All these activities may have damag

All these activities may have damaging environmental impacts. For example, land clearing for agriculture is the largest single cause of deforestation; chemical fertilisers and pesticides may contaminate water supplies; more intensive farming and the abandonment of fallow periods tend to exacerbate soil erosion; and the spread of monoculture and use of high-yielding varieties of crops have been accompanied by the disappearance of old varieties of food plants which might have provided some insurance against pests or diseases in future. Soil erosion threatens the productivity of land in both rich and poor countries. The United States, where the most careful measurements have been done, discovered in 1982 that about one-fifth of its farmland was losing topsoil at a rate likely to diminish the soil's productivity. The country subsequently embarked upon a program to convert 11 per cent of its cropped land to meadow or forest. Topsoil in India and China is vanishing much faster than in America.

Government policies have frequently compounded the environmental damage that farming can cause. In the rich countries, subsidies for growing crops and price supports for farm output drive up the price of land. The annual value of these subsidies is immense: about $250 billion, or more than all World Bank lending in the 1980s. To increase the output of crops per acre, a farmer's easiest option is to use more of the most readily available inputs: fertilisers and pesticides. Fertiliser use doubled in Denmark in the period 1960-1985 and increased in The Netherlands by 150 per cent. The quantity of pesticides applied has risen too: by 69 per cent in 1975-1984 in Denmark, for example, with a rise of 115 per cent in the frequency of application in the three years from 1981.

In the late 1980s and early 1990s some efforts were made to reduce farm subsidies. The most dramatic example was that of New Zealand, which scrapped most farm support in 1984. A study of the environmental effects, conducted in 1993, found that the end of fertiliser subsidies had been followed by a fall in fertiliser use (a fall compounded by the decline in world commodity prices, which cut farm incomes). The removal of subsidies also stopped land-clearing and over-stocking, which in the past had been the principal causes of erosion. Farms began to diversify. The one kind of subsidy whose removal appeared to have been bad for the environment was the subsidy to manage soil erosion.

In less enlightened countries, and in the European Union, the trend has been to reduce rather than eliminate subsidies, and to introduce new payments to encourage farmers to treat their land in environmentally friendlier ways, or to leave it fallow. It may sound strange but such payments need to be higher than the existing incentives for farmers to grow food crops. Farmers, however, dislike being paid to do nothing. In several countries they have become interested in the possibility of using fuel produced from crop residues either as a replacement for petrol (as ethanol) or as fuel for power stations (as biomass). Such fuels produce far less carbon dioxide than coal or oil, and absorb carbon dioxide as they grow. They are therefore less likely to contribute to the greenhouse effect. But they are rarely competitive with fossil fuels unless subsidised - and growing them does no less environmental harm than other crops.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กิจกรรมเหล่านี้อาจมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมเสียหาย ตัวอย่าง ที่ดินล้างเพื่อการเกษตรเป็นสาเหตุเดียวที่ใหญ่ที่สุดของการทำลายป่า ปุ๋ยเคมีและยาฆ่าแมลงที่อาจปนเปื้อนน้ำวัสดุ ทำการเกษตรแบบเร่งรัดมากและ abandonment fallow รอบมักจะ ทำให้ดินพังทลาย รุนแรง และการแพร่กระจายของระบบเกษตรกรรมพืชเดี่ยวและใช้พันธุ์สูงผลผลิตของพืชได้รับ โดยการสูญหายของพันธุ์อายุพืชอาหารซึ่งอาจมีบางประกันภัยศัตรูพืชหรือโรคในอนาคต ดินพังทลายคุกผลิตภาพของที่ดินในประเทศร่ำรวย และยากจน สหรัฐอเมริกา ที่วัดระวังมากได้ พบในปี 1982 ที่ประมาณ 1 5 ของการขาด topsoil ในอัตราแนวโน้มที่จะลดผลผลิตของดิน ประเทศเริ่มต้นเมื่อโปรแกรมแปลงร้อยละ 11 ของการครอบตัดโดว์หรือป่าในเวลาต่อมา Topsoil ในอินเดียและจีนจะหายสาบสูญมากเร็วกว่าในอเมริกา นโยบายของรัฐบาลได้บ่อย ๆ เพิ่มความเสียหายด้านสิ่งแวดล้อมที่ทำให้นา ในประเทศที่ร่ำรวย เงินอุดหนุนสำหรับการเจริญเติบโตพืชและสนับสนุนราคาสำหรับฟาร์มออกไดรฟ์ราคาที่ดิน ค่ารายปีของเงินอุดหนุนเหล่านี้เป็นอย่างมาก: เกี่ยวกับ $250 พันล้าน หรือมากกว่าทุกธนาคารโลกให้ยืมในทศวรรษ 1980 เพื่อเพิ่มผลผลิตของพืชต่อเอเคอร์ ตัวเลือกที่ง่ายที่สุดของชาวนาคือการ เพิ่มของปัจจัยการผลิตมากที่สุดพร้อม: ปุ๋ยและยาฆ่าแมลง ใช้ fertiliser สองเท่าในเดนมาร์กในช่วง 1960-1985 และเพิ่มขึ้นในประเทศเนเธอร์แลนด์โดยร้อยละ 150 ปริมาณของสารกำจัดศัตรูพืชใช้ได้เพิ่มขึ้นมากเกินไป: โดย 69 ร้อยละ 1975-1984 ในเดนมาร์ก ตัวอย่าง มีการเพิ่มขึ้นของร้อยละ 115 ในความถี่ของการใช้งาน 3 ปีจากปี 1981 ในปลายทศวรรษ 1980 และช่วงต้นทศวรรษ 1990 ความพยายามบางอย่างได้ทำการลดเงินอุดหนุนฟาร์ม ตัวอย่างที่สุดถูกที่นิวซีแลนด์ ซึ่งซากสนับสนุนฟาร์มในปี 1984 การศึกษาผลกระทบสิ่งแวดล้อม ดำเนินการในปี 1993 พบว่า สิ้นเงินอุดหนุน fertiliser ได้แล้วตาม ด้วยตกอยู่ใน fertiliser ใช้ (อยู่ด้วยการลดลงของโลกราคาสินค้าโภคภัณฑ์ ซึ่งตัดรายได้ฟาร์ม) เอาเงินอุดหนุนหยุดกู้แผ่นดินและการเก็บสต็อกมากเกิน ซึ่งในอดีตสาเหตุหลักของการกัดเซาะ ฟาร์มเริ่มมากมาย เงินสมทบเพื่อจัดการการพังทลายของดินชนิดหนึ่งของเงินสมทบที่ลบที่ปรากฏที่ ได้เสียสิ่งแวดล้อมได้ ในน้อย กว่าประเทศสมบูรณาญาสิทธิราชย์ และ ใน สหภาพยุโรป แนวโน้มแล้วลด มากกว่าที่ตัดเงินอุดหนุน การแนะนำการชำระเงินใหม่เพื่อส่งเสริมให้เกษตรกรรักษาดินแดนวิธีแนะสิ่งแวดล้อม หรือปล่อย fallow มันอาจฟังแปลก แต่ต้องจ่ายเงินดังกล่าวจะสูงกว่าแรงจูงใจที่มีอยู่สำหรับเกษตรกรเพื่อปลูกพืชอาหาร เกษตรกร อย่างไรก็ตาม แนะนำการชำระเงินจะทำอะไร ในหลายประเทศก็ได้กลายเป็นความสนใจในการใช้เชื้อเพลิงที่ผลิตจากพืชตกค้างเป็นแทนเบนซิน (เป็นเอทานอล) หรือเป็นเชื้อเพลิงสำหรับสถานีไฟฟ้า (เป็นชีวมวล) เชื้อดังกล่าวผลิตคาร์บอนไดออกไซด์ไกลน้อยกว่าถ่านหินหรือน้ำมัน และดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์พวกเขาเติบโต พวกเขาจะดังเข้าเรือนกระจก แต่จะไม่ค่อยแข่งขันกับเชื้อเพลิงฟอสซิลยกเว้น subsidised - และเติบโตได้ไม่ทำร้ายสิ่งแวดล้อมไม่น้อยกว่าพืชอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรมทั้งหมดเหล่านี้อาจมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมเสียหาย ตัวอย่างเช่นการหักบัญชีที่ดินเพื่อการเกษตรเป็นสาเหตุเดียวที่ใหญ่ที่สุดของการตัดไม้ทำลาย; ปุ๋ยเคมีและยาฆ่าแมลงอาจปนเปื้อนแหล่งน้ำ; การเกษตรอย่างเข้มข้นมากขึ้นและการยกเลิกของระยะเวลาเพาะปลูกมีแนวโน้มที่จะรุนแรงพังทลายของดิน; และการแพร่กระจายของการปลูกพืชเชิงเดี่ยวและการใช้พันธุ์ที่ให้ผลผลิตสูงของพืชที่ได้รับพร้อมกับการหายตัวไปของสายพันธุ์ที่เก่าแก่ของพืชอาหารที่อาจจะมีการให้ประกันกับศัตรูพืชหรือโรคในอนาคต พังทลายของดินคุกคามผลผลิตของที่ดินทั้งในประเทศร่ำรวยและยากจน สหรัฐอเมริกาที่วัดระวังส่วนใหญ่ได้รับการดำเนินการค้นพบในปี 1982 ว่าประมาณหนึ่งในห้าของพื้นที่เพาะปลูกที่ได้รับการสูญเสียดินในอัตราที่มีแนวโน้มที่จะลดการผลิตของดิน ประเทศก็ลงมือโปรแกรมการแปลงร้อยละ 11 ของที่ดินที่ถูกตัดไปยังทุ่งหญ้าหรือป่า ดินชั้นบนในอินเดียและจีนจะหายไปเร็วกว่าในอเมริกานโยบายของรัฐบาลที่มีการประกอบบ่อยครั้งความเสียหายด้านสิ่งแวดล้อมที่อาจทำให้เกิดการทำการเกษตร ในประเทศที่อุดมไปด้วยเงินอุดหนุนสำหรับปลูกพืชและราคาสำหรับการส่งออกสนับสนุนฟาร์มขับรถขึ้นราคาที่ดิน ค่าเงินอุดหนุนประจำปีของเหล่านี้เป็นใหญ่: ประมาณ 250,000,000,000 $ หรือมากกว่าการปล่อยสินเชื่อของธนาคารทั่วโลกในช่วงปี 1980 เพื่อเพิ่มผลผลิตของพืชต่อเอเคอร์, เลือกที่ง่ายที่สุดของชาวนาคือการใช้มากขึ้นของปัจจัยการผลิตมากที่สุดพร้อมของปุ๋ยและสารกำจัดศัตรูพืช การใช้ปุ๋ยสองเท่าในเดนมาร์กในช่วง 1960-1985 และเพิ่มขึ้นในประเทศเนเธอร์แลนด์โดย 150 ร้อยละ ปริมาณของสารกำจัดศัตรูพืชที่ใช้ได้เพิ่มขึ้นเช่นกันโดยร้อยละ 69 ใน 1975-1984 ในเดนมาร์กเช่นมีการเพิ่มขึ้นของร้อยละ 115 ในความถี่ของการประยุกต์ใช้ในสามปี 1981 จากในปลายปี 1980 และต้นปี 1990 บางส่วน พยายามทำเพื่อลดเงินอุดหนุนฟาร์ม ตัวอย่างที่น่าทึ่งที่สุดก็คือว่าของนิวซีแลนด์ซึ่งทิ้งการสนับสนุนฟาร์มมากที่สุดในปี 1984 การศึกษาผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมที่ดำเนินการในปี 1993 พบว่าในตอนท้ายของเงินอุดหนุนปุ๋ยที่ได้รับตามมาด้วยการล่มสลายในการใช้ปุ๋ย (ฤดูใบไม้ร่วงประกอบโดย ลดลงของราคาสินค้าในตลาดโลกที่ปรับลดรายได้ภาคเกษตร) การกำจัดของเงินอุดหนุนที่ยังหยุดที่ดินล้างและมากกว่าถุงน่องซึ่งในอดีตเคยเป็นสาเหตุหลักของการกัดเซาะ ฟาร์มเริ่มที่จะกระจาย ชนิดหนึ่งของเงินอุดหนุนที่มีการกำจัดที่ดูเหมือนจะได้รับไม่ดีสำหรับสภาพแวดล้อมที่ได้รับเงินอุดหนุนในการจัดการพังทลายของดินในประเทศที่พุทธะน้อยลงและในสหภาพยุโรปมีแนวโน้มได้รับการลดมากกว่าที่จะกำจัดการอุดหนุนและที่จะแนะนำการชำระเงินใหม่ เพื่อส่งเสริมให้เกษตรกรในการรักษาดินแดนของพวกเขาในรูปแบบที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมหรือที่จะปล่อยให้มันรกร้าง มันอาจจะฟังดูแปลก แต่ชำระเงินดังกล่าวจะต้องมีความสูงกว่าแรงจูงใจที่มีอยู่สำหรับเกษตรกรที่จะปลูกพืชอาหาร เกษตรกร แต่ไม่ชอบการจ่ายเงินจะทำอะไร ในหลายประเทศที่พวกเขาได้กลายเป็นที่สนใจในความเป็นไปได้ของการใช้น้ำมันเชื้อเพลิงที่ผลิตจากเศษซากพืชอย่างใดอย่างหนึ่งแทนน้ำมัน (เช่นเอทานอล) หรือเป็นเชื้อเพลิงสำหรับโรงไฟฟ้า (เช่นชีวมวล) เชื้อเพลิงดังกล่าวผลิตก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์น้อยกว่าถ่านหินหรือน้ำมันและการดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่พวกเขาเติบโต พวกเขาจึงมีโอกาสน้อยที่จะนำไปสู่การเกิดภาวะเรือนกระจก แต่พวกเขาจะไม่ค่อยแข่งขันกับเชื้อเพลิงฟอสซิลเว้นแต่เงินอุดหนุน - และการเติบโตของพวกเขาจะไม่เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมน้อยกว่าพืชอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กิจกรรมทั้งหมดเหล่านี้อาจจะเกิดความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อม ตัวอย่างเช่น ที่ดินเพื่อการเกษตรที่ใหญ่ที่สุดเดียวสาเหตุของการตัดไม้ทำลายป่า ; ปุ๋ยสารเคมีและยาฆ่าแมลงอาจปนเปื้อนน้ำวัสดุ ; การเพาะปลูกแบบมากขึ้น และละทิ้งระยะเวลา fallow มีแนวโน้มที่จะเพิ่มการพังทลายของดิน ;และการแพร่กระจายของการปลูกพืชเชิงเดี่ยว และใช้พันธุ์ที่ให้ผลผลิตสูงของพืชได้รับมาพร้อมกับการหายตัวไปของสายพันธุ์เก่าของพืชอาหาร ซึ่งอาจจะให้มีการประกันภัยต่อศัตรูพืชหรือโรคในอนาคต การกัดเซาะดินคุกคามผลผลิตของที่ดินในทั้งสองประเทศร่ำรวยและยากจน สหรัฐอเมริกา ซึ่งวัดระวังมากที่สุดได้รับการทำค้นพบในปี 1982 ที่เกี่ยวกับหนึ่งในห้าของพื้นที่การเกษตรได้รับการสูญเสียดินในอัตราที่อาจลดทอนผลิตภาพของดิน ประเทศโดยเริ่มต้นขึ้นโปรแกรมที่จะแปลง 11 เปอร์เซ็นต์ของที่ดินปลูกพืชในทุ่งหญ้าหรือป่า ดินในอินเดียและจีนจะหายไปเร็วกว่าที่อเมริกา

นโยบายของรัฐบาล มีบ่อย ๆที่สามารถทำให้เกิดความเสียหายด้านสิ่งแวดล้อม การเกษตร และส่วนผสม ในประเทศที่ร่ำรวย เงินอุดหนุนสำหรับสนับสนุนให้ปลูกพืช และราคาผลผลิตฟาร์มปั่นราคาที่ดิน ค่ารายปีของเงินอุดหนุนเหล่านี้มหาศาลประมาณ $ 250 พันล้านหรือมากกว่าการให้กู้ยืมเงินธนาคารโลกทุกไฟต์ เพื่อเพิ่มผลผลิตของพืชต่อเอเคอร์ของชาวนาที่ง่ายที่สุดคือการใช้มากขึ้นของตัวเลือกมากที่สุดพร้อมกระผม : ปุ๋ยและยาฆ่าแมลง ปุ๋ยใช้เป็นสองเท่าในเดนมาร์กในช่วง 1960-1985 และเพิ่มขึ้นในเนเธอร์แลนด์โดย 150 เปอร์เซ็นต์ ปริมาณของสารกำจัดศัตรูพืชที่ใช้เพิ่มขึ้นด้วย โดย : 69 เปอร์เซ็นต์ใน 1975-1984 ในเดนมาร์ก , ตัวอย่างเช่นกับการเพิ่มขึ้นของร้อยละ 115 ในความถี่ของการใช้ใน 3 ปี จากปี 1981

ในปลายทศวรรษ 1980 และ 1990 ความพยายามบางอย่างเกิดขึ้นเพื่อลดเงินอุดหนุนฟาร์ม ตัวอย่างที่น่าทึ่งที่สุดคือใหม่ของนิวซีแลนด์ซึ่ง scrapped ที่สุดฟาร์มสนับสนุนในปี 1984 การศึกษาผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อม โดยในปี พ.ศ. 2536พบว่า สิ้นสุดอุดหนุนปุ๋ยได้ตามตกลงปุ๋ยใช้ ( ตกเพิ่มมากขึ้น โดยการลดลงของราคาสินค้าโภคภัณฑ์ทั่วโลกซึ่งตัดรายได้ ) การกำจัดของเงินอุดหนุนยังหยุดการล้างที่ดินและจัดเก็บ ซึ่งในอดีตมีสาเหตุหลักของการกัดเซาะ ฟาร์มเริ่มเปลี่ยนหนึ่งชนิดของการอุดหนุน ซึ่งปรากฏว่าได้รับไม่ดีสำหรับสภาพแวดล้อมที่เป็นเงินอุดหนุนเพื่อจัดการการกัดเซาะดิน

ในเวลาน้อยแล้วประเทศในสหภาพยุโรป แนวโน้มมีการลดมากกว่าขจัดเงินอุดหนุน และแนะนำการชำระเงินใหม่เพื่อส่งเสริมให้เกษตรกรเพื่อรักษาที่ดินของพวกเขาในวิธีที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม หรือปล่อยให้มันรกร้างมันอาจฟังดูแปลก แต่เงินดังกล่าวต้องสูงกว่าที่มีอยู่สิ่งจูงใจให้เกษตรกรปลูกพืชอาหาร เกษตรกร แต่ไม่ชอบถูกจ้างให้ทำไม่มี ในหลายประเทศที่พวกเขาได้กลายเป็นที่สนใจในความเป็นไปได้ของการใช้เชื้อเพลิงที่ผลิตจากกากพืชให้แทนน้ำมัน ( เอทานอล ) หรือเป็นเชื้อเพลิงในโรงไฟฟ้า ( ชีวมวล )เชื้อเพลิงดังกล่าวผลิตคาร์บอนไดออกไซด์น้อยกว่ากว่าถ่านหิน หรือน้ำมัน และดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ตามที่พวกเขาเติบโต พวกเขาจึงมีโอกาสน้อยที่จะมีส่วนร่วมในเรือนกระจก แต่พวกเขาจะไม่แข่งขันกับเชื้อเพลิงฟอสซิล นอกจากเงินอุดหนุนและเติบโตพวกเขาไม่สิ่งแวดล้อมน้อยอันตรายกว่าพืชอื่น ๆ