What ‘this’? The sky isn’t dark so

What ‘this’? The sky isn’t dark so the exam for servants will continue. Don’t think I don’t know what all of you are doing.”

“If you dare to break the rules without permission next time, don’t blame me if I don’t restrain myself.”

The servant who was beaten felt bitter so he wanted give his point of view, but what he got instead was the strict reprimand of manager Zhang.

After being rebuked, the expressions of the servants were very ugly and no one dared to speak anymore.

The surrounding people could also hear that exam was not finished, but it was just that the servants wanted to return early to the residences so they blocked the people who wanted to participate in the exam.

At that instant, not only Chu Feng, everyone who wanted to join the exam went over.

Looking at the people who ceaselessly entered the tent, Wang Lin stood where she was. She silently lowered her head. She wanted to go, yet she had no courage.

Their current chance was fought for by Chu Feng. However, when Chu Feng was in danger, not only did she not help him, she cowered back. That made her feel guilty towards Chu Feng and she had no face to go over.

“Oi, what are you waiting for? Why aren’t you coming?” But just at that time, a familiar sound suddenly rang out.

Raising her head to look, Chu Feng was standing in front of the tent while chuckling and looking at Wang Lin.

At that instant, Wang Lin felt very touched in her heart. She did not expect that he would treat her so friendly even after her previous treatment towards Chu Feng.

After a split moment of hesitation, Wang Lin still walked over because she did not want to miss that chance. After arriving next to Chu Feng, the two of them looked at each other, smiled, then walked into the tent together.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่ง 'นี้' ท้องฟ้าไม่มืดดังนั้นจะดำเนินการสอบสำหรับข้า ไม่คิดว่า ผมไม่ทราบว่าคุณทำ ""ถ้าคุณกล้าที่จะทำลายกฎโดยไม่รับอนุญาตครั้งต่อไป ไม่โทษฉันถ้าฉันไม่ยับยั้งตัวเอง"ข้าราชการที่เคยตีรู้สึกขมที่เขาอยากให้เขามอง แต่เขาได้ แทนถูกตำหนิที่เข้มงวดของผู้จัดการจางหลังจากถูก rebuked นิพจน์ของมหาดเล็กได้น่าเกลียดมาก และไม่มีใครกล้าที่จะพูดอีกต่อไปคนรอบข้างอาจได้ยินว่า สอบไม่สำเร็จ แต่มันเป็นเพียงมหาดเล็กอยากกลับช่วงต้นไปเดอะเรสเพื่อให้พวกเขาปิดกั้นคนที่อยากจะมีส่วนร่วมในการสอบด้วยในทันทีที่ ไม่เพียงแต่ชูฮ ทุกคนที่อยากจะเข้าร่วมการสอบไปกำลังดูคนใช้รอกใส่เต็นท์ Lin วังยืนเธออยู่ที่ไหน เธอเงียบลดลงหัวของเธอ เธอต้องไป แต่เธอไม่มีความกล้าหาญปัจจุบันโอกาสของพวกเขาได้ต่อสู้เพื่อ โดยชูฮ อย่างไรก็ตาม เมื่อตกอยู่ในอันตรายฮองชู ไม่เพียงแต่เธอไม่ได้ช่วยเขา เธอ cowered กลับ ที่ทำให้เธอรู้สึกผิดต่อชูฮ และเธอไม่มีหน้าไปกว่า"เฮ้ย อะไรคุณรอ ทำไมไม่ได้คุณมา" แต่ในเวลานั้น เพียงแค่เสียงคุ้นเคยก็รังออกเพิ่มหัวของเธอดู ฮองชูกำลังยืนอยู่หน้าเต็นท์ในขณะที่ chuckling และดูที่ Lin วังในทันทีที่ Lin วังรู้สึกสัมผัสมากในหัวใจของเธอ เธอคาดว่า เขาจะปฏิบัติต่อเธอจึงเป็นมิตรแม้เธอรักษาก่อนหน้าต่อชูฮหลังจากช่วงแยกของลังเล Lin วังยังเดินผ่าน เพราะเธอไม่ต้องการพลาดโอกาสที่ หลังจากมาถึงถัด ชูฮ ของพวกเขามองกัน ยิ้ม จาก นั้นเดินเข้าไปในเต็นท์กัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้อะไร'? ท้องฟ้าเป็นไม่มืดเพื่อให้การสอบข้าราชการจะยังคง อย่าคิดว่าผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ทุกท่านกำลังทำ. " " ถ้าคุณกล้าที่จะแหกกฎไม่ได้รับอนุญาตในครั้งต่อไปอย่าโทษฉันถ้าฉันไม่ได้ยับยั้งตัวเอง. " คนรับใช้ที่เป็นฝ่ายพ่ายแพ้รู้สึก ขมดังนั้นเขาจึงอยากให้มุมมองของเขา แต่สิ่งที่เขาได้แทนที่จะเป็นตำหนิที่เข้มงวดของผู้จัดการ Zhang. หลังจากได้รับการตำหนิการแสดงออกของข้าราชการที่ถูกน่าเกลียดมากและไม่มีใครกล้าที่จะพูดอีกต่อไป. คนรอบยังสามารถได้ยินว่า สอบไม่เสร็จ แต่มันก็เป็นเพียงแค่ว่าคนรับใช้อยากจะกลับก่อนเพื่อที่อยู่อาศัยเพื่อให้พวกเขาถูกปิดกั้นคนที่อยากจะมีส่วนร่วมในการสอบ. ในทันทีว่าไม่เพียง แต่จือฮวงทุกคนที่อยากจะเข้าร่วมการสอบไปกว่า . มองไปที่คนที่ไม่หยุดยั้งป้อนเต็นท์วังหลินยืนอยู่ที่เธอเป็น เธอเงียบก้มหน้าลง เธออยากจะไป แต่เธอก็ไม่มีความกล้าหาญ. โอกาสปัจจุบันของพวกเขากำลังต่อสู้โดยจือฮ แต่เมื่อจือฮตกอยู่ในอันตรายไม่เพียง แต่เธอไม่ช่วยให้เขากลับมาเธอหมอบ ที่ทำให้เธอรู้สึกผิดต่อจือฮและเธอมีหน้าไปกว่าไม่มี. "เฮ้ยสิ่งที่คุณรอ? ทำไมคุณไม่มา? " แต่เพียงในเวลานั้นเสียงที่คุ้นเคยอยู่ ๆ ก็ดังออกมา. ยกหัวของเธอจะมองจือฮยืนอยู่หน้าเต็นท์ในขณะที่หัวเราะเบา ๆ และมองไปที่วังหลิน. ในทันทีที่วังหลิน รู้สึกประทับใจในหัวใจของเธอ เธอไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะปฏิบัติต่อเธอเป็นมิตรแม้หลังจากการรักษาก่อน ๆ ของเธอที่มีต่อจือฮ. หลังจากช่วงเวลาที่แยกลังเลวังหลินยังคงเดินไปเพราะเธอไม่ต้องการที่จะพลาดโอกาสที่ หลังจากที่เข้ามาติดกับชูฮพวกเขาทั้งสองมองหน้ากันยิ้มแล้วเดินเข้าไปในเต็นท์ด้วยกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อะไร " " ฟ้า มันไม่มืดมาก สอบข้าราชการจะดำเนินต่อไป อย่าคิดนะว่าฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่คุณกำลังทำ . "" ถ้าคุณกล้าที่จะแหกกฎ โดยไม่ได้รับอนุญาตต่อไป อย่าโทษฉันถ้าฉันห้ามใจตัวเองไม่ไหว "คนใช้ที่ถูกตีก็ขมขื่น ดังนั้นเขาต้องการให้มุมมองของเขา แต่สิ่งที่เขาได้รับแทนเป็นตำหนิที่เข้มงวดของผู้จัดการจางหลังจากถูกห้าม , การแสดงของนางกำนัลได้น่าเกลียดมาก และไม่มีใครกล้าพูดอีกคนรอบข้างก็ได้ยินว่า สอบยังไม่เสร็จ แต่มันก็แค่คนใช้ อยากกลับเร็ว เพื่อที่จะให้พวกเขาปิดกั้นคนที่ต้องการมีส่วนร่วมในการสอบตอนนั้น ไม่เพียง แต่ ชู ฟง ทุกคนที่อยากเข้าสอบไปผ่านมองคนที่ไม่หยุดหย่อนเข้าเต็นท์ หวังหลินยืนอยู่ไหน เธอเงียบลง ศีรษะของเธอ เธออยากจะไป แต่เธอไม่มีความกล้าโอกาสปัจจุบันของพวกเขาต่อสู้ โดย ชู ฟง อย่างไรก็ตาม เมื่อ ชู ฟงกำลังอยู่ในอันตราย , ไม่เพียง แต่เธอไม่ช่วยเขา เธอ cowered กลับมา นั่นทำให้เธอรู้สึกผิดต่อ ชู ฟง เธอไม่มีหน้าไปพบ" นี่ คุณกำลังรออะไรอยู่ ? ทำไมคุณถึงไม่มา ? " แต่ตอนนั้น เสียงที่คุ้นเคยก็ดังออกมาเงยหน้าขึ้นมองชูฟงยืนอยู่ในด้านหน้าของเต็นท์ในขณะที่หัวเราะ และมอง หวัง หลินตอนนั้น หวังหลินรู้สึกซาบซึ้งในจิตใจของเธอ เธอไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะปฏิบัติต่อเธอจึงเป็นมิตร แม้หลังจากการรักษาก่อนหน้านี้ของเธอที่มีต่อ ชู ฟงหลังจากแบ่งช่วงเวลาของการลังเล หวัง หลิน ยัง เดิน ไป เพราะ เธอไม่อยากจะพลาดโอกาสนั้น หลังจากมาถึงข้าง ชู ฟง ทั้งสองมองกัน ยิ้มให้ แล้วเดินเข้าไปในเต็นท์ด้วยกัน