สถานการณ์ของครอบครัวไทย สถานการณ์สั

สถานการณ์ของครอบครัวไทย
สถานการณ์สังคมที่เปลี่ยนแปลงมีผลกระทบต่อครอบครัวและบุคคล ครอบครัวจึงเกิดการปรับเปลี่ยนทั้งโครงสร้าง รูปแบบ ขนาดของครอบครัวและวิถีชีวิต รวมทั้งสภาพปัญหาที่มีผลกระทบต่อสถาบันครอบครัว
1. โครงสร้างประชากร
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติได้คาดประมาณการประชากรของประเทศไทยจากปี 2543 – 2568 ไว้ว่า จากปี พ.ศ. 2545 ไปจนถึงปี พ.ศ. 2552 ประเทศไทยกำลังอยู่ในช่วงการปันผลทางประชากรซึ่งเป็นช่วงที่ประชากรวัยแรงงานยังคงเพิ่มขึ้น หลังจากนี้ประชากรวัยเด็กจะลดลงจากร้อยละ 23.88 ในปี 2545 เป็นร้อย 17.6 ในปี 2568 และสัดส่วนประชากรวัยแรงงานจะลดลงจากร้อยละ 66.38 เป็นร้อยละ 62.05 ขณะที่สัดส่วนประชากรวัยสูงอายุจะเพิ่มเป็นร้อยละ 9.74 ในปี 2545 เป็นร้อยละ 19.99 ในปี 2568 ทำให้ครอบครัวต้องรับภาระในการเลี้ยงดูและการพึ่งพิงสูง
2 . โครงสร้างของครอบครัว
จากการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคมที่มีความซับซ้อนและเป็นไปอย่างรวดเร็ว มีการอพยพแรงงานเข้าสู่เมืองใหญ่ สังคมไทยซึ่งแต่เดิมเป็นสังคมชนบท มีความเอื้ออาทรต่อกันมีแนวโน้มเป็นสังคมเมืองมากขึ้น โครงสร้างครอบครัวไทยมีการเปลี่ยนแปลง จากเดิมในอดีต ซึ่งเคยเป็นครอบครัวขยาย แต่จากผลการพัฒนาประเทศตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 3- 7 ที่มุ่งเน้นการพัฒนาเศรษฐกิจเป็นหลักโดยมีนโยบายด้านการวางแผนครอบครัว เพื่อมุ่งลดอัตราการเพิ่มของประชากรในครัวเรือนและนโยบายปรับปรุงคุณภาพประชากรและการพัฒนาจิตใจ เพื่อให้มีศักยภาพและมีความพร้อมต่อการพัฒนาและแข่งขัน ทางเศรษฐกิจ ส่งผลต่อการพัฒนาสถาบันครอบครัวในทางอ้อม อัตราการเกิดลดลง ครอบครัวมีอายุยืนและมีความสามารถในการทำงานมากขึ้น ในปี 2545 มีครอบครัวขยายเพียงร้อยละ 32.1 ครอบครัวเดี่ยวมีถึงร้อยละ 55.5 นอกจากนี้ ยังพบว่า หัวหน้าครัวเรือนที่เป็นหญิงมีจำนวนมากขึ้น
4.รูปแบบครอบครัว
ผลของการพัฒนาประเทศทางด้านเศรษฐกิจ สังคม และความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี นอกจากส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างครอบครัวแล้ว ในขณะเดียวกันก็ส่งผลต่อรูปแบบของครอบครัวด้วย จากข้อมูลสำรวจภาวะการทำงานของประชากร พ.ศ.2542-2545 ของสำนักงานสถิติแห่งชาติ ชี้ให้เห็นว่า ครอบครัวไทยในปัจจุบันมิได้ประกอบด้วย พ่อ แม่ ลูก และ เครือญาติดังเช่นแต่ก่อน แต่มีหลายรูปแบบ ดังนี้
ครอบครัวขยาย ครอบครัวขยายที่ประกอบด้วย พ่อ แม่ ลูก ปู่ย่าตายาย และหรือพี่น้อง ยังคงมีอยู่ในสังคมไทยแต่มีจำนวนลดลง พบว่าปี 2545 มีครอบครัวที่เป็นครอบครัวขยายเพียงร้อยละ32.1
ครอบครัวเดี่ยว ครอบครัวเดี่ยว ส่วนใหญ่ประกอบด้วยพ่อ แม่และลูก โดยส่วนใหญ่ครอบครัวจะมีลูกจำนวน 1-3 คน
ครอบครัวที่อยู่คนเดียว มีคนที่อาศัยอยู่ตามลำพังมากขึ้น โดยปี 2542 มีคนที่อาศัยอยู่คนเดียวร้อยละ 11.0 เป็นร้อยละ 11.5 และ 11.8 ในปี 2544 และ 2545 ตามลำดับซึ่งแสดงให้เห็นว่าหญิงหรือชายพอใจที่จะอยู่เป็นโสดมากขึ้น
ครอบครัวพ่อหรือแม่เลี้ยงลูกตามลำพัง หมายถึงครอบครัวที่มีเพียงพ่อหรือแม่ และลูก เนื่องจากสาเหตุของการหย่าร้าง การเป็นหม้าย แยกทาง การทอดทิ้ง
ครอบครัวที่รับเด็กเป็นบุตรบุญธรรม คือครอบครัวที่สามีและภรรยาไม่สามารถมีบุตรร่วมกันได้และมีความประสงค์ที่จะขอรับเด็กมาอุปการะเป็นบุตรซึ่งมีจำนวนมากขึ้น
5.ปัญหาวิกฤตของครอบครัว
จากการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคมที่มีความซับซ้อนและเป็นไปอย่างรวดเร็ว มีการอพยพแรงงานเข้าสู่เมืองใหญ่ สังคมไทยซึ่งแต่เดิมเป็นสังคมชนบท มีความเอื้ออาทรต่อกันมีแนวโน้มเป็นสังคมเมืองมากขึ้น ซึ่งมีผล ต่อปฏิสัมพันธ์ทั้งภายในและภายนอกครอบครัวทั้งทางลบและทางบวก อันเนื่องมาจากปัญหาวิกฤติที่ครอบครัวเผชิญอยู่ ดังนี้
1 ปัญหาเศรษฐกิจ
2 ความสัมพันธ์ในครอบครัว
3 การสมรสน้อยลงและการหย่าร้างเพิ่มขึ้น
4 เด็กและผู้สูงอายุถูกทอดทิ้ง
5 พฤติกรรมไม่เหมาะสมของวัยรุ่น
6 ความรุนแรงในครอบครัว
7 ยาเสพติด

6.สาเหตุของปัญหาครอบครัว
นโยบายและแผนในการพัฒนาสถาบันครอบครัว พ.ศ. 2537 –2546 ได้ชี้ให้เห็นสาเหตุแห่งปัญหาครอบครัวที่สำคัญ ดังนี้
1.ความไม่พร้อมและไม่ได้เตรียมตัวที่จะเป็นครอบครัว การขาดความพร้อมของพ่อแม่ในด้านต่าง ๆ เช่น ด้านสุขภาพ อายุที่เหมาะสม ไม่เป็นโรคติดต่อความสามารถเพียงพอที่จะประกอบอาชีพ มีรายได้เลี้ยงครอบครัวเป็นต้น
2.สภาพเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมในปัจจุบัน ส่งผลกระทบให้ครอบครัวไม่อาจทำ หน้าที่ บทบาทของตนได้อย่างสมบูรณ์ และไม่อาจปรับตนเองได้
3.สังคมไม่ตระหนักในความสำคัญของครอบครัว ว่า ครอบครัวมีผลกระทบต่อสังคมส่วนรวม จึงขาดจิตสำนึกและพลังร่วมกันจากทุกสถานบันในสังคม
4.สื่อมวลชนเป็นสถาบันสังคมที่มีอิทธิพล อย่างยิ่งต่อครอบครัวและสมาชิกของสังคมโดยสื่อมวลชนยังไม่ได้ให้ความสนใจในการพัฒนาครอบครัวเพียงพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สถานการณ์ของครอบครัวไทย สถานการณ์สังคมที่เปลี่ยนแปลงมีผลกระทบต่อครอบครัวและบุคคลครอบครัวจึงเกิดการปรับเปลี่ยนทั้งโครงสร้างรูปแบบขนาดของครอบครัวและวิถีชีวิตรวมทั้งสภาพปัญหาที่มีผลกระทบต่อสถาบันครอบครัว 1. โครงสร้างประชากร 2543 – 2568 สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติได้คาดประมาณการประชากรของประเทศไทยจากปีไว้ว่าจากปีพ.ศ. 2545 ไปจนถึงปีพ.ศ. 2552 ประเทศไทยกำลังอยู่ในช่วงการปันผลทางประชากรซึ่งเป็นช่วงที่ประชากรวัยแรงงานยังคงเพิ่มขึ้นหลังจากนี้ประชากรวัยเด็กจะลดลงจากร้อยละ 23.88 ในปี 2545 เป็นร้อย 17.6 ในปี 2568 และสัดส่วนประชากรวัยแรงงานจะลดลงจากร้อยละ 66.38 เป็นร้อยละ 62.05 ขณะที่สัดส่วนประชากรวัยสูงอายุจะเพิ่มเป็นร้อยละ 9.74 ในปี 2545 เป็นร้อยละ 19.99 ในปี 2568 ทำให้ครอบครัวต้องรับภาระในการเลี้ยงดูและการพึ่งพิงสูง 2 โครงสร้างของครอบครัว จากการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคมที่มีความซับซ้อนและเป็นไปอย่างรวดเร็ว มีการอพยพแรงงานเข้าสู่เมืองใหญ่ สังคมไทยซึ่งแต่เดิมเป็นสังคมชนบท มีความเอื้ออาทรต่อกันมีแนวโน้มเป็นสังคมเมืองมากขึ้น โครงสร้างครอบครัวไทยมีการเปลี่ยนแปลง จากเดิมในอดีต ซึ่งเคยเป็นครอบครัวขยาย แต่จากผลการพัฒนาประเทศตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 3- 7 ที่มุ่งเน้นการพัฒนาเศรษฐกิจเป็นหลักโดยมีนโยบายด้านการวางแผนครอบครัว เพื่อมุ่งลดอัตราการเพิ่มของประชากรในครัวเรือนและนโยบายปรับปรุงคุณภาพประชากรและการพัฒนาจิตใจ เพื่อให้มีศักยภาพและมีความพร้อมต่อการพัฒนาและแข่งขัน ทางเศรษฐกิจ ส่งผลต่อการพัฒนาสถาบันครอบครัวในทางอ้อม อัตราการเกิดลดลง ครอบครัวมีอายุยืนและมีความสามารถในการทำงานมากขึ้น ในปี 2545 มีครอบครัวขยายเพียงร้อยละ 32.1 ครอบครัวเดี่ยวมีถึงร้อยละ 55.5 นอกจากนี้ ยังพบว่า หัวหน้าครัวเรือนที่เป็นหญิงมีจำนวนมากขึ้น4.รูปแบบครอบครัว ผลของการพัฒนาประเทศทางด้านเศรษฐกิจ สังคม และความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี นอกจากส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างครอบครัวแล้ว ในขณะเดียวกันก็ส่งผลต่อรูปแบบของครอบครัวด้วย จากข้อมูลสำรวจภาวะการทำงานของประชากร พ.ศ.2542-2545 ของสำนักงานสถิติแห่งชาติ ชี้ให้เห็นว่า ครอบครัวไทยในปัจจุบันมิได้ประกอบด้วย พ่อ แม่ ลูก และ เครือญาติดังเช่นแต่ก่อน แต่มีหลายรูปแบบ ดังนี้ครอบครัวขยาย ครอบครัวขยายที่ประกอบด้วย พ่อ แม่ ลูก ปู่ย่าตายาย และหรือพี่น้อง ยังคงมีอยู่ในสังคมไทยแต่มีจำนวนลดลง พบว่าปี 2545 มีครอบครัวที่เป็นครอบครัวขยายเพียงร้อยละ32.1 ครอบครัวเดี่ยว ครอบครัวเดี่ยว ส่วนใหญ่ประกอบด้วยพ่อ แม่และลูก โดยส่วนใหญ่ครอบครัวจะมีลูกจำนวน 1-3 คนครอบครัวที่อยู่คนเดียว มีคนที่อาศัยอยู่ตามลำพังมากขึ้น โดยปี 2542 มีคนที่อาศัยอยู่คนเดียวร้อยละ 11.0 เป็นร้อยละ 11.5 และ 11.8 ในปี 2544 และ 2545 ตามลำดับซึ่งแสดงให้เห็นว่าหญิงหรือชายพอใจที่จะอยู่เป็นโสดมากขึ้นครอบครัวพ่อหรือแม่เลี้ยงลูกตามลำพัง หมายถึงครอบครัวที่มีเพียงพ่อหรือแม่ และลูก เนื่องจากสาเหตุของการหย่าร้าง การเป็นหม้าย แยกทาง การทอดทิ้ง ครอบครัวที่รับเด็กเป็นบุตรบุญธรรม คือครอบครัวที่สามีและภรรยาไม่สามารถมีบุตรร่วมกันได้และมีความประสงค์ที่จะขอรับเด็กมาอุปการะเป็นบุตรซึ่งมีจำนวนมากขึ้น5.ปัญหาวิกฤตของครอบครัว จากการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคมที่มีความซับซ้อนและเป็นไปอย่างรวดเร็ว มีการอพยพแรงงานเข้าสู่เมืองใหญ่ สังคมไทยซึ่งแต่เดิมเป็นสังคมชนบท มีความเอื้ออาทรต่อกันมีแนวโน้มเป็นสังคมเมืองมากขึ้น ซึ่งมีผล ต่อปฏิสัมพันธ์ทั้งภายในและภายนอกครอบครัวทั้งทางลบและทางบวก อันเนื่องมาจากปัญหาวิกฤติที่ครอบครัวเผชิญอยู่ ดังนี้ 1 ปัญหาเศรษฐกิจ 2 ความสัมพันธ์ในครอบครัว 3 การสมรสน้อยลงและการหย่าร้างเพิ่มขึ้น 4 เด็กและผู้สูงอายุถูกทอดทิ้ง 5 พฤติกรรมไม่เหมาะสมของวัยรุ่น 6 ความรุนแรงในครอบครัว 7 ยาเสพติด 6.สาเหตุของปัญหาครอบครัว นโยบายและแผนในการพัฒนาสถาบันครอบครัว พ.ศ. 2537 –2546 ได้ชี้ให้เห็นสาเหตุแห่งปัญหาครอบครัวที่สำคัญ ดังนี้1.ความไม่พร้อมและไม่ได้เตรียมตัวที่จะเป็นครอบครัว การขาดความพร้อมของพ่อแม่ในด้านต่าง ๆ เช่น ด้านสุขภาพ อายุที่เหมาะสม ไม่เป็นโรคติดต่อความสามารถเพียงพอที่จะประกอบอาชีพ มีรายได้เลี้ยงครอบครัวเป็นต้น2.สภาพเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมในปัจจุบัน ส่งผลกระทบให้ครอบครัวไม่อาจทำ หน้าที่ บทบาทของตนได้อย่างสมบูรณ์ และไม่อาจปรับตนเองได้
3.สังคมไม่ตระหนักในความสำคัญของครอบครัว ว่า ครอบครัวมีผลกระทบต่อสังคมส่วนรวม จึงขาดจิตสำนึกและพลังร่วมกันจากทุกสถานบันในสังคม
4.สื่อมวลชนเป็นสถาบันสังคมที่มีอิทธิพล อย่างยิ่งต่อครอบครัวและสมาชิกของสังคมโดยสื่อมวลชนยังไม่ได้ให้ความสนใจในการพัฒนาครอบครัวเพียงพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครอบครัวของสถานการณ์ไทย English
สถานการณ์สังคมที่เปลี่ยนแปลงมีผลกระทบต่อครอบครัวและบุคคลครอบครัวจึงเกิดหัวเรื่อง: การปรับเปลี่ยนทั้งโครงสร้างรูปแบบขนาดของครอบครัวและวิถีชีวิตรวมทั้งสภาพปฐมวัยที่มีผลกระทบต่อสถาบันครอบครัว
1 ประชากรโครงสร้าง
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งคุณชาติได้คาดประมาณการประชากรของประเทศไทยจากเนชั่ปี 2543 - 2568 ไว้ว่าจากปี พ.ศ. 2545 ไปจนถึงปี พ.ศ. 2552 ประเทศไทยกำลังอยู่ในช่วงการปันผลทาง ประชากรซึ่งเป็นช่วงที่ประชากรวัยแรงงานยังคงเพิ่มขึ้นหลังจากนี้ประชากรวัยเด็กจะลดลงจากร้อยละ 23.88 ในปี 2545 เป็นร้อย 17.6 ในปี 2568 และสัดส่วนประชากรวัยแรงงานจะลดลง จากร้อยละ 66.38 เป็นร้อยละ 62.05 ขณะที่สัดส่วนประชากรวัยสูงอายุจะเพิ่ม เป็นร้อยละ 9.74 ในปี 2545 เป็นร้อยละ 19.99 ในปี 2568 ทำให้ครอบครัวต้องรับภาระในการเลี้ยงดู และการพึ่งพิงสูง
2 โครงสร้างของครอบครัว
จากเนชั่หัวเรื่อง: การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคมที่มีความสามารถซับซ้อนและเป็นไปอย่างรวดเร็วมีหัวเรื่อง: การอพยพแรงงานเข้าสู่เมืองใหญ่สังคมไทย English ซึ่ง แต่เดิมเป็นสังคมชนบทมีความสามารถเอื้ออาทรต่อกันมีแนวโน้มเป็นสังคมเมืองมากขึ้นโครงสร้างครอบครัว ไทยมีการเปลี่ยนแปลงจากเดิมในอดีต ซึ่งเคยเป็นครอบครัวขยาย แต่จากผลการพัฒนาประเทศตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 3- 7 ที่มุ่งเน้นการพัฒนาเศรษฐกิจเป็นหลัก โดยมีนโยบายด้านการวางแผนครอบครัวเพื่อมุ่งลด อัตราการเพิ่มของประชากรในครัวเรือนและ นโยบายปรับปรุงคุณภาพประชากรและการพัฒนาจิตใจเพื่อให้มีศักยภาพและมีความพร้อมต่อการพัฒนาและแข่งขันทางเศรษฐกิจส่งผลต่อการพัฒนาสถาบันครอบครัวในทางอ้อมอัตราการเกิดลดลงครอบครัวมีอายุยืนและ มีความสามารถในการทำงานมากขึ้น ในปี 2545 มีครอบครัวขยายเพียงร้อยละ 32.1 ครอบครัวเดี่ยวมีถึงร้อยละ 55.5 นอกจากนี้ยังพบว่าหัวหน้าครัวเรือนที่ เป็นหญิงมีจำนวนมากขึ้น
4. แบบครอบครัวรูป
ผลของหัวเรื่อง: การพัฒนาทางออกประเทศ ด้านเศรษฐกิจสังคมและความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยีนอกจากส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างครอบครัวแล้วในขณะเดียวกันก็ส่งผลต่อรูปแบบของครอบครัวด้วยจากข้อมูลสำรวจภาวะการทำงานของประชากร พ.ศ. 2542-2545 ของสำนักงานสถิติ แห่งคุณชาติชี้ให้เห็นว่าได้ครอบครัวไทย English ในห้างหุ้นส่วนจำกัดปัจจุบันมิได้ประกอบด้วยพ่อคุณแม่ที่คุณลูกและเครือญาติดังเช่น แต่ก่อน แต่มีหลายรูปแบบดังนี้
ครอบครัวขยายครอบครัวขยายที่ประกอบด้วยพ่อคุณแม่ที่คุณลูกปู่ย่าคุณตายายและหรือพี่น้องยังคงมีขณะนี้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดสังคมไทย English แต่มีจำนวนลดลงพบว่าปี 2545 มีครอบครัวที่เป็นครอบครัวขยายเพียงร้อย ละ 32.1
ครอบครัวเดี่ยวครอบครัวเดี่ยวส่วนใหญ่ประกอบด้วยพ่อ แม่และลูกโดยส่วนใหญ่ครอบครัวจะมีลูกจำนวน 1-3 ของคุณคน
ครอบครัวที่ขณะนี้ของคุณคนเดียวของคุณคนที่มี อาศัยอยู่ตามลำพังมากขึ้นโดยปี 2542 มีคนที่อาศัยอยู่คนเดียวร้อย ละ 11.0 เป็นร้อยละ 11.5 และ 11.8 ในปี 2544 และ 2545 ตามลำดับซึ่งสำคัญแสดงให้เห็นว่าได้หญิงหรือคุณชายพอใจที่จะขณะนี้เป็นโสดมากขึ้น
ครอบครัวพ่อหรือ แม่เลี้ยงที่คุณลูกตามลำพังหมายถึงครอบครัวที่มีเพียงพ่อหรือคุณแม่และที่คุณลูกเนื่องจากสาเหตุของหัวเรื่อง: การหย่าร้างหัวเรื่อง: การเป็นหม้ายแยกทางหัวเรื่อง: การทอดทิ้ง
ครอบครัวที่รับที่คุณเด็กเป็นบุตรบุญธรรมคือครอบครัวที่สามีและภรรยาไม่ด้านมีบุตรร่วมกันได้และมีความสามารถประสงค์ ที่จะขอรับเด็กมาอุปการะเป็นบุตร ซึ่งมีจำนวนมากขึ้น
5. วิกฤตของปฐมวัยครอบครัว
จากเนชั่หัวเรื่อง: การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคมที่มีความสามารถซับซ้อนและเป็นไปอย่างรวดเร็วมีหัวเรื่อง: การอพยพแรงงานเข้าสู่เมืองใหญ่สังคมไทย English ซึ่ง แต่เดิมเป็นสังคม ชนบทมีความเอื้ออาทรต่อกันมี แนวโน้มเป็นสังคมเมืองมากขึ้นซึ่งมีผลต่อปฏิสัมพันธ์ทั้งภายในและภายนอกครอบครัวทั้งทางลบและทางบวกอันเนื่องมาจากปัญหาวิกฤติที่ครอบครัวเผชิญอยู่ดังนี้
1 ปัญหาเศรษฐกิจ
2 ความสัมพันธ์ในครอบครัว
3 การสมรสน้อยลงและการหย่าร้าง เพิ่มขึ้น
4 เด็กและผู้สูงอายุถูกทอดทิ้ง
5 พฤติกรรมไม่เหมาะสมของวัยรุ่น
6 ความรุนแรงในครอบครัว
7 ยาเสพติด6. ปฐมวัยของสาเหตุครอบครัวหมดนโยบายและแผนในห้างหุ้นส่วนจำกัดหัวเรื่อง: การพัฒนาสถาบันครอบครัว พ.ศ. 2537 -2546 ได้ชี้ให้เห็นสาเหตุแห่งปัญหาครอบครัว ที่สำคัญดังนี้ 1. ความไม่พร้อมและไม่ได้เตรียมตัวที่ จะเป็นครอบครัวการขาดความพร้อมของพ่อแม่ในด้านต่าง ๆ เช่นด้านสุขภาพอายุที่เหมาะสมไม่เป็นโรคติดต่อความสามารถ เพียงพอที่จะประกอบอาชีพมีรายได้ เลี้ยงครอบครัวเป็นต้น 2. สภาพเศรษฐกิจสังคมและสิ่งแวดล้อมในปัจจุบันส่ง ผลกระทบให้ครอบครัวไม่อาจทำหน้าที่บทบาทของตนได้อย่างสมบูรณ์และไม่อาจปรับตนเองได้ 3. สังคมไม่ตระหนักในความสำคัญของ ครอบครัวว่าครอบครัวมีผลกระทบต่อสังคม ส่วนรวมจึงขาดจิตสำนึกและพลังร่วมกันจากทุกสถานบันในสังคม 4. สื่อมวลชนเป็นสถาบันสังคมที่มีอิทธิพลอย่าง ยิ่งต่อครอบครัวและสมาชิกของสังคมโดยสื่อมวลชนยังไม่ได้ให้ความสนใจในการพัฒนา ครอบครัวเพียงพอ