Moon Bunny CafeSating your thirstRS

Moon Bunny Cafe
Sating your thirst
RSSFacebookTwitter
Skip to content

DKC – Chapter 128
Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 128 – To adapt to one’s taste (5)

Having finished speaking, she unhurriedly turned around and walked away, her footsteps were exceptionally firm, the view of her back gave an extremely decisive feeling.

Steward Leng would never have thought that Su Luo would walk away. Moreover, when she said she would leave, she had directly and efficiently left,, without a trace of dragging her feet.

For a period of time, he was somewhat stunned. Among the people who came to seek treatment, who wasn’t grovelling or trembling with fear? This loathsome girl had no discerning eyes, unable to tell good from bad!

Steward Leng had a gloomy look on his face, and coldly sneered at Su Luo. He loudly threatened: “Once you walk out of this door, you’d better not expect our master to personally undertake the task of medical treatment! You’d better think carefully!”

This type of threat, for one hundred tries, was one hundred percent effective.

But, this time was an exception.

Su Luo’s figure paused, she glanced back and smiled in a charming and touching manner. “Steward Leng, I look forward to seeing you again.”

Finished speaking, with an indifferent expression, Su Luo turned around and resolutely walked out.

In fact, Steward Leng really wanted to grab Su Luo and drag her to see Apothecary Leng. However, he didn’t know why this calm and tranquil Su Luo gave him a strong feeling of deterrence. It made him acknowledge her, a reverence that prevented him from even resisting her.

Steward Leng coldly snorted, darkly cursing her: “You loathsome girl who doesn’t know what’s good for you, if you have the guts to walk out of these doors, then you’d better not come back crying and begging to enter again.”

Since he was done cursing at her, while heading towards Apothecary Leng’s refining room, he also tried to come up with ideas to tattletale on this loathsome girl to get her in trouble.

Su Luo walked out of the door. She saw Steward Xu manner, which indicated he was hesitant to speak, and she just gave him a smile. “It’s okay, relax. We will just wait here for Apothecary Leng.”

Wait for Apothecary Leng? Miss Su, you could actually say that, even now? Was Apothecary Leng someone who, when a person wanted to see, would actually get to see? Much less even expecting him to personally come out?

It was said that for more than ten years, Apothecary Leng hadn’t taken even half a step outside of his manor, okay? Steward Xu really wanted to yell at Su Luo, but seeing her pretty and delicate manner, he really hadn’t the heart to do so.

Such an opportunity like this that was hard to come by, was wasted by her! Steward Xu panted with rage and turned his face away.

The corner of Su Luo’s mouth arched up slightly, a smiling expression flashed through her eyes.

Her heart was very certain.

Since the haughty and arrogant Steward Leng could personally invite her, then it was enough proof that 《Rebirth of Flesh Pill Recipe》 had already fallen into Apothecary Leng’s hands.

Since that half a page of only a third of Primeval Pill Recipe had already fallen into Apothecary Leng’s hands. With Apothecary Leng’s gaze, why should she worry that the other side wouldn’t know what it was?

Currently, as the seller at the marketplace, she, Su Luo, was the real boss. No matter how rude and unreasonable Apothecary Leng was, what could he possibly do to her? He would definitely still come and beseech her!

Su Luo’s mouth turned up into a cold and cruel smile. She was looking forward to the raging tempest that Steward Leng was about to encounter.

Speaking of Steward Leng who was rejected by Su Luo. Afterwards, he had taken large strides towards Apothecary Leng’s refining room. However, before he could even knock on the door to ask permission to enter, those eternally closed doors abruptly opened. At the door was an impatient and deeply worried face.

This was a forty to fifty years old middle-aged man. He had a scrawny figure, and his hair and eyebrows were a complete mess. He had a manner that showed he didn’t care about his appearance. The white robe on his body had stains all over it. He looked somewhat dishevelled and unkempt.

Before waiting for Apothecary Leng to speak, Steward Leng had already started to complain. “Master, that loathsome girl doesn’t know what’s good for her. This servant, under your orders, went to invite her, but who would have thought that she would unexpectedly stand up, turn and leave! She was beyond hateful!”

Apothecary Leng’s eyes suddenly became severe, he grabbed Steward Leng by the collar, while grinding his teeth, asked. “What did you say!?!?!”

Steward Leng thought Apothecary Leng was infuriated because his pride had been provoked. He was overflowing with joy, which increased his courage to make up something more sinister, even though initially there was nothing to complain about. “

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คาเฟ่กระต่ายดวงจันทร์Sating คุณกระหายRSSFacebookTwitterข้ามไปที่เนื้อหาDKC – 128 บทบทก่อนหน้ากรุนด์ฟอส โครงการหน้ากรุนด์ฟอส บทต่อไปบทที่ 128 – ปรับเปลี่ยนของรสชาติ (5)มีการพูดจบ เธอ unhurriedly หันไปรอบ ๆ และเดินไป รอยเท้าของเธอถูกพิเศษบริษัท มุมมองของเธอกลับให้ความรู้สึกสำคัญมากสจ๊วตเล้งจะไม่เคยมีความคิดว่า ลู Su จะเดินออกไป นอกจากนี้ เมื่อเธอบอกว่า เธอจะออกจาก เธอได้โดยตรง และมีประสิทธิภาพซ้าย รอยการลากเท้าของเธอระยะเวลา เขาตกใจบ้าง ในหมู่คนที่มารับการรักษา ที่ไม่ grovelling หรือสะทกสะท้าน คนนี้ loathsome มีดวงตาไม่สบาย ไม่บอกดีจากร้ายสจ๊วตเล้งมีดูมืดมนบนใบหน้าของเขา และจ้างงานยิ้มเยาะที่ลู Su เขาขู่เสียงดัง: "เมื่อคุณเดินออกจากประตูนี้ คุณจะดีกว่าไม่คาดหวังหลักของเราให้บุคคลทำงานในการรักษาพยาบาล คุณจะดีขึ้นคิดอย่างรอบคอบ"ชนิดของภัยคุกคาม หนึ่งร้อยพยายาม ได้ผลร้อยเปอร์เซ็นต์แต่ เวลานี้ ข้อยกเว้นหยุดชั่วคราวรูป Su ลู เธอ glanced กลับ และยิ้มอย่างมีเสน่ห์ และสัมผัส "เล้ง steward ฉันหวังว่าจะได้เห็นคุณอีก"เสร็จสิ้นการพูด กับนิพจน์ไม่แยแส Su ลูหันไปรอบ ๆ และความเด็ดขาดเดินออกในความเป็นจริง เล้งดูแลจริง ๆ อยากจะคว้าลู Su และลากเธอดู Apothecary เล้ง อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้รู้ว่าทำไมลู Su นี้ บรรยากาศให้เขารู้สึกแข็งแรงผ่าน มันทำให้เขายอมรับเธอ ความเคารพที่ทำให้เขาไม่ได้ต่อต้านเธอร้านเล้งดูแลจ้างงาน snorted, cursing ของเธอ: "คุณ loathsome สาวที่ไม่รู้ว่าสิ่งที่ดีสำหรับคุณ ถ้าคุณมีความกล้าที่จะเดินออกจากประตูเหล่านี้ แล้วคุณ จะดีกว่าไม่มากลับร้องไห้ และอ้อนวอนพระป้อนอีกครั้ง"เนื่องจากเขาได้ทำ cursing เธอ ในขณะที่มุ่งหน้าไปทาง Apothecary เล้งของการกลั่นห้อง เขายังพยายามที่จะเกิดขึ้นกับความคิดกับ tattletale บนนี้สาว loathsome กับครอบครัวของเธอลู Su เดินออกจากประตู เธอเห็นอย่าง Steward Xu ซึ่งระบุเขาลังเลที่จะพูด และเธอเพิ่งให้เขายิ้ม "ก็ไม่เป็นไร ผ่อนคลาย เราจะเพียงแค่รอนี่ Apothecary เล้ง"รอเล้ง Apothecary นางสาว Su คุณสามารถจริง ๆ พูดได้ว่า แม้ตอนนี้ เป็นเล้ง Apothecary คน เมื่อคนต้องการเห็น จะจริงได้เห็น น้อยมากแม้แต่คาดว่าเขาจะออกมาเองหรือไม่ก็กล่าวว่า สิบปี Apothecary เล้งไม่ได้ถ่ายขั้นตอนแม้แต่ครึ่งนอกคฤหาสน์ของเขา โอเค Xu สจ๊วตอยากจะตะโกนใส่ลู Su แต่เห็นกิริยาของเธอสวย และละเอียดอ่อน เขาจริง ๆ ไม่ได้พักได้ดังกล่าวโอกาสนี้ที่จะมา การสูญเสีย โดยเธอ สจ๊วต Xu panted ด้วยความโกรธ และหันใบหน้าของเขามุมของ Su ลูปากโค้งขึ้นเล็กน้อย นิพจน์ยิ้มประกายผ่านดวงตาของเธอหัวใจของเธอมีมากบางตั้งแต่เล้ง Steward ผยอง และหยิ่งอาจตัวเชิญเธอ แล้วมันเป็นหลักฐานเพียงพอที่ 《Rebirth ของ เนื้อยา Recipe》 ได้ลดลง Apothecary เล้งมือแล้วตั้งแต่ครึ่งหนึ่ง หน้าเท่านั้นที่สามของสูตรยาดึกดำบรรพ์ได้แล้วลดลงมือ Apothecary เล้ง ด้วยสายตา Apothecary เล้ง ทำไมควรเธอกังวลว่าด้านอื่น ๆ จะไม่รู้ว่ามันคืออะไรในปัจจุบัน เป็นผู้ขายในตลาด เธอ Su Luo เป็นเจ้านายที่แท้จริง ไม่ว่าเล้ง Apothecary วิธีหยาบคาย และไม่มีเหตุผล สามารถเขาอาจจะทำอะไรกับเธอ เขาเดินมา และ beseech เธอSu ลูปากเปิดขึ้นเป็นรอยยิ้มที่โหดร้าย และเย็น เธอกำลังมองไปข้างหน้าให้วุ่นวายโกรธที่เล้งสจ๊วตจะ พบการพูดของเล้ง Steward ที่ถูกปฏิเสธ โดย Su ลู หลังจากนั้น เขาได้นำใหญ่ก้าวสู่ห้องกลั่น Apothecary เล้ง อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขายังสามารถเคาะประตูเพื่อขออนุญาตใส่ ผู้ eternally ปิดประตูเปิดทันที ที่ประตูถูกที่ใจร้อน และลึกห่วงหน้านี้คือชายสู่สี่สิบถึงห้าสิบปี เขามีรูป scrawny และผมและคิ้วของเขา ระเบียบสมบูรณ์ เขามีลักษณะที่แสดงให้เห็นว่า เขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับการปรากฏตัวของเขา เสื้อคลุมสีขาวบนร่างกายของเขามีห่วงมัน เขาดูค่อนข้าง dishevelled และรุงรังก่อนที่จะรอ Apothecary เล้งพูด เล้งสจ๊วตเริ่มบ่น "หลัก ที่สาว loathsome ไม่รู้อะไรดีสำหรับเธอ ข้านี้ ภายใต้ใบสั่งของคุณ ไปเชิญเธอ แต่ที่จะมีความคิดว่า เธอจะโดยไม่คาดคิดขึ้น เปิด และปล่อย เธอเกินแสดงความเกลียดชัง"ตา apothecary เล้งก็กลายเป็นรุนแรง เขาคว้าเล็งสจ๊วตขอบ ขณะบดของฟัน ถาม "อะไรนะ!?!?!"สจ๊วตเล้งคิด Apothecary เล้งถูกทำ เพราะเขามีการยั่วยุ เขาถูกเปี่ยมไป ด้วยความสุข ซึ่งเขากล้าทำสิ่งที่อุบาทว์มาก แม้ว่าในตอนแรกมีตำแหน่งเพิ่มขึ้น “