IntroductionPandanus amaryllifolius

Introduction
Pandanus amaryllifolius Roxb. a member of screw
pine family Pandanaceae, is widely cultivated in southeastern
Asia, such as Thailand, Malaysia, Indonesia,
and India. Its leaves are used as spice, food coloring
and flavoring in culinary application (Sun, 1992), because
this is the only Pandanus species with fragrant
leaves. Its aroma is distinct with a nutty to fresh hay
flavor, somehow similar to the fragrance found in
certain varieties of aromatic rice grown in southeast
Asia, such as, Thai jasmine rice. The aroma is due to
the presence of many volatile compounds in the leaves
of P. amaryllifolius, particularly 2-acetyl-1-pyrroline
(Apintanapong & Noomhorm, 2003; Laksanalamai
& Ilangantileke, 1993; Wongpornchai, Sriseadka, &
Choonvisase, 2003). However, the other alkaloids
(such as, pandanamine, pandamerilactones) with pyrroline-
derived structures are also found in the
leaves (Nonato, Garson, Truscott, & Carver, 1993;
Takayama, Ichikawa, Kitajima, Nonato, & Aimi,
2001; Takayama, Ichikawa, Kitajima, Aimi, Lopez,
& Nonato, 2001). None of the up-dated reports has
mentioned about protein constituents in P. amaryllifolius.
In the present study, we have first isolated a
mannose-binding protein with antiviral activities from
Time (minutes)
0 20 40 60 80 100 120 140 160
O.D. 280 nm
0.00
0.02
0.04
0.06
0.08
0.10
M1
M2
B
A
Fig. 1. Affinity chromatography of P. amaryllifolius extract on a mannose–agarose column (1.5 cm×5 cm) which had been equilibrated and
was eluted with A (20mM MES buffer, pH 6.2). After unadsorbed materials (M1) had been eluted with the buffer, adsorbed materials (M2)
were eluted with B (0.2M mannose in the buffer). Arrows indicate the point at which buffer was changed. The flow rate was 0.7 ml/min.
the water extract of the leaves of P. amaryllifoius, the
monocot Pandanaceae family.
2. Materials and methods
2.1. Isolation of lectin
Fresh leaves of P. amaryllifolius from Thailand were
purchased from local florist shop and identified by
its morphology and the fragrance in the leaves. The
voucher specimen was kept in the herbarium of the
Chinese University of Hong Kong.
The whole leaves were rinsed, chopped and extracted
with 0.2MNaCl (2 ml/g). The homogenate was
centrifuged, and (NH4)2SO4 was added to the resulting
supernatant to 30–80% saturation. The resulting
precipitate was dissolved in distilled water and the solution
was dialyzed extensively against distilled water
and then lyophilized to yield a crude powder.
The crude powder was dissolved in MES buffer
(20 mM, pH 6.2) and applied on a mannose–agarose
column that was pre-equilibrated with the same
buffer. After the breakthrough-peak (M1) was eluted
the bound protein (M2) was desorbed with 0.2M
mannose in MES buffer (Fig. 1). The resultant M2

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำ
ตะไคร้ Roxb สมาชิกของสกรู
สนครอบครัว Pandanaceae มีปลูกกันอย่างแพร่หลายในตะวันออกเฉียงใต้
เอเชีย ไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย,
และอินเดีย ใบใช้เป็นเครื่องเทศ อาหารสี
และ flavoring ในแอพลิเคชันอาหาร (ซัน 1992), เนื่องจาก
โดยเฉพาะสายพันธุ์เตย ด้วยหอม
ทิ้ง มีแตกต่างกับเฮย์หลงใหลการสด
รส อย่างใดคล้ายกับกลิ่นที่พบใน
บางสายพันธุ์ของข้าวหอมที่ปลูกในตะวันออกเฉียงใต้
เอเชีย เช่น ข้าวหอมมะลิไทย มีเนื่อง
ของสารระเหยต่าง ๆ ในใบไม้
ของ P. เตย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง 2-acetyl-1-pyrroline
(Apintanapong & Noomhorm, 2003 Laksanalamai
& Ilangantileke, 1993 & Wongpornchai, Sriseadka
Choonvisase, 2003) อย่างไรก็ตาม alkaloids อื่น ๆ
(เช่น pandanamine, pandamerilactones) กับ pyrroline-
ยังพบโครงสร้างที่ได้รับในการ
ใบไม้ (Nonato, Garson, Truscott &พัก 1993;
ทาคายามะ Ichikawa, Kitajima, Nonato & Aimi,
2001 ทาคายามะ Ichikawa, Kitajima, Aimi โล เปซ,
& Nonato, 2001) รายงานการขึ้นลงไม่มี
กล่าวเกี่ยวกับ constituents โปรตีนใน P. เตย
ในการศึกษาปัจจุบัน เราแยกต่างหากก่อน
โปรตีน mannose ผูกกับกิจกรรมต้านไวรัสจาก
เวลา (นาที)
0 20 40 60 80 100 120 140 160
O.D 280 nm
0.00
0.02
0.04
0.06
0.08
0.10
M1
M2
B
A
Fig. 1 ความสัมพันธ์ chromatography ของเตย P. แยกคอลัมน์ mannose – agarose (1.5 ซม. × 5 ซม.) ซึ่งได้รับการ equilibrated และ
มี eluted ด้วย (20 มม. MES บัฟเฟอร์ pH 6.2) หลังจากได้รับ eluted unadsorbed วัสดุ (M1) กับบัฟเฟอร์ adsorbed วัสดุ (M2)
ถูก eluted กับ B (mannose 0.2M ในบัฟเฟอร์) ลูกศรแสดงจุดที่เปลี่ยนบัฟเฟอร์ อัตราการไหลได้ 0.7 ml/นาที
สารสกัดน้ำของใบของ P. amaryllifoius
monocot Pandanaceae ครอบครัว.
2 วัสดุและวิธีการ
2.1 แยกศึกษา
สดใบของ P. เตยจากไทยถูก
ซื้อจากร้านดอกไม้ในท้องถิ่น และระบุ
กลิ่นหอมในใบไม้และสัณฐานวิทยาของการ
ตัวอย่างใบสำคัญถูกเก็บไว้ในหอพรรณไม้ของ
จีนมหาวิทยาลัย Hong Kong.
ใบไม้ทั้ง rinsed สับ และสกัด
กับ 0.2MNaCl (2 ml/g) Homogenate ถูก
centrifuged และ (NH4) 2SO4 ถูกเพิ่มงบ
supernatant จะเข้ม 30 – 80% งบ
precipitate ได้ละลายในน้ำกลั่นและโซลูชัน
ถูก dialyzed อย่างกว้างขวางกับน้ำกลั่น
และ lyophilized แล้ว ให้ผลผลิตเป็นน้ำมันผง
ผงน้ำมันที่ละลายในบัฟเฟอร์ MES
(20 มม. pH 6.2) และใช้กับ mannose – agarose
คอลัมน์ที่ equilibrated ก่อน ด้วยเหมือนกัน
บัฟเฟอร์ หลังจากความก้าวหน้าช่วง (M1) ถูก eluted
โปรตีนผูก (M2) มี desorbed กับ 0.2M
mannose ในบัฟเฟอร์ MES (Fig. 1) M2 ผลแก่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนะนำ
เตย Roxb สมาชิกของสกรู
ครอบครัวสน Pandanaceae เป็นที่เพาะปลูกกันอย่างแพร่หลายในทิศตะวันออกเฉียงใต้
เอเชียเช่นไทยมาเลเซียอินโดนีเซีย
และอินเดีย ใบของมันจะถูกใช้เป็นเครื่องเทศสีผสมอาหาร
และเครื่องปรุงในการประยุกต์ใช้การทำอาหาร (Sun, 1992) เพราะ
นี่คือสายพันธุ์ที่ใบเตยเท่านั้นที่มีกลิ่นหอม
ใบ กลิ่นหอมของมันจะแตกต่างกับที่จะบ๊องหญ้าแห้งสด
รสชาติอย่างใดคล้ายกับกลิ่นหอมที่พบใน
พันธุ์บางอย่างของข้าวหอมที่ปลูกในภาคตะวันออกเฉียงใต้
เอเชียเช่นข้าวหอมมะลิไทย กลิ่นหอมเป็นผลมาจาก
การปรากฏตัวของสารระเหยจำนวนมากในใบ
ของพี amaryllifolius โดยเฉพาะ 2-Acetyl-1-pyrroline
(Apintanapong & Noomhorm 2003; Laksanalamai
& Ilangantileke 1993; Wongpornchai, Sriseadka และ
Choonvisase 2003) อย่างไรก็ตามลคาลอยด์อื่น ๆ
(เช่น pandanamine, pandamerilactones) กับ pyrroline-
โครงสร้างที่ได้มาก็จะพบว่าใน
ใบ (Nonato, การ์สันสก็อต, และแกะสลัก 1993;
ทาคายามะ, อิชิ Kitajima, Nonato และ Aimi,
2001 ทาคายามะ , อิชิ Kitajima, Aimi โลเปซ,
และ Nonato, 2001) ไม่มีรายงานการขึ้นลงวันที่ได้มีการ
กล่าวถึงองค์ประกอบของโปรตีนใน P. amaryllifolius
ในการศึกษาปัจจุบันเราได้แยกแรก
โปรตีนสรุปผูกพันกับกิจกรรมต้านไวรัสจาก
เวลา (นาที)
0 20 40 60 80 100 120 140 160
OD 280 นาโนเมตร
0.00
0.02
0.04
0.06
0.08
0.10
M1
M2
B รูปที่ 1 โค Affinity ของพี amaryllifolius แยกในคอลัมน์สรุป-agarose (1.5 ซม× 5 เซนติเมตร) ซึ่งได้รับการ equilibrated และถูกชะด้วย (บัฟเฟอร์ 20mm MES ค่า pH 6.2) วัสดุหลังจากวัสดุ unadsorbed (M1) ได้รับการชะด้วยบัฟเฟอร์ดูดซับ (M2) ถูกชะด้วย B (0.2M แมนโนสในบัฟเฟอร์) ลูกศรชี้จุดที่กันชนก็เปลี่ยน อัตราการไหล 0.7 มิลลิลิตร / นาทีสารสกัดน้ำจากใบของพี amaryllifoius, monocot ครอบครัว Pandanaceae 2 วัสดุและวิธีการ2.1 การแยกเลคตินใบสดของพี amaryllifolius จากประเทศไทยได้รับซื้อมาจากร้านดอกไม้ในท้องถิ่นและระบุลักษณะทางสัณฐานวิทยาและกลิ่นในใบของมัน ตัวอย่างบัตรกำนัลถูกเก็บไว้ในสมุนไพรของมหาวิทยาลัยจีนแห่งฮ่องกงทั้งใบถูกล้างสับและสกัดด้วย 0.2MNaCl (2 มิลลิลิตร / กรัม) homogenate ถูกหมุนเหวี่ยงและ (NH4) 2SO4 ถูกบันทึกอยู่ในที่เกิดใสไป 30-80% อิ่มตัว ส่งผลให้ตะกอนถูกละลายในน้ำกลั่นและการแก้ปัญหาที่ถูก dialyzed อย่างกว้างขวางกับน้ำกลั่นแล้วแห้งเพื่อให้ผงแห้งผงแห้งถูกละลายในบัฟเฟอร์ MES (20 มิลลิค่า pH 6.2) และนำมาใช้ใน mannose-agarose คอลัมน์ที่ ได้ก่อน equilibrated แบบเดียวกับกันชน หลังจากที่ประสบความสำเร็จสูงสุด (M1) เป็นชะโปรตีนผูกพัน (M2) ได้หลุดออกด้วย 0.2M แมนโนสในบัฟเฟอร์ MES (รูปที่ 1). ผล M2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
เตยหอม ช้าพลู เป็นสมาชิกของครอบครัวแพนดานาซี้ ้สกรู
สน , ปลูกอย่างกว้างขวางใน Southeastern
เอเชียเช่นไทย , มาเลเซีย , อินโดนีเซีย ,
และอินเดีย ใบ ใช้เป็นเครื่องเทศ เครื่องปรุงอาหาร และในการระบายสี
อาหาร ( Sun , 1992 ) เพราะ
นี้เป็นเพียงสายพันธุ์ที่มีใบหอมใบเตย

เป็นกลิ่นที่แตกต่างกันกับบ๊องรสหญ้า
สดเหมือนกลิ่นที่พบในบางพันธุ์ของข้าวหอม

โตในภูมิภาคเอเชีย เช่น ข้าวหอมมะลิ ข้าว กลิ่นหอมเนื่องจาก
สถานะของสารระเหยหลายอย่างในใบ
P . amaryllifolius , โดยเฉพาะอย่างยิ่ง 2-acetyl-1-pyrroline
( apintanapong & noomhorm , 2003 ; laksanalamai
& ilangantileke , 1993 ; ไพศาล sriseadka & , ,
choonvisase , 2003 ) อย่างไรก็ตาม
อยด์อื่น ๆ ( เช่น pandanamine pandamerilactones , ) กับ pyrroline -
ได้มาโครงสร้างยังพบใน
ใบ ( nonato GARSON & Truscott , , , แกะสลัก , 1993 ;
ทาคายาม่า อิจิคาวะ คิตาจิมะ nonato &ไอมิ
, , , 2001 ; ทาคายาม่า อิจิคาวะ คิตาจิมะ ไอมิ โลเปซ , , ,
& nonato , 2001 ) ไม่มีการลงวันที่รายงานได้กล่าวถึงองค์ประกอบของโปรตีนในหน้า

amaryllifolius . ในการศึกษาปัจจุบันเราต้องแยกเป็นองค์ประกอบโปรตีนที่มีฤทธิ์ต้าน

กิจกรรมจาก เวลา ( นาที )
0 20 40 60 80 100 120 140 160
OD 280 nm
0
0.02 0.04 0.08 0.06






b 0.10 M1 M2
A
รูปที่ 1 โครมาโตกราฟีโดยใช้สารสกัดหน้า amaryllifolius บนแมน– ( คอลัมน์ ( 1.5 cm × 5 ซม. ) ซึ่งได้รับ equilibrated และ
คือตัวอย่างด้วย ( 20mm mes บัฟเฟอร์ pH 6.2 )หลังจาก unadsorbed วัสดุ ( M1 ) มีตัวอย่างด้วยบัฟเฟอร์ ดูดซับวัสดุ ( M2 )
) กับ B ( ตัวอย่าง 0.2m แมนในบัฟเฟอร์ ) ลูกศรชี้จุดที่บัฟเฟอร์ที่เปลี่ยนไป อัตราการไหลเท่ากับ 0.7 ml / min
น้ำสกัดจากใบหน้า amaryllifoius , พืชใบเลี้ยงเดี่ยวแพนดานาซี้ ้ครอบครัว
.
2 วัสดุและวิธีการ
2.1 . การแยกเลคติน
ใบสดของพีamaryllifolius จากไทย
ซื้อจากร้านท้องถิ่นและระบุ
ของสัณฐานวิทยาและกลิ่นหอม ในใบ
คูปองตัวอย่างที่ถูกเก็บไว้ในพิพิธภัณฑ์พืชของมหาวิทยาลัยจีนแห่งฮ่องกง
.
ใบทั้งหมดถูกล้างสับและสกัด
กับ 0.2mnacl ( 2 ml / g ) โดยแยกเป็นระดับและ ( NH4 )
,
2so4 คือเพิ่มผลสูงถึง 30 - 80 % อิ่มตัว ส่งผลให้ตะกอนละลายในน้ำกลั่น

ก็ผ่านและโซลูชั่นอย่างกว้างขวางกับน้ำกลั่น
แล้วแห้งผลผลิตแป้งดิบ .
แป้งดิบละลาย
( 20 มม. นอกจากนี้ บัฟเฟอร์ pH 6.2 ) และใช้ในองค์ประกอบที่เป็น Pre –โรส
คอลัมน์เดียวกัน
equilibrated ด้วยบัฟเฟอร์ .หลังจากการพัฒนาสูงสุด ( M1 ) คือตัวอย่าง
ผูกพันโปรตีน ( M2 ) ได้ศึกษากับ 0.2m
แมนใน mes บัฟเฟอร์ ( รูปที่ 1 ) ซึ่งเป็นตารางเมตร