A new and interesting debate on the

A new and interesting debate on the role of the government in economic development has also emerged following the rapid growth of the East Asian economies. This debate focuses on somewhat different concerns from the earlier calculation debate, assessing whether or not the government in an underdeveloped capitalistic market economy can improve upon the market outcome of resource mobilization and resource allocation. This is why the debate is ultimately reduced to measuring the importance of market failure (or absent market institutions) versus government failure (or the government’s inability to assume the role of markets or to introduce market institutions).
In observing the remarkable success of economic development in East Asian countries such as Japan,Korea,and Taiwan over the past 30 years or so adherents of the neoclassical theory emphasize one important lesson that can be learned from the East Asian experiences. This is the importance of getting the basics right. They argue that the government should provide a stable macroeconomic environment and a reliable legal framework in order to create an enveironment favorable to the free play of market forces. According to this critique, minimum intervention with the lowest degree of relative price distortion is a virtue. They see that Asian economies benefited the most from a government strategy that followed the lead of the market, rather than trying to actively direct it.
On the other hand, a group of economists known as revisionists attribute greater significance to other aspects of the East Asia success story that have gone relatively unnoticed in the neoclassical analysis. They observe that the East Asian governments have taken a much more active role in the economic development process than the one envisaged by neoclassicists and thus argue that, despite efforts to do quite the opposite, the government has actually been leading the market. Revisionists even go on to argue that during the late industrialization stage, the state should deliberately set prices at market-distorting levels in order to create profitable investment opportunities. Also emphasized is the existence of market failures in developing economies due to market imperfections such as a lack of relevant markets. It is thus contended that an active role on the part of the government is necessary to guide resource allocation for the highest growth of the overall economy. Amsden, one of the staunchest revisionists, even suggests that the central bank may support the priority industries at the cost of macroeconomic stability. The World Bank (1993) answered the revisionists’ argument with the reassertion of an obvious truth : “For interventions that attempt to guide resource allocation to succeed, they must address failures in the working of markets. Otherwise, the market would perform the allocation function more efficiently”. Again, macroeconomic stability is emphasized as the most important precondition precondition for extensive economic development.


In sum, the debate on the role of the government in economic development centered around the issue of market failure versus government failure. Of course, market failure generally reflects the failure of institution, another from of governmental failure – this time the failure lies in the government’s inability to set up the right institution or, in other words, the rules of the game in the economy. Therefore, market failure on its own cannot be considered as an automatic justification for direct government intervention. Rather, the government should try to introduce “right” institution to provide an provide an optimal environment for better economic performance. Furthermore, in most cases of apparent market failures, it should not go unnoticed that government regulation or its practices of preferential treatment usually turn out to be the major causes of those failures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การอภิปรายที่ใหม่ และน่าสนใจในบทบาทของรัฐบาลในการพัฒนาเศรษฐกิจมียังชุมนุมต่อการเติบโตอย่างรวดเร็วของเศรษฐกิจเอเชียตะวันออก อภิปรายนี้เน้นความกังวลต่างจากอภิปรายคำนวณก่อนหน้า ประเมินว่ารัฐบาลในระบบเศรษฐกิจการตลาด capitalistic ธรรมชาติสามารถปรับปรุงผลลัพธ์ของตลาดเปลี่ยนแปลงทรัพยากรและปันส่วนทรัพยากรหรือไม่ นี่คือเหตุผลที่การอภิปรายจะสุดลดลงเป็นวัดสำคัญ ของความล้มเหลวของตลาด (หรือ ขาดตลาดสถาบัน) เทียบกับความล้มเหลวของรัฐบาล (หรือของรัฐบาลไม่สามารถสมมติบทบาทของตลาด เพื่อแนะนำสถาบันการตลาด)ในการสังเกตความสำเร็จโดดเด่นการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศเอเชียตะวันออก เช่นญี่ปุ่น เกาหลี ไต้หวัน 30 ปีผ่านมาหรือ เพื่อยังฟื้นฟูคลาสสิกทฤษฎีเน้นบทเรียนที่สำคัญหนึ่งที่สามารถเรียนรู้จากประสบการณ์เอเชียตะวันออก นี่คือความสำคัญของการได้รับพื้นฐานเหมาะสม พวกเขาโต้แย้งว่า รัฐบาลควรให้สิ่งแวดล้อมเศรษฐกิจมหภาคที่มีเสถียรภาพและกรอบทางกฎหมายเชื่อถือได้เพื่อสร้างเป็น enveironment ดีเล่นฟรีของกลไกตลาด ตามนี้วิจารณ์ แทรกแซงน้อยที่สุดกับระดับต่ำสุดของราคาสัมพัทธ์เพี้ยนเป็นคุณธรรม พวกเขาเห็นว่า เศรษฐกิจเอเชียได้รับประโยชน์สูงสุดจากกลยุทธ์ของรัฐบาลที่ตามเป้าหมายของตลาด แทนที่พยายามอย่างแข็งขันโดยตรงบนมืออื่น ๆ กลุ่มของนักเศรษฐศาสตร์ที่เรียกว่า revisionists แอตทริบิวต์ความสำคัญมากกว่าด้านอื่น ๆ ของเรื่องราวความสำเร็จของอาเซียนที่มีหายไปค่อนข้างส่วนใหญ่ในการวิเคราะห์ฟื้นฟูคลาสสิก พวกเขาสังเกตว่า รัฐบาลเอเชียตะวันออกได้มีบทบาทน้อยมากในการพัฒนาเศรษฐกิจมากกว่าหนึ่ง envisaged โดย neoclassicists และจึง โต้เถียงว่า แม้ มีความพยายามในการทำค่อนข้างตรงกันข้าม รัฐบาลได้จริงนำตลาด Revisionists จะไปเถียงว่า ในช่วงระยะปลายของทวีความรุนแรงมาก รัฐควรตั้งใจตั้งราคาในระดับ distorting ตลาดเพื่อสร้างโอกาสการลงทุนมีกำไร ยัง เน้นเป็นการดำรงอยู่ของความล้มเหลวของตลาดในการพัฒนาเศรษฐกิจเนื่องจากความไม่สมบูรณ์ของตลาดเช่นขาดการตลาดที่เกี่ยวข้อง ดังนั้นมันจะ contended ที่ มีบทบาทในส่วนของรัฐบาลมีความจำเป็นเพื่อเป็นแนวทางการจัดสรรทรัพยากรสำหรับการเติบโตสูงสุดของเศรษฐกิจโดยรวม Amsden, staunchest revisionists หนึ่งแม้แต่แนะนำว่า ธนาคารกลางอาจสนับสนุนอุตสาหกรรมสำคัญค่าเสถียรภาพเศรษฐกิจมหภาค ธนาคารโลก (1993) ตอบอาร์กิวเมนต์ของ revisionists กับ reassertion ของความจริงชัดเจน: "สำหรับงานวิจัยที่พยายามนำการปันส่วนทรัพยากรจะประสบความสำเร็จ พวกเขาต้องล้มเหลวในการทำงานของตลาด มิฉะนั้น ตลาดจะดำเนินการฟังก์ชันการปันส่วนได้อย่างมีประสิทธิภาพ" อีก เสถียรภาพเน้นเป็นเงื่อนไขเงื่อนไขที่สำคัญที่สุดสำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจมากมายในผลรวม การอภิปรายบทบาทของรัฐบาลในการพัฒนาเศรษฐกิจศูนย์กลางปัญหาของความล้มเหลวในตลาดเมื่อเทียบกับความล้มเหลวของรัฐบาล แน่นอน ความล้มเหลวของตลาดโดยทั่วไปสะท้อนให้เห็นถึงความล้มเหลวของสถาบัน อีกจากความล้มเหลวของรัฐบาล – เวลานี้อยู่ความล้มเหลวของรัฐบาลไม่สามารถตั้งสถาบันขวาหรือ ในคำอื่น ๆ กฎของเกมในเศรษฐกิจ ดังนั้น ความล้มเหลวของตลาดนั้นไม่ถือเป็นเหตุผลการอัตโนมัติการแทรกแซงของรัฐบาลโดยตรง ค่อนข้าง รัฐบาลควรพยายามแนะนำสถาบัน "ขวา" เพื่อให้การแสดงสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมที่สุดสำหรับประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจดีขึ้น นอกจากนี้ ส่วนใหญ่ของความล้มเหลวของตลาดที่ชัดเจน มันไม่ควรไปส่วนใหญ่ที่ รัฐบาลควบคุมหรือการปฏิบัติของบริการระดับมักจะเปิดออกเป็น สาเหตุหลักของความล้มเหลวเหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปรายใหม่และน่าสนใจเกี่ยวกับบทบาทของรัฐบาลในการพัฒนาเศรษฐกิจได้เกิดยังดังต่อไปนี้การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของเศรษฐกิจในเอเชียตะวันออก การอภิปรายครั้งนี้มุ่งเน้นไปที่ความกังวลค่อนข้างแตกต่างจากการอภิปรายการคำนวณก่อนหน้านี้การประเมินหรือไม่ว่ารัฐบาลในระบบเศรษฐกิจตลาดนายทุนด้อยพัฒนาสามารถพัฒนาต่อตลาดผลของการระดมทรัพยากรและการจัดสรรทรัพยากร นี่คือเหตุผลที่การอภิปรายจะลดลงในท้ายที่สุดที่จะวัดความสำคัญของการล้มเหลวของตลาด (หรือสถาบันตลาดขาด) เมื่อเทียบกับความล้มเหลวของรัฐบาล (หรือการไร้ความสามารถของรัฐบาลที่จะสมมติบทบาทของตลาดหรือที่จะแนะนำสถาบันการตลาด).
ในการปฏิบัติที่ประสบความสำเร็จที่โดดเด่นของการพัฒนาทางเศรษฐกิจ ประเทศในเอเชียตะวันออกเช่นญี่ปุ่นเกาหลีและไต้หวันที่ผ่านมา 30 ปีหรือดังนั้นสมัครพรรคพวกของทฤษฎีนีโอคลาสสิเน้นบทเรียนที่สำคัญอย่างหนึ่งที่สามารถเรียนรู้จากประสบการณ์ของเอเชียตะวันออก นี่คือความสำคัญของการได้รับพื้นฐานที่เหมาะสม พวกเขาให้เหตุผลว่ารัฐบาลควรให้มีสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจมหภาคที่มีเสถียรภาพและกรอบกฎหมายที่เชื่อถือได้เพื่อสร้าง enveironment ที่ดีที่จะเล่นฟรีของกลไกตลาด ตามที่วิจารณ์นี้การแทรกแซงขั้นต่ำที่มีระดับต่ำที่สุดของการบิดเบือนราคาญาติเป็นคุณธรรม พวกเขาเห็นว่าประเทศในเอเชียได้รับประโยชน์มากที่สุดจากยุทธศาสตร์ของรัฐบาลที่เกิดขึ้นตามนำของตลาดมากกว่าการพยายามที่จะใช้ตรงนั้น.
ในทางตรงกันข้ามกลุ่มของนักเศรษฐศาสตร์ที่รู้จักในฐานะ revisionists แอตทริบิวต์ความสำคัญมากขึ้นในด้านอื่น ๆ ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เรื่องราวความสำเร็จที่ได้ไปค่อนข้างสังเกตในการวิเคราะห์นีโอคลาสสิ พวกเขาสังเกตว่ารัฐบาลในเอเชียตะวันออกได้นำบทบาทที่สำคัญมากขึ้นในการพัฒนาทางเศรษฐกิจมากกว่าหนึ่งภาพโดย neoclassicists จึงยืนยันว่าแม้จะมีความพยายามที่จะทำค่อนข้างตรงข้ามรัฐบาลได้รับจริงชั้นนำของตลาด Revisionists ได้ไปเพื่อยืนยันว่าในระหว่างขั้นตอนการอุตสาหกรรมปลายรัฐควรกำหนดราคาในระดับที่จงใจบิดเบือนตลาดเพื่อสร้างโอกาสในการลงทุนที่มีกำไร เน้นนอกจากนี้ยังมีการดำรงอยู่ของความล้มเหลวของตลาดในประเทศกำลังพัฒนาอันเนื่องมาจากความไม่สมบูรณ์ของตลาดเช่นการขาดการตลาดที่เกี่ยวข้อง มันเป็นเรื่องที่เกี่ยงว่าจึงมีบทบาทที่สำคัญในส่วนของรัฐบาลเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อเป็นแนวทางในการจัดสรรทรัพยากรสำหรับการเจริญเติบโตที่สูงที่สุดของเศรษฐกิจโดยรวม Amsden ผู้หนึ่งใน revisionists staunchest แม้แสดงให้เห็นว่าธนาคารกลางอาจสนับสนุนอุตสาหกรรมการจัดลำดับความสำคัญที่ค่าใช้จ่ายของความมีเสถียรภาพทางเศรษฐกิจมหภาค ธนาคารโลก (1993) ตอบข้อโต้แย้ง revisionists กับ reassertion ของความจริงที่เห็นได้ชัด "สำหรับการแทรกแซงที่พยายามเพื่อเป็นแนวทางในการจัดสรรทรัพยากรที่จะประสบความสำเร็จพวกเขาจะต้องอยู่ที่ความล้มเหลวในการทำงานของตลาด มิฉะนั้นตลาดจะปฏิบัติหน้าที่จัดสรรมีประสิทธิภาพมากขึ้น " อีกครั้งเสถียรภาพทางเศรษฐกิจมหภาคจะเน้นเป็นเงื่อนไขเงื่อนไขที่สำคัญที่สุดสำหรับการพัฒนาทางเศรษฐกิจอย่างกว้างขวาง. โดยสรุปการอภิปรายเกี่ยวกับบทบาทของรัฐบาลในการพัฒนาเศรษฐกิจเป็นศูนย์กลางแก้ไขปัญหาความล้มเหลวของตลาดเมื่อเทียบกับความล้มเหลวของรัฐบาล แน่นอนล้มเหลวของตลาดโดยทั่วไปสะท้อนให้เห็นถึงความล้มเหลวของสถาบันการศึกษาอีกจากความล้มเหลวของภาครัฐ - ครั้งนี้ล้มเหลวอยู่ในการไร้ความสามารถของรัฐบาลที่จะตั้งค่าสถาบันขวาหรือในคำอื่น ๆ , กฎของเกมในทางเศรษฐกิจ ดังนั้นล้มเหลวของตลาดบนของตัวเองไม่สามารถได้รับการพิจารณาเป็นเหตุผลอัตโนมัติสำหรับการแทรกแซงของรัฐบาลโดยตรง แต่รัฐบาลควรพยายามที่จะแนะนำ "สิทธิ" ที่จะให้สถาบันการศึกษาให้สภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับการดำเนินงานทางเศรษฐกิจที่ดีขึ้น นอกจากนี้ในกรณีส่วนใหญ่ของความล้มเหลวของตลาดที่ชัดเจนก็ไม่ควรไปสังเกตว่ากฎระเบียบของรัฐบาลหรือการปฏิบัติของการรักษาสิทธิมักจะเปิดออกมาเป็นสาเหตุหลักของความล้มเหลวเหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายใหม่และน่าสนใจในบทบาทของรัฐบาลในการพัฒนาเศรษฐกิจยังชุมนุมต่อการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของเศรษฐกิจเอเชียตะวันออก การอภิปรายนี้เน้นความกังวลค่อนข้างแตกต่างจากก่อนการอภิปรายประเมินหรือไม่ว่ารัฐบาลในตลาดเศรษฐกิจนายทุนด้อยพัฒนาสามารถปรับปรุงตลาดผลของการระดมทรัพยากรและการจัดสรรทรัพยากรนี่คือเหตุผลที่การอภิปรายสุดเหลือวัดความสำคัญของความล้มเหลวของตลาด ( หรือสถาบันตลาดขาด ) และความล้มเหลวของรัฐบาล ( หรือการไร้ความสามารถของรัฐบาลที่จะถือว่าบทบาทของตลาด หรือเพื่อแนะนำสถาบันการตลาด ) .
ในการสังเกตความสำเร็จที่น่าทึ่งของการพัฒนาเศรษฐกิจในประเทศแถบเอเชียตะวันออก เช่น ญี่ปุ่น เกาหลีและไต้หวันกว่า 30 ปีที่ผ่านมาหรือดังนั้นสมัครพรรคพวกของทฤษฎีนีโอคลาสสิกเน้นสำคัญบทหนึ่งที่สามารถเรียนรู้จากประสบการณ์ของเอเชียตะวันออก นี่คือความสำคัญของการพื้นฐานที่ถูกต้องพวกเขาโต้เถียงว่า รัฐบาลควรให้สภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจที่มีเสถียรภาพและเชื่อถือได้ในการสร้างกรอบทางกฎหมาย enveironment มงคลให้เล่นฟรีของกลไกตลาด จากบทวิจารณ์นี้ ขั้นต่ำ การแทรกแซงด้วยระดับต่ำสุดของราคาสัมพัทธ์ บิดเบือน คือ คุณธรรมพวกเขาเห็นว่าเศรษฐกิจเอเชียที่ได้รับประโยชน์มากที่สุดจากรัฐบาลตามกลยุทธ์ที่เป็นผู้นำของตลาด แทนที่จะพยายามอย่างแข็งขันตรง .
บนมืออื่น ๆ , กลุ่มของนักเศรษฐศาสตร์ที่รู้จักกันเป็น revisionists แอตทริบิวต์มากกว่าความสำคัญด้านอื่น ๆของเอเชีย เรื่องราวความสำเร็จ ที่ได้ไปค่อนข้างสังเกตในการวิเคราะห์ต่างๆ .พวกเขาสังเกตว่า รัฐบาลในเอเชียตะวันออก มีมากใช้งานมากขึ้นบทบาทในกระบวนการพัฒนาเศรษฐกิจมากกว่าหนึ่งภาพโดย neoclassicists จึงยืนยันว่าแม้จะมีความพยายามที่จะทำตรงกันข้าม รัฐบาลได้จริง นำตลาด revisionists แม้แต่ไปเถียงว่าในเวทีอุตสาหกรรมสายรัฐควรกำหนดราคาที่ตลาดระดับ จงใจบิดเบือน เพื่อสร้างโอกาสการลงทุนที่ให้ผลกำไร ยังเน้นคือการดำรงอยู่ของความล้มเหลวของตลาดในการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ เนื่องจากตลาดไม่สมบูรณ์ เช่น การขาดของตลาดที่เกี่ยวข้องมันจึงเป็นผู้ที่มีบทบาทในส่วนของรัฐบาลเป็นสิ่งจำเป็นที่จะแนะนำการจัดสรรทรัพยากรสำหรับการเจริญเติบโตสูงสุดของเศรษฐกิจโดยรวม แอมส์เดิ้น หนึ่งใน revisionists staunchest แม้บ่งบอกว่าธนาคารกลางอาจสนับสนุนอุตสาหกรรมสำคัญที่ค่าใช้จ่ายของเสถียรภาพทางเศรษฐกิจมหภาค .ธนาคารโลก ( 1993 ) ตอบ revisionists ' อาร์กิวเมนต์ที่มี reassertion ของความจริงที่ชัดเจน : " การแทรกแซงที่พยายามที่จะแนะนำการจัดสรรทรัพยากรที่ประสบความสำเร็จ , พวกเขาต้องแก้ไขความล้มเหลวในการทำงานของตลาด มิฉะนั้น ตลาดจะแสดงการจัดสรรทรัพยากรมีประสิทธิภาพมากขึ้น อีกครั้งเสถียรภาพเศรษฐกิจมหภาคเป็นหลัก เป็นเงื่อนไขที่สำคัญที่สุดในการพัฒนาเศรษฐกิจ ด้วยเงื่อนไขอย่างละเอียด


สรุปการอภิปรายเกี่ยวกับบทบาทของรัฐบาลในการพัฒนาเศรษฐกิจเป็นศูนย์กลางแก้ไขปัญหาความล้มเหลวของตลาดและรัฐบาลล้มเหลว แน่นอน , ความล้มเหลวของตลาดโดยทั่วไปสะท้อนให้เห็นถึงความล้มเหลวของสถาบันจากความล้มเหลวของรัฐอื่นและเวลานี้ความล้มเหลวอยู่ในรัฐบาล ก็ไม่สามารถที่จะตั้งสถาบันด้านขวาหรือในคำอื่น ๆ กฎของเกม ในระบบเศรษฐกิจ ดังนั้น ความล้มเหลวของตลาด ก็ไม่สามารถของตัวเองถือเป็นเหตุผลอัตโนมัติสำหรับการแทรกแซงของรัฐบาลโดยตรง ค่อนข้างรัฐบาลควรพยายามที่จะแนะนำ " ใช่ " สถาบันเพื่อให้มีสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมเพื่อประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจที่ดีขึ้น นอกจากนี้ ในกรณีส่วนใหญ่ของความล้มเหลวของตลาดที่ชัดเจน ก็ไม่ควร สังเกตว่า ระเบียบราชการหรือการปฏิบัติของการรักษาสิทธิพิเศษมักจะกลายเป็นสาเหตุหลักของความล้มเหลวนั้น