Consequently, the digestible energy

Consequently, the digestible energy content of diets is
negatively and linearly affected by DF (Noblet, 2007). DF is
better digested in adult sows than in growing pigs. The difference
reaches 0.6 MJ/kg DM, on average (Noblet, 2007).
This is ascribed to differences in the physiological stage of
pigs as there is a higher rate of degradation of DF in the
hindgut of sows, compared with growing pigs, due to
longer retention time consecutive to their higher GIT
volume, combined with a lower feed intake per live weight
(Le Goff et al., 2002). However, it is not known if the DF in all
cereal grains has similar effects on the digestibility of energy
and nutrients in the diet. Just et al. (1983) found that every
1.0% of additional crude fiber in the diet decreases the gross
energy digestibility by 1.3% and metabolizable energy by
0.9%. The NSP, both in purified form and embedded within
the matrix, also reduce CP digestion in pigs (Bedford et al.,
1992; Jha et al., 2010). There is a linear decrease in apparent
ileal digestibility of DM and CP with increased levels of
purified NDF in the diet (Schulze et al., 1994) and lower
organic matter, CP and starch digestibility in diets containing
hulled barley, as compared with hulless barley-based diets in
pigs. Also, Jha et al. (2010) reported that the lower organic
matter and starch digestibility of the hulled barleys and oats
was likely due to greater insoluble DF content, which negatively
affects accessibility and the action of endogenous
enzymes required for insoluble DF digestion in the upper gut
and microbial fermentation in the lower gut.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น เนื้อหาย่อยพลังงานของอาหารจะในเชิงลบ และเชิงเส้นมีผลกระทบ โดย DF (Noblet, 2007) กล้อง DF เป็นย่อยในลักษณะผู้ใหญ่กว่าเติบโตได้ดี สุกร ความแตกต่างถึง 0.6 MJ/kg DM เฉลี่ย (Noblet, 2007)นี้เป็นกำหนดเพื่อความแตกต่างในระยะทางสรีรวิทยาของสุกรมีอัตราสูงขึ้นสลายของ DFhindgut ของลักษณะ เมื่อเทียบกับสุกร การเจริญเติบโตเนื่องจากเวลาเก็บข้อมูลนานติดต่อกันการ GIT สูงกว่าระดับเสียง รวมกับการกินต่ำต่อน้ำหนักสด(Le กอฟฟ์ et al. 2002) อย่างไรก็ตาม ไม่ทราบถ้า DF ในทั้งหมดมีวัตถุดิบธัญพืชตาม digestibility พลังงานและสารอาหารในอาหาร เพียง et al. (1983) พบว่าทุก1.0% ของเส้นใยดิบที่เติมในอาหารลดขั้นพลังงานย่อย 1.3% และพลังงาน metabolizable0.9% NSP ทั้งในรูปแบบบริสุทธิ์ และฝังอยู่ภายในเมทริกซ์ ลดย่อยอาหาร CP ในสุกร (Bedford et al.,1992 Jha et al. 2010) มีการลดเชิงลงชัดเจนย่อย ileal DM และ CP ที่มีระดับเพิ่มขึ้นทำการสอบถามข้อมูลครับในอาหาร (ชูลซ์ et al. 1994) และต่ำกว่าย่อยอินทรีย์เรื่อง CP และแป้งในอาหารที่ประกอบด้วยข้าวบาร์เลย์ปลา เมื่อเทียบกับ hulless ข้าวบาร์เลย์อาหารในสุกร ยัง Jha et al. (2010) รายงานว่า ล่างอินทรีย์เรื่องและแป้ง digestibility hulled barleys และข้าวโอ๊ตเป็นแนวโน้มเนื่องจาก DF ที่ไม่ละลายน้ำมากกว่าเนื้อหา ซึ่งส่งผลเสียมีผลต่อการเข้าถึงและการกระทำของภายนอกเอนไซม์สำหรับย่อยอาหาร DF ละลายในลำไส้ส่วนบนการหมักจุลินทรีย์ในลำไส้ลดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นปริมาณพลังงานที่ย่อยของอาหารเป็น
เชิงลบและเชิงเส้นรับผลกระทบจาก DF (Noblet 2007) DF เป็น
ดีกว่าย่อยในแม่สุกรผู้ใหญ่กว่าในสุกร ความแตกต่าง
ถึง 0.6 MJ / kg DM โดยเฉลี่ย (Noblet 2007).
นี้จะกำหนดความแตกต่างในขั้นตอนทางสรีรวิทยาของ
สุกรที่มีอัตราที่สูงขึ้นของการย่อยสลายของ DF ใน
hindgut ของแม่สุกรเมื่อเทียบกับสุกรเนื่องจาก เพื่อ
เวลาการเก็บรักษานานติดต่อกันของพวกเขาสูงขึ้น GIT
ปริมาณรวมกับปริมาณอาหารที่กินลดลงต่อน้ำหนักสด
(เลอกอฟฟ์ et al., 2002) แต่ก็ไม่เป็นที่รู้จักถ้า DF ในทุก
ธัญพืชมีผลที่คล้ายกันในการย่อยได้ของพลังงาน
และสารอาหารในอาหาร เพียงแค่ et al, (1983) พบว่าทุก
1.0% ของเยื่อใยเพิ่มเติมในอาหารลดขั้นต้น
ย่อยพลังงาน 1.3% และพลังงานที่โดย
0.9% NSP ทั้งในรูปแบบที่บริสุทธิ์และฝังอยู่ภายใน
เมทริกซ์ยังช่วยลดการย่อยอาหาร CP ในสุกร (ฟอร์ด, et al.,
1992. Jha et al, 2010) มีการลดลงในระยะยาวที่เห็นได้ชัดคือ
การย่อย ileal ของ DM และ CP ที่มีระดับที่เพิ่มขึ้นของ
บริสุทธิ์ NDF ในอาหาร (ชูลซ์ et al., 1994) และลด
สารอินทรีย์ซีพีและการย่อยแป้งในอาหารที่มี
ข้าวบาร์เลย์ hulled เทียบกับ hulless ข้าวบาร์เลย์ อาหารชั่นใน
สุกร นอกจากนี้ Jha, et al (2010) รายงานว่าต่ำกว่าอินทรีย์
สารและแป้งย่อยของ barleys ปลาและข้าวโอ๊ต
ก็น่าจะเกิดจากเนื้อหา DF มากขึ้นที่ไม่ละลายน้ำซึ่งในเชิงลบ
ส่งผลกระทบต่อการเข้าถึงและการกระทำของภายนอก
เอนไซม์ที่จำเป็นสำหรับการที่ไม่ละลายน้ำ DF การย่อยอาหารในลำไส้ส่วนบน
และหมักจุลินทรีย์ใน ลำไส้ลดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้น ปริมาณพลังงานในอาหารที่ย่อยคือและผลกระทบเชิงลบ df ( noblet , 2007 ) ส่วน คือกว่าย่อยในผู้ใหญ่มากกว่าแม่สุกรในสุกรระยะรุ่น ความแตกต่างถึง 0.6 MJ / kg DM โดยเฉลี่ย ( noblet , 2007 )นี่คือหมวดความแตกต่างในทางสรีรวิทยา ขั้นตอนของสุกรมีอัตราที่สูงของการย่อยสลายของเส้นใยในhindgut เมื่อเทียบกับของแม่สุกร สุกร เนื่องจากในเวลานานติดต่อกันเพื่อไปของพวกเขาสูงหมวด รวมกับ ลดปริมาณอาหารต่อน้ำหนักสด( เลอ กอฟ et al . , 2002 ) แต่มันไม่เป็นที่รู้จักถ้า DF ในทั้งหมดธัญพืชที่มีผลที่คล้ายกันในการย่อยพลังงานและสารอาหารในอาหาร แค่ et al . ( 1983 ) พบว่าทุก1.0 เปอร์เซ็นต์ เยื่อใยในอาหารลดรวมเพิ่มเติมพลังงานการย่อยได้ 1.3 % และค่าพลังงานใช้ประโยชน์ได้โดย0.9% NSP ทั้งในรูปแบบที่บริสุทธิ์และฝังตัวภายในเมทริกซ์ , ลดการย่อยโปรตีนในสุกร ( เบดฟอร์ด et al . ,1992 ; Jha et al . , 2010 ) มีการลดลงเชิงเส้นใน ปรากฏการย่อยได้และ ileal ของ DM CP กับระดับที่เพิ่มขึ้นของบริสุทธิ์ NDF ในอาหาร ( ชูลซ์ et al . , 1994 ) และลดอินทรียวัตถุ , CP และการย่อยแป้งในอาหารที่มีhulled ข้าวบาร์เลย์ข้าวบาร์เลย์ hulless เมื่อเทียบกับอาหารหลักในสุกร นอกจากนี้ Jha et al . ( 2553 ) รายงานว่าลดอินทรีย์เรื่องแป้งและการย่อยได้ของปลา barleys และข้าวโอ๊ตน่าจะมาจากลง DF มากกว่าเนื้อหา ซึ่งในเชิงลบมีผลต่อการเข้าถึงและการกระทำของกรมการฝึกหัดครูเอนไซม์ที่จำเป็นสำหรับการย่อยอาหารเส้นใยไม่ละลายในลำไส้ส่วนบนและจุลินทรีย์หมักในลำไส้ลดลง