kissed before, why would her reacti

kissed before, why would her reaction be so huge? Moreover, Nangong Liuyun was already wounded so heavily…

Su Luo’s heart was extremely regretful.

As a result, she was even more eagerly attentive around him, staying by his side and pampering him.

Anyway, Nangong Liuyun was a typical case of giving-sunshine-and-he-would-shine type. The more Su Luo hovered around and pressed him, the more he would actually climb all over her.

He still refused to answer her.

When Su Luo was on the left side, his head would slant to the right.

Su Luo then ran to the right side, and his face again inclined to the left.

Indeed a child’s bad disposition, how could it be this awkwardly difficult?

Su Luo could only reduce her anger. She pulled at his sleeves and apologized to him in a low voice: “Okay, okay, I was wrong. I should not have pushed you. Stop being angry, okay?”

Only now did Nangong Liuyun turn around to glare at her and severely remind her: “This king is injured!”

“Yes, yes, yes.” Su Luo acted well-behaved, like a waiter in a shop.

“This king is a sick patient!” Nangong Liuyun complained once more.

“I know, I know.” Su Luo parroted in haste.

From her previous world to this world, killing a person, to her, was as simple as eating a meal, but she really didn’t have a lot of experience dealing with a brat. Forget it, she would just start from Nangong Liuyun, this bastard, alright.

Finished complaining, Nangong Liuyun was still rather unhappy. One could see him covering his chest, fuming and glaring at Su Luo: “Since you know, why do you still not know what to do?”

“How to do it?” Su Luo, with a signboard that said ‘obedient’, suspiciously shot him a glance.

Nangong Liuyun arrogantly and in a spoiled manner, lifted his chin. He cast a meaningful glance at her: “Don’t you know to make it up to me?”

“How to make it up to you? Speak clearly.” Couldn’t he say a complete sentence? If it was not for the fact that he was wounded, she would have already walked away after an explosion.

Seeing Su Luo’s somewhat impatient manner, Nangong Liuyun immediately acted like he had been wronged. That pair of peach blossom-like eyes cast a glance at Su Luo with a faint blaming expression: “Injured someone, and don’t even know to kiss it as compensation…”

This appearance was simply as pitiful as a young wife who had been subjected to bullying.

My dear Highness Prince Jin…You just happen to be His Highness Prince Jin ah. Don’t adopt the expression of a young wife having been bullied alright? Seeing this made her feel as though she was simply guilty of terrible crimes, don’t you think?

Su Luo immediately became irascible, but…coming into contact with that pair of huge eyes that could clearly distinguish between right or wrong, and also that about-to-collapse pale face…

Su Luo. Admitted. She. Lost!

Truly defeated by him!

Su Luo moved closer towards his cheeks, sweeping past a kiss that was like a dragonfly lightly touching the water.

Afterwards, she helplessly asked: “This time it should be all right!”

Who would have thought that this bastard was still dissatisfied and this picky: “It’s not that place.”

“Looking to be spanked right?” Su Luo feigned anger to glare at him.

Su Luo at last fumbled out rules to his behavior. When dealing with a brat, she shouldn’t have given him face, so as to avoid him taking advantage of her weakness.

Nangong Liuyun, this bastard, was equivalent to a brat, so she must give him the same treatment as a brat.

Nangong Liuyun felt aggrieved as he looked at her, accusing her, and with a hand covering his chest, he refused to get up.

It was early morning, she hadn’t eaten any boiled rice for a few days, she was already starving to the point of collapse, and this bastard was still stirring up trouble. Immediately, Su Luo’s face darkened, as she reached out a hand to pull him up: “Stop whining, I know you are alright. Quickly get up so we can continue the journey.”

However, Nangong Liuyun continued to cover his chest, not even taking any notice of Su Luo.

“What else are you unsatisfied with?” Su Luo impatiently and helplessly crouched in front of him: “What’s wrong with your chest? Don’t tell me you really are wounded?”

While speaking, Su Luo reached out with her hand to lift open his embroidered robe.

“Don’t ——”Nangong Liuyun pulled at her hand, stopping her, swaying and shaking as he was about to stand up.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จูบก่อน ทำไมจะปฏิกิริยาของเธอเป็นอย่างมากเพื่อให้ นอกจากนี้ Nangong Liuyun ถูกแล้วได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก...Su Luo หัวใจเศร้าเสียใจมากต่อมากเป็นผล เธอเอาใจใส่ยิ่งกระหายใกล้เขา อยู่เคียงข้างเขา และปรนนิบัติเขาอย่างไรก็ตาม Nangong Liuyun เป็นกรณีทั่วไปของชนิด giving-sunshine-and-he-would-shine Su Luo มากกว่าวนเวียนอยู่รอบ ๆ และกด เขายิ่งเขาจะจริงไปทั้งหมดเธอนอกจากนี้เขายังปฏิเสธที่จะตอบเธอเมื่อ Su Luo เป็นด้านซ้าย จะเอียงศีรษะทางขวาSu Luo แล้ววิ่งไปทางด้านขวา และใบหน้าของเขาอีกครั้งเอียงไปทางซ้ายแน่นอนเด็กเลวครอง ว่ามันจะยากปสัปดาห์นี้Su Luo อาจลดความโกรธของเธอเท่านั้น เธอดึงที่แขนของเขา และขอโทษเขาในเสียงต่ำ: "โอเค โอเค ฉันคิดผิด ผมควรไม่มีการผลักดันคุณ หยุดการโกรธ โอเค"ตอนนี้เท่านั้นไม่เปิด Nangong Liuyun ประมาณจะแสงจ้าที่เธอ และรุนแรงเตือนเธอ: "กษัตริย์องค์นี้ได้รับบาดเจ็บ""ใช่ ใช่ ใช่" Su Luo ดำเนินปฏิบัติ เช่นบริกรในร้าน"กษัตริย์องค์นี้เป็นผู้ป่วยที่ป่วย Nangong Liuyun บ่นอีกครั้ง"ฉันรู้ ฉันรู้" Su Luo parroted อุตลุดจากโลกของเธอก่อนหน้านี้โลก ฆ่าคน เธอ ก็ง่ายเหมือนการกินอาหาร แต่เธอจริง ๆ ไม่จัดการกับสารเลวประสบการณ์มากมายเลย ลืม เธอจะเพียงแค่เริ่มจาก Nangong Liuyun ลูกครึ่งนี้ ไม่เป็นไรFinished complaining, Nangong Liuyun was still rather unhappy. One could see him covering his chest, fuming and glaring at Su Luo: “Since you know, why do you still not know what to do?”“How to do it?” Su Luo, with a signboard that said ‘obedient’, suspiciously shot him a glance.Nangong Liuyun arrogantly and in a spoiled manner, lifted his chin. He cast a meaningful glance at her: “Don’t you know to make it up to me?”“How to make it up to you? Speak clearly.” Couldn’t he say a complete sentence? If it was not for the fact that he was wounded, she would have already walked away after an explosion.Seeing Su Luo’s somewhat impatient manner, Nangong Liuyun immediately acted like he had been wronged. That pair of peach blossom-like eyes cast a glance at Su Luo with a faint blaming expression: “Injured someone, and don’t even know to kiss it as compensation…”This appearance was simply as pitiful as a young wife who had been subjected to bullying.My dear Highness Prince Jin…You just happen to be His Highness Prince Jin ah. Don’t adopt the expression of a young wife having been bullied alright? Seeing this made her feel as though she was simply guilty of terrible crimes, don’t you think?Su Luo immediately became irascible, but…coming into contact with that pair of huge eyes that could clearly distinguish between right or wrong, and also that about-to-collapse pale face…Su Luo. Admitted. She. Lost!Truly defeated by him!Su Luo moved closer towards his cheeks, sweeping past a kiss that was like a dragonfly lightly touching the water.Afterwards, she helplessly asked: “This time it should be all right!”Who would have thought that this bastard was still dissatisfied and this picky: “It’s not that place.”“Looking to be spanked right?” Su Luo feigned anger to glare at him.Su Luo at last fumbled out rules to his behavior. When dealing with a brat, she shouldn’t have given him face, so as to avoid him taking advantage of her weakness.Nangong Liuyun, this bastard, was equivalent to a brat, so she must give him the same treatment as a brat.Nangong Liuyun felt aggrieved as he looked at her, accusing her, and with a hand covering his chest, he refused to get up.It was early morning, she hadn’t eaten any boiled rice for a few days, she was already starving to the point of collapse, and this bastard was still stirring up trouble. Immediately, Su Luo’s face darkened, as she reached out a hand to pull him up: “Stop whining, I know you are alright. Quickly get up so we can continue the journey.”However, Nangong Liuyun continued to cover his chest, not even taking any notice of Su Luo.“What else are you unsatisfied with?” Su Luo impatiently and helplessly crouched in front of him: “What’s wrong with your chest? Don’t tell me you really are wounded?”While speaking, Su Luo reached out with her hand to lift open his embroidered robe.“Don’t ——”Nangong Liuyun pulled at her hand, stopping her, swaying and shaking as he was about to stand up.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จูบมาก่อน ทำไมปฏิกิริยาของเธอจะใหญ่มาก ? นอกจากนี้นังก๊อก liuyun กำลังบาดเจ็บอย่างหนัก . . . . . . .หัวใจของซู หลัวถูกสุดซึ้งผลคือ เธอยิ่งตั้งหน้าตั้งตาใส่ใจรอบ ๆเขา อยู่เคียงข้างเขา และเอาใจเขาอย่างไรก็ตาม นังก๊อก liuyun เป็นกรณีปกติของการให้แสงสว่างและเขาจะฉายชนิด ยิ่งซูหลัว hovered รอบและกดเขา มากกว่าที่เขาจะปีนมากกว่าเธอเขายังปฏิเสธที่จะตอบเธอเมื่อซูหลัวอยู่ด้านซ้าย ศีรษะจะเอียงไปทางขวาซู หลัวจากนั้นวิ่งไปด้านขวา และใบหน้าของเขาอีกครั้ง เอียงไปทางซ้ายแน่นอน อารมณ์ที่ไม่ดีของเด็ก มันจะเป็นแบบนี้กลับยากซูหลัวสามารถลดความโกรธของเธอ เธอดึงแขนเขาและขอโทษเขาด้วยเสียงต่ำ " โอเค โอเค ผมผิด ผมไม่ควรกดดันคุณ หยุดโกรธ โอเคมั้ย ? "แต่ตอนนี้นังก๊อก liuyun หันมาถลึงตาใส่เธอและรุนแรงเตือนเธอ : " กษัตริย์พระองค์นี้ได้รับบาดเจ็บ ! "" ครับ ครับ " ซูหลอทำตัวประพฤติดี เช่น พนักงานในร้าน" กษัตริย์องค์นี้เป็นคนป่วยอยู่นะ " นังก๊อก liuyun บ่นอีกครั้ง" ผมรู้ ผมรู้ เรื่อง ซู ลู parroted อุตลุดจากโลกเก่าของเธอในโลกนี้ ฆ่าคน เธอ มันง่ายเหมือนกินเป็นอาหาร แต่เธอไม่ได้มีจำนวนมากประสบการณ์ในการรับมือกับเด็ก ลืมมันซะ เธอเพิ่งจะเริ่มต้นจากนังก๊อก liuyun สารเลวนั่น โอเคเสร็จเรื่อง นังก๊อก liuyun ยังค่อนข้างไม่พอใจ หนึ่งสามารถเห็นเขาคลุมหน้าอก เป็นควันและจ้องซู Luo : " เมื่อคุณรู้ ทำไมคุณยังไม่รู้จะทำอย่างไร "" วิธีการที่จะทำมันได้หรือไม่ " ซู หลัว กับป้ายที่บอกว่า " เชื่อง " มีพิรุธยิงเขาทันทีนังก๊อก liuyun อย่างเย่อหยิ่ง และเอาแต่ใจ ลักษณะ , ยกคาง เขาโยนได้อย่างรวดเร็วที่มีความหมายในของเธอ : " คุณไม่รู้ให้ฉัน ? "" วิธีการทำสิ่งนี้เพื่อคุณ พูดชัดเจนว่า " เขาไม่ได้พูดประโยคที่สมบูรณ์ ถ้ามันไม่ได้สำหรับความจริงที่ว่า เขาได้รับบาดเจ็บ เขาจะได้เดินจากไปหลังจากการระเบิดเห็น ซู ลู ค่อนข้างใจร้อน อย่างนังก๊อก liuyun ทันทีทำเหมือนเขาถูกข่มเหง คู่ที่ดอกท้อเหมือนตาหล่ออย่างรวดเร็วที่ซูหลัวกับลมโทษการแสดงออก : " บาดเจ็บบางคน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจูบมันเป็นค่าตอบแทน . . . . . . . "ลักษณะนี้เป็นเพียงที่น่าสงสารเป็นภรรยาสาว ที่เคยถูกกลั่นแกล้งองค์ชายที่รักองค์ชายจิน . . . . . . . คุณก็ยังเป็นองค์ชายจินอา ไม่รับการแสดงออกของภรรยาสาวโดนแกล้งใช่มั้ย ? เห็นแบบนี้ทำให้เธอรู้สึกราวกับว่าเธอเป็นเพียงความผิดของอาชญากรรมร้ายแรง คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอซูหลัวก็โกรธง่าย แต่ . . . . . . . เข้ามาติดต่อกับคู่ที่ดวงตาขนาดใหญ่ที่ชัดเจนสามารถแยกแยะระหว่าง ถูก หรือ ผิด และยังบอกว่าจะเป็นลมหน้าซีด . . . . . . .ซูหลอ . เข้ารับการรักษา เธอ หายไป !จริงๆแพ้เขาซูหลัวย้ายใกล้ชิดที่มีต่อแก้มของเขากวาดผ่านจูบที่เป็นเหมือนแมลงปอเบาๆสัมผัสน้ำหลังจากนั้น เธอหมดหนทาง ถามว่า " เวลานี้มันควรจะเรียบร้อย "ใครจะไปคิดว่า ไอ้นี่ก็ยังไม่พอใจและเลือก " ไม่ใช่สถานที่ " ." ต้องการจะลงโทษใช่มั้ย ? " ซู หลัว แกล้งโกรธถลึงตาใส่เขาซูหลัวในที่สุด fumbled ออกกฎกับพฤติกรรมของเขา เมื่อจัดการกับเด็กบ้า เธอไม่น่าให้เขาหน้าเพื่อหลีกเลี่ยงเขาได้ประโยชน์จากความอ่อนแอของเธอนังก๊อก liuyun ไอ้บ้านี้ เท่ากับเด็ก เธอต้องให้เขารักษากันเป็นบ้านังก๊อก liuyun รู้สึกเสียใจที่เขาได้มองเธอ กล่าวหา และกับมือครอบคลุมทรวงอกของเขา เขาไม่ยอมลุกขึ้นมันเป็นเช้า เธอไม่ได้กินอะไรต้มข้าวไม่กี่วัน เธอกำลังหิว จุดล่มสลาย และไอ้นี่ก็ยังก่อปัญหา . ทันที หน้าของ ซู ลู มืด เธอเอื้อมมือไปดึงเขาขึ้นมา : " หยุดโวยวายได้แล้ว ผมรู้ว่าคุณเป็นอะไร รีบลุกขึ้นเพื่อที่เรายังคงเดินทาง .แต่นังก๊อก liuyun ยังคงปกปิดหน้าอกของเขา แม้แต่การประกาศของซูหลอ ." มีอะไรอีกที่คุณไม่พอใจ ? " ซู หลัวอย่างหงุดหงิดอย่างช่วยไม่ได้ และหมอบต่อหน้าเขา " มีอะไรผิดปกติกับหน้าอกของคุณ อย่าบอกนะว่า เธอได้รับบาดเจ็บ ? "ในขณะที่พูด ซู ลู ถึงออกมากับมือของเธอที่ยกเปิดของเขาปักเสื้อคลุม" อย่า . . . " นังก๊อก liuyun ดึงมือ เธอหยุดเธอ ไหวและสั่นเมื่อเขากำลังจะลุกขึ้น