NeglectNeglect is the most prevalen

Neglect
Neglect is the most prevalent type of maltreatment. It
is defined as the persistent failure to meet a child’s basic
physical and/or psychological needs and is likely to result in
the serious impairment of the child’s health or development.
Neglect includes failure to provide adequate food, clothes,
hygiene, medical needs and shelter, or failure to protect a
child from physical and emotional harm.
Maltreated infants suffer from greater developmental
disability than children who were maltreated later in
childhood. The child reaches, and achieves, more motor
and developmental milestones during infancy than during
any other period in life. In contrast to other causes of
developmental delay, neglect-related developmental delay is
commonly associated with the following features:
■■Abnormal behaviour, including avoidance, insecure
withdrawal and inactivity
■■Poor social interaction, including poor parental interaction
■■ Signs of neglect, including ill-fitting clothes and poor hygiene
■■ Significant improvement in milestones once the child
receives adequate affection and care.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ละเลยละเลยเป็นชนิดที่แพร่หลายมากที่สุดของ maltreatment มันกำหนดเป็นความล้มเหลวแบบเพื่อตอบสนองลูกของพื้นฐานทางกายภาพ หรือจิตใจต้องการ และโอกาสในการทำผลร้ายของการสาธารณสุขและการพัฒนาของเด็กละเลยรวมถึงความล้มเหลวในการให้อาหารเพียงพอ เสื้อผ้าอนามัย ความต้องการทางการแพทย์ และพักอาศัย หรือความล้มเหลวในการป้องกันการเด็กจากอันตรายทางกายภาพ และทางอารมณ์ทารก maltreated ประสบมากกว่าพัฒนาพิการมากกว่าเด็ก maltreated ในภายหลังวัยเด็ก เด็กถึง และได้ รับ มอเตอร์เพิ่มเติมและความสำเร็จพัฒนาขวบกว่าระหว่างมีระยะเวลาอื่น ๆ ในชีวิต ในทางตรงกันข้าม กับสาเหตุของการเป็นที่เกี่ยวข้องละเลยล่าช้าพัฒนาพัฒนาล่าช้าโดยทั่วไปเกี่ยวข้องกับคุณลักษณะต่อไปนี้:■■Abnormal พฤติกรรม รวมทั้งหลีกเลี่ยง ไม่ปลอดภัยถอนและสาเหตุ■■Poor สังคม รวมถึงการโต้ตอบผู้ปกครองยากจนสัญญาณ■■ละเลย ill-fitting เสื้อผ้าและสุขอนามัยไม่ดี■■ปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญในเหตุการณ์สำคัญเมื่อเด็กรับดูแลและจิตอย่างเพียงพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ละเลยละเลยเป็นชนิดที่พบมากที่สุดของการกระทำผิด มันถูกกำหนดให้เป็นความล้มเหลวอย่างไม่ลดละเพื่อให้ตรงกับของเด็กพื้นฐานทางกายภาพและ/ หรือความต้องการทางด้านจิตใจและมีแนวโน้มที่จะส่งผลในการด้อยค่าอย่างรุนแรงของสุขภาพของเด็กหรือการพัฒนา. ละเลยรวมถึงความล้มเหลวของการให้อาหารที่เพียงพอ, เสื้อผ้า, สุขอนามัยความต้องการทางการแพทย์และที่พักพิง หรือความล้มเหลวในการปกป้องเด็กจากอันตรายทางร่างกายและอารมณ์. ทารกประทุษร้ายทนทุกข์ทรมานจากการพัฒนามากขึ้นความพิการกว่าเด็กที่ถูกประทุษร้ายต่อไปในวัยเด็ก เด็กถึงและประสบความสำเร็จในมอเตอร์มากขึ้นและพัฒนาการในช่วงวัยเด็กกว่าในช่วงระยะเวลาอื่นใดในชีวิต ในทางตรงกันข้ามกับสาเหตุอื่น ๆ ของพัฒนาการล่าช้าละเลยที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาการล่าช้าเป็นทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับคุณสมบัติดังต่อไปนี้: ว■■พฤติกรรมผิดปกติรวมถึงการหลีกเลี่ยงไม่ปลอดภัยถอนและไม่มีการใช้งาน■■แย่ปฏิสัมพันธ์ทางสังคมรวมถึงการทำงานร่วมกันของผู้ปกครองที่ไม่ดี■■สัญญาณของการละเลยรวมทั้งเสื้อผ้าที่ไม่ดีกระชับและสุขอนามัยที่ดี■■การปรับปรุงที่สำคัญในเหตุการณ์สำคัญเมื่อเด็กได้รับความรักและการดูแลที่เพียงพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ละเลย
ละเลยเป็นชนิดที่แพร่หลายมากที่สุดของการทารุณ ครับผมหมายถึงความล้มเหลวถาวรเพื่อตอบสนองของเด็กขั้นพื้นฐาน
ทางกายภาพและ / หรือความต้องการทางด้านจิตวิทยา และมีแนวโน้มที่จะมีผลใน
บกพร่องร้ายแรงของสุขภาพของเด็กหรือการพัฒนา .
ละเลยรวมถึงความล้มเหลวที่จะให้อาหารอย่างเพียงพอ เสื้อผ้า
สุขอนามัย ความต้องการทางการแพทย์และที่พักพิง หรือความล้มเหลวเพื่อป้องกัน
เด็กจากอันตรายทางกายภาพและทางอารมณ์ .
maltreated ทารกประสบมากขึ้นกว่าเด็กที่มีความพิการพัฒนาการ

maltreated ในภายหลังในวัยเด็ก เด็กถึง , บรรลุ , มอเตอร์
และเหตุการณ์สำคัญในช่วงวัยทารกพัฒนาการในช่วงระยะเวลากว่า
อื่นใดในชีวิต ในทางตรงกันข้ามสาเหตุอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนา
พัฒนาการล่าช้า ละเลยล่าช้าคือ
โดยทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับคุณสมบัติต่อไปนี้ :
■■ผิดปกติ พฤติกรรม รวมถึงการหลีกเลี่ยงการถอนเฉย

■■ไม่ดีไม่ปลอดภัยและปฏิสัมพันธ์ทางสังคม รวมทั้งผู้ปกครองยากจนปฏิสัมพันธ์
■■ป้ายละเลย รวมทั้งเสื้อผ้าที่กระชับป่วยและยากจนสุขภาพ
■■อย่างมีนัยสำคัญในการปรับปรุงต่างๆ เมื่อได้รับความรักอย่างเพียงพอ และดูแลเด็ก
.