3.2. Wear resistanceIn contrast to

3.2. Wear resistance
In contrast to the microhardness, the fretting wear resistance
of the anodized electrodes exhibited a different relation as a
function of the electrolyte temperature. Fig. 3 illustrates the
evolution of the wear volume of the anodic oxide layer (i.e. the
volume removed by the corundum ball during wear testing) as a
function of the electrolyte temperature. Within the margins of
the error bars, a similar value for the wear volume was measured
for the lower of the considered temperatures up to 25 °C,
whereas from this electrolyte temperature on the wear volume
increased with the electrolyte temperature. Like microhardness
the increase in wear volume displays a linear trend in the
temperature range [25 °C to 45 °C], though it is followed by a
pronounced increase between 45 °C and 55 °C. Hence the wear
resistance of the anodic oxide layers (which is inversely
proportional to the wear volume) remained constant from 5 °C
to 25 °C, then subsequently decreased with increasing
electrolyte temperature, first linearly from 25 °C to 45 °C and
finally significantly from 45 °C to 55 °C.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2 ใส่ความต้านทานตรงข้าม microhardness มี fretting สวมความต้านทานของหุงตเครื่องจัดแสดงความสัมพันธ์ต่าง ๆ เป็นการฟังก์ชันของอุณหภูมิอิเล็กโทร Fig. 3 แสดงวิวัฒนาการของเครื่องแต่งกายระดับชั้นออกไซด์ anodic (เช่นการเสียงที่ออก โดยลูกคอรันดัมในระหว่างการทดสอบเครื่องแต่งกาย) เป็นการฟังก์ชันของอุณหภูมิอิเล็กโทร ระยะขอบของแถบข้อผิดพลาด ค่าเหมือนกันสำหรับไดรฟ์ข้อมูลที่สวมใส่ถูกวัดสำหรับการลดของอุณหภูมิเป็นถึง 25 ° Cในขณะที่จากนี้อุณหภูมิอิเล็กโทรบนไดรฟ์ข้อมูลที่สวมใส่เพิ่มขึ้นกับอุณหภูมิอิเล็กโทร เช่น microhardnessเพิ่มปริมาณการสวมใส่แสดงแนวโน้มเชิงเส้นในการอุณหภูมิช่วง [25 ° C ถึง 45 ° C], แม้ว่ามันจะตามด้วยการออกเสียงเพิ่มขึ้นระหว่าง 45 ° C และ 55 องศาเซลเซียส ดังนั้นการสวมใส่ความต้านทานของชั้นออกไซด์ anodic (ซึ่งเป็น inverselyสัดส่วนกับปริมาณที่ได้สวมใส่) ยังคงคง 5 ° cถึง 25 ° C จากนั้นในเวลาต่อมาลดลง ด้วยการเพิ่มอุณหภูมิอิเล็กโทร แรกเชิงเส้นจาก 25 ° C ถึง 45 ° C และในที่สุดอย่างมีนัยสำคัญจาก 45 ° C ถึง 55 องศาเซลเซียส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 ความต้านทานการสึกหรอ
ในทางตรงกันข้ามกับความแข็ง, ความต้านทานการสึกหรอ fretting
ขั้ว anodized แสดงความสัมพันธ์ที่แตกต่างกันเป็น
ฟังก์ชันของอุณหภูมิอิเล็กโทร มะเดื่อ 3 แสดงให้เห็นถึง
วิวัฒนาการของปริมาณการสึกหรอของชั้นออกไซด์ขั้วบวก (เช่น
ปริมาณการลบโดยลูกคอรันดัมในระหว่างการทดสอบการสึกหรอ) เป็น
ฟังก์ชันของอุณหภูมิอิเล็กโทร ภายในขอบของ
ข้อผิดพลาดบาร์, ค่าที่คล้ายกันสำหรับปริมาณการสึกหรอวัด
สำหรับการลดลงของอุณหภูมิการพิจารณาได้ถึง 25 องศาเซลเซียส
ในขณะที่อุณหภูมิจากอิเล็กโทรนี้กับปริมาณการสึกหรอ
เพิ่มขึ้นตามอุณหภูมิของอิเล็กโทร เช่นเดียวกับความแข็ง
เพิ่มขึ้นของปริมาณการสึกหรอแสดงแนวโน้มเชิงเส้นใน
ช่วงอุณหภูมิ [25 ° C ถึง 45 ° C] ถึงแม้ว่ามันจะตามมาด้วยการ
เพิ่มขึ้นเด่นชัดระหว่าง 45 ° C และ 55 ° C ดังนั้นการสวมใส่
ความต้านทานของชั้นออกไซด์ขั้วบวก (ซึ่งเป็นผกผัน
สัดส่วนกับปริมาณการสึกหรอ) คงที่ตั้งแต่ 5 ° C
ถึง 25 ° C แล้วลดลงต่อมาที่มีการเพิ่ม
อุณหภูมิของอิเล็กโทรครั้งแรกเป็นเส้นตรงจาก 25 ° C ถึง 45 ° C และ
ในที่สุด อย่างมีนัยสำคัญจาก 45 ° C ถึง 55 ° C

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . ความต้านทานการสึกหรอ
ตรงกันข้ามกับความแข็ง , ความต้านทานการสึกหรอ fretting
ของขั้วไฟฟ้า anodized มีความสัมพันธ์ที่แตกต่างกันเป็นอิเล็กโทรไลต์
ฟังก์ชันของอุณหภูมิ รูปที่ 3 แสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการของเครื่องแต่งกาย
เสียงของชั้นออกไซด์ anodic ( เช่น
เสียงออกโดยคอรันดัมลูกบอลในระหว่างการทดสอบใส่ ) เป็นฟังก์ชันของอุณหภูมิ
ไลท์ .ภายในขอบของข้อผิดพลาด
บาร์ค่าคล้ายกันสำหรับสวมหมวดวัด
สำหรับการลดลงของอุณหภูมิสูงถึง 25 ° C ถือว่า , และจากอุณหภูมิในสารละลายอิเล็กโทรไลต์

เพิ่มปริมาณใส่ไลท์อุณหภูมิ ชอบความแข็ง
เพิ่มปริมาณใส่แสดงแนวโน้มเชิงเส้นในช่วงอุณหภูมิ 25 ° C
[ 45 ° C ] แม้ว่าจะตามมา
ออกเสียงระหว่าง 45 ° C และเพิ่ม 55 องศา จึงใส่
ความต้านทานของชั้นออกไซด์ anodic ( ซึ่งเป็นสัดส่วนผกผัน
ใส่ปริมาตรคงที่ จาก 5 ° C
25 ° C แล้วต่อมาลดลงเมื่อเพิ่มอุณหภูมิอิเล็กโทร
แรกจาก 25 ° C เป็นเส้นตรง 45 ° C
ในที่สุดทาง 45 °องศาเซลเซียส ถึง 55 องศา