20 ppt) กุ้งตัวโต และรอดน่าพอใจที่ 0 – 15 ppt salinities กล่าวคืออยู่อาจว่า speciescan สามารถเพาะเลี้ยงในเชิงพาณิชย์ที่ช่วงความเค็มกว้าง ก้ามกราม M. ถือได้ว่าเป็นโปรโม speciesto เหมาะสม ในมุมมองตัวแปรภูมิอากาศในปัจจุบัน และอนาคตเป็นพื้นที่ชายฝั่งทะเลมากของอินเดีย aregoing จะเสี่ยงต่อการน้ำเกลือ inundation

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองทดลองที่เป็นอิสระได้ดำเนินการเพื่อตรวจสอบผลกระทบของความเค็มต่อการอยู่รอดและ growthof เยาวชน Macrobrachium rosenbergii หนึ่งเป็นครั้งแรกเพื่อตรวจสอบความเค็มเฉลี่ยตาย (MLS-5096 ต่อชั่วโมง) และคนที่สองคือการประเมินความอยู่รอดและการเจริญเติบโตที่แตกต่างกันความเค็มย่อยตาย ภายใต้สภาพสนาม-การ ใน MLS-5096 hstudy 0, 5, 10, 15, 20, 25 และ 30 พีพีทีความเค็มถูกนำมาใช้ครั้งแรกหาช่วง salinitytolerance ดังนั้นการทดสอบความทนทานต่อความเค็มที่ชัดเจนได้ดำเนินการในขั้นตอนต่อไปที่จะหาเค็มตาย exactmedian โดยตรงโดยการโอนสายพันธุ์ทดสอบถึง 21, 22, 23, 24, 25, 26 และ 27 พีพีที salinityfor 96 ชั่วโมง ความเค็มเฉลี่ยตายของเอ็ม rosenbergii อยู่ที่ประมาณ 24.6 พีพี ในการทดลองที่สองการอยู่รอดและการเจริญเติบโตของกุ้งที่ถูกบันทึกไว้ในที่แตกต่างกันความเค็มย่อยตาย ได้แก่ . 5,10, 15 และ 20 พีพีทีพร้อมกับ 0 พีพีเป็นตัวควบคุมในช่วงระยะเวลาการเลี้ยง 60 วัน กุ้งแสดงน้ำหนักเฉลี่ยต่ำ est สุดท้ายที่ระดับความเค็ม 20 พีพีทีอย่างมีนัยสำคัญและสูงสุดที่ระดับความเค็ม 10 พีพีที SGR สูงสุด andweight กำไรที่ได้รับอยู่ที่ 10 พีพีทีตามด้วย 5 พีพีที 15 พีพีทีและความเค็ม 0 ppt ที่แตกต่าง แต่ amongtreatment ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ (P> 0.05) อัตราการรอดตายของกุ้งที่แตกต่างกันระหว่าง 91% (ที่ 0 พีพีที) และ 78% (ณ วันที่ 20 พีพีที) กุ้งเติบโตและอยู่รอดที่น่าพอใจที่ความเค็ม 0-15 พีพีทีหมายความว่า speciescan เลี้ยงในเชิงพาณิชย์ในช่วงความเค็มกว้าง M. rosenbergii ได้รับการพิจารณาเป็น speciesto เหมาะส่งเสริมในมุมมองของตัวแปรสภาพภูมิอากาศในปัจจุบันและอนาคตเป็นพื้นที่ชายฝั่งทะเลมากขึ้นของอินเดีย aregoing จะเป็นความเสี่ยงที่จะน้ำเกลือน้ำท่วมน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 การทดลองที่เป็นอิสระ มีการปฏิบัติ เพื่อศึกษาผลของความเค็มต่ออัตราการรอดและารเยาวชน กุ้งก้ามกราม ครั้งแรกเพื่อกำหนดความเค็มได้ค่ามัธยฐาน ( mls-5096 H ) และสองคือเพื่อประเมินการอยู่รอดและเติบโตที่ระดับความเค็มที่แตกต่างกัน condi tion ย่อยภายใต้สนาม ใน mls-5096 hstudy 0 , 5 , 10 , 15 , 20 , 25 และ 30 ppt ความเค็มที่ใช้เริ่มค้นหาช่วง salinitytolerance . ตาม ขาดตัวความเค็มทดสอบเสร็จในขั้นตอนต่อไป เพื่อหาค่า exactmedian ร้ายแรงโดยตรงถ่ายโอนพืชทดสอบที่ 21 , 22 , 23 , 24 , 25 , 26 และ 27 ppt salinityfor 96 ชั่วโมงระดับความเค็มที่ร้ายแรงโดยน่าจะอยู่ที่ประมาณ 24.6 เมตรส่วนในพัน ในการทดลองที่สอง การอยู่รอดและสมรรถนะการเจริญเติบโตของกุ้งที่ถูกบันทึกไว้ที่ย่อย Lethal ความเค็มแตกต่างกัน ได้แก่ , 5 , 10 , 15 และ 20 ppt พร้อมกับ 0 ppt เป็นวัฒนธรรมการควบคุมในช่วงเวลา 60 วัน กุ้งมีน้ำหนักสุดท้ายเฉลี่ยต่ำและ 20 ppt ความเค็มและระดับสูงสุดที่ 10 ppt ความเค็ม รับน้ำหนักได้สูงสุด : SGR 10 ppt 5 ppt ตาม 15 ppt ความเค็ม 0 ppt แต่ความแตกต่าง amongtreatment ไม่แตกต่างกัน ( P > 0.05 ) อัตราการรอดตายของกุ้งมีค่าระหว่างร้อยละ 91 ( ที่ 0 ppt ) และ 78 % ( 20 ppt ) กุ้งเติบโตได้อย่างน่าพอใจ ที่ 0 –ความเค็ม 15 ppt , implying ที่ speciescan สูตรในเชิงพาณิชย์ในช่วงความเค็มที่กว้าง เมตร น่าจะถือได้ว่าเป็น speciesto เหมาะส่งเสริม ในมุมมองของปัจจุบันและอนาคตตัวแปรภูมิอากาศเป็นพื้นที่ชายฝั่งของอินเดียมากขึ้นและมากขึ้น aregoing อ่อนแอกับน้ำเกลือท่วม .