Chu Yuechan’s cried out as loud as

Chu Yuechan’s cried out as loud as she could and reached out to touch him with her right arm, the only arm she could move. However, she was simply too weak. The half pace that existed between them was a gap too far to cross. She looked at Yun Che, who laid there motionless, hemorrhaging blood, and her heart began to throb with pain…. It was a pain she had never felt before, mixed with a deep dread —— dread that Yun Che might die.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชู Yuechan ร้องออกมาเสียงดังเมื่อเธอได้ และสัมผัสเขากับเธอแขนขวา แขนเดียวที่เธอสามารถเคลื่อน อย่างไรก็ตาม เธอก็อ่อนเกินไป ก้าวครึ่งที่อยู่ระหว่างแก้ไขช่องว่างห่างข้าม เธอมองดูที่ Yun Che ที่วางมีนิ่ง hemorrhaging เลือด และหัวใจของเธอเริ่มขมุบ ด้วยความเจ็บปวด... มันเป็นความเจ็บปวดที่เธอก็ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ผสมกับความกลัวที่ลึก — — กลัวว่า Yun Che อาจตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชู Yuechan ของร้องออกมาดังเท่าที่เธอสามารถทำได้และเอื้อมมือออกไปสัมผัสเขาด้วยแขนข้างขวาของเธอที่แขนเดียวที่เธอสามารถย้าย อย่างไรก็ตามเธอเป็นเพียงอ่อนแอเกินไป ครึ่งก้าวที่อยู่ระหว่างพวกเขาคือช่องว่างมากเกินไปที่จะข้าม เธอมองที่ยุน Che ที่วางมีนิ่งทยอยเลือดและหัวใจของเธอเริ่มที่จะเต้นด้วยความเจ็บปวด ... มันเป็นความเจ็บปวดที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อนผสมกับความกลัวลึก - กลัวว่ายุนเจ๊อาจจะตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของชู yuechan ร้องออกมาเสียงดังเท่าที่เธอสามารถทำได้ และเอื้อมมือออกไปสัมผัสมันด้วยมือขวา แต่แขนเธออาจจะย้าย อย่างไรก็ตาม เธอเพียงแค่อ่อนแอมากเกินไป ครึ่งจังหวะที่มีอยู่ระหว่างพวกเขาคือช่องว่างไกลเกินที่จะข้าม เธอมองยุนเช ที่วางมันไม่เคลื่อนไหว เลือดออก เลือด และ หัวใจเธอเริ่มเต้นด้วย . . . . . . . ความเจ็บปวด มันคือความเจ็บปวดที่เธอเคยรู้สึกมาก่อน ผสมกับความกลัวลึก -- กลัวว่ายุนเช อาจตายได้