Mighty Despair: Power and Irony in

Mighty Despair: Power and Irony in “Ozymandias”
“Ozymandias,” Shelley’s famous poem, reveals the impermanence of human achievement. The poem describes a crumbling statue, a “colossal wreck” in the form of a long-lost king. The reader of the poem is thrice-removed from Ozymandias, as the speaker relates a story he heard from a traveller who encountered the statue in the desert. A plate beneath the statue reads “Look on my works, ye Mighty, and despair!” Though Ozymandias presumably means that other mighty kings should despair at their inability to match his strength, the statement ironically evokes despair in the readers of the poem by reminding them of the impermanence of human works.
The traveller describes the shattered statue, abandoned to sink in the desert. He begins building the image of the statue by emphasizing its size, referring to it as “colossal” and “vast.” Early in the poem, this description serves to create a sense of the grandness of the statue and the story, but later it will create the sense that even incredible achievements will be lost to time. While the statue’s face still conveys something of Ozymandias’s nature, it, too, ultimately reinforces the impermanence of human works. By describing the sculptor’s skill (“its sculptor well that passion read”), the speaker begins to build the “despair” central to the poem. Neither the might of a king (Ozymandias) nor the skill of an artist (the sculptor) allows the monument to survive the test of time.
The poem separates the reader from Ozymandias: it does not describe the king himself, but the speaker hearing a traveller tell of a statue he saw in the desert. This separation is central to the sense of impermanence in the poem. If the poem exposed the reader to Ozymandias’s mightiness, it might lend a sense of meaning to Ozymandias’s works. Instead, the poem reveals the ephemeral nature of power and artistry by separating the reader from both the king and his monument. Even though Ozymandias was seemingly powerful enough to build the statue, the speaker only hears of him through happenstance. If the speaker had never met the traveler, the traveler had never found the statue, or Ozymandias had never commissioned the statue, the speaker might have never heard of Ozymandias, let alone experienced a sense of his might. This discovery of Ozymandias by chance, coupled with the separation of the speaker from the king, create the sense of loss around Ozymandias’s works.
Beneath the statue, on the pedestal, a placard reads “My name is Ozymandias, king of kings:/ Look on my works, ye Mighty, and despair!” When dictating this placard, Ozymandias surely intended to proclaim his might to anyone drawing near the statue. The phrase “king of kings” demonstrates that he was very powerful, perhaps more akin to an emperor than the prince of a nation-state. While the command to “despair!” once implored his subjects and enemies to dread his power, it now implores the reader to despair at fleeting nature of humanity. Through decay, time inverts this statement to imply that no matter how powerful you are, or how great your works, you will eventually fade into obscurity.
A sense of the impermanence of human achievement permeates this poem. The poem’s focus on vastness helps evoke a sense Ozymandias’ might, heightening the reader’s “despair” at the statue’s “decay.” By distancing the reader from Ozymandias’s power through layers of storytellers (the sculptor, the traveller, and the speaker), and the ironic statement engraved on the statue’s pedestal, the poem reveals time’s dominance over all human works, including words. The poem describes the futility of amassing skill and power, leaving the reader to contemplate the ephemeral nature of human life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสิ้นหวังอันยิ่งใหญ่: พลังงานและประชดใน "Ozymandias" "Ozymandias บทกวีมีชื่อเสียงของเชลลีย์ เผยให้เห็นถึงอนิจจังของความสำเร็จของมนุษย์ กลอนอธิบายรูปปั้นผุ เป็น "มหาศาลพินาศ" ในรูปแบบของพระที่หายไปนาน อ่านกลอนได้เลยเอาจาก Ozymandias เป็นลำโพงที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวที่เขาได้ยินจากผู้เดินทางที่พบรูปปั้นในทะเลทราย อ่านจานใต้รูปปั้น "มองผลงานของฉัน เยจรรย์ และความสิ้นหวัง" แม้ Ozymandias สันนิษฐานว่าหมายความ ว่า พระมหากษัตริย์อันยิ่งใหญ่อื่น ๆ ควรความหวังที่ไม่สามารถให้ตรงกับความแข็งแรง ยอด evokes ความสิ้นหวังในการอ่านกลอนจำนวนมาก โดยจดหมายเตือนอนิจจังของมนุษย์ทำงาน เดินอธิบายรูปปั้นมลาย ถูกทอดทิ้งให้จมลงในทะเลทราย เขาเริ่มสร้างภาพรูปปั้น โดยเน้นขนาด อ้างอิงถึง "มหาศาล" และ "มากมาย" ต้นในกลอน คำอธิบายนี้ทำหน้าที่สร้างความ grandness ของรูปปั้นและเรื่องราว แต่ในภายหลังจะสร้างความรู้สึกที่ว่า ความสำเร็จที่น่าทึ่งแม้จะเสียเวลา ในขณะที่ใบหน้าของรูปปั้นยังสื่อถึงบางสิ่งบางอย่างของ Ozymandias ธรรมชาติ มัน เกินไป สุด reinforces อนิจจังของมนุษย์ทำงาน โดยการอธิบายถึงทักษะของประติมากร ("ของประติมากรดีรักการอ่าน"), ผู้เริ่มต้นสร้างเซ็นทรัล "สิ้นหวัง" กับกลอน ไม่อาจพระ (Ozymandias) หรือทักษะของศิลปิน (ประติมากร) ให้อนุสาวรีย์เพื่อความอยู่รอดการทดสอบของเวลา กลอนแยกอ่านจาก Ozymandias: อธิบายพระตัวเอง แต่ลำโพงที่ฟังผู้เดินทางแจ้งของรูปปั้นที่เขาเห็นในทะเลทราย แยกนี้เป็นศูนย์กลางความอนิจจังในกลอน ถ้ากลอนสัมผัสผู้อ่าน Ozymandias ของ mightiness มันอาจยืมความหมายการทำงานของ Ozymandias แทน กลอนเปิดเผยลักษณะข้อมูลแบบชั่วคราวและศิลปะ โดยแยกอ่านจากพระมหากษัตริย์และพระอนุสาวรีย์ แม้ Ozymandias เป็นดูเหมือนว่าจะมีประสิทธิภาพเพียงพอในการสร้างรูปปั้น ลำโพงที่เพียงได้ยินเขาผ่านนู่น ถ้าผู้ไม่เคยได้พบนักเดินทาง นักท่องเที่ยวที่ไม่เคยได้พบรูปปั้น หรือ Ozymandias ไม่ได้มอบหมายอำนาจหน้าที่รูปปั้น ลำโพงที่อาจมีไม่เคยได้ยิน Ozymandias นับ ประสาประสบการณ์ความรู้สึกของเขาอาจ การค้นพบนี้ Ozymandias โดยบังเอิญ ควบคู่ไปกับการแบ่งแยกผู้จากคิง สร้างความรู้สึกสูญเสียรอบทำงานของ Ozymandias ภายใต้รูปปั้น บนเชิง อ่าน placard เป็น "ชื่อของฉันคือ Ozymandias กษัตริย์แห่งกษัตริย์: / มองงานของฉัน เยจรรย์ และความสิ้นหวัง" เมื่อบอก placard นี้ Ozymandias ย่อมตั้งใจป่าวเขาอาจไปคนใกล้รูปปั้น วลี "กษัตริย์แห่งกษัตริย์" แสดงให้เห็นว่า เขามีประสิทธิภาพมาก บางทีมากกว่าเหมือนกับจักรพรรดิเจ้าของ nation-state ในขณะที่คำสั่ง "ความสิ้นหวัง" เมื่อ implored วิชาและศัตรูของเขากลัวอำนาจ มันตอนนี้ implores อ่านอาลัยที่หายวับไปธรรมชาติของมนุษย์ ผ่านผุ เวลาสลับตรงข้ามคำสั่งนี้นัยว่า ไม่มีประสิทธิภาพอย่างไรคุณ หรือดีว่างานของคุณ คุณจะสุดซึม obscurity ความอนิจจังของมนุษย์สำเร็จบริเวณห่างออกไปกลอนนี้ กลอนเน้นแหล่งช่วยเรามอบให้ 'Ozymandias รู้สึกอาจ ท่านของผู้อ่าน "สิ้นหวัง" ที่เป็นรูปปั้น "ผุ" โดย distancing อ่านจาก Ozymandias ของพลังงานผ่านชั้นของ storytellers (ประติมากรที่ กับ และที่ลำโพง), และยอดเรื่องแกะสลักบนของรูปปั้นเชิง ครอบงำของบทกวีแสดงถึงเวลาผ่านงานบุคคลทั้งหมด รวมทั้งคำ กลอนอธิบายอุดมคติรวบและพลังงาน การปล่อยให้ผู้อ่านคิดลักษณะข้อมูลแบบชั่วคราวของมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ้นหวังอันยิ่งใหญ่: พลังงานและ Irony ใน "Ozymandias"
"Ozymandias" บทกวีที่มีชื่อเสียงของเชลลีย์เผยให้เห็นความไม่แน่นอนของความสำเร็จของมนุษย์ บทกวีอธิบายรูปปั้นบี้ "ซากเรือขนาดมหึมา" ในรูปแบบของพระมหากษัตริย์ที่หายไปนาน อ่านบทกวีเป็นสาม-ลบออกจาก Ozymandias เป็นลำโพงความสัมพันธ์ในเรื่องที่เขาได้ยินจากนักท่องเที่ยวที่พบรูปปั้นในทะเลทราย แผ่นใต้รูปปั้นอ่าน "ดูผลงานของเราท่านก็ทรงพลังและความสิ้นหวัง!" แม้ Ozymandias น่าจะหมายถึงการที่พระมหากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่อื่น ๆ ควรสิ้นหวังที่ไร้ความสามารถของพวกเขาเพื่อให้ตรงกับความแข็งแกร่งของเขาคำสั่งแดกดันกระตุ้นความสิ้นหวังในการอ่านบทกวีด้วยการเตือน พวกเขาจากความไม่แน่นอนของการทำงานของมนุษย์.
เดินทางอธิบายรูปปั้นทำลายทิ้งให้จมอยู่ในทะเลทราย เขาเริ่มต้นการสร้างภาพของรูปปั้นโดยเน้นขนาดของมันหมายถึงว่ามันเป็น "ใหญ่โต" และ "ใหญ่." ต้นในบทกวี, คำอธิบายนี้ทำหน้าที่ในการสร้างความรู้สึกของความหรูหราของรูปปั้นและเรื่องราว แต่ต่อมามัน จะสร้างความรู้สึกว่าแม้ความสำเร็จอย่างไม่น่าเชื่อจะได้รับหายไปในเวลา ในขณะที่ใบหน้าของรูปปั้นยังคงบ่งบอกถึงบางสิ่งบางอย่างของธรรมชาติของ Ozymandias, มันเกินไปในที่สุดตอกย้ำความไม่แน่นอนของการทำงานของมนุษย์ โดยการอธิบายทักษะของประติมากร ("ประติมากรเป็นอย่างดีความรักที่อ่าน"), ลำโพงเริ่มต้นที่จะสร้าง "สิ้นหวัง" ศูนย์กลางของบทกวี ทั้งอาจของกษัตริย์ (Ozymandias) หรือทักษะของศิลปิน (ประติมากร) ช่วยให้อนุสาวรีย์เพื่อความอยู่รอดการทดสอบของเวลา.
บทกวีแยกอ่านจาก Ozymandias: มันไม่ได้อธิบายกษัตริย์เอง แต่ลำโพงได้ยิน บอกเดินทางของรูปปั้นที่เขาเห็นในทะเลทราย แยกนี้เป็นหัวใจสำคัญที่ทำให้ความรู้สึกของความไม่เที่ยงในบทกวี หากบทกวีสัมผัสผู้อ่านที่จะพิลึกกึกกือ Ozymandias ของมันอาจจะให้ยืมความรู้สึกของความหมายกับการทำงานของ Ozymandias แต่บทกวีเผยให้เห็นธรรมชาติชั่วคราวของอำนาจและศิลปะโดยการแยกผู้อ่านจากทั้งกษัตริย์และอนุสาวรีย์ของเขา แม้ว่า Ozymandias ก็ดูเหมือนจะมีพลังมากพอที่จะสร้างรูปปั้นลำโพงเพียงได้ยินเสียงของเขาผ่านบังเอิญ ถ้าลำโพงไม่เคยพบนักเดินทางที่นักท่องเที่ยวไม่เคยพบรูปปั้นหรือ Ozymandias ไม่เคยรับหน้าที่ปั้นลำโพงอาจจะไม่เคยได้ยิน Ozymandias ให้อยู่คนเดียวที่มีประสบการณ์ความรู้สึกของเขาอาจจะ การค้นพบของ Ozymandias นี้โดยบังเอิญควบคู่ไปกับการแยกของลำโพงจากกษัตริย์ที่สร้างความรู้สึกของการสูญเสียรอบงาน Ozymandias ของ.
ภายใต้รูปปั้นบนแท่น, ป้ายเขียนว่า "ชื่อของฉันคือ Ozymandias กษัตริย์ของพระมหากษัตริย์: / ดู ในงานของผมท่านวิภูและสิ้นหวัง! "เมื่อเล่าป้ายนี้ Ozymandias ตั้งใจก็อาจจะประกาศให้ทุกคนที่เขาวาดใกล้รูปปั้น วลีที่ว่า "พระมหากษัตริย์ของพระมหากษัตริย์" แสดงให้เห็นว่าเขาเป็นคนที่มีประสิทธิภาพมากอาจคล้ายมากขึ้นเพื่อจักรพรรดิกว่าเจ้าชายแห่งรัฐชาติ ในขณะที่คำสั่งที่จะ "สิ้นหวัง!" ที่ครั้งหนึ่งเคยอ้อนวอนของอาสาสมัครและศัตรูกลัวอำนาจของเขาได้ในขณะนี้อ้อนวอนผู้อ่านที่จะหมดหวังที่หายวับไปกับธรรมชาติของความเป็นมนุษย์ ผ่านการสลายตัวเวลาตีความคำสั่งนี้จะบ่งบอกว่าไม่ว่าคุณจะมีประสิทธิภาพไม่มีหรือวิธีการที่ดีงานของคุณคุณก็จะจางหายไปในความสับสน.
ความรู้สึกของความไม่เที่ยงของความสำเร็จของมนุษย์แทรกซึมกลอนบทนี้ โฟกัสบทกวีเกี่ยวกับความกว้างใหญ่จะช่วยทำให้เกิดความรู้สึก Ozymandias 'อาจจะเพิ่มความสูงของผู้อ่าน "หมดหวัง" ที่รูปปั้นของ "การสลายตัว." โดยปลีกตัวอ่านจากอำนาจ Ozymandias ผ่านชั้นของนิทาน (ประติมากร, เดินทางและลำโพง) และ งบแดกดันสลักบนแท่นรูปปั้นของบทกวีเผยให้เห็นการปกครองเวลากว่าผลงานของมนุษย์ทั้งหมดรวมทั้งคำ บทกวีอธิบายความหมายของสกิลสะสมและพลังงานออกจากผู้อ่านที่จะพิจารณาลักษณะชั่วคราวของชีวิตมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อันสิ้นหวัง : พลังงานและประชด " ซีแมนเดียส "
" ซีแมนเดียส " เชลลี่ดังบทกวีเผยให้เห็นความไม่เที่ยงของความเป็นมนุษย์ บทกวีที่กล่าวถึงบี้ " ซากรูปปั้นยักษ์ " ในรูปแบบของ หายไปนาน กษัตริย์ อ่านกลอนสามออกจากซีแมนเดียส เป็นผู้บรรยายเกี่ยวกับเรื่องราวที่เขาได้ยินจากนักเดินทางที่พบรูปปั้นในทะเลทรายจานใต้รูปปั้นอ่าน " ดูผลงานของผม ท่านผู้มีฤทธิ์ และสิ้นหวัง " แม้ว่าซีแมนเดียสน่าจะหมายความว่า กษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่อื่น ๆควรสิ้นหวังที่ตนไม่สามารถตรงกับความแข็งแรงของเขา ความสิ้นหวังในงบแดกดันผู้อ่านบทกวีโดยการเตือนพวกเขาของความไม่เที่ยงของผลงานของมนุษย์
นักเดินทางอธิบายรูปปั้นแตก ถูกทิ้งให้จมในทะเลทราย