THE King was sick. His cheek was re

THE King was sick. His cheek was redAnd his eye was clear and bright;He ate and drank with a kingly zest,And peacefully snored at night.But he said he was sick, and a king should know,And doctors came by the score.They did not cure him. He cut off their heads
And sent to the schools for more.At last two famous doctors came,And one was as poor as a rat, —He had passed his life in studious toil,And never found time to grow fat.The other had never looked in a book;His patients gave him no trouble,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กษัตริย์ถูกป่วย แก้มของเขาคือ redAnd ตาของเขาได้ชัดเจน และสด ใส เขากิน และดื่มกับ zest kingly และสงบ snored เวลากลางคืน แต่เขากล่าวว่า เขาป่วย และกษัตริย์ที่ควรทราบ และแพทย์มา ด้วยคะแนน พวกเขาไม่ได้รักษาเขา เขาตัดหัวของพวกเขา และส่งให้โรงเรียนเพิ่มเติม ในที่สุด สองแพทย์ชื่อดังมา และหนึ่งก็ไม่ดีเช่นเป็นหนู, — เขาผ่านชีวิตในหนักเอาใจใส่ และไม่เคยพบครับโตไขมัน อื่น ๆ ที่ไม่ได้เคยดูในหนังสือ ผู้ป่วยของเขาให้เขาไม่มีปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงประชวร แก้มของเขาคือ redAnd ดวงตาของเขาเป็นที่ชัดเจนและสดใส; เขากินและดื่มด้วยความเอร็ดอร่อยกษัตริย์, และสงบสุข snored ที่ night.But เขาบอกว่าเขาป่วยและพระมหากษัตริย์ที่ควรรู้และแพทย์มาโดย score.They ไม่ได้รักษา เขา เขาตัดหัวของพวกเขา
และส่งไปยังโรงเรียนสำหรับ more.At สุดท้ายหมอสองคนที่มีชื่อเสียงมาและอีกคนหนึ่งเป็นยากจนเป็นหนู -He ได้ผ่านชีวิตของเขาในการทำงานหนักขยันและไม่เคยพบว่าเวลาที่จะเติบโต fat.The อื่น ๆ มี ไม่เคยมองในหนังสือผู้ป่วยของเขาทำให้เขาไม่มีปัญหา