For instance, in the US, 55% of emp

For instance, in the US, 55% of employer firms have less than five employees (Census Statistics of US Businesses). Almost 90% of firms have less than 20 employees. In addition, there are around 10 million unincorporated self-employed, of whom only 13.6% have paid employees (Hipple, 2010). The US is not an outlier: firms with less than 20 employees account for more than 80% of all firms in the 16 developed, emerging and transition economies analyzed by Bartelsman et al. (2009, Table 6). While small firms are more likely to exit, the difference is small once age is controlled for (Bartelsman et al., 2003, Fig. 6). Among 5-year old firms in the US, for example, the yearly exit probability for small firms (fewer than 20 employees) is just under 10%, while it is about 8% for large firms (100 or more employees). Numbers for other countries are similar. Hence, small firms are there to stay. They are not necessarily future large firms (although of course large firms tend to start small), nor are they doomed to disappear quickly. Their presence is not simply due to systematic size differences across industries either, as e.g. Foster et al. (2001) document that within-industry productivity dispersion dominates the productivity dispersion between industries.

In spite of the prevalence of small firms, most recent research attempting to match the firm size distribution has mainly focussed on the right tail of the distribution (see e.g. Luttmer, 2007 and Chatterjee and Rossi-Hansberg, 2012). Indeed, popular models have problems accounting for just how small and persistent small firms can be. For instance, in settings like that of Hopenhayn (1992) and the many models based on it, a fixed cost or a uniform outside option imply a strictly positive minimum firm size. Similarly, Lucas's (1978) seminal model of entrepreneurial choice predicts that only agents from the upper tail of the entrepreneurial ability distribution enter the market. In the data, however, minimum firm size (in terms of employees) is zero, and not all entrepreneurs have high ability. Hence, estimated versions of such models have trouble accounting for small firms and their persistence. While this may not be a problem for all applications, it should be taken into account in others, e.g. the analysis of entry. It may also affect quantification, as available data and model concepts may refer to different groups of firms. Heterogeneity in outside options could solve that problem, as shown below in the model.

Are all entrepreneurs out to pursue some golden opportunity? Despite the fact that many large firms started small, most firms stay small, and yet they persist. In fact,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เช่น ในสหรัฐ 55% ของบริษัทนายจ้างมีพนักงานน้อยกว่าห้า (สำมะโนประชากรสถิติของเราธุรกิจ) เกือบ 90% ของบริษัทที่มีพนักงานน้อยกว่า 20 นอกจากนี้ มีอยู่ประมาณ 10 ล้านคณะส่วนตัว คนเพียง 13.6% จ่ายพนักงาน (Hipple, 2010) เราไม่ได้เป็น outlier: บริษัทที่ มีพนักงานน้อยกว่า 20 บัญชีสำหรับมากกว่า 80% ของบริษัททั้งหมดใน 16 การพัฒนา เศรษฐกิจเกิดใหม่และการเปลี่ยนแปลงวิเคราะห์โดย Bartelsman et al. (2009 ตารางที่ 6) ในขณะที่บริษัทขนาดเล็กมีแนวโน้มจะออกจาก ความแตกต่างมีขนาดเล็กเมื่ออายุควบคุมสำหรับ (Bartelsman et al. 2003, 6 รูป) ในหมู่บริษัท 5 ปีเก่าในสหรัฐอเมริกา เช่น ความน่าเป็นทางออกต่อปีสำหรับบริษัทขนาดเล็ก (พนักงานน้อยกว่า 20) เป็นเพียงภายใต้ 10% ในขณะที่ประมาณ 8% สำหรับบริษัทขนาดใหญ่ (พนักงาน 100 คนขึ้นไป) หมายเลขสำหรับประเทศอื่น ๆ จะคล้ายกัน ด้วยเหตุนี้ บริษัทขนาดเล็กจะมีที่ พัก พวกเขาไม่ได้บริษัทขนาดใหญ่ที่จำเป็นในอนาคต (แต่แน่นอนว่าบริษัทขนาดใหญ่มักจะ เริ่มต้นเล็ก), หรือพวกเขาจะถึงวาระจะหายไปอย่างรวดเร็ว สถานะของพวกเขาไม่เพียงเนื่องจากความแตกต่างของขนาดระบบอุตสาหกรรมอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่นฟอสเตอร์ et al. (2001) เอกสาร การกระจายผลผลิตภายในอุตสาหกรรมที่กุมอำนาจกระจายประสิทธิภาพการทำงานระหว่างอุตสาหกรรมทั้ง ๆ ที่ มีความชุกของบริษัทขนาดเล็ก งานวิจัยล่าสุดพยายามตรงการกระจายขนาดบริษัทมีส่วนใหญ่เน้นขวาหางของการแจกแจง (ดูเช่น Luttmer, 2007 และ Chatterjee และ Rossi Hansberg, 2012) จริง รุ่นยอดนิยมมีปัญหาบัญชีสำหรับบริษัทขนาดเล็กขนาดเล็กเพียงใด และปัจจุบันได้ เช่น ในการตั้งค่าเช่นของ Hopenhayn (1992) และหลายรูปแบบตามนั้น ต้นทุนคง หรือสม่ำเสมอนอก เลือกบ่งบอกถึงขนาดบริษัทขั้นต่ำบวกอย่างเคร่งครัด ในทำนองเดียวกัน รุ่นบรรลุของลูคัส (1978 แชมป์ร่วม) ของผู้ประกอบการคาดการณ์ว่า ตัวแทนจากบนหางของการแจกแจงความสามารถผู้ประกอบการเข้าสู่ตลาด ในข้อมูล แต่ บริษัทขนาดใหญ่ (ในแง่ของพนักงาน) เป็นศูนย์ และผู้ประกอบการทั้งหมดไม่มีความสามารถสูง ด้วยเหตุนี้ รุ่นประมาณรุ่นดังกล่าวมีปัญหาในการลงบัญชีสำหรับบริษัทขนาดเล็กและความเพียรของตน ในขณะนี้อาจไม่เป็นปัญหาสำหรับโปรแกรมประยุกต์ทั้งหมด มันควรจะนำมาพิจารณาคนอื่น เช่นการวิเคราะห์รายการ นอกจากนี้มันยังอาจมีผลต่อนับ เป็นข้อมูลและแนวคิดแบบจำลองอาจหมายถึงกลุ่มต่าง ๆ ของบริษัท Heterogeneity เลือกอยู่นอกอาจแก้ปัญหา ที่แสดงด้านล่างในรูปแบบผู้ประกอบการทั้งหมดออกไล่บางโอกาสทองบ้าง แม้ว่าบริษัทขนาดใหญ่หลายแห่งเริ่มเล็ก บริษัทส่วนใหญ่พักเล็ก และยัง ยังคงอยู่ อันที่จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยกตัวอย่างเช่นในสหรัฐอเมริกา 55% ของ บริษัท นายจ้างมีน้อยกว่าห้าคน (สถิติการสำรวจสำมะโนประชากรของธุรกิจสหรัฐ) เกือบ 90% ของ บริษัท ที่มีน้อยกว่า 20 คน นอกจากนี้มีประมาณ 10 ล้านหน่วยงานพนักงานของตนเองและของผู้ที่เพียง 13.6% ได้จ่ายเงิน (Hipple 2010) สหรัฐไม่ได้เป็นค่าผิดปกติ: บริษัท ที่มีน้อยกว่า 20 พนักงานบัญชีกว่า 80% ของ บริษัท ทั้งหมดใน 16 การพัฒนาที่เกิดขึ้นใหม่และเศรษฐกิจเปลี่ยนแปลงวิเคราะห์โดย Bartelsman et al, (2009 ตารางที่ 6) ในขณะที่ บริษัท ขนาดเล็กมีแนวโน้มที่จะออกจากความแตกต่างที่มีขนาดเล็กครั้งเดียวอายุควบคุม (Bartelsman et al., 2003 รูปที่. 6) ในบรรดา 5 ปี บริษัท เก่าในสหรัฐอเมริกาเช่นความน่าจะเป็นทางออกที่เป็นประจำทุกปีสำหรับ บริษัท ขนาดเล็ก (น้อยกว่า 20 คน) เป็นเพียงภายใต้ 10% ในขณะที่มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับ 8% สำหรับ บริษัท ขนาดใหญ่ (พนักงาน 100 หรือมากกว่า) ตัวเลขสำหรับประเทศอื่น ๆ ที่มีความคล้ายคลึง ดังนั้น บริษัท ขนาดเล็กจะมีการเข้าพัก พวกเขาไม่จำเป็นต้องเป็น บริษัท ขนาดใหญ่ในอนาคต (แม้ว่า บริษัท ขนาดใหญ่แน่นอนมีแนวโน้มที่จะเริ่มต้นเล็ก ๆ ) หรือพวกเขาจะถึงวาระที่จะหายไปอย่างรวดเร็ว การปรากฏตัวของพวกเขาไม่เพียงเพราะความแตกต่างของขนาดที่เป็นระบบในอุตสาหกรรมทั้งเป็นเช่นฟอสเตอร์, et al (2001) เอกสารที่ภายในอุตสาหกรรมการกระจายผลผลิตครองการกระจายผลผลิตระหว่างอุตสาหกรรม.

ทั้งๆที่มีความชุกของ บริษัท ขนาดเล็กการวิจัยล่าสุดของความพยายามที่จะตรงกับการกระจายขนาดของ บริษัท ได้เน้นหลักในการหางทางขวาของการกระจาย (ดูเช่น Luttmer 2007 และ Chatterjee และรอสซี-Hansberg 2012) อันที่จริงสินค้ายอดนิยมมีปัญหาคิดเป็นเพียงวิธีการขนาดเล็กและถาวร บริษัท ขนาดเล็กสามารถ ยกตัวอย่างเช่นในการตั้งค่าเช่นนั้นของ Hopenhayn (1992) และหลายรูปแบบขึ้นอยู่กับว่ามีค่าใช้จ่ายคงที่หรือตัวเลือกที่นอกเครื่องแบบบ่งบอกถึงการเป็นบวกอย่างเคร่งครัดขนาดขั้นต่ำของ บริษัท ในทำนองเดียวกัน (1978) รุ่นน้ำเชื้อของลูคัสของทางเลือกของผู้ประกอบการคาดการณ์ว่าตัวแทนจากหางด้านบนของการกระจายความสามารถของผู้ประกอบการเข้าสู่ตลาด ในข้อมูล แต่ บริษัท ขนาดขั้นต่ำ (ในแง่ของคน) เป็นศูนย์และผู้ประกอบการไม่ได้ทั้งหมดมีความสามารถสูง ดังนั้นรุ่นโดยประมาณของรูปแบบดังกล่าวมีปัญหาในการบัญชีสำหรับ บริษัท ขนาดเล็กและความเพียรของพวกเขา ขณะนี้อาจไม่เป็นปัญหาสำหรับการใช้งานทุกคนก็ควรจะนำมาพิจารณาในคนอื่น ๆ เช่นการวิเคราะห์ของรายการ นอกจากนี้ยังอาจมีผลต่อปริมาณเป็นข้อมูลและรูปแบบที่มีอยู่แนวคิดอาจจะหมายถึงกลุ่มที่แตกต่างกันของ บริษัท ความแตกต่างในตัวเลือกนอกสามารถแก้ปัญหาที่ตามที่แสดงด้านล่างในรูปแบบ.

เป็นผู้ประกอบการทั้งหมดออกที่จะไล่ตามโอกาสทองบางส่วน? แม้จะมีความจริงที่ว่า บริษัท ขนาดใหญ่จำนวนมากเริ่มต้นเล็ก ๆ , บริษัท ส่วนใหญ่อยู่ขนาดเล็กและพวกเขาก็ยังคงมีอยู่ ในความเป็นจริง,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับอินสแตนซ์ ในสหรัฐฯ ร้อยละ 55 ของบริษัทนายจ้างมีไม่ถึง 5 คน ( สถิติการสำรวจสำมะโนประชากรของสหรัฐอเมริกาธุรกิจ ) เกือบ 90% ของ บริษัท มีพนักงานน้อยกว่า 20 คน . นอกจากนี้ ยังมีหน่วยงานอิสระประมาณ 10 ล้านบาท ซึ่งเพียง 13.6 % จ่ายพนักงาน ( hipple , 2010 ) เราไม่ได้เป็นค่า : บริษัทที่มีพนักงานน้อยกว่า 20 คนบัญชีกว่า 80% ของ บริษัท ทั้งหมดใน 16 ประเทศและการพัฒนาใหม่ โดยใช้ bartelsman et al . ( 2009 , ตารางที่ 6 ) ในขณะที่บริษัทขนาดเล็กมีแนวโน้มที่จะออกความแตกต่างเล็ก ๆเมื่ออายุควบคุม ( bartelsman et al . , 2003 , ภาพที่ 6 ) ระหว่าง บริษัท อายุ 5 ขวบ ในเรา ตัวอย่างเช่น ความน่าจะเป็นที่ออกรายปีสำหรับ บริษัท ขนาดเล็ก ( น้อยกว่า 20 คน ) เป็นเพียงภายใต้ 10 % ในขณะที่มันประมาณ 8 % สำหรับ บริษัท ขนาดใหญ่ ( หรือมากกว่า 100 คน ) ตัวเลขสำหรับประเทศอื่น ๆที่คล้ายกัน ดังนั้น บริษัท ขนาดเล็กจะมีอยู่ พวกเขาไม่ได้เป็นบริษัทขนาดใหญ่ในอนาคตเสมอไป ( แต่แน่นอนว่า บริษัท ขนาดใหญ่มักจะเริ่มต้นเล็ก ๆ ) หรือพวกเขาจะถึงวาระที่จะหายไปอย่างรวดเร็ว การแสดงตนของพวกเขาจะไม่เพียง แต่เนื่องจากความแตกต่างของขนาดอย่างเป็นระบบในอุตสาหกรรมอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ฟอสเตอร์ et al . ( 2001 ) เอกสารที่กระจายผลผลิตในอุตสาหกรรมการผลิตกระจายอยู่ระหว่างอุตสาหกรรมทั้งๆที่มีความชุกของ บริษัท ขนาดเล็ก การวิจัยล่าสุดพยายามที่จะตรงกับการกระจายขนาด บริษัท ส่วนใหญ่เน้นหางด้านขวาของการกระจาย ( ดูเช่น luttmer 2007 และ chatterjee และรอสซี่ hansberg , 2012 ) แท้ รุ่นยอดนิยม มีปัญหาบัญชีเพียงแค่วิธีการขนาดเล็กและ บริษัท ขนาดเล็กแบบถาวรได้ ตัวอย่างเช่นในการตั้งค่าที่ชอบ hopenhayn ( 1992 ) และหลายรุ่นขึ้นอยู่กับมัน ต้นทุนคงที่ หรือเครื่องแบบนอกตัวเลือกบ่งบอกขนาดต่ำสุดบวกอย่างเคร่งครัด ในทำนองเดียวกัน ลูคัส ( 1978 ) เลือกรูปแบบการสัมมนาผู้ประกอบการคาดการณ์ว่า ตัวแทนจากหางด้านบนของการกระจายความสามารถผู้ประกอบการเข้าสู่ตลาด ในข้อมูล แต่ขนาดต่ำสุด ( ในแง่ของพนักงาน ) คือศูนย์ และผู้ประกอบการที่ไม่ได้ทั้งหมดมีความสามารถสูง ดังนั้น คาดว่ารุ่น รุ่นดังกล่าวมีปัญหาในบัญชีสำหรับ บริษัท ขนาดเล็กและการเก็บรักษาของพวกเขา ในขณะที่มันอาจจะไม่เป็นปัญหาสำหรับการใช้งานทั้งหมด ควรถ่ายลงในบัญชีอื่น เช่น การวิเคราะห์รายการ มันอาจจะมีผลต่อปริมาณ เป็นข้อมูลและแนวคิดแบบจำลองอาจจะหมายถึงกลุ่มที่แตกต่างกันของ บริษัท ความหลากหลายในตัวเลือกภายนอกสามารถแก้ปัญหานั้นได้ ดังภาพด้านล่าง ในรูปแบบเป็นผู้ประกอบการออกไล่บางโอกาส ? แม้จะมีความจริงที่ว่า บริษัท ขนาดใหญ่จำนวนมากเริ่มต้นเล็ก ๆ , บริษัท ส่วนใหญ่อยู่เล็กน้อย และยัง คงอยู่ ในความเป็นจริง