Twenty-five percent of the cohort (

Twenty-five percent of the cohort (186/749) were frail at baseline; 56% (104/186) of frail
versus 20% (23/117) of nonfrail women developed dependence in activities in daily living (P
.001).
In multivariate analysis, frailty was independently associated with the development of dependence in
activities in daily living (hazard ratio [HR]  2.2; 95% confidence interval [CI]: 1.4 to 3.6), adjusting
for hospitalization status, age, race, education, baseline functional status, cognition, depressive symptoms,
number of chronic diseases, and self-reported health status. Additionally, a dose-response
relationship existed between the number of frailty criteria that a woman had and the hazard of
subsequent dependence in activities in daily living.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ร้อยละยี่สิบห้าของ cohort (186/749) ถูก frail ที่พื้นฐาน 56% (104/186) เฟรลเมื่อเทียบกับ 20% (23/117) ผู้หญิง nonfrail พัฒนาพึ่งพาในกิจกรรมในชีวิตประจำวัน (P .001).ในการวิเคราะห์ตัวแปรพหุ frailty ได้อย่างอิสระที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาของการพึ่งพาในกิจกรรมในชีวิตประจำวัน (อัตราส่วนอันตราย [HR] 2.2 ช่วงความเชื่อมั่น 95% [CI]: 1.4-3.6), การปรับปรุงสำหรับสถานะโรงพยาบาล อายุ การแข่งขัน การศึกษา สถานะการทำงานพื้นฐาน ประชาน อาการ depressiveจำนวนโรคเรื้อรัง และสถานะสุขภาพรายงานด้วยตนเอง นอกจากนี้ ยาตอบเดิมความสัมพันธ์ระหว่างจำนวนของเงื่อนไข frailty ที่ผู้หญิงมีและอันตรายของพึ่งพาต่อมากิจกรรมในชีวิตประจำวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ร้อยละยี่สิบห้าของการศึกษานี้ (186/749) เป็นโรคที่ baseline; 56% (104/186)
ของอ่อนแอเมื่อเทียบกับ20% (23/117) ของผู้หญิง nonfrail พัฒนาพึ่งพาอาศัยกันในการจัดกิจกรรมในชีวิตประจำวัน (P? 001). ในการวิเคราะห์หลายตัวแปรความอ่อนแอที่เกี่ยวข้องอย่างอิสระกับการพัฒนาของการพึ่งพาอาศัยกันในกิจกรรมในชีวิตประจำวัน (อัตราส่วนอันตราย [HR] 2.2; 95% ช่วงความเชื่อมั่น [CI]: 1.4-3.6) ปรับสำหรับสถานะรักษาในโรงพยาบาลอายุเชื้อชาติ, การศึกษา, สถานะการทำงานพื้นฐานความรู้ความเข้าใจอาการซึมเศร้าจำนวนของโรคเรื้อรังและสถานะสุขภาพของตนเองรายงาน นอกจากนี้ปริมาณการตอบสนองความสัมพันธ์อยู่ระหว่างจำนวนเกณฑ์ความอ่อนแอที่เป็นผู้หญิงและมีอันตรายของการพึ่งพาอาศัยกันตามมาในกิจกรรมในชีวิตประจำวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ของ COHORT ( 186 / 749 ) อ่อนแอที่ baseline ; 56 ( 104 / 186 ) อ่อนแอ
เมื่อเทียบกับ 20% ( 23 / 0 ) nonfrail ผู้หญิงพัฒนาการในกิจกรรมต่างๆ ในชีวิตประจําวัน ( P
. 001 )
ในการวิเคราะห์หลายตัวแปร , ความอ่อนแอเป็นอิสระที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาของ การพึ่งพาใน
กิจกรรมต่างๆ ในชีวิตประจําวัน ( อันตราย ) [ hr ]  2.2 ; ช่วงความเชื่อมั่น 95% [ CI ] : 1.4 3.6 ) ปรับ
สำหรับการรักษาสภาพ อายุ เชื้อชาติ การศึกษา พื้นฐานการทำงาน ฐานะ ความรู้ อาการซึมเศร้า
หมายเลขของโรคเรื้อรังและ self-reported สถานะสุขภาพ นอกจากนี้ ความคิดเห็น
ความสัมพันธ์อยู่ระหว่างหมายเลขของเกณฑ์ที่ผู้หญิงมีความอ่อนแอและอันตรายของการพึ่งพา
ตามมาในกิจกรรมในชีวิตประจําวัน