xhibition met an abrupt end on Janu

xhibition met an abrupt end on January 31, 1873 when Castagnary informed the artist that Edmond du Sommerard had categorically rejected his participation.[8] As had been the case at the Paris Universal Expositions of 1855 and 1867, when Courbet had self-assuredly staged displays of his works in his own pavilion on the outskirts of the exhibition site, the only option open to him in Vienna was to look for a private alternative. However, from his retreat in Ornans it must have been difficult for Courbet to organize a competing exhibition in Vienna on his own; he had to rely on assistance from friends, and he placed his trust in the Parisian art dealer Paul Durand-Ruel with whom his commercial relationship had flourished in the past years. In February 1872, Courbet had sold him 24 paintings for 50,000 francs; a year later he disposed of another group for an estimated 37,000 to 50,000 francs.[9] Today, it is difficult to understand how a strict Catholic and monarchist like Durand-Ruel could support a Communard like Courbet. Indeed, in the year of the Vienna World Exposition, the dealer had publicly proclaimed his support for the Comte de Chambord, the legitimist pretender to the throne: “Deals were only stopped out of fear of falling back into the hands of the Republicans and we all hope—as Frenchmen and businessmen—of re-establishing the hereditary monarchy that alone can put an end to our troubles.”[10] Paul Durand-Ruel, who later became legendary as the Impressionists’ art dealer, not only provided works for the French World Exposition pavilion, where he managed to smuggle in an early Manet (Old Man Reading, 1861, City Art Museum, St. Louis),[11] he also sent an employee to Vienna who offered a collection of works by French masters for sale in a rented gallery on Elisabethstraße. In his memoirs, the art dealer reminisces: “In fact, it included many splendid works such as my large-scale 'Sardanapalus’ by Delacroix and many other pictures by our greatest masters, which I had bought at recent sales, as well as other interesting canvases capable of giving a distinguished and well-founded impression of our fine French school.”[12] Advertisements in the press show that in the fall he exhibited Sardanapalus (1827, Musée du Louvre, Paris) again at the Österreichischer Kunstverein, the venue that hosted Courbet’s paintings during the Exposition. Although Durand-Ruel was not able to organize for Courbet the retrospective the artist had hoped for, shipping lists suggest that among other French masters three Courbet landscapes may have been shown in the rented Viennese gallery.[13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Xhibition พบจบลงในวันที่ 31 มกราคม 1873 เมื่อ Castagnary แจ้งศิลปินที่เอดมันด์ du Sommerard ได้ปฏิเสธเด็ดขาดส่วนร่วมของเขา. [8] ในฐานะที่ได้รับกรณีที่ปารีส Expositions สากล 1855 และ 1867 เมื่อ Courbet ได้ด้วยตัวเองแน่นอนฉาก การแสดงผลงานของเขาในศาลาของเขาเองในเขตชานเมืองของเว็บไซต์การจัดนิทรรศการที่ตัวเลือกเดียวที่เปิดให้เขาในเวียนนาคือการมองหาทางเลือกที่ส่วนตัว แต่จากการล่าถอยของเขาใน Ornans จะต้องได้รับยากสำหรับ Courbet จะจัดให้มีการแข่งขันในการจัดนิทรรศการในกรุงเวียนนาของเขาเอง เขาจะต้องพึ่งพาความช่วยเหลือจากเพื่อนและเขาไว้วางใจของเขาในกรุงปารีสตัวแทนจำหน่ายศิลปะพอล Durand-Ruel กับผู้ที่ความสัมพันธ์ทางการค้าของเขาเจริญรุ่งเรืองในปีที่ผ่านมา ในเดือนกุมภาพันธ์ 1872 Courbet ได้ขายเขา 24 ภาพวาด 50,000 ฟรังก์; หนึ่งปีต่อมาเขาได้ทิ้งของกลุ่มอีกประมาณ 37,000 ถึง 50,000 ฟรังก์. [9] วันนี้มันเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจว่าคาทอลิกและเข้มงวดราชาธิปไตเช่น Durand-Ruel สามารถสนับสนุน Communard เช่น Courbet อันที่จริงในปีเวียนนานิทรรศการโลกของตัวแทนจำหน่ายที่ได้ประกาศให้สาธารณชนสนับสนุนของเขาสำหรับ Comte de Chambord ที่อ้าง legitimist บัลลังก์ "ข้อเสนอหยุดเพียงออกจากความกลัวของการล้มกลับมาอยู่ในมือของรีพับลิกันและเรา ความหวังทั้งหมดเป็นชาวฝรั่งเศสและนักธุรกิจของใหม่การจัดตั้งสถาบันพระมหากษัตริย์ทางพันธุกรรมที่อยู่คนเดียวสามารถหมดสิ้นปัญหาของเรา. "[10] พอล Durand-Ruel ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นตำนานเป็นตัวแทนจำหน่ายศิลปะประพันธ์ 'ไม่เพียง แต่ให้ผลงาน ศาลานิทรรศการโลกของฝรั่งเศสที่เขาจัดการที่จะลักลอบนำในช่วงต้นมาเนต์ (ชายชราอ่านหนังสือ, 1861, พิพิธภัณฑ์ศิลปะเมืองเซนต์หลุยส์) [11] นอกจากนี้เขายังส่งพนักงานไปยังกรุงเวียนนาที่นำเสนอคอลเลกชันของการทำงานโดยโทฝรั่งเศส สำหรับขายในแกลเลอรี่ให้เช่าใน Elisabethstrasse ในพระองค์เจ้าตัวแทนจำหน่ายศิลปะย์: "ในความเป็นจริงมันรวมถึงผลงานที่ยอดเยี่ยมหลายอย่างเช่นขนาดใหญ่ของฉัน 'Sardanapalus โดย Delacroix และภาพอื่น ๆ อีกมากมายโดยโทที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราซึ่งผมได้ซื้อที่ยอดขายที่ผ่านมาเช่นเดียวกับที่อื่น ๆ ภาพที่น่าสนใจสามารถให้การแสดงผลที่โดดเด่นและเป็นที่ก่อตั้งของโรงเรียนฝรั่งเศสของเราดี. "[12] การโฆษณาในรายการข่าวว่าในฤดูใบไม้ร่วงเขาแสดง Sardanapalus (1827, Musée du Louvre, ปารีส) อีกครั้งที่Österreichischer Kunstverein ที่ สถานที่จัดงานท​​ี่เป็นเจ้าภาพ Courbet ภาพวาดในช่วงนิทรรศการ แม้ว่า Durand-Ruel ไม่สามารถที่จะจัดระเบียบสำหรับ Courbet ศิลปินย้อนหลังคาดหวังว่ารายชื่อการจัดส่งสินค้าให้เห็นว่าในหมู่โทฝรั่งเศสอีกสามภูมิทัศน์ Courbet อาจได้รับการแสดงในแกลเลอรีเวียนนาเช่า. [13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

xhibition พบจุดสิ้นสุดทันทีทันใดเมื่อ 31 มกราคม 2416 เมื่อ castagnary ทราบศิลปิน เอดดู sommerard ได้แน่ชัดปฏิเสธการมีส่วนร่วมของเขา [ 8 ] โดยมีกรณีที่ปารีสและนิทรรศการสากลของ 1855 1867 เมื่อ Courbet ได้ตนเองแน่นอนว่าฉากแสดงผลงานของเขาในศาลาของเขาเองในเขตชานเมืองของเว็บไซต์นิทรรศการ ,เพียงตัวเลือกเปิดให้เขาในเวียนนาเพื่อมองหาทางเลือกส่วนตัว อย่างไรก็ตาม จากถอยของเขาใน ornans คงลำบากที่จะจัดการแข่งขันนิทรรศการ Courbet ในเวียนนาบนของเขาเอง เขาก็ต้องอาศัยความช่วยเหลือจากเพื่อน และเขาได้มอบความไว้วางใจของเขาในตัวแทนจำหน่ายศิลปะปารีสพอลดูแรนด์ Ruel ที่ความสัมพันธ์การค้าของเขาเจริญรุ่งเรือง ในปีที่ผ่านมาในเดือนกุมภาพันธ์ 1872 , Courbet มีขายเขาภาพวาด 24 50 , 000 ฟรังก์ ; ปีต่อมาเค้าทิ้งอีกกลุ่มประมาณ 37 , 000 , 000 ฟรังก์ . [ 9 ] วันนี้มันเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจวิธีการที่เข้มงวดคาทอลิกและฝักบัวเหมือนดูแรนด์ Ruel สามารถรองรับ communard เหมือน Courbet . ที่จริงในงานมหกรรมโลกปีของเวียนนา ,เจ้ามือได้ประกาศต่อสาธารณชนสนับสนุนของเขาสำหรับคอม de Chambord , legitimist อ้างเพื่อราชบัลลังก์ " ข้อตกลงมีหยุดแค่เพราะกลัวตกกลับเข้ามาในมือของรีพับลิกันและเราทุกคนหวังว่าเป็นฝรั่งเศสและนักธุรกิจของเกี่ยวกับการสร้างพันธุกรรมสถาบันพระมหากษัตริย์ที่คนเดียวสามารถยุติปัญหาของเรา " [ 10 พอลดูแรนด์ Ruel ] ,ซึ่งต่อมากลายเป็นตำนานเป็นตัวแทนจำหน่ายงานศิลปะ Impressionists ' ไม่เพียง แต่ให้ทำงานให้ ฝรั่งเศส งานมหกรรมโลกที่ศาลาที่เขาลักลอบส่งในเน็ตก่อน ( คนแก่อ่าน 1861 , เมือง , พิพิธภัณฑ์ศิลปะเซนต์หลุยส์ ) [ 11 ] นอกจากนี้เขายังส่งพนักงานไปเวียนนาที่เสนอให้รวบรวมผลงานโดย มาสเตอร์ ฝรั่งเศสขายเช่าห้องบน elisabethstra ß E ในชีวประวัติของเขาพ่อค้าศิลปะย์ : " ในความเป็นจริง มันคือผลงานที่สวยงามมากมาย เช่น ของฉัน ' ' โดยและขนาดใหญ่ sardanapalus เดอลากรัวโดยผู้เชี่ยวชาญของเรามากที่สุด ภาพอื่นๆ ซึ่งผมซื้อที่ล่าสุดขายเช่นเดียวกับผ้าใบที่น่าสนใจอื่น ๆสามารถให้โดดเด่น และความประทับใจของโรงเรียนเราได้ก่อตั้งขึ้นที่ฝรั่งเศส" [ 12 ] โฆษณาในหนังสือพิมพ์แสดงให้เห็นว่าในฤดูใบไม้ร่วงเขา sardanapalus ( 1827 ) , พิพิธภัณฑ์ลูฟวร์ ปารีส ) อีกครั้งที่Ö sterreichischer kunstverein สถานที่จัดงาน ภาพวาดของ Courbet ในปกรณ์ แม้ว่า ดูแรนด์ Ruel ไม่สามารถจัดระเบียบสำหรับ Courbet ที่ย้อนหลังศิลปินได้หวังไว้รายการจัดส่งสินค้าแนะนำว่าในหมู่อื่น ๆต้นแบบฝรั่งเศส Courbet ทัศนียภาพ 3 อาจถูกแสดงในเช่า [ 13 ]
Brown Gallery