This development caused the Blood D

This development caused the Blood Demon Sect disciples to stop in their tracks and look coldly over at Sir Jian. Even the Solitary Sword Sect disciples gaped in shock. None of them looked happy in the least bit and, in fact, their faces went as pale as death.

This was especially true of the two other Spirit Severing Patriarchs, who were completely caught off guard. They knew that they were no match for the Blood Demon Sect. Their failed attempt to fight back moments ago was clear evidence of that.

Surrender was their only option!

And yet, Sir Jian suddenly pulled this trick, dragging the entire Solitary Sword Sect along with him in provoking the jinx Meng Hao. The two Patriarchs’ faces instantly fell.

“Sir Jian, you must not do this!!”

“Sir Jian, you….”

Sir Jian’s expression grew even more vicious. He glared down at Chen Fan’s head for a moment, then back toward the Blood Demon Sect forces, and Meng Hao.

“Meng Hao, give me the Solitary Sword Sect’s Immortal Puppet! All I want is the Immortal Puppet. Once I have it in hand, I won’t harm a hair on Chen Fan’s head!”

When Meng Hao first laid eyes on Chen Fan again back at the Ancient Dao Lakes, he could tell that he was in a bad situation. He had wanted to help, but could tell that Chen Fan was already dead inside. He had actually come to the Solitary Sword Sect this day for two purposes. One was vengeance for the Blood Demon Sect. The other was his concern for Chen Fan.

“Are you insane?” replied Meng Hao, his face grim.

“So what if I’m insane!?” Sir Jian roared back, his eyes bloodshot. “I just want the Immortal Puppet. Hand it over, and I’ll let him go!”

Chen Fan’s face was pale as he looked over at Meng Hao. He said nothing, but he was smiling. It was the same smile he had worn when he had reunited with Meng Hao all those years ago in the Southern Domain. 1

“Junior Brother, you’ve grown up….” That was what he had said all those years ago. Now, he wore the same smile, and Meng Hao could almost sense the same high-spirited Senior Brother he remembered from the Reliance Sect, the same Chen Fan who was so focused on pursuing the Dao.

Seemingly in a flash, hundreds of years had passed, and Chen Fan had changed. The one thing that remained were the emotions forged between them back in the Reliance Sect.

“Meng Hao,” said Sir Jian, his eyes filled with maliciousness, “you might be high and mighty now, but your Elder Brother’s life has been filled with bitterness!” When he saw the grim look on Meng Hao’s face, he relaxed a bit. At first, he was worried Meng Hao wouldn’t care about whether Chen Fan lived or died. Hoping to foster further pity on the part of Meng Hao, he coldly continued.

“This Chen Fan was once a Chosen in the Solitary Sword Sect, and was even one of the Seven Swords. Unfortunately… he should never have fallen in love with Shan Ling!

“Shan Ling was the incarnation of a mountain boulder, and other than the legacy precious treasure, she was the most important treasured item in the Solitary Sword Sect!

“She was not permitted to foster emotions or desires of the flesh! Were she to do so, she would no longer be a spirit, and would separate from the boulder. That would affect the fate of the entire Solitary Sword Sect! After all… according to legend, that stone came from the Ninth Mountain!”

As Sir Jian spoke, Meng Hao recalled the first time he had come to the Solitary Sword Sect, and the beautiful woman he had seen floating down the mountain. 2

“Chen Fan violated sect rules. He fled with the boulder, altering fate and absconding with Shan Ling. In the end, the Solitary Sword Sect captured them…. Then, because of Chen Fan, his master….”

“Enough!” roared Chen Fan. His eyes snapped open, and they were shot with blood.

Meng Hao’s heart trembled. He had known Chen Fan for years, and this was the first time he had seen him so emotional. There was pain in his eyes, even madness, the type that made Meng Hao recall his own state when he caught sight of Xu Qing’s discarnate soul back in the Black Sieve Sect.

“Enough?” said Sir Jian. “How is it enough? When it came time for the fury of the sect to fall upon you, your master took your place. His cultivation base was crippled, and he was reduced to a mortal, which was how he died.

“As for you, if Shan Ling hadn’t threatened to destroy herself and the boulder…. Well, in the end, she made an arrangement with the sect to spend the rest of eternity as a boulder, never to awaken, all to save your measly little life!”

“ENOUGH! No more….” Chen Fan was trembling, and tears poured down his cheeks. Although his expression was one of intense pain, he smiled bitterly. His eyes seemed to grow more and more dispirited.

He would never, ever be able to forget how his master stood in front of him, bowed his head to the sect, and said, “He is my apprentice. I will accept responsibility for his mistake.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพัฒนานี้เกิดจากสาวกนิกายอสูรเลือดจะหยุดในเพลงของพวกเขา และดูจ้างงานมากกว่ารักเจียน แม้สาวกนิกายดาบโดดเดี่ยวดำในช็อต ไม่มีพวกเขาดูมีความสุขอย่างบิต และ ในความเป็นจริง ใบหน้าซีดเป็นเป็นตายนี้เป็นอย่างยิ่งของการสองอื่น ๆ วิญญาณ Severing ขึง ที่จับยามได้อย่างสมบูรณ์ พวกเขารู้ได้ว่า พวกเขาไม่ตรงกับเลือดอสูรนิกาย ความพยายามที่ล้มเหลวของพวกเขาจะต่อสู้กลับช่วงเวลาที่ผ่านมาเป็นหลักฐานที่ชัดเจนว่ายอมแพ้เป็นตัวเลือกของพวกเขาเท่านั้นและยัง เซอร์เจียนก็ดึงเทคนิคนี้ ลากทั้งโดดเดี่ยวดาบนิกายพร้อมกับเขาในกระตุ้นความ jinx เฮาเมง ใบหน้าของขึงสองหลุ่มรักเจียน คุณไม่ต้องนี้!!""เซอร์เจียน คุณ..."นิพจน์ที่รักเจียนเติบโตชั่วร้ายมากยิ่งขึ้น เขา glared ลงที่หัวเฉินพัดลม สำหรับสักครู่ แล้วกลับ ไปทางกองเลือดอสูรนิกาย และเมงเฮา"เฮา เมง ให้ฉันหุ่นอมตะนิกายดาบโดดเดี่ยว ต้องเป็นหุ่นอมตะ เมื่อฉันมีมันในมือ ฉันไม่เป็นอันตรายต่อเส้นผมบนหัวเฉินแฟน"เมื่อเฮาเมงวางครั้งแรกตาบนผวนอีกกลับไปที่ทะเลสาบดาวโบราณ เขาสามารถบอกได้ว่า เขาเป็นในสถานการณ์ที่เลว เขาอยากช่วย แต่สามารถบอกว่า ผวนได้แล้วตายภายใน เขาได้จริงมานิกายดาบโดดเดี่ยววันนี้ประสงค์ 2 หนึ่งคือนิกายปีศาจเลือดล้างแค้น อื่น ๆ ได้เขาห่วงใยผวน"ท่านบ้า" ตอบเมงเฮา ใบหน้าของเขาน่ากลัวดังนั้นถ้าฉันบ้า?" รักเจียนคำรามกลับ ตา bloodshot "ฉันต้องหุ่นอมตะ มือมันไป และฉันจะให้เขาไป"หน้าเฉินพัดลมเป็นซีดเป็นเขามองไปที่เฮาเมง เขากล่าวว่า ไม่มีอะไร แต่เขายิ้ม มันเป็นรอยยิ้มเดียวกันเขาได้สวมใส่เมื่อเขาได้กลับมาเมงเฮาทุกปีผ่านมาในโดเมนที่ภาคใต้ 1"พี่ชายจูเนียร์ คุณได้เติบโตขึ้น... " นั่นคือสิ่งที่เขาได้กล่าวว่า ทุกปีแล้ว ตอนนี้ เขาสวมรอยยิ้มเดียวกัน และเมงเฮาอาจรู้สึกเกือบเดียวกัน high-spirited อาวุโสพี่ชายเขาจำได้จากนิกายพึ่ง พัดลมเฉินเหมือนใครดังนั้นเน้นใฝ่หาดาวดูเหมือนในแฟลช หลายร้อยปีเลย และเปลี่ยนพัดลมเฉิน สิ่งหนึ่งที่ยังคงถูกปลอมระหว่างพวกเขาในนิกายพึ่งอารมณ์"เฮา เมง บอกรักเจียน ตาของเขาเต็มไป ด้วย maliciousness "คุณอาจจะสูงและพลังตอนนี้ แต่ชีวิตของพี่ชายพี่ได้รับเต็มไป ด้วยความขมขื่น" เมื่อเขาเห็นหน้าตาน่ากลัวบนใบหน้าเมงเฮา เขาผ่อนคลายบิต ครั้งแรก เขากังวลเมงเฮาจะไม่สนใจว่าผวนอยู่ หรือเสียชีวิต หวังที่จะส่งเสริมเพิ่มเติมในส่วนของเฮาเมงสงสาร เขาจ้างงานอย่างต่อเนื่อง"ผวนนี้เคยเลือกในนิกายดาบโดดเดี่ยว และเป็นแม้กระทั่งดาบเจ็ดอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่...เขาจะไม่ได้ตกหลุมรักกับหลิงซาน"ฉานหลิงพระหินภูเขา และไม่ใช่สมบัติล้ำค่าดั้งเดิม เธอติ่สินค้าสำคัญในนิกายดาบโดดเดี่ยว"เธอไม่สามารถจะส่งเสริมให้เกิดอารมณ์หรือความปรารถนาของเนื้อหนัง เธอจะทำเช่นนั้น เธอจะไม่เป็นจิตวิญญาณ และจะแยกจากชน ที่จะส่งผลต่อชะตากรรมของนิกายดาบโดดเดี่ยวทั้งหมด หลังจากทั้งหมด...ตามตำนาน ที่หินมาจากภูเขาเก้า"เป็นเซอร์เจียนพูด เมงเฮาเป็นครั้งแรกที่เขามาที่นิกายดาบโดดเดี่ยว และหญิงงามเขาได้เห็นลอยลงจากภูเขา 2"ผวนละเมิดกฎนิกาย เขาหนีกับ boulder เปลี่ยนชะตากรรม และ absconding กับฉานหลิง ในสุด นิกายดาบโดดเดี่ยวถ่ายไว้... จากนั้น เนื่องจากพัดลมเฉิน เจ้านายของเขา...""พอ" คำรามผวน ตาของเขาจัดชิดเปิด และพวกเขายิง ด้วยเลือดเมงห้าวหัวใจ trembled ว่าเขารู้จักผวนปี และนี้ก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นเขากระ มีอาการปวดตา แม้บ้า ชนิดที่ทำให้เฮาเมงจำสถานะของเขาเองเมื่อเขาจับสายตาของจิตวิญญาณ discarnate Xu Qing ในนิกายตะแกรงสีดำ"พอ" บอกว่า ที่รักเจียน "วิธีก็เพียงพอ เมื่อมันมาเวลาโกรธนิกายปรกคุณ หลักการเอาสถานที่ของคุณ เป็นง่อยเนื่องฐานการเพาะปลูกของเขา และเขาลดลงมนุษย์ ซึ่งเป็นวิธีที่เขาเสียชีวิต"สำหรับคุณ ฉานหลิงไม่ได้ขู่จะทำลายตัวเองและชน... ดี ในสุด เธอทำข้อตกลงกับนิกายที่จะใช้จ่ายส่วนเหลือของนิรันดร์เป็นหิน ไม่เคยจะปลุก บันทึกของคุณเลวทรามต่ำช้าชีวิตเล็กน้อยทั้งหมด""พอ ไม่มีเพิ่มเติม..." ผวนถูกสั่น และน้ำตาที่ไหลรินลงที่แก้มของเขา แม้ว่าการแสดงออกของเขาเจ็บปวดอย่างใดอย่างหนึ่ง ยิ้มดี ๆ ตาของเขาดูเหมือนจะ เติบโตมากขึ้น dispiritedเขาไม่เคย เคยจะ ลืมวิธีหลักของเขายืนอยู่หน้าเขา ลงศีรษะของเขากับนิกาย กล่าว ว่า "เขาเป็นเด็กฝึกงานของฉัน ฉันจะรับผิดชอบความผิดพลาดของเขา"