statistically different from all ot

statistically different from all other treatments. Fruit size significantly differed
among the treatments. The longest fruit was observed in treatment N120 P40 K80 S30
followed by that from N120 P40 K80 S20 in both the years and these were
significantly different from all other treatments. The shortest fruit was obtained
in control plot. The maximum diameter was found in the treatment N120 P40 K80
S30 and it was statistically similar with the treatments N120 P40 K80 S20, N120 P60 K80
S20 and N120 P40 K40 S20 in 2010. During 2011, treatments N120P40K80S30 and N120
P40 K80 S20 gave statistically similar fruit diameter, which was significantly
different from rest of the treatments. The minimum diameter of bitter gourd was
recorded in control treatment. Application of chemical fertilizer also increased
the single fruit weight, which was the highest with N120 P40 K80 S30 treatment and
it was statistically identical with treatment N120 P40 K80 S40. These two treatments
were significantly different from all other treatments in both the years. The
lowest fruit weight was noted in control plot.
The fruit yield/ha of bitter gourd was significantly influenced by different
treatment combinations (Table 1). Fertilizer application in general increased fruit
yield from 6.47 to 19.90 t/ha in 2010 and 8.50 to 20.15 t/ha in 2011. The highest
yield (19.90 t/ha in 2010 and 20.15 t/ha in 2011) was obtained from N120 P40 K80
S30 treatment and it was significantly different from all other treatments. Sanap et
al. (2010) reported that application of 250 kg N, 50 kg P2O5 and 100 kg K2O/ha
significantly increased the yield of bitter gourd in India. Islam and Irabangon
(1994) also observed that application of 240-120-60-kg NPK/ha markedly
improved the number of fruiting and yield of bitter gourd. Rajan and Markose
(2005) reported that the maximum fruit set and yield were obtained with 90:
25:50 kg NPK/ha. The maximum yield/ha produced by N120 P40 K80 S30 treatment
was mainly due to cumulative effects of number of fruits/plant, fruit size, and
fruit weight. The experimental soil was highly deficient in different nutrients.
So, the application of different nutrients to the soil resulted in the highest uptake
by plants which ultimately helped increase production of assimilates that causes
higher fruit size and yield. Plants grown without added fertilizer (native nutrient)
produced the lowest yield (6.47 t/ha in 2010 and 8.50 t/ha in 2011).
The yield increase over control due to single effect of NPK and S are
shown in Table 2. Nitrogen application up to 120 kg/ha increased yield
significantly and thereafter decreased. Application of 120 kg N/ha increased
yield of bitter gourd by 86% in 2010 and 54% in 2011 over the control. Yield
of bitter gourd also increased significantly due to application of P up to 40
kg/ha and further increase in P decreased the yield. Fertilization with K also
followed the same response on yield (Table 2). The yield varied from 14.07 to
18.56 t/ha in 2010 and 13.65 to 17.85 t/ha in 2011 due to different levels of K
application. Yield of bitter gourd also increased with the increase rate of S up

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทางสถิติแตกต่างจากการรักษาอื่น ๆ ผลไม้ขนาดแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรักษา ผลไม้ถูกสังเกตในรักษา N120 P40 K80 S30ตามด้วยว่า จาก N120 P40 K80 S20 ทั้งปีและเหล่านี้ได้อย่างมีนัยสำคัญแตกต่างจากการรักษาอื่น ๆ ผลไม้สั้นที่สุดได้รับในแผนควบคุมการ เส้นผ่าศูนย์กลางสูงสุดพบในการบำบัดรักษา N120 P40 K80S30 และทางสถิติกับการรักษา N120 P40 K80 S20, N120 P60 K80S20 และ N120 P40 K40 S20 ในปี 2553 ระหว่าง 2011 รักษา N120P40K80S30 และ N120P40 K80 S20 ให้ทางสถิติคล้ายผลไม้เส้นผ่าศูนย์กลาง ซึ่งเป็นอย่างมากแตกต่างจากส่วนที่เหลือของการรักษา มีเส้นผ่าศูนย์กลางต่ำสุดของบวบขมบันทึกในการรักษาควบคุม ใช้ปุ๋ยเคมีเพิ่มขึ้นน้ำหนักผลไม้เดี่ยว ที่สูงสุด ด้วยการรักษา N120 P40 K80 S30 และมันเป็นเหมือนทางสถิติกับรักษา N120 P40 K80 S40 การรักษาเหล่านี้สองแตกต่างอย่างมากจากการรักษาอื่น ๆ ทั้งหมดในทั้งสองปี ที่น้ำหนักผลไม้ต่ำสุดระบุไว้ในแผนควบคุมผลไม้ผลผลิต/ฮา ของบวบขมถูกมากอิทธิพล โดยแตกต่างกันชุดรักษา (ตารางที่ 1) การใส่ปุ๋ยเพิ่มผลไม้ทั่วไปศิโรราบจาก 6.47 19.90 t/ha ในปี 2553 และ 8.50-20.15 t/ha ใน 2011 สูงสุดผลผลิต (19.90 t/ha ในปี 2553 และ 20.15 t/ha ใน 2011) ได้รับจาก N120 P40 K80รักษา S30 และแตกต่างอย่างมากจากการรักษาอื่น ๆ Sanap ร้อยเอ็ดal. (2010) รายงานที่ใช้ 250 กิโลกรัม N, P2O5 50 กก. และ 100 กก. K2O/ฮาเพิ่มผลผลิตของบวบขมในอินเดีย อิสลามและ Irabangon(1994) ยังพบว่า โปรแกรมประยุกต์ของ 240 120-60-กิโลกรัม NPK/ฮา อย่างเด่นชัดปรับปรุงหมายเลขของการติดและผลผลิตของบวบขม ระจันและ Markose(2005) รายงานว่า ชุดผลไม้สูงและผลตอบแทนที่ได้รับกับ 90:25:50 กิโลกรัม NPK/ฮา สูงสุดผลผลิต/ฮา ผลิต โดยรักษา N120 P40 K80 S30สาเหตุหลักมาจากผลกระทบสะสมของผลไม้/พืช ผลไม้ขนาด จำนวน และน้ำหนักผลไม้ ดินทดลองสูงขาดสารในสารอาหารที่แตกต่างกันได้ดังนั้น แอพลิเคชันของสารอาหารต่าง ๆ ในดินเป็นผลในการดูดซับสูงสุดโดยพืช ที่ผลิตขึ้นในที่สุดอาการก็โอ assimilates สาเหตุที่ขนาดผลไม้และผลผลิตสูง พืชที่ปลูกโดยไม่ต้องเพิ่มปุ๋ย (ธาตุอาหารพื้นเมือง)ผลิตจากต่ำสุดผลตอบแทน (6.47 t/ha ในปี 2553 และ 8.50 t/ha ในปี 2554)เพิ่มผลผลิตมากกว่าการควบคุมจากผลเดียว NPK และ S ได้แสดงในตารางที่ 2 ปุ๋ยไนโตรเจนได้ถึง 120 กก./ฮา เพิ่มผลผลิตอย่างมีนัยสำคัญ และหลังจากนั้นลดลง การเพิ่มขึ้นของ 120 กก. N/ฮาผลตอบแทนของบวบขม 86% ในปี 2553 และ 54% ในปี 2554 ผ่านตัวควบคุม ผลตอบแทนของบวบขมยัง เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเนื่องจากแอพลิเคชันของ P ได้ถึง 40กก./ฮา และเพิ่มเติมใน P ลดลงจากผลตอบแทน ปฏิสนธิกับ K ยังตามการตอบสนองเหมือนกันกับผลผลิต (ตารางที่ 2) ผลผลิตที่แตกต่างกันจาก 14.07 เพื่อ18.56 t/ha ในปี 2553 และ 13.65-17.85 t/ha ในปี 2554 เนื่องจากระดับของ Kแอพลิเคชัน ผลผลิตของบวบขมเพิ่มขึ้นยัง มีอัตราการเพิ่มของค่า S

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่แตกต่างกันทางสถิติจากการรักษาอื่น ๆ ขนาดแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญผลไม้ในกลุ่มการรักษา
ผลไม้ที่ยาวที่สุดเป็นข้อสังเกตในการรักษา N120 P40 K80 S30
ตามด้วยจาก N120 P40 K80 S20
ทั้งในปีที่ผ่านมาและเหล่านี้คือความแตกต่างจากการรักษาอื่นๆ ผลไม้ที่สั้นที่สุดที่ได้รับในการวางแผนการควบคุม
เส้นผ่าศูนย์กลางสูงสุดที่พบในการรักษา N120 P40 K80
S30 และมันเป็นสถิติที่คล้ายกันกับการรักษา N120 P40 S20 K80, K80 N120 P60
S20 และ N120 P40 K40 S20 ในปี 2010 ในช่วงปี 2011 และการรักษา N120P40K80S30 N120
P40 K80 S20 ให้ทางสถิติที่คล้ายกัน
เส้นผ่าศูนย์กลางผลไม้ซึ่งมีความหมายที่แตกต่างกันจากส่วนที่เหลือของการรักษา เส้นผ่าศูนย์กลางต่ำสุดของมะระขี้นกได้รับการบันทึกไว้ในการรักษาควบคุม
การประยุกต์ใช้ปุ๋ยเคมียังเพิ่มน้ำหนักผลไม้เดียวซึ่งเป็นที่สุดกับการรักษา N120 P40 K80 S30 และมันเป็นสถิติที่เหมือนกันกับการรักษาN120 P40 K80 S40 ทั้งสองวิธีการรักษาอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างจากการรักษาอื่น ๆ ทั้งในปีที่ผ่านมา น้ำหนักผลต่ำสุดได้ระบุไว้ในพล็อตการควบคุม. ผลผลิตผลไม้ / ไร่ของมะระขี้นกได้รับอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันรวมกันรักษา(ตารางที่ 1) ใส่ปุ๋ยในผลไม้ที่เพิ่มขึ้นทั่วไปผลผลิต 6.47-19.90 ตัน / เฮกตาร์ในปี 2010 และ 8.50-20.15 ตัน / เฮกตาร์ในปี 2011 สูงสุดผลผลิต(19.90 ตัน / เฮกตาร์ในปี 2010 และ 20.15 ตัน / เฮกตาร์ในปี 2011) ที่ได้รับจาก N120 P40 K80 การรักษา S30 และมันก็แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากการรักษาอื่น ๆ Sanap et al, (2010) รายงานโปรแกรมที่ 250 กก. N, 50 กิโลกรัม P2O5 และ K2O 100 กิโลกรัม / ไร่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญผลผลิตของมะระขี้นกในประเทศอินเดีย ศาสนาอิสลามและ Irabangon (1994) นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตว่าการประยุกต์ใช้ของ NPK 240-120-60 กิโลกรัม / เฮอย่างเห็นได้ชัดที่ดีขึ้นจำนวนผลและผลผลิตของมะระขม ราจานและ Markose (2005) รายงานว่าการติดผลสูงสุดและได้รับผลตอบแทน 90: 25:50 กิโลกรัม NPK / ไร่ อัตราผลตอบแทนสูงสุด / ไร่ที่ผลิตโดยการรักษา N120 P40 K80 S30 ส่วนใหญ่มาจากผลกระทบสะสมของจำนวนของผลไม้ / พืชขนาดผลไม้และน้ำหนักผล ดินทดลองสูงขาดสารอาหารที่แตกต่างกัน. ดังนั้นการประยุกต์ใช้ที่แตกต่างกันของสารอาหารในดินส่งผลให้การดูดซึมสูงสุดจากพืชซึ่งในที่สุดช่วยให้การผลิตเพิ่มขึ้นจาก assimilates ที่ทำให้ขนาดของผลไม้และผลผลิตที่สูงขึ้น พืชที่ปลูกโดยไม่ต้องเพิ่มปุ๋ย (สารอาหารพื้นเมือง) ให้ผลผลิตที่ต่ำที่สุด (6.47 ตัน / เฮกตาร์ในปี 2010 และ 8.50 ตัน / เฮกตาร์ในปี 2011). การเพิ่มขึ้นของอัตราผลตอบแทนที่เหนือการควบคุมเนื่องจากผลเดียวของ NPK และ S จะแสดงในตารางที่2 โปรแกรมไนโตรเจน ได้ถึง 120 กก. / ไร่ผลผลิตที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญและลดลงหลังจากนั้น การประยุกต์ใช้ 120 กิโลกรัมไนโตรเจน / ไร่เพิ่มขึ้นผลผลิตของมะระขี้นกโดย86% ในปี 2010 และ 54% ในปี 2011 ในช่วงการควบคุม อัตราผลตอบแทนของมะระยังเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญจากการใช้ของ P ได้ถึง 40 กก. / ไร่และเพิ่มขึ้นต่อไปใน P ลดลงผลผลิต การปฏิสนธิกับ K ยังตามการตอบสนองต่อผลผลิตเดียวกัน(ตารางที่ 2) อัตราผลตอบแทนที่แตกต่างกันไป 14.07 จาก18.56 ตัน / เฮกตาร์ในปี 2010 และ 13.65-17.85 ตัน / เฮกตาร์ในปี 2011 เนื่องจากระดับที่แตกต่างกันของเคแอพลิเคชัน ผลผลิตของมะระยังมีอัตราการเพิ่มขึ้นของการเพิ่มขึ้นของ S ขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จาก ทั้งหมด การรักษาอื่น ๆ ขนาดผลแตกต่างกัน
ระหว่างการรักษา ผลไม้ที่ยาวที่สุดที่เคยพบในการรักษา n120 ดำ k80 s30
ตามจาก n120 ดำ k80 s20 ในทั้งสองปีและเหล่านี้
แตกต่างจากการรักษาทั้งหมดอื่น ๆ ผลไม้ที่ได้รับ
ในแปลงควบคุมเส้นผ่าศูนย์กลางสูงสุดพบในการรักษา n120 ดำ k80
s30 มันคล้ายคลึงกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับการรักษา n120 ดำ k80 s20 n120 P60 , k80
s20 n120 ดำและ k40 s20 ในปี 2010 ใน 2011 , การรักษาและ n120p40k80s30 n120
พี k80 s20 ให้สถิติเส้นผ่าศูนย์กลางผลที่คล้ายกันซึ่งอย่างมีนัยสำคัญ
แตกต่างจากส่วนที่เหลือรักษา ขนาดต่ำสุดของมะระ คือ
บันทึกในการรักษาควบคุม ใช้ปุ๋ยเคมีเพิ่มขึ้น
น้ำหนักผลเดียว ซึ่งเป็นสูงสุดกับ n120 ดำ k80 s30 รักษา
มันมีนัยที่เหมือนกันกับการรักษา n120 ดำ k80 S40 . ทั้งสองตำรับ
อย่างมีนัยสำคัญแตกต่างจากการรักษาอื่น ๆในทั้งสองปี
น้ำหนักผลที่สุดไว้ในแปลงควบคุม
ผลไม้ ผลผลิต / ไร่ มะระ ได้รับผลกระทบอย่างมาก โดยชุด
การรักษาที่แตกต่างกัน ( ตารางที่ 1 ) การใส่ปุ๋ยโดยทั่วไปเพิ่มผลผลิตจากผลไม้
6.47 กับครั้งที่ 11 ตันต่อไร่ในปี 2010 และ 8.50 เพื่อ 20.15 T / ฮา 2011 ผลผลิตสูงสุด
( ครั้งที่ 11 ตันต่อไร่ในปี 2010 และ 20.15 T / ฮา 2011 ) ได้จาก n120 ดำ k80
s30 รักษา และมันแตกต่างจากการรักษาอื่น ๆsanap et
อัล ( 2553 ) รายงานการใช้ 250 กิโลกรัมไนโตรเจน , ฟอสฟอรัส 50 กก. และ 100 กก. / ไร่ k2o
อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มผลผลิตของมะระในอินเดีย ศาสนาอิสลามและ irabangon
( 1994 ) พบว่า การ 240-120-60-kg NPK / ฮาอย่างเห็นได้ชัด
ปรับปรุงจำนวนผลและผลผลิตของมะระ ราชันย์ และ markose
( 2005 ) รายงานว่าชุดผลไม้และผลผลิตสูงสุดได้ 90 :
25 :ให้ 50 กก. / เฮกตาร์ ให้ผลผลิตโดย n120 ดำ / ฮา k80 s30 รักษา
เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากผลสะสมของจำนวนผล / ต้น ขนาดผล น้ำหนักผลและ
. ดินทดลองที่ขาดสูงในสารอาหารที่แตกต่างกัน
ดังนั้นการใช้สารอาหารต่าง ๆดิน ส่งผลให้เกิด
การดูดซึมสูงสุดโดยพืชที่สุด ช่วยเพิ่มการผลิตของ assimilates ที่สาเหตุ
ขนาดผลที่สูงขึ้นและผลผลิต พืชที่ปลูกโดยไม่ต้องใส่ปุ๋ย ( อาหารพื้นเมือง )
ผลิต ผลผลิตต่ำสุด ( 6.47 ตันต่อไร่ในปี 2010 และ 8.5 T / ฮา 2011 )
เพิ่มผลผลิตควบคุมเนื่องจากผลเดียวของ NPK และ s
แสดงในตารางที่ 2 อัตราปุ๋ยไนโตรเจนที่ใช้ถึง 120 กิโลกรัม / ไร่ เพิ่มผลผลิต
อย่างมาก และหลังจากนั้นมีค่าลดลง การประยุกต์ใช้ 120 กก. N / ไร่ ผลผลิตเพิ่มขึ้น
มะระโดย 86% ในปี 2010 และ 54% ใน 2011 มากกว่าการควบคุม ผลผลิต
ของมะระยังเพิ่มขึ้นอย่างมาก เนื่องจากการใช้ P ถึง 40 กิโลกรัมต่อไร่ และเพิ่ม
ใน P ลดลง ผลผลิต การปฏิสนธิกับ K ตามการตอบสนองเดียวกันผลผลิตยัง
( ตารางที่ 2 ) ผลผลิตที่หลากหลายจากถือ

1856 ตันต่อไร่ในปี 2010 และ 13.65 ถึง 17.85 T / ฮา 2011 เนื่องจากระดับที่แตกต่างของ K
ใบสมัคร ผลผลิตของมะระยังเพิ่มขึ้นด้วยอัตราเพิ่มขึ้น