By the mid-1800s, the general form

By the mid-1800s, the general form of rail and wheel had developed into something very similar to
those in use today (Figure 34.3) but it was late in the 19th century when Hertz (1896) developed the first
scientific description of the wheel/rail contact. Hertz developed an analysis method to describe the elastic
contact of glass lenses but, following its publication, it was found that it could also be used to describe
contacts within rolling element bearings, between gear teeth, and between rails and wheels (Johnson,
1985). Hertzian contacts between three-dimensionally curved bodies have an elliptical form, and pressure
within this contact region varies with an elliptical distribution (Figure 34.4). The distribution is described
by Equation 34.1, in which
p
0
is the maximum pressure within the contact,
a
and
b
are the semi-axes of
the contact patch, and
x
and
y
are coordinates with their origin in the plane of the contact and at its center.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยที่กลางเพราะ รถไฟและล้อแบบทั่วไปได้พัฒนาขึ้นเป็นสิ่งที่คล้ายคลึงกับ
ผู้ใช้ปัจจุบัน (รูป 34.3) แต่ก็ช้าในศตวรรษที่ 19 เมื่อเฮิรตซ์ (1896) พัฒนาแรก
คำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ของล้อรถไฟผู้ติดต่อ เฮิรตซ์ได้รับการพัฒนาวิธีการวิเคราะห์เพื่ออธิบายการยืดหยุ่น
ติดต่อแก้วเลนส์ แต่ ประกาศ ต่อไปนี้ พบยังไม่สามารถใช้อธิบาย
ติดต่อภายในองค์ประกอบตลับลูกปืน เกียร์ฟัน และ ระหว่างรางและล้อกลิ้ง (Johnson,
1985) ติดต่อ hertzian ระหว่างร่างกาย three-dimensionally โค้งมีการรีฟอร์ม และความดัน
ภายในภูมิภาคนี้ติดต่อไปจนกับการแจกแจงรี (34.4 รูป) อธิบายการกระจาย
โดยสมการ 34.1 ที่
p
0
คือความดันสูงสุดในการติดต่อ,
การ
และ
b
เป็นแกนกึ่งของ
โปรแกรมปรับปรุงที่ติดต่อ และ
x
และ
y
มีพิกัด ด้วยจุดเริ่มต้นของพวกเขาในระนาบ ของผู้ติดต่อ และ ที่จุดศูนย์กลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยกลางปี ​​1800 ในรูปแบบทั่วไปของการรถไฟและล้อมีการพัฒนาเป็นสิ่งที่คล้ายกันมากกับ
ผู้ที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน (รูปที่ 34.3) แต่มันก็เป็นในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 เมื่อเฮิร์ตซ์ (1896) การพัฒนาครั้งแรก
คำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ของล้อ / ติดต่อทางรถไฟ เฮิร์ตซ์พัฒนาวิธีการวิเคราะห์เพื่ออธิบายยืดหยุ่น
ติดต่อเลนส์แก้ว แต่ตามประกาศของมันก็พบว่ามันอาจจะมีการใช้เพื่ออธิบาย
รายชื่อภายในแบริ่งองค์ประกอบกลิ้งระหว่างฟันเกียร์และระหว่างรางและล้อ (จอห์นสัน,
1985) . ติดต่อ Hertzian ระหว่างสามมิติร่างกายโค้งมีรูปแบบรูปไข่และความดัน
ภายในภูมิภาคติดต่อนี้ขึ้นอยู่กับการกระจายรูปไข่ (รูปที่ 34.4) การกระจายจะอธิบาย
โดยสมการ 34.1 ซึ่งใน
พี
0
เป็นความดันสูงสุดในการติดต่อและb เป็นแกนกึ่งของแพทช์ติดต่อและx และy เป็นพิกัดมีต้นกำเนิดของพวกเขาในระนาบของการติดต่อและที่ ศูนย์กลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากกลาง - 1800 , รูปแบบทั่วไปของการรถไฟ และล้อ ได้พัฒนาขึ้นเป็นสิ่งที่คล้ายกับ
ในวันนี้ใช้ตัวเลข ( จำนวน ) แต่มันเป็นปลายศตวรรษที่ 19 เมื่อเฮิรตซ์ ( 1896 ) พัฒนาแรก
ทางวิทยาศาสตร์อธิบายล้อรถไฟ / ติดต่อ เฮิรตซ์การพัฒนาวิธีวิเคราะห์เพื่ออธิบายการติดต่อยืดหยุ่น
เลนส์แก้วแต่สิ่งพิมพ์ต่อไปนี้ของพบว่า มันสามารถถูกใช้เพื่ออธิบาย
รายชื่อภายในองค์ประกอบแบริ่งกลิ้ง ระหว่างฟันเกียร์และระหว่างรางและล้อ ( Johnson
1985 ) การสั่นพ้องแบบติดต่อระหว่างสามมิติโค้งร่างกายมีรูปวงรี และความดันภายในภูมิภาคที่แตกต่างกันกับ
ติดต่อการกระจายคลื่น ( รูปที่ 34.4 ) การอธิบายด้วยสมการ 34.1
,
p
ซึ่ง0
คือความดันสูงสุดภายในติดต่อ :

B
อยู่และกึ่งแกนของ
ติดต่อแพทช์และ
x

y
และจะประสานงานกับประเทศของพวกเขาในระนาบของการติดต่อและที่ศูนย์ของ