Religious tourism, also commonly re

Religious tourism, also commonly referred to as faith tourism, is a type of tourism, where people travel individually or in groups for pilgrimage, missionary, or leisure (fellowship) purposes. The world's largest form of mass religious tourism takes place at the annual Hajj pilgrimage in Mecca, Saudi Arabia. North American religious tourists comprise an estimated $10 billion of the industry.[1]

Modern religious tourists are more able to visit holy cities and holy sites around the world. The most famous holy cities are Mecca, Madinah, Karbala, Jerusalem and Varanasi. The most famous holy sites are the Kaaba, Rauza of Imam Husain at Karbala, Church of the Nativity, The Western Wall and the Brahma Temple at Pushkar. Religious tourism has existed since antiquity. A study in 2011 found that 2.5 million people visited Karbala on the day of Arbaeen in 2013, pilgrims visited Jerusalem for a few reasons: to understand and appreciate their religion through a tangible experience, to feel secure about their religious beliefs, and to connect personally to the holy city.[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การท่องเที่ยวทางศาสนา เรียกกันทั่วไปเป็นความเชื่อการท่องเที่ยว เป็นประเภทของการท่องเที่ยว ที่เดินทางคนละราย หรือกลุ่มแสวงบุญ ศาสนา หรือพัก (สามัคคีธรรม) แบบฟอร์มที่ใหญ่ที่สุดในโลกของการท่องเที่ยวทางศาสนามวลเกิดขึ้นที่การแสวงบุญประจำปีของหัจญ์ในเมกกะ ซาอุดีอาระเบีย นักศาสนาที่อเมริกาเหนือประกอบด้วยการประมาณ 10 พันล้านเหรียญของอุตสาหกรรม [1]นักศาสนาที่ทันสมัยมากขึ้นสามารถไปเมืองศักดิ์สิทธิ์และสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์ทั่วโลกได้ เมืองศักดิ์สิทธิ์มีชื่อเสียงคือ เมกกะ มาดินาห์ Karbala เยรูซาเลม และพาราณสี สถานที่อันศักดิ์สิทธิ์ที่มีชื่อเสียงมี Kaaba เราซาของอิหม่ามฮุสเซนที่ Karbala โบสถ์ประสูติ กำแพงตะวันตก และ วัดพรหมปุชการ์ การท่องเที่ยวทางศาสนามีอยู่ตั้งแต่สมัยโบราณ การศึกษาในปี 2554 พบว่า 2.5 ล้านคนเข้าชม Karbala วันของ Arbaeen ใน 2013 ผู้แสวงบุญเยือนเยรูซาเลมกี่เหตุผล: เข้าใจ และศาสนาของพวกเขาผ่านประสบการณ์รูปธรรม รู้สึกปลอดภัยเกี่ยวกับความเชื่อทางศาสนาของพวกเขา และ การเชื่อมต่อบุคคลกับเมืองศักดิ์สิทธิ์ชื่นชม [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การท่องเที่ยวทางศาสนายังปกติจะเรียกว่าการท่องเที่ยวศรัทธาเป็นประเภทของการท่องเที่ยวที่ผู้คนเดินทางเป็นรายบุคคลหรือเป็นกลุ่มสำหรับแสวงบุญมิชชันนารีหรือพักผ่อน (สามัคคีธรรม) วัตถุประสงค์ รูปแบบที่ใหญ่ที่สุดในโลกของการท่องเที่ยวทางศาสนามวลจะเกิดขึ้นที่เดินทางไปแสวงบุญฮัจญ์ประจำปีในนครเมกกะประเทศซาอุดีอาระเบีย นอร์ทอเมริกันนักท่องเที่ยวศาสนาประกอบด้วยประมาณ $ 10000000000 ของอุตสาหกรรม. [1]

นักท่องเที่ยวศาสนาโมเดิร์นมีมากขึ้นสามารถเยี่ยมชมเมืองศักดิ์สิทธิ์และเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทั่วโลก ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคือเมกกะ Madinah, บาลาเยรูซาเล็มและพารา ณ สี สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคือกะอบะห Rauza ของอิหม่ามฮุสเซนที่บาลาคริสตจักรของพระเยซู, กำแพงตะวันตกและวัดพระพรหมที่ปุชการ์ การท่องเที่ยวทางศาสนามีมาตั้งแต่สมัยโบราณ การศึกษาในปี 2011 พบว่า 2.5 ล้านคนเข้าเยี่ยมชมบาลาในวันที่ Arbaeen ในปี 2013 ผู้แสวงบุญเดินทางไปเยี่ยมชมกรุงเยรูซาเล็มด้วยเหตุผลไม่กี่: จะเข้าใจและชื่นชมศาสนาของพวกเขาผ่านประสบการณ์ที่มีตัวตนที่จะรู้สึกปลอดภัยเกี่ยวกับความเชื่อทางศาสนาของพวกเขาและการเชื่อมต่อส่วนตัว ไปยังเมืองศักดิ์สิทธิ์. [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การท่องเที่ยวทางศาสนา นอกจากนี้ยังเรียกทั่วไปว่าการท่องเที่ยวศรัทธา เป็นประเภทหนึ่งของการท่องเที่ยว ที่คนเดินทางเป็นรายบุคคลหรือในกลุ่มสำหรับการธุดงค์ เผยแผ่ หรือสันทนาการ ( สามัคคีธรรม ) วัตถุประสงค์ แบบฟอร์มที่ใหญ่ที่สุดของโลกของมวลการท่องเที่ยวทางศาสนาใช้สถานที่ประกอบพิธีฮัจย์ที่นครเมกกะในซาอุดีอาระเบีย ศาสนาทวีปอเมริกาเหนือ ประกอบด้วยนักท่องเที่ยวประมาณ $ 10 พันล้านดอลลาร์ในอุตสาหกรรม [ 1 ]นักท่องเที่ยวทางศาสนาในปัจจุบันสามารถที่จะเยี่ยมชมเมืองที่ศักดิ์สิทธิ์และเว็บไซต์ที่ศักดิ์สิทธิ์ทั่วโลก มีชื่อเสียงมากที่สุดศักดิ์สิทธิ์เมืองมักกะหฺ , Madinah , บาลา เยรูซาเล็ม และ เมืองพาราณสี มีชื่อเสียงมากที่สุดศักดิ์สิทธิ์เว็บไซต์เป็นกะบะ rauza ของอิหม่าม , husain ที่บาลา คริสตจักรของการประสูติที่ กำแพงตะวันตก และพระพรหมวัดในปุชการ์ . การท่องเที่ยวทางศาสนามีอยู่ตั้งแต่สมัยโบราณ . การศึกษาในปี 2011 พบว่า 2.5 ล้านคนเข้าเยี่ยมชมบาลาในวัน arbaeen ใน 2013 , ผู้แสวงบุญมาเยือนกรุงเยรูซาเล็มสำหรับไม่กี่เหตุผล : เพื่อให้เข้าใจและซาบซึ้งในศาสนาของพวกเขาผ่านประสบการณ์ที่เป็นรูปธรรม เพื่อให้รู้สึกปลอดภัยเกี่ยวกับความเชื่อทางศาสนา และเพื่อเชื่อมต่อเองในเมืองศักดิ์สิทธิ์ [ 2 ]