Arnold ToynbeeStudy of HistoryArnol

Arnold Toynbee
Study of History

Arnold Joseph Toynbee (April 14, 1889 - October 22, 1975), British historian whose twelve-volume analysis of the rise and fall of civilizations, A Study of History, 1934 - 1961, (also known as History of the World) was very popular in its time.

Toynbee, a prolific author, was the nephew of a great economic historian, Arnold Toynbee, with whom he is sometimes confused. Born in London, Arnold J was educated at Winchester College and Balliol College, Oxford. He worked for the Foreign Office during both World War I and World War II. He was Director of Studies at the Royal Institute of International Affairs (1925-1955) and Research Professor of International History at the University of London.

Toynbee was interested in the seeming repetition of patterns in history and, later, in the origins of civilisation. It was in this context that he read Spengler’s Decline of the West and although there is some superficial similarity, both men describe the rise, flowering and decline of civilisations, their work moved in different directions.
Toynbee agreed with Spengler that there were strong parallels between their situation in Europe and the ancient Greco-Roman civilization. Toynbee saw his own views as being more scientific and empirical than Spengler's, he described himself as a "metahistorian" whose "intelligible field of study" was civilization.

In his Study of History Toynbee describes the rise and decline of 23 civilisations. His over-arching analysis was the place of moral and religious challenge, and response to such challenge, as the reason for the robustness or decline of a civilisation. He described parallel life cycles of growth, dissolution, a "time of troubles," a universal state, and a final collapse leading to a new genesis. Although he found the uniformity of the patterns, particularly of disintegration, sufficiently regular to reduce to graphs, and even though he formulated definite laws of development such as "challenge and response," Toynbee insisted that the cyclical pattern could, and should, be broken.
Toynbee’s books, huge in scale, achieved wide prominence but he was more admired by the History reading public than by fellow historians, who criticised him for contorting information to fit his alleged patterns of history.

The ideas he promoted had some vogue (Toynbee actually appeared on the Cover of Time magazine in 1947). They have not however proved to be of decisive influence on other historians. Toynbee's work was subject to an effective critique by Pieter Geyl and an article written by Hugh Trevor-Roper, "Arnold Toynbee's Millenium" - descibing Toynbee's work as a "Philosophy of Mish-Mash" - dramatically undermined Toynbee's reputation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาร์โนลด์ Toynbeeศึกษาประวัติศาสตร์อาร์โนลด์โจเซฟ Toynbee (14 เมษายน จาก 1889-22 ตุลาคม 1975), นักประวัติศาสตร์อังกฤษวิเคราะห์สองปริมาณเพิ่มขึ้นและการล่มสลายของอารยธรรม A การศึกษาประวัติศาสตร์ 1934-1961, (หรือที่เรียกว่าประวัติศาสตร์โลก) ได้รับความนิยมมากในเวลา Toynbee ผู้เขียนมีลูก มีหลานของที่ดีเศรษฐกิจนักประวัติศาสตร์ อาร์โนลด์ Toynbee กับใครเขาเป็นบางครั้งสับสน เกิดในกรุงลอนดอน อาร์โนลด์เจได้รับการศึกษาที่วิทยา ลัยวินเชสเตอร์ และ วิทยาลัย Balliol ออกซ์ฟอร์ด เขาทำงานในสำนักงานต่างประเทศในระหว่างสงครามโลกและสงครามโลกครั้งที่สอง เขาเป็นกรรมการศึกษาที่ราชสถาบันของนานากิจการ (1925-1955) และศาสตราจารย์วิจัยประวัติศาสตร์นานาชาติที่มหาวิทยาลัยลอนดอน Toynbee สนใจซ้ำ seeming ของรูปแบบ ในประวัติศาสตร์ และ ต่อไป อยู่ ในกำเนิดของยังได้ มันเป็นในบริบทนี้ที่อ่านของ Spengler ปฏิเสธของตะวันตก และ มีความคล้ายคลึงกันบางอย่างผิวเผิน ทั้งชายอธิบายเพิ่มขึ้น ดอกไม้ และปฏิเสธของอารยธรรมเอเซียน งานย้ายในทิศทางที่แตกต่างกัน Toynbee ตกลงกับ Spengler ว่า มีอ่านพระแข็งของสถานการณ์ในยุโรปและอารยธรรมกรีก-โบราณ Toynbee เห็นมุมมองของเขาเองเป็นวิทยาศาสตร์มากขึ้น และประจักษ์กว่าของ Spengler เขาอธิบายตัวเองว่าเป็น "metahistorian" ที่มี "intelligible เขตศึกษา" มีอารยธรรม ในการเขาศึกษา Toynbee ประวัติอธิบายเพิ่มขึ้นและลดลงของอารยธรรมเอเซียน 23 เขาวิเคราะห์เกิน arching ท้าทายทางศีลธรรม และทางศาสนา และตอบสนองความท้าทายดังกล่าว เป็นเหตุผลสำหรับเสถียรภาพการลดลงของยังเป็นได้ เขาอธิบายพร้อมวงจรชีวิตของการเจริญเติบโต ยุบ "เวลาของความทุกข์ สิ่งสากล และยุบสุดท้ายที่นำไปสู่ปฐมกาลใหม่ ถึงแม้ว่าเขาพบความรื่นรมย์ของรูปแบบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งของบูรณภาพ ปกติเพียงพอเพื่อลดการกราฟ และแม้ว่ากฎหมายที่แน่นอนของการพัฒนา "ความท้าทายและการตอบสนอง" สูตรเขา Toynbee ยืนยันที่ รูปแบบสามารถ และ ควรเสีย หนังสือของ Toynbee ใหญ่ ในสำเร็จความโดดเด่นมากมาย แต่ชื่นชมมากจากประวัติที่อ่านสาธารณะกว่าโดยเพื่อนนักประวัติศาสตร์ ที่ criticised เขาสำหรับ contorting ข้อมูลให้พอดีกับรูปแบบของเขาถูกกล่าวหาประวัติศาสตร์ ความคิดเห็นที่เขาส่งเสริมมีสมัยบาง (Toynbee จริงปรากฏในครอบคลุมเวลาในนิตยสาร) พวกเขาได้ไม่แต่พิสูจน์ให้เป็นเด็ดขาดมีอิทธิพลกับนักประวัติศาสตร์อื่น ๆ งานของ Toynbee ถูกต้องวิจารณ์ผลการโดยปิเอเตอร์ Geyl และบทความเขียนโดยฮิวจ์เทรเวอร์-Roper, "อาร์โนลด์ Toynbee ของมิลเลนเนียม" - descibing Toynbee ทำงานเป็นแบบ "ปรัชญาของ Mish-คลุกเคล้า" - ทำลายชื่อเสียงของ Toynbee อย่างมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาร์โนลด์ทอยน์บี
ศึกษาประวัติศาสตร์โจเซฟอาร์โนลด์ทอยน์บี (14 เมษายน 1889 - 22 ตุลาคม 1975) นักประวัติศาสตร์ชาวอังกฤษที่มีการวิเคราะห์สิบสองของปริมาณที่เพิ่มขึ้นและการล่มสลายของอารยธรรมศึกษาประวัติศาสตร์, 1934-1961 (ที่เรียกว่าเป็นประวัติศาสตร์ โลก) เป็นที่นิยมมากในขณะนี้. ทอยน์บี, นักเขียนเป็นหลานชายของประวัติศาสตร์ทางเศรษฐกิจที่ดีอาร์โนลด์ทอยน์บีกับคนที่เขาจะสับสนบางครั้ง เกิดในกรุงลอนดอน, อาร์โนลเจได้รับการศึกษาที่วิทยาลัยวินเชสเตอร์และหึ่งวิทยาลัย เขาทำงานให้กับกระทรวงต่างประเทศทั้งในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและสงครามโลกครั้งที่สอง เขาเป็นผู้อำนวยการการศึกษาที่สถาบันราชการต่างประเทศ (1925-1955) และการวิจัยศาสตราจารย์ด้านประวัติศาสตร์ระหว่างประเทศที่มหาวิทยาลัยลอนดอน. ทอยน์บีได้รับความสนใจในการทำซ้ำของรูปแบบที่ปรากฏในประวัติศาสตร์และต่อมาในต้นกำเนิดของอารยธรรม มันอยู่ในบริบทนี้ว่าเขาอ่านลดลง Spengler ของตะวันตกและถึงแม้จะมีบางอย่างที่คล้ายคลึงกันผิวเผินทั้งสองคนอธิบายการเพิ่มขึ้นของดอกและการลดลงของอารยธรรมในการทำงานของพวกเขาย้ายไปในทิศทางที่แตกต่างกัน. ทอยน์บีเห็นด้วยกับ Spengler ว่ามีความคล้ายคลึงกันระหว่าง สถานการณ์ของพวกเขาในยุโรปและอารยธรรมโบราณกรีกโรมัน ทอยน์บีเห็นมุมมองของตัวเองมากขึ้นในฐานะที่เป็นทางวิทยาศาสตร์และการทดลองกว่า Spengler เขาบอกว่าตัวเองเป็น "metahistorian" ที่มี "เข้าใจด้านการศึกษา" เป็นอารยธรรม. ในการศึกษาประวัติศาสตร์ของเขาทอยน์บีอธิบายการเพิ่มขึ้นและลดลงของ 23 อารยธรรม การวิเคราะห์มากกว่าโค้งของเขาเป็นสถานที่ของความท้าทายทางศีลธรรมและศาสนาและการตอบสนองต่อความท้าทายดังกล่าวเป็นเหตุผลในการทนทานหรือการลดลงของอารยธรรม เขาอธิบายวงจรชีวิตคู่ขนานของการเจริญเติบโตของการสลายตัวเป็น "เวลาของปัญหา" รัฐสากลและการล่มสลายสุดท้ายนำไปสู่การกำเนิดใหม่ แม้ว่าเขาจะพบความสม่ำเสมอของรูปแบบโดยเฉพาะอย่างยิ่งของการสลายตัวเพียงพอปกติเพื่อลดกราฟและแม้ว่าเขาสูตรกฎหมายที่ชัดเจนของการพัฒนาเช่น "ความท้าทายและการตอบสนอง" ทอยน์บียืนยันว่าวงจรสามารถและควรจะถูกทำลาย . หนังสือทอยน์บีของขนาดใหญ่ในระดับที่ประสบความสำเร็จมีชื่อเสียงกว้าง แต่เขาก็มากขึ้นได้รับการยกย่องจากประชาชนอ่านประวัติกว่าโดยนักประวัติศาสตร์เพื่อนที่วิพากษ์วิจารณ์เขา contorting ข้อมูลเพื่อให้เหมาะสมกับรูปแบบของเขาถูกกล่าวหาของประวัติศาสตร์. ความคิดเขาเลื่อนมีสมัยบางคน (ทอยน์บีจริง ปรากฏบนปกนิตยสารไทม์ในปี 1947) พวกเขาไม่ได้รับการพิสูจน์แล้ว แต่จะมีอิทธิพลในประวัติศาสตร์อื่น ๆ ทำงานทอยน์บีเป็นเรื่องที่วิจารณ์ที่มีประสิทธิภาพโดยปีเตอร์ Geyl และบทความที่เขียนโดยฮิวจ์เทรเวอร์โรเพอร์ "อาร์โนลด์ทอยน์บีของมิลเลนเนียม" - descibing ทำงานทอยน์บีเป็น "ปรัชญา Mish-Mash" - ทำลายชื่อเสียงอย่างมากทอยน์บี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาร์โนลด์ ทอยน์บี

ศึกษาประวัติ

อาร์โนลด์ โจเซฟ ทอยน์บี ( 14 เมษายน 2432 - 22 ตุลาคม 2518 ) นักประวัติศาสตร์ชาวอังกฤษซึ่งปริมาณ 12 การวิเคราะห์และการล่มสลายของอารยธรรม การศึกษาประวัติศาสตร์ 1934 - 1961 ( ยังเป็นที่รู้จักประวัติความเป็นมาของโลก ) เป็นที่นิยมมากในเวลานั้น

ทอยน์บี เป็นนักประพันธ์ที่มีผลงานมากมาย เป็นหลานชายของ อาร์โนลด์ ทอยน์บีนักประวัติศาสตร์เศรษฐกิจที่ยิ่งใหญ่ ,กับใคร บางครั้งก็สับสน เกิดในลอนดอน , Arnold J ได้รับการศึกษาที่วิทยาลัยวินเชสเตอร์และหึ่งวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด เขาทำงานในสำนักงานต่างประเทศทั้งสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและสงครามโลกครั้งที่สอง เขาเป็นผู้อำนวยการศึกษาที่สถาบันกิจการระหว่างประเทศ ( 1925-1955 ) และศาสตราจารย์วิจัยประวัติศาสตร์ระหว่างประเทศที่มหาวิทยาลัยแห่งลอนดอน

ทอยน์บีสนใจซ้ำ seeming ของรูปแบบในประวัติศาสตร์และต่อมาในต้นกำเนิดของอารยธรรม มันอยู่ในบริบทนี้ที่เขาอ่านสปิงเงอเลอร์ลดลงของตะวันตกและแม้ว่ามีบางผิวเผินคล้ายคลึงกัน ชายทั้งสองอธิบายขึ้น การออกดอกและความเสื่อมโทรมของอารยธรรม ผลงานของพวกเขาย้ายในทิศทางที่แตกต่างกัน
ทอยน์บีเห็นด้วยกับสปิงเงอเลอร์ มีเส้นขนานที่แข็งแกร่งระหว่างของสถานการณ์ในยุโรปและโบราณเกรโกโรมันอารยธรรม ทอยน์บีเห็นมุมมองของเขาเองที่เป็นวิทยาศาสตร์ และเชิงประจักษ์กว่าสปิงเงอเลอร์ เขาอธิบายว่าตัวเองเป็น " metahistorian " ที่มี " เข้าใจด้านการศึกษา " คืออารยธรรม

ในการศึกษาประวัติศาสตร์ทอยน์บีอธิบายถึงการเพิ่มขึ้นและลดลงของ 23 อารยธรรม . ของเขามากกว่า arching การวิเคราะห์สถานที่และศีลธรรมของศาสนาที่ท้าทายและการตอบสนองต่อความท้าทายดังกล่าว เป็นเหตุให้ความหรือการปฏิเสธของอารยธรรม เขาอธิบายขนานวงจรชีวิตของการเจริญเติบโต , การสลายตัว , " เวลาของปัญหา " สถานะสากล และสุดท้ายการล่มสลายสู่แหล่งกำเนิดใหม่แม้ว่าเขาพบความสม่ำเสมอของลวดลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งการแตกกระจายตัว พอปกติเพื่อลดกราฟ และถึงแม้ว่าเขาจะกำหนดแน่นอนกฎหมายของการพัฒนา เช่น " ความท้าทายและการตอบสนอง " ทอยน์บียืนยันว่า วงกลมสามารถ และควร จะเสีย
หนังสือทอยน์บี , ขนาดใหญ่ในขนาด