The chief proponent of localism in

The chief proponent of localism in Thailand or "moso" (moderation society) is King Bhumibol Adulyadej's philosophy of "sufficiency economy". The foundations of King Bhumibol's theory include sustainability, moderation, and broad-based development. The Learning Centre of King Bhumibol's Philosophy of Economic Sufficiency claim the concept is focused on living a moderate, self-dependent life without greed or overexploitation of, for example, natural resources.

According to the opinion expressed in a leaked top secret cable from the US ambassador in Thailand to the US Secretary of State, the tenets of sufficiency economy are "vague and malleable", its popularity due to a "public reluctance to criticize anything associated with the revered King."[1]

After a coup d'état, the military junta claimed that the policies of deposed Prime Minister Thaksin Shinawatra were inconsistent with the king's philosophy.[2] The preamble of the junta's new constitution stated that promotion of self-sufficiency was one of the fundamental roles of the state.[3]

The junta-appointed Prime Minister Surayud Chulanont pledged to allocate 10 billion baht (almost US$300 million) for projects to promote well-being in line with King Bhumibol's sufficiency economy principle. He made the pledge while participating in King Bhumibol's 80th birthday celebrations.[4]

In 2007, the Democrat Party-run Bangkok Metropolitan Administration gave away a million baht to each city community that joined the "Self-sufficiency Community Plan According to His Majesty the King’s Self-sufficiency Initiative."[citation needed]

Foreigners were, for the most part, left confused. After a meeting with Ministry of Finance officials where the need for more sufficiency was explained, Standard & Poor's director of sovereign ratings noted, "No one knows what [sufficiency economy] really means."[3] The Asia Times noted that "There is a concurrent risk that the royal philosophy will be twisted by less scrupulous government officials as an opportunity to abuse their authority for rent-seeking and extortion, particularly among foreign-invested concerns". NGO activists hoping to use sufficiency economy theory to oppose the construction of large-scale dams were sharply criticized by Bhumibol, a long-time advocate of dam construction, who claimed that the deforestation caused by dams was a necessary evil to provide consistent energy and water sources for farmers.

Philosophy
"...The development of the country must be fostered in stages. It must start with the construction of infrastructure, that is, the provision of food and basic necessities for the people by methods which are economic, cautious and conforming with principles. Once the foundation is firmly established, progress can be continually, carefully and economically promoted. This approach will prevent incurring mistakes and failures, and lead to the certain and complete achievement of the objectives..."

—H.M. the King Speech at Kasetsart University Commencement Ceremony, 19 July 1974.[5]
The sufficiency economy is not a theory about how the economy of a country works, but rather a guide for making decisions that will produce outcomes that are beneficial to development. The National Economic and Social Development Board defines the philosophy as,

"Sufficiency Economy is a philosophy that stresses the middle path as an overriding principle for appropriate conduct by the populace at all levels. This applies to conduct starting from the level of families to communities and to the nation in terms of development and administration, so as to modernize in line with the forces of globalization. 'Sufficiency' means moderation, reasonableness, and the need for self-immunity to protect from impacts arising from internal and external change. To achieve sufficiency, an application of knowledge with due consideration and prudence is essential. In particular, great care is needed in the utilization of theories and methodologies for planning and implementation in every step. At the same time, it is essential to strengthen the moral fiber of the nation, so that everyone, particularly public officials, academics, and business people at all levels, adhere first and foremost to the principles of honesty and integrity. In addition, a way of life based on patience, perseverance, diligence, wisdom and prudence is indispensable in creating balance and in coping appropriately with critical challenges arising from extensive and rapid socioeconomic, environmental, and cultural changes in the world."[5]

Criticism of the philosophy
There have been efforts by the military government to incorporate the king's sufficiency economy (localism) in national economic policy. Thai critics parroting talking points crafted by foreign corporate interests are generally careful to direct their criticisms towards the military rather than the king, out of fear of prosecution for lèse majesté. Consequently, criticisms are most often targeted at ineffective application rather than disagreement in principle. Nonetheless, common points of disagreement include:

The philosophy is not consistent with the realities of Thailand's economic development
Nobody understands what "sufficiency economy" really means and there are several vague interpretations
Translating philosophy into action
The governmental organisation most responsible for implementing the sufficiency economy is the National Economic and Social Development Board (NESDB). The NESDB's primary tool for mobilising action is the publication of the National Economic and Development Plan. The latest (eleventh) version of this plan covers the years 2012-2016.[6]

Resources
Self-sufficiency economy (localism) offers the idea of limited production in order to protect the environment and conserve scarce resources. Production should be aimed at individual consumption; production in excess of consumption is to be solf. This gives rise to the problems according to the three conditions of the availability of resources: abundance, scarcity, and nonrenewable resources.

Scarce and nonrenewable resources
The philosophy emphasizes these two conditions of the availability of resources. The philosophy implies that resources and production are for individual consumption, and the excess of the consumption would be for sale.

Social class and resource consumption
The philosophy holds that the rich can consume as many resources as they like so long as their consumption does not incur debt, and that the poor should consume resources without borrowing.

Criticism
Asia Times Online published an article that analyzes the Thai military junta government's economic policy that is fully influenced by the king's self-sufficient philosophy.[7] The article notices the unexpected, rather bold step in Thailand economic development of the military junta government, endorsed by the king, that willingly responds to the king's philosophy. The article criticizes the philosophy as being so new as to have no academic grounding and no empirical basis. As a consequence, any misstep, whether improper interpretation of the philosophy as economic policy or the unaudited practices, would have caused the Thai economy's demise. The article claimed that the protectionism that the Thai government has used will discourage foreign investors and reduce short term cash flow from outside the country.

The article emphasizes the contradiction between capitalism and self-sufficient economics, which favors long-term economic alignment with what is environmentally friendly, this being the main principle of the philosophy, particularly in less-regulated markets. The Thai model of sustainability is slightly different than Western sustainable development models. In the Western concept of sustainable development, the force that drives the will to protect the environment comes from society's long-term needs. In the Thai model, the driving force comes from the basic human psychological state of need. This psychological state of need can be refined through a far-sighted government education of the public. The other name for localism in Thailand is called "Buddhist economics".[8]

The philosophy has been demonstrated by Pridiyathorn Devakula, Thai Minister of Finance, who proclaims he is a supporter of the king's self-sufficiency economy, or localism. Examples of his policies that follow the king's philosophy of sufficiency economy are: limiting foreign company investments, a practice that enormously reduces the liquidity of the Thai economy; regulation and investigation of foreigners' sources of funds; and capital controls that allegedly destroyed US$20 billion of market value in one day. As a consequence of capital controls and investigations into foreign investors, the World Trade Organization (WTO) sent negative feedback to Thailand which cast doubt on the ability of Thailand to continue to be a WTO member.[9] The prime minister Surayud Chulanont, who also proclaims the King's localism, has called for the former minister of commerce Somkid Jatusripitak, who is pro-capitalism, to return to the service of the country.

An article appearing in the Bangkok Post on 22 February 2007 noted that Somkid Jatusripitak, who had been the finance minister in the previous Thaksin-led government, resigned his new position as spokesman for the sufficiency economy within days of being appointed. His appointment to the position had been heavily criticized, and Mr. Somkid said that he resigned in order to prevent ongoing divisions in Thai society.

The Bangkok Post reported on 23 February 2007 that there is now discussion about whether the committee drafting the new constitution should include language defining Thailand's economic policy. The previous constitution, drafted in 1997, had identified capitalism and free markets as the Thai economic philosophy.

One example of the Thai government's application of the self-sufficient philosophy is in promoting the use of local currency. The

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Proponent สำคัญของเศรษฐกิจพอเพียงในประเทศไทยหรือ "moso" (ดูแลสังคม) เป็นของภูมิพลอดุลยเดชปรัชญาของ "เศรษฐกิจพอเพียง" รากฐานของทฤษฎีของกษัตริย์ภูมิพลมีความยั่งยืน ดูแล และการพัฒนาที่หลากหลาย การเรียนรู้ศูนย์ของกษัตริย์ภูมิพลของปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงเรียกร้องแนวคิดเน้นใช้ชีวิตชีวิตปานกลาง ขึ้นอยู่ กับตัวเอง โดยไม่มีความโลภหรือ overexploitation ของ เช่น ทรัพยากรธรรมชาติตามความเห็นที่แสดงในรั่วไหลออกมาสุดลับจากเอกอัครราชทูตสหรัฐอเมริกาในประเทศไทยไปสหรัฐอเมริกาเสนาบดี tenets ของเศรษฐกิจพอเพียงจะ "คลุมเครือ และอ่อน" นิยมเนื่องจากเป็น "สาธารณะรายการอาหารวิพากษ์อะไรเกี่ยวข้องกับสิ่งนั้น" [1]หลังจากการประหาร การทอ้างว่า นโยบายของแจฮยอนจากตระกูลนายกรัฐมนตรีทักษิณชินวัตรได้สอดคล้องกับปรัชญาของพระมหากษัตริย์ [2] ข้อเสนอแนะฉบับนี้การของรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ของรัฐบาลทหารจุนตาระบุว่า ส่งเสริมการพึ่งพาตัวเองเป็นหนึ่งในหน้าที่พื้นฐานของรัฐ [3]การยึดการแต่งตั้งนายกรัฐมนตรีพล.อ.สุรยุทธ์จุลานนท์บริจาคจัดสรรพันล้านบาท (เกือบ 300 ล้านเหรียญสหรัฐ) สำหรับโครงการส่งเสริมสุขภาพตามหลักเศรษฐกิจพอเพียงพระเจ้าอยู่หัว เขาทำการพิสูจน์ในขณะที่เข้าร่วมในงานฉลองวันเกิดที่ 80 ของกษัตริย์ภูมิพล [4]ใน 2007 เรียกพรรคประชาธิปัตย์กรุงเทพมหานครให้ไปล้านบาทเพื่อให้แต่ละชุมชนเมืองที่เข้าร่วมใน "แผนชุมชนปรัชญาตามพระราชาของปรัชญาความคิดริเริ่ม" [ต้องการอ้างอิง]ชาวต่างชาติได้ ในที่สุดส่วน สับสนซ้าย หลังจากการประชุมกับเจ้าหน้าที่กระทรวงที่ต้องพอเพียงเพิ่มเติมถูกอธิบาย มาตรฐานและกรรมการแย่ของอธิปไตยกล่าว, "ไม่มีใครรู้อะไร [เศรษฐกิจพอเพียง] จริงหมายถึงการ" [3] เวลาเอเชียไว้ที่ "มีความเสี่ยงเกิดขึ้นพร้อมกันที่รอยัลปรัชญาจะบิด โดยเจ้าหน้าที่ของรัฐน้อย scrupulous เป็นโอกาสที่จะละเมิดอำนาจของพวกเขาสำหรับการเช่าหาและฐานกรรโชกทรัพย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในต่างประเทศลงทุนกังวล" นักเคลื่อนไหว NGO ที่หวังจะใช้เศรษฐกิจพอเพียงเพื่อต่อต้านการก่อสร้างเขื่อนขนาดใหญ่ถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างรวดเร็ว โดยภูมิพล ทนายนานการก่อสร้างเขื่อน ที่อ้างว่า การทำลายป่าที่เกิดจากเขื่อนถูกความชั่วร้ายความจำเป็นเพื่อให้พลังงานที่สอดคล้องกัน และน้ำแหล่งสำหรับเกษตรกรปรัชญา"... ต้องให้เด็ก ๆ พัฒนาประเทศในระยะ การก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐาน คือ เตรียมอาหารและปัจจัยพื้นฐานสำหรับประชาชนโดยวิธีการทางเศรษฐกิจ ความระมัดระวัง และสอดคล้องกับหลักการ เมื่อรากฐานอย่างมั่นคงก่อตั้ง ความคืบหน้าอย่างต่อเนื่อง รอบคอบ และสะอาดรอบ วิธีการนี้จะป้องกันไม่ให้เกิดผลผิดพลาดและความล้มเหลว ทำบาง และสมบูรณ์บรรลุวัตถุประสงค์..."— พระพูดพระที่พิธีประสาทปริญญาบัตรมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ 19 1974 กรกฎาคม [5]เศรษฐกิจพอเพียงไม่เป็นทฤษฎีเกี่ยวกับวิธีการทำงานของเศรษฐกิจของประเทศ แต่แทนที่จะแนะนำสำหรับการตัดสินใจที่จะทำให้เกิดผลลัพธ์ที่เป็นประโยชน์ต่อการพัฒนา เศรษฐกิจแห่งชาติและคณะกรรมการพัฒนาสังคมกำหนดปรัชญาเป็น"เศรษฐกิจพอเพียงเป็นปรัชญาที่เน้นเส้นทางกลางเป็นตรรกะเป็นการปฏิบัติที่เหมาะสมโดยประชาชนในทุกระดับ นี้ใช้กับปฏิบัติตั้งแต่ระดับครอบครัวชุมชน และประเทศพัฒนาและบริหาร เพื่อให้ทันกับของโลกาภิวัตน์ 'พอเพียง' หมายความว่า ดูแล reasonableness และต้องการตัวเองภูมิคุ้มกันเพื่อป้องกันผลกระทบที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงภายใน และภายนอก เพื่อให้พอเพียง การประยุกต์ใช้ความรู้ด้วยความรอบคอบและพิจารณาเป็นสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ดูแลที่ดีเป็นสิ่งจำเป็นในการใช้ประโยชน์ของทฤษฎีและวิธีการในการวางแผนและการดำเนินงานในทุกขั้นตอน ในเวลาเดียวกัน มันเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อเสริมสร้างศีลธรรมของประเทศ เพื่อให้ทุกคน เจ้าหน้าที่สาธารณะโดยเฉพาะอย่างยิ่ง นักวิชาการ ธุรกิจ และคนที่ระดับ อันดับแรกเป็นไปตามหลักการของความซื่อสัตย์และ นอกจากนี้ วิถีชีวิตขึ้นอยู่กับความอดทน ความเพียรพยายาม ทุน สติปัญญา และความรอบคอบเป็นสำคัญ ในการสร้างดุล และเผชิญกับความท้าทายสำคัญที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว และครอบคลุมประชากร สิ่งแวดล้อม และวัฒนธรรมเปลี่ยนแปลงในโลกอย่างเหมาะสม" [5]วิจารณ์ของปรัชญาได้มีความพยายาม โดยรัฐบาลทหารรวมพระเศรษฐกิจพอเพียง (เศรษฐกิจพอเพียง) ในนโยบายเศรษฐกิจแห่งชาติ นักวิจารณ์ไทย parroting พูดคุยจุดสลัก โดยประโยชน์บริษัทต่างชาติโดยทั่วไประวังการวิจารณ์ต่อทหารแทนที่เป็นพระมหากษัตริย์ ความกลัวของดำเนินคดีสำหรับอาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพโดยตรงได้ ดังนั้น วิจารณ์จะมักเป็นเป้าหมายที่โปรแกรมประยุกต์ที่ไม่มีประสิทธิภาพมากกว่ากันในหลักการ กระนั้น จุดทั่วไปแย้งรวม:ปรัชญาไม่สอดคล้องกับความเป็นจริงของการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทยไม่มีใครเข้าใจว่า "เศรษฐกิจพอเพียง" ความหมายจริง ๆ และมีการตีความที่คลุมเครือต่าง ๆแปลปรัชญาไปสู่การปฏิบัติองค์กรภาครัฐส่วนใหญ่ชอบใช้เศรษฐกิจพอเพียงเป็นเศรษฐกิจแห่งชาติและสังคมพัฒนาคณะ (สศช.) เครื่องมือหลักของสศช.สำหรับการดำเนินการแถลงเป็นประกาศของเศรษฐกิจแห่งชาติและแผนพัฒนา (สิบเอ็ด) รุ่นล่าสุดของแผนนี้ครอบคลุมถึงปี ๒๕๕๕ - ๒๕๕๙ [6]ทรัพยากรปรัชญาเศรษฐกิจ (เศรษฐกิจพอเพียง) มีความคิดในการผลิตที่จำกัดการป้องกันสิ่งแวดล้อม และประหยัดทรัพยากรที่ขาดแคลน ผลิตควรมุ่งเน้นที่ปริมาณแต่ละ ผลิตเกินกว่าปริมาณการใช้จะมี solf นี้ก่อให้เกิดปัญหาตามเงื่อนไขสามของการมีอยู่ของทรัพยากร: อุดมสมบูรณ์ ขาดแคลน และทรัพยากร nonrenewableทรัพยากรที่ขาดแคลน และ nonrenewable ปรัชญาเน้นเหล่านี้สองเงื่อนไขของความพร้อมของทรัพยากร ปรัชญาหมายถึงการที่ทรัพยากรและผลิตสำหรับปริมาณการใช้แต่ละ และเกินกว่าปริมาณที่จะขายการใช้ทรัพยากรและระดับสังคม ปรัชญาถือว่า คนรวยสามารถใช้ทรัพยากรได้มากเท่าที่พวกเขาต้องการตราบใดที่ปริมาณการใช้หนี้ และคนยากจนควรใช้ทรัพยากรโดยไม่ต้องกู้ยืมเงินวิจารณ์เอเชียครั้งออนไลน์เผยแพร่บทความที่วิเคราะห์นโยบายเศรษฐกิจของรัฐบาลยึดทหารไทยที่ได้รับอิทธิพลจากปรัชญาบางพระทั้งหมด [7] บทความสังเกตพบว่า ขั้นตอนค่อนข้างหนา ไม่คาดคิดในการพัฒนาเศรษฐกิจไทยของรัฐบาลทหารยึด รับรอง โดยที่อาศัยตอบสนองต่อปรัชญาของพระมหากษัตริย์ บทความถูกนับปรัชญาเป็นใหม่ดังนั้นเป็นได้จากดินไม่วิชาการและพื้นฐานไม่ประจักษ์ เป็นสัจจะ misstep ใด ๆ ไม่ว่า ตีความที่ไม่เหมาะสมของปรัชญานโยบายเศรษฐกิจหรือปฏิบัติ unaudited อาจทำให้เกิดเศรษฐกิจไทยของลูก บทความที่อ้างว่า ปกป้องที่รัฐบาลไทยได้ใช้จะกีดกันนักลงทุนต่างประเทศ และลดกระแสเงินสดระยะสั้นจากภายนอกประเทศบทความเน้นความขัดแย้งระหว่างทุนนิยมและเศรษฐศาสตร์บาง ซึ่งให้ความสำคัญในตำแหน่งทางเศรษฐกิจระยะยาวกับสิ่งสิ่งแวดล้อม หลักหลักปรัชญา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตลาดที่กำหนดน้อยกว่านี้ แบบไทยอย่างยั่งยืนเป็นเล็กน้อยที่แตกต่างจากรูปแบบตะวันตกพัฒนา ในแนวคิดตะวันตกของการพัฒนาที่ยั่งยืน แรงที่ไดรฟ์จะปกป้องสิ่งแวดล้อมมาจากความต้องการระยะยาวของสังคม ในแบบไทย แรงผลักดันมาจากพื้นฐานมนุษย์จิตวิทยารัฐต้อง นี้จิตวิทยารัฐต้องได้รับผ่านรัฐบาลมองการณ์ไกลการศึกษาของประชาชน เศรษฐกิจพอเพียงในชื่ออื่น ๆ เรียกว่า "พุทธเศรษฐศาสตร์" [8]มีการแสดงปรัชญา โดยธรเท Pridiyathorn ไทยรัฐมนตรี ผู้ proclaims เป็นฝักฝ่ายของปรัชญาเศรษฐกิจ หรือเศรษฐกิจพอเพียง ตัวอย่างของนโยบายของเขาที่ปฏิบัติตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของพระมหากษัตริย์: จำกัดการลงทุนบริษัทต่างประเทศ ฝึกที่มหาศาลลดสภาพคล่องของเศรษฐกิจไทย ควบคุมและตรวจสอบคนต่างชาติแหล่งของเงิน และควบคุมทุนที่ลักลอบทำลาย 20 พันล้านเหรียญสหรัฐฯ มูลค่าตลาดในวันหนึ่ง เป็นลำดับการควบคุมทุนและตรวจสอบเป็นผู้ลงทุนต่างประเทศ องค์กรการค้าโลก (องค์การ) ส่งการป้อนกลับเชิงลบกับไทยซึ่งโยนข้อสงสัยเกี่ยวกับความสามารถของประเทศไทยเป็นสมาชิกองค์การการ [9] นายกรัฐมนตรีพล.อ.สุรยุทธ์จุลานนท์ ที่ยัง proclaims พระเศรษฐกิจพอเพียง มีเรียกอดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ Jatusripitak สมคิดสิริ ผู้สนับสนุนทุนนิยม กลับไปยังการบริการของประเทศบทความปรากฏในบางกอกโพสต์วันที่ 22 2550 กุมภาพันธ์ระบุไว้ว่า Jatusripitak สมคิดสิริ ที่มีรัฐมนตรีในรัฐบาลทักษิณนำก่อนหน้านี้เงิน ลาออกจากตำแหน่งตำแหน่งเป็นโฆษกเศรษฐกิจพอเพียงภายในวันแต่งตั้ง เขานัดหมายไปยังตำแหน่งที่มีการวิพากษ์วิจารณ์อย่างมาก และนายสมคิดสิริกล่าวว่า เขาลาออกจากตำแหน่งเพื่อป้องกันไม่ให้หน่วยงานอย่างต่อเนื่องในสังคมไทยบางกอกโพสต์รายงานเมื่อ 23 2550 กุมภาพันธ์ว่า ขณะนี้มีอภิปรายเกี่ยวกับว่าคณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญใหม่ควรมีภาษาที่กำหนดนโยบายทางเศรษฐกิจของประเทศไทย รัฐธรรมนูญก่อนหน้านี้ ร่างในปี 1997 ได้ระบุทุนนิยมและตลาดฟรีเป็นปรัชญาเศรษฐกิจไทยตัวอย่างหนึ่งของการประยุกต์ปรัชญาบางของรัฐบาลไทยในการส่งเสริมการใช้สกุลเงินท้องถิ่นได้ ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หัวหน้าผู้สนับสนุนท้องถิ่นในประเทศไทย หรือ " โมโซ " ( สังคมพอประมาณ ) ของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ปรัชญาของ " เศรษฐกิจพอเพียง " รากฐานของทฤษฎีของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้แก่ ความยั่งยืน พอประมาณ และการพัฒนาในอนาคต . ศูนย์กลางของกษัตริย์ภูมิพล ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงเป็นแนวคิดที่เน้นการเรียนรู้การเรียกร้องชีวิตปานกลางตัวเองขึ้น ชีวิตที่ปราศจากความโลภ การเอาเปรียบของตัวอย่างเช่นทรัพยากรธรรมชาติ

ตามความคิดเห็นที่แสดงออกในรั่วไหลลับสายจากท่านทูตสหรัฐในไทยไปยังสหรัฐอเมริกาเลขานุการของรัฐ , หลักการของเศรษฐกิจพอเพียง " คลุมเครือและอ่อน " ความนิยม " ไม่เต็มใจเนื่องจากประชาชนวิพากษ์วิจารณ์อะไร เกี่ยวข้องกับกษัตริย์ที่เคารพ [ 1 ]

"หลังรัฐประหาร , รัฐบาลทหารอ้างว่านโยบายของอดีตนายกรัฐมนตรี พ.ต.ท. ทักษิณ ชินวัตร ยังไม่สอดคล้องกับปรัชญาของในหลวง [ 2 ] คำนำของรัฐบาลทหารรัฐธรรมนูญใหม่ระบุว่า การส่งเสริมเศรษฐกิจพอเพียงเป็นหนึ่งในบทบาทพื้นฐานของรัฐ [ 3 ]

คณะรัฐประหารแต่งตั้งนายกรัฐมนตรี สุรยุทธ์ จุลานนท์ สัญญาว่าจะจัดสรร 10 พันล้านบาท ( เกือบ 300 ล้านเหรียญสหรัฐ ) สำหรับโครงการส่งเสริมความเป็นอยู่ที่สอดคล้องกับหลักเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว . เขาได้สาบานในขณะที่เข้าร่วมในงานเฉลิมฉลองของในหลวง 80 พรรษา [ 4 ]

ใน 2007พรรคประชาธิปัตย์ใช้กรุงเทพมหานครให้ห่างเป็นล้านบาท แต่ละเมืองชุมชนที่เข้าร่วม " ตนเองชุมชนพอเพียงตามแผนเพื่อถวายในหลวงความพอเพียงในตัวเองริเริ่ม . อ้างอิง [ จำเป็น ] ชาวต่างชาติ

ถูก เพราะส่วนใหญ่แล้วสับสน หลังจากประชุมกับกระทรวงเจ้าหน้าที่การเงินที่ต้องพอเพียงมากขึ้น คือ การอธิบายมาตรฐาน&จนผู้กำกับอันดับอธิปไตยไว้ " ไม่มีใครรู้ว่า [ เศรษฐกิจพอเพียง ] หมายความว่า จริง ๆ " [ 3 ] เอเชียไทม์ ระบุว่า " มีความเสี่ยงพร้อมกันที่ปรัชญาพระจะบิดโดยเจ้าหน้าที่เคร่งครัดน้อยกว่าโอกาสที่จะใช้อำนาจ เพื่อการแสวงหาค่าเช่า และกรรโชกทรัพย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ บริษัท ต่างชาติลงทุนความกังวล "NGO นักกิจกรรม หวังจะใช้ทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อคัดค้านการก่อสร้างเขื่อนขนาดใหญ่เป็นอย่างรวดเร็ววิจารณ์โดยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เป็นผู้สนับสนุนเป็นเวลานานของเขื่อน ที่อ้างว่าการทำลายป่าที่เกิดจากเขื่อนเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้แหล่งพลังงานและน้ำที่สอดคล้องกันเพื่อเกษตรกร ปรัชญา

" . . . . . . . การพัฒนาประเทศต้องได้รับการเลี้ยงดู ในขั้นตอนมันต้องเริ่มจากการก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐาน คือ การให้อาหารและปัจจัยขั้นพื้นฐานสำหรับประชาชนโดยวิธีการซึ่งเป็นเศรษฐกิจ ระมัดระวัง และสอดคล้องกับหลักการ เมื่อมูลนิธิก่อตั้งขึ้นอย่างมั่นคง ก้าวหน้าได้เสมอ อย่างรอบคอบและประหยัดขึ้น วิธีนี้จะป้องกันการก่อให้เกิดความผิดพลาดและความล้มเหลวและไปเรียนแน่นอน และสมบูรณ์วัตถุประสงค์ . . . . . . . "

- พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กล่าวในพิธีรับปริญญา 19 กรกฎาคม 2517 [ 5 ]
เศรษฐกิจพอเพียงเป็นทฤษฎีเกี่ยวกับวิธีการทำงาน เศรษฐกิจของประเทศ แต่คู่มือสำหรับการตัดสินใจที่จะสร้างผลลัพธ์ที่เป็นประโยชน์ เพื่อการพัฒนาคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ได้กำหนดปรัชญาเป็น

" เศรษฐกิจพอเพียงเป็นปรัชญาที่เน้นกลางเป็นนโยบายหลักสำหรับเส้นทางที่เหมาะสมดำเนินการโดยประชาชนในทุกระดับ นี้ใช้กับความประพฤติ ตั้งแต่ระดับครอบครัว ชุมชน และประเทศ ในแง่ของการบริหารการพัฒนาและ