It was her who pleaded Yun Che not

It was her who pleaded Yun Che not to kill me…

It was her… who allowed me to have this wretched life…

Fen Juechen’s gaze, suddenly became misty, as those unforgettable times began to surface in his mind.

That fateful day, he personally brought an entourage to Floating Cloud City to abduct Yun Che’s two family members. When he had arrived at the rear mountain area at the Xiao residence, in that blink of an eye when he saw Xiao Lingxi, his usually domineering and haughty demeanor and state of mind fell apart.

At that time, Xiao Lingxi was sitting by a creek, with both her hands on her knees. She exuded a sweet smelling fragrance, her gaze was misty-eyed, with an affectionate look, though it was not clear what exactly captured the attention of her mind. The waterfall-esque rivulets of water gushed into the creek, causing the water in its wake to scatter quietly. From Fen Juechen’s angle, all he could glimpse was the side of her face, yet simply just from seeing this side of her face, his heart was acutely entranced for the very first time in his life.

With exquisite and tender brows, her nose seemed to be crafted from the finest jade. She had delicate and sweet smelling lips, her beautiful eyes shone like precious gems, her smooth snow white skin overflowing with the luster and gloss, seemingly covered with a layer of cosmetic powder.

In the boundless mountains surrounded by pristine water bodies, and the blossoming of flowers heralding the arrival of spring, the luscious greenery, as well as the landscape that presented a beauty beyond imagination, completely dimmed when placed beside the illuminant beauty of the young lady, only able to serve as a mundane prop. Fen Juechen felt a ferocious tugging of his heart strings, he who had never once seen a girl like her, felt his emotions run wild in that moment… he could not even be sure if what laid before his eyes was a girl, or a beautiful and elegant fairy from the mountains.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นคนที่วิงวอน Che ยันจะไม่ฆ่าฉัน...มันเป็น her. ... ที่ให้ผมมีชีวิตอนาถ...จ้องมองวเฟิ่น Juechen ก็กลายเป็นหมอก ขณะเวลานั้นพึงเริ่มให้ในใจของเขาวันที่ เขาเองนำ entourage การเมืองเมฆที่ลอยจะลักพาตัว Yun Che สองครอบครัว เมื่อเขามาถึงที่บริเวณภูเขาด้านหลังที่พักเสี่ยว ในที่พริบตา เมื่อเขาเห็นเซียว Lingxi เขาตระหง่าน และโดยปกติ demeanor และสภาวะของจิตใจลดลงกันในเวลานั้น เสี่ยว Lingxi นั่ง โดยลำห้วย ด้วยมือของเธอทั้งสองบนเข่าของเธอ เธอ exuded กลิ่นหอมหวาน จ้องมองเธอเป็น misty-eyed ด้วยการมองความรัก ไม่ล้างอะไรตรงจับความสนใจของจิตใจของเธอมาก Rivulets พราหมณ์-น้ำตกน้ำ gushed ลงสู่ห้วย ก่อให้เกิดน้ำในปลุกของกระจัดกระจายอย่างเงียบ ๆ จากมุมวเฟิ่น Juechen ทั้งหมดที่เขาสามารถมองดูเป็นด้านข้างของใบหน้าของเธอ แต่เพียงแค่จากการเห็นนี้ด้านข้างของใบหน้าของเธอ หัวใจของเขาเป็นห่วงขลังครั้งแรกในชีวิตของเขามีคิ้วที่สวยงาม และอ่อนโยน จมูกของเธอดูเหมือนสร้างจากหยกที่ดีที่สุด เธอละเอียดอ่อน และดูเหมือนริมฝีปากกลิ่นหวาน ดวงตาของเธอสวยงามส่องเช่นอัญมณี ผิวหิมะสีขาวเรียบของเธอเต็มไป ด้วยประกายแวววาวและเงา ปกคลุม ด้วยชั้นของแป้งเครื่องสำอางในสิ้นสุดเทือกเขาล้อมรอบ ด้วยแหล่งน้ำบริสุทธิ์ และบานของดอกไม้มั่นการมาถึงของฤดูใบไม้ผลิ ชุ่มฉ่ำเขียวขจี ตลอดจนภูมิทัศน์ที่สวยงามเหนือจินตนาการ สมบูรณ์จางวางข้างหลอดไฟความสวยงามของหญิงสาว เท่านั้นสามารถใช้เป็น prop ในทางโลก Juechen วเฟิ่นรู้สึกดึงความดุร้ายของสายอักขระหัวใจของเขา ผู้ที่ได้เคยเห็นผู้หญิงเช่นเธอ รู้สึกอารมณ์เรียกป่าในช่วงเวลานั้น...เขายังไม่แน่ใจว่าอะไรวางก่อนที่ตาของเขาคือ สาว หรือนางฟ้าที่สวยงาม และหรูหราจากเทือกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นั่นเธออ้อนวอนยุนเช จะไม่ฆ่าฉัน . . . . . . .มันเป็นเธอ . . . . . . . ที่ ให้ ฉัน มี ชีวิตที่ชั่วร้ายนี้ . . . . . . .เฟิน juechen มองก็กลายเป็นหมอกครั้งลืมนั้นเริ่มขึ้นมาในจิตใจของเขาในวันนั้น เขาเป็นการส่วนตัวพาผู้ติดตามไปเมืองเมฆลอยตัว ยุนเช สองสมาชิกในครอบครัว เมื่อเขาได้เดินทางมาถึงที่บริเวณภูเขาด้านหลังที่เสี่ยว เรสซิเดนซ์ ใน พริบ ตา เมื่อเห็นเสี่ยว lingxi ของเขามักจะหยิ่งพฤติการณ์การครอบงำและสภาพจิตใจล้มเหลวตอนนั้น เสี่ยว lingxi นั่งอยู่ข้างลำห้วย ที่มีทั้งมือของเธอบนหัวเข่าของเธอ นางเสน่ห์กลิ่นหอมหวาน สายตาของเธอพร่ามัวตาด้วยดูน่ารัก แต่มันไม่ได้ชัดเจนอะไรที่จับความสนใจของจิตใจเธอ น้ำตกน้ำทะลักเข้าไปในรูปแบบ rivulets ของลำห้วย ทำให้น้ำในการปลุก ให้กระจายไปอย่างเงียบๆ จากมุมเฟิน juechen ของทั้งหมดเขาจะเหลือบคือด้านข้างของใบหน้าของเธอ แต่เพียงแค่เห็นหน้าข้างนี้ เธอ หัวใจของเขาอย่างรุนแรงในเป็นครั้งแรกในชีวิตของเขากับคิ้วที่สวยงามและอ่อนโยน จมูกของเธอดูเหมือนจะแกะสลักจากหยกที่ดีที่สุด เธอมีความละเอียดอ่อน และหวานกลิ่นปาก ดวงตาคู่สวยของเธอส่องแสงเหมือนอัญมณีล้ำค่า เรียบ ผิวสีขาวหิมะของเธอเต็มไปด้วยเงาและเงาดูเหมือนจะปกคลุมด้วยชั้นของผงเครื่องสำอางในภูเขาล้อมรอบด้วยแหล่งน้ำที่ไม่มีที่สิ้นสุดและการบานของดอกไม้กันการมาถึงของฤดูใบไม้ผลิ , ธรรมชาติ ตลอดจนภูมิทัศน์ที่นำเสนอความงามเหนือจินตนาการ ก็จางลงเมื่อวางไว้ข้างความงามการส่องสว่างของหญิงสาวเท่านั้นที่สามารถใช้เป็น prop ที่เกี่ยว เฟิน juechen รู้สึกดุดึงสตริงหัวใจของเขา เขาก็ไม่เคยเห็นผู้หญิงอย่างหล่อน รู้สึกว่าอารมณ์ของเขาเรียกป่าในช่วงเวลานั้น . . . เขาไม่อาจจะแน่ใจว่าสิ่งที่วางก่อนที่สายตาของเขาเป็นผู้หญิง หรือนางฟ้าที่สวยงาม และหรูหรา จากภูเขา