AbstractPitfalls in the respiratory

Abstract
Pitfalls in the respiratory care and mechanical ventilation for patients continue to prevail in intensive care unit (ICU) or in some hospital wards in Thailand. There are two reasons that explain this phenomenon. Firstly, there are no professional respiratory therapists in Thailand. Secondly, most caregivers do not possess the adequate knowledge and skills requiredfor respiratory care and for initiating, maintaining and weaning patients off mechanical ventilation. Physicians and nurses have to practice in respiratory care and mechanical ventilation without participating in adequate training during their undergraduate studies and postgraduate training. In reality, physicians pay almost no attention to respiratory care. They leave the respiratory toilet, ventilator changes and monitoring of the patients to nurses who have many other tasks to attend to. To solve this problem will require restructuring of the Thai healthcare system. The Parliament will need to pass a "Respiratory Therapy Profession Act" to certify "respiratory therapists " as a new, registered health profession. The Office of the Civil Service Commission has to take the responsibility for creating the job title and a job description for respiratory therapists. Academic institutes have to provide training courses in respiratory therapy and grant appropriate levels of diplomas or certificates in respiratory therapy. Did actics and clinical skills required for respiratory care have to be sufficiently integrated into the curricula for medical students as well as nursing students. Physicians and nurses need to master their skills and acquired appropriate knowledge in respiratory care and mechanical ventilation until we can assure the necessary number of registered or certified respiratory therapists here in Thailand to help avoid such pitfalls.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นามธรรม
ข้อผิดพลาดในการดูแลทางเดินหายใจและระบายอากาศเครื่องจักรกลสำหรับผู้ป่วยยังเหนือกว่า ในการเร่งรัดดูแลหน่วย (ฉุกเฉิน) หรือ ในบางเขตการปกครองโรงพยาบาลในประเทศไทย มีอยู่สองประการที่อธิบายปรากฏการณ์นี้ ประการแรก มีนักบำบัดทางเดินหายใจไม่มืออาชีพในประเทศไทย ประการที่สอง เรื้อรังส่วนใหญ่มีเพียงพอความรู้และทักษะ requiredfor หายใจดูแล และการเริ่มต้น รักษา และ weaning ผู้ป่วยปิดเครื่องระบายอากาศ แพทย์และพยาบาลมีการปฏิบัติในการดูแลระบบหายใจและระบายอากาศเครื่องจักรกล โดยการมีส่วนร่วมในการฝึกอบรมเพียงพอนักศึกษาระดับปริญญาตรีและบัณฑิตฝึกอบรม ในความเป็นจริง แพทย์จ่ายแทบไม่สนใจการดูแลทางเดินหายใจ พวกเขาออกจากห้องน้ำทางเดินหายใจ ระบายอากาศเปลี่ยนแปลงและการติดตามผลผู้ป่วยพยาบาลมีงานอื่น ๆ เข้าไป การแก้ปัญหาจะต้องปรับโครงสร้างของระบบสุขภาพไทย รัฐสภาจะต้องผ่านการ "หายใจรักษาอาชีพทำ" รับรอง "บำบัดทางเดินหายใจ" เป็นใหม่ อาชีพสุขภาพจดทะเบียน สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือนรับผิดชอบสำหรับการสร้างตำแหน่งงานและลักษณะงานสำหรับบำบัดทางเดินหายใจได้ สถาบันการศึกษาหลักสูตรการฝึกอบรมในการบำบัดทางเดินหายใจ และให้ระดับวุฒิบัตรหรือใบรับรองในการรักษาทางเดินหายใจที่เหมาะสมได้ ไม่ได้ actics และทักษะทางคลินิกที่จำเป็นสำหรับการดูแลระบบหายใจต้องถูกบูรณาการพอเข้าในหลักสูตรสำหรับนักศึกษาแพทย์นักศึกษาพยาบาล แพทย์และพยาบาลต้องหลักการทักษะ และความรู้ที่เหมาะสมได้รับการดูแลทางเดินหายใจและระบายอากาศเครื่องจักรกลจนกว่าเราจะมั่นใจจำเป็นจำนวนลงทะเบียน หรือได้รับการรับรองระบบหายใจบำบัดที่นี่ในประเทศไทยเพื่อหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
ผิดพลาดในการดูแลระบบทางเดินหายใจและใช้เครื่องช่วยหายใจสำหรับผู้ป่วยที่ยังคงเหนือกว่าในหน่วยผู้ป่วยหนัก (ไอซียู) หรือในบางโรงพยาบาลคนไข้ที่อยู่ในประเทศไทย มีสองเหตุผลที่อธิบายปรากฏการณ์นี้ ประการแรกไม่มีนักบำบัดมืออาชีพที่มีระบบทางเดินหายใจในประเทศไทย ประการที่สองผู้ดูแลผู้ป่วยส่วนใหญ่ไม่ได้มีความรู้และความชำนาญเพียงพอ requiredfor การดูแลระบบทางเดินหายใจและสำหรับการเริ่มต้นการรักษาและผู้ป่วยที่หย่าเครื่องช่วยหายใจออก แพทย์และพยาบาลต้องไปปฏิบัติในการดูแลระบบทางเดินหายใจและใช้เครื่องช่วยหายใจได้โดยไม่ต้องเข้าร่วมในการฝึกอบรมอย่างเพียงพอในระหว่างการศึกษาในระดับปริญญาตรีและระดับบัณฑิตศึกษาการฝึกอบรม ในความเป็นจริงแพทย์จ่ายเกือบจะไม่มีความสนใจในการดูแลระบบทางเดินหายใจ พวกเขาออกจากห้องน้ำทางเดินหายใจการเปลี่ยนแปลงช่องระบายอากาศและการตรวจสอบของผู้ป่วยไปยังหอผู้ป่วยที่มีงานอื่น ๆ อีกมากมายที่จะเข้าร่วมกับ เพื่อแก้ปัญหานี้จะต้องมีการปรับโครงสร้างของระบบการรักษาพยาบาลของไทย รัฐสภาจะต้องผ่าน "ระบบทางเดินหายใจบำบัดพระราชบัญญัติวิชาชีพ" รับรอง "นักบำบัดทางเดินหายใจ" เป็นใหม่ลงทะเบียนวิชาชีพสุขภาพ สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือนมีการใช้ความรับผิดชอบสำหรับการสร้างตำแหน่งงานและรายละเอียดงานสำหรับนักบำบัดทางเดินหายใจ สถาบันการศึกษาจะต้องให้การฝึกอบรมในการรักษาระบบทางเดินหายใจและให้ระดับที่เหมาะสมของประกาศนียบัตรหรือใบรับรองในการรักษาระบบทางเดินหายใจ ไม่ actics และทักษะทางคลินิกที่จำเป็นสำหรับการดูแลระบบทางเดินหายใจจะต้องบูรณาการอย่างเพียงพอในหลักสูตรสำหรับนักศึกษาแพทย์เช่นเดียวกับนักศึกษาพยาบาล แพทย์และพยาบาลต้องต้นแบบทักษะของพวกเขาและได้รับความรู้ที่เหมาะสมในการดูแลระบบทางเดินหายใจและใช้เครื่องช่วยหายใจจนกว่าเราจะสามารถมั่นใจได้จำนวนที่จำเป็นของนักบำบัดทางเดินหายใจที่ลงทะเบียนหรือได้รับการรับรองในประเทศไทยที่จะช่วยหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
ข้อผิดพลาดในระบบทางเดินหายใจ และเครื่องช่วยหายใจสำหรับผู้ป่วยยังคงเหนือกว่าในหอผู้ป่วยวิกฤต ( ICU ) หรือในบางโรงพยาบาลโรงพยาบาลในประเทศไทย มีอยู่สองประการที่อธิบายปรากฏการณ์นี้ได้ ประการแรก ไม่มีหน้าที่ทางวิชาชีพในประเทศไทย . ประการที่สองผู้ดูแลส่วนใหญ่ไม่ได้มีความรู้ที่เพียงพอและทักษะ requiredfor ระบบทางเดินหายใจและการรักษาและผู้ป่วยจากการหย่าเครื่องช่วยหายใจ . แพทย์และพยาบาลมีการปฏิบัติในการดูแลทางเดินหายใจและเครื่องช่วยหายใจ โดยเข้าร่วมในการฝึกอบรมที่เพียงพอในระหว่างการศึกษาระดับปริญญาตรีของพวกเขาและการฝึกโท ในความเป็นจริงแพทย์จ่ายเกือบจะไม่มีความสนใจที่จะดูแลทางเดินหายใจ พวกเขาออกจากห้องน้ำ ทางเดินหายใจ การระบายและการตรวจสอบของผู้ป่วยกับพยาบาลที่มีงานอื่นๆที่ต้องทำ เพื่อแก้ไขปัญหานี้จะต้องมีการปรับโครงสร้างของระบบสุขภาพไทย . รัฐสภาจะต้องผ่าน " การกระทำทางวิชาชีพ " รับรอง " ระบบทางเดินหายใจบำบัด " เป็นใหม่ลงทะเบียนสุขภาพอาชีพ สำนักงาน ก.พ. จะรับผิดชอบในการสร้างงาน และงานที่ใช้บำบัด . สถานศึกษามีการจัดคอร์สอบรมในระบบทางเดินหายใจการรักษาและให้ระดับที่เหมาะสมของประกาศนียบัตรหรือใบรับรองในระบบทางเดินหายใจ การรักษาด้วยทำ actics และทักษะทางคลินิกที่จำเป็นสำหรับการดูแลทางเดินหายใจได้เพียงพอรวมในหลักสูตรสำหรับนักศึกษาแพทย์ ตลอดจนนักศึกษาพยาบาลแพทย์และพยาบาลต้อง master ทักษะของพวกเขาและได้รับความรู้ที่เหมาะสมในการดูแลทางเดินหายใจและเครื่องช่วยหายใจ จนกว่าพวกเราจะยืนยันจำนวนที่จำเป็นของการจดทะเบียนหรือการรับรองระบบทางเดินหายใจบำบัดในประเทศไทยเพื่อช่วยหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดเช่น .