Mitchell et al found that medical t

Mitchell et al found that medical treatment and management themselves did not seem to influence readmissions and concluded that strategies to reduce the high readmission rate for asthma in childhood needed to be developed.6 They identified several risk factors for readmission of children with asthma, including demographic characteristics (being female and being less than 5 years old), severity of the asthma (the need for intravenous treatment), and the number of previous admissions (reflecting either the severity of asthma or illness related behaviour).6 A more recent study in Canada also concluded that further studies were required to identify factors associated with increased readmissions among children, particularly girls.7 Between the ages of 10 and 14 years, girls had a greater rate of readmission than boys. One explanation for this finding was that although asthma may be more prevalent in boys than in girls, as judged by overall hospital admission rates, its severity, rate of onset of acute attacks, or illness related behaviour may be different for girls, leading to more readmissions.
Younger children had a greater rate of readmission than older children.6 7 This could in part be explained by the episodic nature ofpreschool asthma and its poor response to preventive treatment.8

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Mitchell et al พบว่ารักษาพยาบาล และการจัดการตัวเองไม่ได้ดูเหมือนจะไม่มีอิทธิพลต่อ readmissions และพวกเขาได้ข้อสรุปว่า กลยุทธ์ลดอัตรา readmission สูงสำหรับโรคหืดในวัยเด็กจำเป็นต้องมี developed.6 ระบุหลายปัจจัยเสี่ยงต่อการ readmission ของเด็กโรคหอบหืด ซึ่งรวมถึงลักษณะทางประชากรศาสตร์ (เป็นหญิงและมีอายุน้อยกว่า 5 ปี), ความรุนแรงของโรคหอบหืด (จำเป็นสำหรับการรักษาทางหลอดเลือดดำ) ของรับสมัครก่อนหน้า (สะท้อนความรุนแรงของโรคหอบหืดหรือโรคที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรม) .6 การศึกษาล่าสุดในแคนาดายังสรุปว่า การศึกษาจำเป็นต้องระบุปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับ readmissions เพิ่มขึ้นในหมู่เด็ก girls.7 โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่าง 10 14 ปี หญิงอายุมี readmission อัตราสูงกว่าเด็กชาย คำอธิบายหนึ่งสำหรับที่พบนี้เป็นที่แม้ว่าโรคหอบหืดอาจพบบ่อยในเด็กผู้ชายมากกว่าในสาว ที่ตัดสินโดยรวมโรงพยาบาลรับสมัครอัตรา ความรุนแรง อัตราการโจมตีของการโจมตีที่เฉียบพลัน หรือการเจ็บป่วยที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมอาจแตกต่างกันสำหรับเด็ก นำไป readmissions เพิ่มเติมเด็กมี readmission อัตรามากขึ้นกว่าเก่า children.6 7 นี้ส่วนหนึ่งอาจอธิบาย โดยหืด ofpreschool ธรรมชาติหลุดและการตอบสนองไม่ดีเพื่อป้องกัน treatment.8

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มิทเชลล์, et al พบว่าการรักษาพยาบาลและการจัดการตัวเองไม่ได้ดูเหมือนจะมีอิทธิพลต่อการ readmissions และสรุปได้ว่ากลยุทธ์ในการลดอัตราการกลับเป็นซ้ำสูงสำหรับโรคหอบหืดในวัยเด็กจะต้อง developed.6 พวกเขาระบุว่าปัจจัยเสี่ยงหลายประการสำหรับการกลับเป็นซ้ำของเด็กที่มีโรคหอบหืดรวมทั้งกลุ่มผู้เข้าชม ลักษณะ (เป็นเพศหญิงและเป็นที่อายุต่ำกว่า 5 ปี) ความรุนแรงของโรคหอบหืด (จำเป็นในการรักษาทางหลอดเลือดดำ) และจำนวนของการรับสมัครก่อนหน้า (การสะท้อนให้เห็นถึงทั้งความรุนแรงของโรคหอบหืดหรือพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วย) 0.6 ผลการศึกษาล่าสุดใน แคนาดายังได้ข้อสรุปว่าการศึกษาต่อไปที่ต้องระบุปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการ readmissions เพิ่มขึ้นในหมู่เด็ก ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง girls.7 อายุระหว่าง 10 และ 14 ปีหญิงมีอัตราที่มากขึ้นของการกลับเป็นซ้ำกว่าเด็กผู้ชาย คำอธิบายหนึ่งสำหรับการค้นพบนี้ก็คือว่าแม้ว่าโรคหอบหืดอาจจะเป็นที่แพร่หลายมากขึ้นในเด็กผู้ชายมากกว่าเด็กผู้หญิงเช่นการตัดสินโดยอัตราการเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลโดยรวม, ความรุนแรง, อัตราการโจมตีของการโจมตีเฉียบพลันหรือพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยอาจจะแตกต่างกันสำหรับสาว ๆ ที่นำไปสู่มากขึ้น readmissions.
เด็กเล็กมีอัตราที่มากขึ้นของการกลับเป็นซ้ำมากกว่า children.6 เก่า 7 นี้อาจเป็นส่วนหนึ่งในการอธิบายได้ด้วยหลักการธรรมชาติก่อนวัยเรียนโรคหอบหืดและการตอบสนองที่ไม่ดีในการป้องกัน treatment.8