Rectal cancer is approximately 30%

Rectal cancer is approximately 30% of all of colorectal cancers. In my practice, that incidence is totally reversed. About 70% of my cases are rectal cancer cases, mainly because of the referral pattern. Surgery is the mainstay of therapy of rectal cancer. For all the guidelines, adjuvant therapies, and recommendations that are made in this presentation today, it all assumes that the surgery has been optimal and that the adjuvant therapies are going to be optimal in their outcomes.

I cannot emphasize enough that treating rectal cancer is different than treating colon cancer in terms of the surgery. Rectal cancer is located in the pelvis surrounded by a lot of structures that are either unresectable or have a big impact on a patient's quality of life. You can tell patients that you are going to take out their right colon, their right kidney, or part of their duodenum, and it does not bother them very much. You tell them you are going to take out their bladder or part of their sacrum, and that is a different story.

The crux of the matter is that it is much harder to get significant margins of normal tissue around rectal tumors than it is for colon tumors. For that reason, the local recurrence rate is higher. That is the reason that the other locoregional treatment that we use is radiation therapy.

(Enlarge Slide)(Enlarge Slide)
Surgery is the primary modality for curative treatment. It is the only therapy required for early stage disease. For the most part, we mean stage I rectal cancer where you have a T1 or a T2 tumor that is node negative.

Certainly, there are tremendous advantages to the avoidance of chemoradiation therapy in this disease and not everyone with rectal cancer should receive chemotherapy and radiation. In fact, you should look very hard to find patients who are not going to benefit from this. Adjuvant therapy increases the likelihood of cure in cases that are surgically treated in the best way that we can in order for the adjuvant therapies to be optimal.

(Enlarge Slide)(Enlarge Slide)
The principles are very straightforward. They are easy to say and often difficult to accomplish. There is removal of the primary tumor with adequate margins. This does not just mean the distal margin—the margin toward the anal canal—it also means the margin around the outside of the tumor, often referred to as the circumferential or radial margin.

It is very important to treat the draining lymphatics. Probably the biggest advance in rectal cancer surgery in the recent past has been the recognition of total mesorectal excision (TME) as a way of reducing local recurrence within the pelvis; to a large extent, that is what treatment of the draining lymphatics means. It was known long ago that lymphatic drainage from a rectal tumor is upward in the abdomen toward the root of the inferior mesenteric artery. That fact helps to define why we do the surgery that we do today.

Last but not least, especially from the patient point of view, is restoration of organ integrity, if possible. The great majority of patients with rectal cancer are going to have sphincter preservation with acceptable bowel function.

(Enlarge Slide)(Enlarge Slide)
The first thing we need to do is talk about defining the rectum. For our purposes in the National Comprehensive Cancer Network (NCCN), we have chosen to say that the colon is greater than 12 cm from the anal verge by rigid proctoscopy. The rectum is less than that. Why is that important? Because the local recurrence rate for lesions above that level is much lower than it is for lesions that are below that level.

(Enlarge Slide)(Enlarge Slide)
Another way of looking at it is how the rectum has been defined in clinical trials that we use for therapeutic decision making. In many cases, this is defined in variable ways: for example, below the sacral promontory on lateral barium enema in this study with lesions below that level having this local recurrence rate, local recurrence rate below that level being 27%. In the Dutch trial in 2001, they used the level of 15 cm from the anal verge or S1-2 with similar findings of a higher local recurrence rate in the lower lesions. In this study, the level was 16 cm to the inferior margin of the tumor with similar results.

So we have chosen a very conservative definition, and we feel that that is consistent with the clinical trial data and is reproducible in terms of rigid proctoscopy. Of course, this should be done by the surgeon who is responsible for the case. One should not simply accept a flexible endoscopy report from a gastroenterologist or non-surgeon.

(Enlarge Slide)(Enlarge Slide)
One of the things that has been used in the past to define the rectum is the location of the peritoneal reflection. One thing that is very clear to those who routinely operate in the pelvis is that the peritoneal reflection is not a fixed landmark. It varies widely, it is often much higher in men and lower in women, and, in fact, in elderly women it can be almost at the top of the anal canal. One needs to keep that in mind when one is referred a case where this is the way that the rectum is defined.

(Enlarge Slide)(Enlarge Slide)
The recommendation for workup at clinical presentation for a rectal lesion from the NCCN guidelines for a mass in the rectum with an invasive cancer is for pathology review. A complete examination of the colon to rule out any synchronous polyps or other tumors is recommended, as well as marking of the site if the patient has had a polypectomy.

In terms of removal of these tumors, if it was a single specimen removal with favorable histologic features and clear margins, T1, we feel that patients can go onto observation or adjuvant therapy can be considered.

For patients who have fragmented specimens, which is frequently the case, and the margin cannot be assessed in a fragmented specimen, or there are unfavorable histologic features, we recommend a more definitive surgical management.

(Enlarge Slide)(Enlarge Slide)
If the lesion is T1 or T2, we recommend going on to transabdominal resection and then observation if the patient is lymph node-negative. For patients with high-risk rectal cancers, either those that are through the bowel wall or that have positive lymph nodes, those patients should go on to appropriate adjuvant treatment. For some patients, transanal excision can be considered if there is favorable histology, negative margins, and the patient is fully aware of the risks of that approach.

(Enlarge Slide)(Enlarge Slide)
In cases where transanal excision is done and accepted as definitive surgical treatment and the margins are negative, patients can go on to 5-fluorouracil (5-FU)-based treatment with chemotherapy to be considered upon discussion with their medical oncologist.

(Enlarge Slide)(Enlarge Slide)
What are some of the essentials of an adequate local excision? This is something that you really need to look at when you are evaluating patients that are referred to you. It needs to be full thickness: by that, we mean perpendicularly through the bowel wall into the perirectal fat. The deep margin and the mucosal margins need to be free of tumor, and the surgeon should pin out the specimen specifically and take it to the pathologist themselves. That is absolutely critical to avoid problems with the pathology.

(Enlarge Slide)(Enlarge Slide)
There are two major ways to look at local excision as a viable treatment. One is technical, and the other is biologic. The technical reasons are for local excision. It is a small tumor and very superficial. Those are technical reasons in terms of being able to control the specimen as you do the full thickness excision and then be able to close the rectal defect. If you cannot reach the lesion, it generally is a poor candidate for transanal excision based on technical factors.

(Enlarge Slide)(Enlarge Slide)
Secondly, there are biological issues in local excision. Lymphovascular invasion usually is a sign that you should not be doing local excision, because there is a very high local recurrence rate in rectal tumors with lymphovascular invasion that are locally excised.

Similarly, poor differentiation is another factor in high rates of local recurrence if you choose to do local excision. If you do less than a full thickness excision, there is a high local recurrence rate. So there are really two factors to keep in mind in selecting patients for local excision: technical factors and biologic factors.

(Enlarge Slide)(Enlarge Slide)
Chris Willet looked at local excisions done for early rectal cancer and compared them with the results of abdominal perineal resection (APR). When those previously mentioned factors were not favorable, the local excision patients, even for these early rectal cancers, had a local recurrence rate of 33%; whereas for these early tumors, the local recurrence rate was 9% to 11%, even in the unfavorable cases. I think that tells us a lot about those selection factors and how important it is that they be all in line before you choose that as definitive surgical treatment.

(Enlarge Slide)(Enlarge Slide)
Why does the depth of penetration matter? As tumors go through the intestinal wall and become T3 cancers, the risk of nodal metastases reaches a very high rate. If you look at the risk of nodal metastases from APR data, before we did any preoperative chemoradiation, this was the risk of nodal metastases for T1, T2, and T3 tumors. When you look at a series from the same era where local excision was done for T1, T2, and T3 tumors, the local recurrence rate mirrors that risk of nodal metastases. The problem with local excision is that it does not address the risk of nodal metastases.

(Enlarge Slide)(Enlarge Slide)
One additional issue about local excision is that, over a series of papers where local excision and postoperative radiotherapy were used in order to try to address the problem of residual cancer within the mesorectum, it showed that the local recurrence

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประมาณ 30% ของโรคมะเร็งลำไส้มะเร็งเกี่ยวกับลำไส้ได้ ในแบบฝึกหัดของฉัน อุบัติการณ์ที่จะกลับรายการทั้งหมด ประมาณ 70% ของกรณีของฉันเป็นกรณีโรคมะเร็งเกี่ยวกับลำไส้ ส่วนใหญ่เนื่องจากรูปแบบการอ้างอิง ซ่าบำบัดโรคมะเร็งเกี่ยวกับลำไส้การผ่าตัดได้ สำหรับทุกคำแนะนำ บำบัดประเมิน และคำแนะนำที่จะเสนอนี้วันนี้ ทั้งหมดถือว่า การผ่าตัดได้ดีที่สุด และที่บำบัดประเมินเป็นไปได้ในสุดผมไม่เน้นพอที่รักษาโรคมะเร็งเกี่ยวกับลำไส้มีการรักษาโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ในการผ่าตัด โรคมะเร็งเกี่ยวกับลำไส้อยู่ในเชิงกรานที่ล้อมรอบ โดยมากโครงสร้างที่อยู่ unresectable หรือมีผลกระทบใหญ่คุณภาพชีวิตของผู้ป่วย คุณสามารถแจ้งผู้ป่วยที่กำลังจะออกของลำไส้ใหญ่ขวา ของไตขวา หรือส่วนของ duodenum ของพวกเขา และมันไม่รำคาญพวกเขามาก คุณบอกพวกเขากำลังจะออกของกระเพาะปัสสาวะหรือบางส่วนของ sacrum ของพวกเขา และเรื่องราวต่าง ๆปมของเรื่องคือว่า มันยากมากที่จะสำคัญขอบของเนื้อเยื่อปกติรอบไส้เนื้องอกมากกว่าเป็นเนื้องอกลำไส้ใหญ่ เหตุผล อัตราการเกิดท้องถิ่นมีสูง นั่นคือเหตุผลที่ว่ารักษา locoregional อื่น ๆ ที่เราใช้รังสีบำบัด(ขยายภาพนิ่ง) (ขยายภาพนิ่ง)Modality หลักสำหรับ curative รักษาผ่าตัดได้ การรักษาเฉพาะที่จำเป็นสำหรับโรคขั้นต้นได้ ส่วนใหญ่ เราหมายถึง ขั้นตอนฉันโรคมะเร็งเกี่ยวกับลำไส้ที่มี T1 หรือเนื้องอก T2 ที่โหนดที่ลบแน่นอน มีประโยชน์อย่างมากเพื่อหลีกเลี่ยง chemoradiation บำบัดในโรคนี้ และไม่ทุกคนที่ มีโรคมะเร็งเกี่ยวกับลำไส้ควรรับเคมีบำบัดและรังสี ในความเป็นจริง คุณควรดูยากมากในการค้นหาผู้ป่วยที่ไม่มีกำลังจะได้รับประโยชน์จากการนี้ รักษาประเมินเพิ่มโอกาสของการรักษาในกรณีที่จะรับการผ่าตัดในวิธีที่ดีสุดที่เราสามารถเพื่อบำบัดประเมินจะดีที่สุด(ขยายภาพนิ่ง) (ขยายภาพนิ่ง)หลักตรงไปตรงมามาก พวกเขาได้ง่าย ๆ และมักจะยากที่จะบรรลุ เอาเนื้องอกหลักกับขอบพอได้ นี้ไม่เพียงหมายถึง กำไรกระดูก — ขอบไปทางคลองทางทวารหนักซึ่งยังหมายความว่า ระยะขอบรอบ ๆ นอกของเนื้องอก มักเรียกว่ากำไร circumferential หรือรัศมีมันเป็นสิ่งสำคัญมากในการรักษา draining lymphatics คงล่วงหน้าที่ใหญ่ที่สุดในการผ่าตัดเกี่ยวกับลำไส้โรคมะเร็งในอดีตผ่านมาได้รับการรับรู้ของตอนการผ่าตัดของ mesorectal ทั้งหมด (แต่งตั้ง) เป็นวิธีการลดการเกิดท้องถิ่นภายในเชิงกราน ไปขอบเขตขนาดใหญ่ ที่เป็นสิ่งรักษา draining lymphatics หมายความ มันถูกเรียกนานระบายน้ำผลิตจากเนื้องอกไส้ขึ้นในช่องท้องไปยังรากของหลอดเลือด mesenteric น้อย ความจริงที่ช่วยในการกำหนดเหตุที่เราทำการผ่าตัดที่เราทำวันนี้สุดท้ายแต่ไม่น้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากผู้ป่วยมอง ได้ฟื้นฟูความสมบูรณ์ของอวัยวะ ถ้าเป็นไปได้ ส่วนใหญ่ผู้ป่วยโรคมะเร็งเกี่ยวกับลำไส้ใหญ่จะไปเก็บรักษาหูรูด ด้วยฟังก์ชันลำไส้ที่เป็นที่ยอมรับได้(ขยายภาพนิ่ง) (ขยายภาพนิ่ง)สิ่งแรกที่เราต้องทำคือ พูดคุยเกี่ยวกับการกำหนดรูตูด ประสงค์ของเราในชาติครอบคลุมโรคมะเร็งเครือข่าย (NCCN), เราเลือกพูดว่าคู่มากกว่า 12 ซม.จากหมิ่นทางทวารหนักโดย proctoscopy แข็ง รูตูดจะน้อยกว่าที่ เหตุการที่สำคัญไหม เนื่องจากอัตราเกิดภายในได้ระดับที่ถูกมากต่ำกว่าก็เป็นได้ซึ่งอยู่ที่ระดับ(ขยายภาพนิ่ง) (ขยายภาพนิ่ง)อีกวิธีหนึ่งจะมีวิธีรูตูดได้กำหนดไว้ในการทดลองทางคลินิกที่เราใช้ตัดสินใจรักษา ในหลายกรณี กำหนดวิธีตัวแปร: ตัวอย่าง ด้านล่าง promontory sacral ในแบเรียมด้านข้างนี้ในการศึกษานี้มีได้อยู่ต่ำกว่าระดับที่มีอัตราท้องถิ่นเกิด อัตราเกิดท้องถิ่นนี้อยู่ต่ำกว่าระดับที่เป็น 27% ในทดลองเนเธอร์แลนด์ในปีค.ศ. 2001 พวกเขาใช้ระดับ 15 ซ.ม.จากหมิ่นทางทวารหนักหรือ S1-2 กับอัตราเกิดท้องถิ่นสูงได้ต่ำลึกคล้าย ในการศึกษานี้ ระดับ 16 ซม.ให้เนื้องอกคล้ายผลกำไรน้อยเพื่อให้เราเลือกคำนิยามหัวเก่ามาก และเรารู้สึกว่า ที่สอดคล้องกับข้อมูลการทดลองทางคลินิก และจำลองในงวด proctoscopy แน่นอน ซึ่งควรจะทำ โดยแพทย์ที่รับผิดชอบกรณี หนึ่งควรไม่เพียงยอมรับรายงานส่องกล้องยืดหยุ่นจาก gastroenterologist หรือแพทย์ไม่(ขยายภาพนิ่ง) (ขยายภาพนิ่ง)หนึ่งในสิ่งที่มีใช้ในอดีตเพื่อกำหนดรูตูด เป็นสถานสะท้อน peritoneal สิ่งหนึ่งที่ชัดเจนมากสำหรับผู้ที่มีประจำในเชิงกรานจะสะท้อน peritoneal เป็นแลนด์มาร์คคงไม่ว่า มันแตกต่างกัน มันเป็นบ่อยมากในผู้ชายสูงกว่า และต่ำกว่า ในผู้หญิง และ ในความเป็นจริง ในหญิงสูงอายุจะเกือบด้านบนของคลองทางทวารหนัก ต้องเก็บที่ในใจหนึ่งคือกรณีที่เป็นวิธีที่รูตูดไว้อ้างอิง(ขยายภาพนิ่ง) (ขยายภาพนิ่ง)คำแนะนำสำหรับ workup ที่นำเสนอทางคลินิกสำหรับรอยโรคที่เกี่ยวกับลำไส้จากแนวทางของ NCCN สำหรับมวลในรูตูดด้วยโรคมะเร็งลุกลามเป็นพยาธิตรวจทาน การตรวจสอบคู่ครองใด ๆ polyps แบบซิงโครนัสหรือเนื้องอกอื่น ๆ ทำงาน และทำเครื่องหมายไซต์ถ้าผู้ป่วยมี polypectomy การในการกำจัดเนื้องอกเหล่านี้ ถ้ามันถูกเอาตัวอย่างเดียวกับคุณลักษณะอัน histologic และล้างขอบ T1 เรารู้สึกว่า ผู้ป่วยสามารถไปสู่การสังเกต หรือประเมินบำบัดสามารถเป็นสำหรับผู้ป่วย ที่มีกระจัดกระจาย specimens ที่เป็นบ่อยเช่น และหลักประกันที่ไม่สามารถประเมินในสิ่งส่งตรวจมีการกระจายตัว หรือมีลักษณะร้าย histologic แนะนำการจัดการผ่าตัดทั่วไปมากขึ้น(ขยายภาพนิ่ง) (ขยายภาพนิ่ง)ถ้าแผล T1 หรือ T2 เราขอแนะนำไปในตรวจทางหน้า resection แล้วสังเกตว่าผู้ป่วยลบโหนน้ำเหลือง สำหรับผู้ป่วยที่ มีอิกไส้มะเร็ง อย่างใดอย่างหนึ่งที่จะผ่านผนังลำไส้หรือที่มีน้ำเหลืองบวกโหน ผู้ป่วยที่ควรไปในการรักษาที่เหมาะสมประเมิน สำหรับผู้ป่วยบาง transanal ตอนการผ่าตัดถือได้ว่า มีอันมิญชวิทยา ลบขอบ และผู้ป่วยว่าตระหนักความเสี่ยงของวิธีการ(ขยายภาพนิ่ง) (ขยายภาพนิ่ง)ในกรณีที่ transanal ตอนการผ่าตัดทำ และยอมรับเป็นการรักษาผ่าตัดทั่วไป และที่ขอบจะเป็นค่าลบ ผู้ป่วยสามารถเข้าไปใน 5-fluorouracil (5-FU) -ใช้การรักษา ด้วยเคมีบำบัดจะถือว่าเมื่อสนทนากับ oncologist ของแพทย์ได้(ขยายภาพนิ่ง) (ขยายภาพนิ่ง)ความสำคัญของความเพียงพอเฉพาะตอนการผ่าตัดบางอย่างมีอะไรบ้าง นี่คือสิ่งที่คุณต้องการดูเมื่อคุณกำลังประเมินผู้ป่วยที่ถูกอ้างอิงถึงคุณจริง ๆ จำเป็นต้อง หนาเต็ม: ตาม ที่เราหมายถึง perpendicularly ผ่านผนังลำไส้เป็นไขมัน perirectal ขอบลึกและขอบ mucosal ต้องฟรีของเนื้องอก และศัลยแพทย์ควรออกตัวอย่างการตรึงโดยเฉพาะ และนำไปบำบัดการที่ตัวเอง ที่มีความสำคัญอย่างที่หลีกเลี่ยงปัญหาเกี่ยวกับพยาธิ(ขยายภาพนิ่ง) (ขยายภาพนิ่ง)มีสองวิธีหลักเพื่อดูเฉพาะตอนการผ่าตัดเป็นการรักษาได้ หนึ่งคือเทคนิค และอื่น ๆ ที่จะอุบัติ เหตุผลทางเทคนิคในตอนการผ่าตัดที่ท้องถิ่นได้ เป็นเนื้องอกขนาดเล็ก และผิวเผินมาก ผู้ที่มีเหตุผลทางเทคนิคในด้านความสามารถในการควบคุมตัวอย่างคุณทำตอนการผ่าตัดความหนาเต็ม และสามารถปิดข้อบกพร่องของไส้ ถ้าคุณไม่สามารถเข้าถึงรอยโรค โดยทั่วไปได้ผู้สมัครที่ดีสำหรับตอนการผ่าตัด transanal ตามปัจจัยทางเทคนิค(ขยายภาพนิ่ง) (ขยายภาพนิ่ง)ประการที่สอง มีปัญหาทางชีวภาพในตอนการผ่าตัดที่ท้องถิ่น บุกรุก Lymphovascular มักจะเป็นสัญญาณว่า คุณควรจะทำตอนเฉพาะที่การผ่าตัด เนื่องจากมีอัตราการเกิดสูงมากในเครื่องในไส้เนื้องอกมีการบุกรุก lymphovascular ที่เครื่อง excisedในทำนองเดียวกัน สร้างความแตกต่างที่ดีเป็นปัจจัยอื่นในอัตราสูงของการเกิดขึ้นภายในถ้าคุณเลือกที่จะทำเฉพาะตอนการผ่าตัด ถ้าคุณทำน้อยกว่าตอนการผ่าตัดความหนาเต็ม มีอัตราการเกิดสูงในท้องถิ่น จริง ๆ มีสองปัจจัยให้จิตใจในการเลือกผู้ป่วยในเฉพาะตอนการผ่าตัด: ปัจจัยทางเทคนิคและปัจจัยอุบัติ(ขยายภาพนิ่ง) (ขยายภาพนิ่ง)คริสวิลเล็ทมอง excisions ท้องถิ่นที่ทำสำหรับโรคมะเร็งเกี่ยวกับลำไส้ก่อน และเทียบกับผลท้อง perineal resection (APR) เมื่อผู้ที่ก่อนหน้านี้กล่าวถึงปัจจัยที่ไม่ดี ผู้ป่วยตอนการผ่าตัดท้องถิ่น แม้สำหรับมะเร็งเกี่ยวกับลำไส้เหล่านี้ก่อน มีอัตราเกิดท้องถิ่น 33% ในขณะที่สำหรับเนื้องอกเหล่านี้ก่อน อัตราการเกิดท้องถิ่น 9 กับ 11% ในกรณีร้าย ผมคิดว่า ที่บอกมากเกี่ยวกับตัวเลือกเหล่านั้นและมีความสำคัญได้ว่า พวกเขาได้ทั้งหมดในบรรทัดก่อนที่คุณเลือกที่เป็นการรักษาผ่าตัดทั่วไป(ขยายภาพนิ่ง) (ขยายภาพนิ่ง)ทำไมไม่เจาะลึกในเรื่อง เป็นเนื้องอกผ่านผนังลำไส้ และกลายเป็น T3 มะเร็ง ความเสี่ยงของการแพร่กระจายดังถึงอัตราสูงมาก ถ้าคุณดูเสี่ยงต่อการแพร่กระจายดังจากข้อมูล APR ก่อนเราไม่ chemoradiation ใด ๆ preoperative นี้เป็นความเสี่ยงของการแพร่กระจายดังสำหรับเนื้องอก T1, T2 และ T3 เมื่อคุณดูที่ชุดจากยุคเดียวกันที่ทำตอนการผ่าตัดเฉพาะสำหรับเนื้องอก T1, T2 และ T3 อัตราเกิดเฉพาะกระจกที่ความเสี่ยงของการแพร่กระจายดัง ปัญหาของท้องถิ่นตอนการผ่าตัดคือ ว่า มันความเสี่ยงของการแพร่กระจายดัง(ขยายภาพนิ่ง) (ขยายภาพนิ่ง)ประเด็นเพิ่มเติมเกี่ยวกับท้องถิ่นตอนการผ่าตัดเป็นที่ ผ่านชุดของเอกสารที่เฉพาะตอนการผ่าตัดและการฉายแสงในการผ่าตัดใช้เพื่อพยายามแก้ไขปัญหาของมะเร็งส่วนที่เหลือภายใน mesorectum พบว่าที่เกิดขึ้นในท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเร็งทวารหนักจะอยู่ที่ประมาณ 30% ของทั้งหมดของการเกิดโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนัก ในทางปฏิบัติของฉันอุบัติการณ์ว่าจะกลับกันโดยสิ้นเชิง ประมาณ 70% ของกรณีของฉันมีผู้ป่วยโรคมะเร็งทวารหนักส่วนใหญ่เป็นเพราะรูปแบบการอ้างอิง การผ่าตัดเป็นแกนนำของการรักษาของโรคมะเร็งทวารหนัก สำหรับแนวทางทั้งหมดที่การรักษาแบบเสริมและข้อเสนอแนะที่จะทำในงานนำเสนอในวันนี้มันทั้งหมดอนุมานว่าการผ่าตัดที่ได้รับที่ดีที่สุดและการรักษาแบบเสริมจะไปได้ดีที่สุดในผลของพวกเขา. ฉันไม่สามารถเน้นพอที่จะทำให้การรักษาโรคมะเร็งทวารหนักคือ แตกต่างจากการรักษาโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ในแง่ของการผ่าตัด มะเร็งทวารหนักตั้งอยู่ในกระดูกเชิงกรานล้อมรอบด้วยจำนวนมากของโครงสร้างที่มีทั้งผ่าตัดหรือมีผลกระทบอย่างมากต่อคุณภาพชีวิตของผู้ป่วย คุณสามารถบอกผู้ป่วยว่าคุณจะที่จะออกจากลำไส้ใหญ่สิทธิของพวกเขาไตขวาของพวกเขาหรือเป็นส่วนหนึ่งของลำไส้เล็กส่วนต้นของพวกเขาและมันก็ไม่ได้รำคาญพวกเขาอย่างมาก คุณบอกพวกเขาที่คุณจะไปที่จะออกจากกระเพาะปัสสาวะหรือบางส่วนของพวกเขา sacrum ของพวกเขาและที่เป็นเรื่องที่แตกต่าง. ปมของเรื่องก็คือว่ามันยากมากที่จะได้รับอัตรากำไรขั้นต้นที่สำคัญของเนื้อเยื่อปกติรอบเนื้องอกทวารหนักกว่านั้นสำหรับลำไส้ใหญ่ เนื้องอก สำหรับเหตุผลที่อัตราการเกิดซ้ำในท้องถิ่นสูง นั่นคือเหตุผลที่ว่าการรักษาอื่น ๆ locoregional ที่เราใช้คือการรักษาด้วยรังสี. (ขยายสไลด์) (ขยายสไลด์) การผ่าตัดเป็นกิริยาหลักสำหรับการรักษาทางการแพทย์ มันเป็นเพียงการรักษาที่จำเป็นสำหรับการเป็นโรคในระยะเริ่มต้น ส่วนใหญ่เราหมายถึงขั้นตอนที่ผมเป็นมะเร็งทวารหนักที่คุณต้อง T1 หรือ T2 เนื้องอกที่เป็นเชิงลบโหนด. แน่นอนว่ามีประโยชน์อย่างมากในการหลีกเลี่ยงการรักษา chemoradiation โรคนี้และทุกคนไม่ได้มีโรคมะเร็งทวารหนักควรได้รับยาเคมีบำบัดและ การแผ่รังสี ในความเป็นจริงคุณควรจะดูยากมากที่จะหาผู้ป่วยที่จะไม่ได้รับประโยชน์จากนี้ การบำบัดแบบเสริมเพิ่มโอกาสของการรักษาในกรณีที่ได้รับการรักษาผ่าตัดในวิธีที่ดีที่สุดที่เราสามารถเพื่อให้การรักษาแบบเสริมที่จะเป็นที่ดีที่สุด. (ขยายสไลด์) (ขยายสไลด์) หลักการมีความตรงไปตรงมามาก พวกเขาจะง่ายที่จะพูดและมักจะยากที่จะสำเร็จ มีการกำจัดของเนื้องอกหลักที่มีอัตรากำไรที่เพียงพอคือ นี้ไม่เพียง แต่หมายถึงอัตรากำไรที่มีต่ออัตรากำไรขั้นต้นปลายทวารหนักคลองก็ยังหมายถึงขอบรอบนอกของเนื้องอกที่มักจะเรียกกันว่าอัตรากำไรขั้นต้นเส้นรอบวงหรือรัศมี. มันเป็นสิ่งสำคัญมากที่จะรักษา lymphatics การระบายน้ำ น่าจะเป็นล่วงหน้าที่ใหญ่ที่สุดในการผ่าตัดมะเร็งทวารหนักในอดีตที่ผ่านมาได้รับการรับรู้ของการตัดออกทั้งหมด mesorectal (TME) เป็นวิธีของการลดการเกิดซ้ำในท้องถิ่นภายในกระดูกเชิงกราน; เพื่อขอบเขตขนาดใหญ่ที่เป็นสิ่งที่การรักษาวิธีการระบายน้ำ lymphatics เป็นที่รู้กันมานานแล้วว่าระบายน้ำเหลืองจากทวารหนักเป็นเนื้องอกในช่องท้องสูงขึ้นไปยังรากของหลอดเลือดแดง mesenteric ด้อยกว่า ความเป็นจริงที่จะช่วยให้การกำหนดว่าทำไมเราทำผ่าตัดที่เราทำในวันนี้. สุดท้าย แต่ไม่น้อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากจุดที่ผู้ป่วยในมุมมองคือการฟื้นฟูความสมบูรณ์ของอวัยวะถ้าเป็นไปได้ ส่วนใหญ่ของผู้ป่วยที่เป็นโรคมะเร็งทวารหนักจะมีการเก็บรักษากล้ามเนื้อหูรูดกับการทำงานของลำไส้ที่ยอมรับ. (ขยายสไลด์) (สไลด์ขยาย) สิ่งแรกที่เราต้องทำคือการพูดคุยเกี่ยวกับการกำหนดทวารหนัก สำหรับวัตถุประสงค์ของเราในครอบคลุมมะเร็งแห่งชาติเครือข่าย (NCCN) เราได้เลือกที่จะบอกว่าลำไส้ใหญ่สูงกว่า 12 ซม. จากหมิ่นทวารหนักโดย proctoscopy แข็ง ทวารหนักน้อยกว่า นั่นคือเหตุผลที่สำคัญหรือไม่ เพราะอัตราการเกิดซ้ำในท้องถิ่นสำหรับแผลเหนือระดับที่ต่ำกว่ามันเป็นแผลที่มีระดับต่ำกว่านั้น. (ขยายสไลด์) (ขยายสไลด์) วิธีการมองไปที่มันก็คือวิธีทวารหนักที่ได้รับการกำหนดไว้ในการทดลองทางคลินิกที่เรา ใช้สำหรับการตัดสินใจในการรักษา ในหลายกรณีนี้จะกำหนดในรูปแบบตัวแปร: ยกตัวอย่างเช่นด้านล่างแหลมศักดิ์สิทธิ์ในสวนแบเรียมด้านข้างในการศึกษานี้มีรอยโรคต่ำกว่าระดับที่มีอัตราการเกิดขึ้นนี้ในท้องถิ่นที่อัตราการเกิดซ้ำในท้องถิ่นต่ำกว่าระดับที่เป็น 27% ในการทดลองดัตช์ในปี 2001 พวกเขาใช้ในระดับ 15 ซม. จากหมิ่นทวารหนักหรือ S1-2 กับผลการวิจัยที่คล้ายกันของอัตราการเกิดซ้ำในท้องถิ่นที่สูงขึ้นในแผลที่ต่ำกว่า ในการศึกษานี้ระดับ 16 ซม. เพื่อให้อัตรากำไรขั้นต้นต่ำกว่ามาตรฐานของเนื้องอกที่มีผลที่คล้ายกัน. ดังนั้นเราจึงได้เลือกที่มีความละเอียดอนุรักษ์นิยมมากและเรารู้สึกว่ามีความสอดคล้องกับข้อมูลการทดลองทางคลินิกและทำซ้ำได้ในแง่ของการ proctoscopy แข็ง ของหลักสูตรนี้ควรจะทำโดยศัลยแพทย์ที่เป็นผู้รับผิดชอบในกรณีที่ หนึ่งควรไม่เพียง แต่ยอมรับรายงานการส่องกล้องที่มีความยืดหยุ่นจากระบบทางเดินอาหารหรือไม่ศัลยแพทย์. (ขยายสไลด์) (สไลด์ขยาย) หนึ่งในสิ่งที่ได้รับมาใช้ในอดีตที่ผ่านมาการกำหนดทวารหนักเป็นที่ตั้งของการสะท้อนทางช่องท้อง สิ่งหนึ่งที่มีความชัดเจนมากกับผู้ที่ใช้งานเป็นประจำในกระดูกเชิงกรานคือภาพสะท้อนทางช่องท้องไม่ได้เป็นสถานที่สำคัญที่คงที่ มันแตกต่างกันก็มักจะเป็นมากขึ้นในผู้ชายและลดลงในผู้หญิงและในความเป็นจริงในผู้หญิงสูงอายุก็สามารถเป็นเกือบที่ด้านบนของคลองทางทวารหนัก หนึ่งต้องเก็บที่ในใจเมื่อมีการเรียกกรณีนี้เป็นวิธีที่ทวารหนักมีการกำหนด. (ขยายสไลด์) (สไลด์ขยาย) คำแนะนำสำหรับ workup ที่นำเสนอทางคลินิกสำหรับแผลทวารหนักจากแนวทาง NCCN สำหรับมวล ในทวารหนักกับโรคมะเร็งที่แพร่กระจายเป็นเพื่อการตรวจสอบทางพยาธิวิทยา การตรวจสอบที่สมบูรณ์ของลำไส้ใหญ่ที่จะออกกฎติ่งซิงโครหรือเนื้องอกอื่น ๆ ที่แนะนำเช่นเดียวกับการทำเครื่องหมายของเว็บไซต์ถ้าผู้ป่วยมี polypectomy. ในแง่ของการกำจัดของเนื้องอกเหล่านี้ถ้ามันเป็นลบตัวอย่างเดียวที่มีดี คุณสมบัติ histologic และอัตรากำไรที่ชัดเจน T1 เรารู้สึกว่าผู้ป่วยสามารถไปสู่การสังเกตหรือการบำบัดแบบเสริมได้รับการพิจารณา. สำหรับผู้ป่วยที่มีการแยกส่วนตัวอย่างซึ่งเป็นบ่อยกรณีและอัตรากำไรขั้นต้นไม่สามารถได้รับการประเมินในชิ้นงานแยกส่วนหรือมี คุณสมบัติ histologic เสียเปรียบเราขอแนะนำการจัดการการผ่าตัดที่ชัดเจนมากขึ้น. (ขยายสไลด์) (ขยายสไลด์) ถ้าเป็นแผล T1 หรือ T2 เราขอแนะนำที่จะไปผ่าตัด transabdominal แล้วสังเกตถ้าผู้ป่วยเป็นต่อมน้ำเหลืองลบ สำหรับผู้ป่วยที่มีโรคมะเร็งทวารหนักมีความเสี่ยงสูงทั้งผู้ที่ผ่านผนังลำไส้หรือที่มีต่อมน้ำเหลืองบวกผู้ป่วยควรไปในการรักษาเสริมที่เหมาะสม สำหรับผู้ป่วยบางตัดตอน transanal ได้รับการพิจารณาว่ามีเนื้อเยื่อที่ดีกำไรเชิงลบและผู้ป่วยเป็นอย่างตระหนักถึงความเสี่ยงของวิธีการที่. (ขยายสไลด์) (ขยายสไลด์) ในกรณีที่มีการตัดออก transanal จะทำและได้รับการยอมรับเป็นที่ชัดเจน การผ่าตัดรักษาและอัตรากำไรที่เป็นลบผู้ป่วยสามารถไป 5 fluorouracil (5-FU) การรักษาด้วยยาเคมีบำบัดชั่นที่จะต้องพิจารณาเมื่อมีการพูดคุยกับเนื้องอกในทางการแพทย์ของพวกเขา. (ขยายสไลด์) (ขยายสไลด์) อะไรบางอย่างของที่จำเป็น ของตัดตอนท้องถิ่นเพียงพอ? นี่คือสิ่งที่คุณต้องการจริงๆที่จะมองไปที่เมื่อคุณมีการประเมินผู้ป่วยที่ได้รับการเรียกคุณ จะต้องมีความหนาเต็มรูปแบบโดยที่เราหมายถึงตั้งฉากผ่านผนังลำไส้เข้าสู่ไขมัน perirectal อัตรากำไรขั้นต้นและอัตรากำไรที่ลึกเยื่อเมือกต้องการที่จะเป็นอิสระของเนื้องอกและศัลยแพทย์ควรขาออกชิ้นงานโดยเฉพาะและนำไปอายุรเวชของตัวเอง ที่มีความสำคัญอย่างยิ่งที่จะหลีกเลี่ยงปัญหาที่มีพยาธิสภาพ. (ขยายสไลด์) (สไลด์ขยาย) มีสองวิธีที่สำคัญในการมองไปที่ตัดตอนท้องถิ่นเป็นแนวทางการรักษาที่ทำงานได้เป็น หนึ่งคือเทคนิคและอื่น ๆ ที่เป็นทางชีววิทยา ด้วยเหตุผลทางเทคนิคสำหรับตัดตอนท้องถิ่น มันเป็นเนื้องอกขนาดเล็กและตื้นมาก เหล่านี้เป็นเหตุผลทางเทคนิคในแง่ของความสามารถในการควบคุมชิ้นงานที่คุณทำตัดตอนหนาเต็มแล้วจะสามารถที่จะปิดข้อบกพร่องทางทวารหนัก ถ้าคุณไม่สามารถเข้าถึงแผลนั้นโดยทั่วไปเป็นผู้สมัครที่ดีสำหรับการตัดออก transanal ขึ้นอยู่กับปัจจัยทางเทคนิค. (ขยายสไลด์) (สไลด์ขยาย) ประการที่สองมีปัญหาทางชีวภาพในท้องถิ่นตัดตอน บุก Lymphovascular โดยปกติจะเป็นสัญญาณว่าคุณไม่ควรทำตัดตอนท้องถิ่นเนื่องจากมีอัตราการเกิดขึ้นสูงมากในท้องถิ่นเนื้องอกทวารหนักกับการบุกรุก lymphovascular ที่มีการตัดในประเทศ. ในทำนองเดียวกันความแตกต่างที่ไม่ดีเป็นอีกปัจจัยหนึ่งในอัตราที่สูงของการเกิดซ้ำถ้าคุณท้องถิ่น เลือกที่จะทำตัดตอนท้องถิ่น ถ้าคุณทำน้อยกว่าตัดตอนความหนาเต็มมีอัตราการเกิดซ้ำในท้องถิ่นสูง ดังนั้นมีจริงๆสองปัจจัยที่จะต้องเก็บไว้ในใจในการเลือกผู้ป่วยตัดตอนท้องถิ่น:. ปัจจัยทางเทคนิคและปัจจัยทางชีววิทยา(ขยายสไลด์) (ขยายสไลด์) คริสวิลเล็มองที่ excisions ท้องถิ่นทำสำหรับโรคมะเร็งทวารหนักในช่วงต้นและเทียบกับผลของการท้อง ชำแหละฝีเย็บ (เมษายน) เมื่อบรรดาปัจจัยดังกล่าวก่อนหน้านี้ไม่ดีผู้ป่วยตัดตอนท้องถิ่นแม้สำหรับโรคมะเร็งทวารหนักเหล่านี้ในช่วงต้นมีอัตราการเกิดซ้ำของท้องถิ่น 33%; ในขณะที่สำหรับเนื้องอกในช่วงต้นเหล่านี้อัตราการเกิดซ้ำในท้องถิ่นเป็น 9% เป็น 11% แม้ในกรณีที่ไม่เอื้ออำนวย ผมคิดว่าที่บอกว่าเราเป็นจำนวนมากเกี่ยวกับปัจจัยการเลือกเหล่านั้นและวิธีการที่สำคัญก็คือว่าพวกเขาเป็นสิ่งที่อยู่ในสายก่อนที่คุณจะเลือกว่าการรักษาที่ชัดเจนเป็นผ่าตัด. (ขยายสไลด์) (ขยายสไลด์) ทำไมเรื่องความลึกของการเจาะ? ในฐานะที่เป็นเนื้องอกผ่านผนังลำไส้และกลายเป็นมะเร็ง T3 ความเสี่ยงของการแพร่กระจายสำคัญถึงอัตราที่สูงมาก ถ้าคุณดูที่ความเสี่ยงของการแพร่กระจายข้อมูลที่สำคัญจากเมษายนก่อนที่เราจะทำก่อนการผ่าตัดใด ๆ chemoradiation นี้เป็นความเสี่ยงของการแพร่กระจายสำคัญสำหรับ T1, T2, T3 และเนื้องอก เมื่อคุณดูที่ชุดจากยุคเดียวกับที่ตัดตอนท้องถิ่นทำเพื่อ T1, T2, T3 และเนื้องอก, กระจกอัตราการเกิดซ้ำในท้องถิ่นที่มีความเสี่ยงของการแพร่กระจายสำคัญ ปัญหาเกี่ยวกับการตัดตอนท้องถิ่นก็คือว่ามันไม่ได้อยู่ที่ความเสี่ยงของการแพร่กระจายสำคัญ. (ขยายสไลด์) (ขยายสไลด์) ปัญหาหนึ่งที่เพิ่มเติมเกี่ยวกับการตัดตอนท้องถิ่นที่มากกว่าชุดของเอกสารที่ตัดตอนท้องถิ่นและการรักษาด้วยรังสีหลังผ่าตัดถูกนำมาใช้เพื่อ พยายามที่จะแก้ไขปัญหาของโรคมะเร็งที่เหลือภายใน mesorectum มันแสดงให้เห็นว่าการเกิดขึ้นอีกในท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มะเร็งทวารหนักประมาณ 30% ของทั้งหมดของมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนัก . ในการปฏิบัติของเรา การเป็นตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง ประมาณ 70% ของกรณีของผมเป็นกรณีมะเร็งทวารหนัก ส่วนใหญ่เนื่องจากของการอ้างอิงแบบ การผ่าตัดเป็นหลักของการรักษาของโรคมะเร็งทวารหนัก สำหรับแนวทางการรักษา , เสริม , และข้อเสนอแนะที่นำเสนอในวันนี้เลยสันนิษฐานว่า การผ่าตัดได้รับการรักษาที่เหมาะสมและที่เสริมจะเหมาะสมที่สุดในผลของพวกเขา .

ผมไม่สามารถเน้นพอที่รักษามะเร็งทวารหนักจะแตกต่างกว่าการรักษามะเร็งลำไส้ใหญ่ในแง่ของการผ่าตัด มะเร็งทวารหนักตั้งอยู่ในกระดูกเชิงกรานล้อมโดยมากของโครงสร้างที่มีทั้งการเสียชีวิตด้วยหรือมีผลกระทบใหญ่ในคุณภาพของผู้ป่วยของชีวิตคุณสามารถบอกได้ว่าผู้ป่วยที่คุณจะใช้เวลาออกลำไส้ใหญ่ด้านขวา ไตขวา หรือส่วนหนึ่งของลำไส้ของพวกเขาและมันไม่ได้รบกวนพวกเขามาก คุณบอกพวกเขาว่าคุณจะออกจากกระเพาะปัสสาวะ หรือส่วนหนึ่งของเพศของพวกเขา และนั่นคือเรื่องราวที่แตกต่างกัน .

ปมของเรื่องคือ ว่า มันเป็นเรื่องยากมากที่จะได้รับขอบที่สำคัญของเนื้อเยื่อปกติรอบ ๆเนื้องอกทวารหนักกว่ามันเป็นเนื้องอกในลำไส้ สำหรับเหตุผลที่ , อัตราการเกิดในท้องถิ่นมากกว่า นั่นคือเหตุผลที่การรักษาอื่น ๆที่เราใช้อยู่ locoregional รังสี

( ขยายภาพนิ่ง ) ( ขยายภาพนิ่ง )
ผ่าตัดเป็นกิริยาหลักสำหรับการรักษามันเป็นเพียงการรักษาที่จำเป็นสำหรับระยะของโรคก่อน สำหรับส่วนใหญ่ที่เราหมายถึงเวทีทวารหนักมะเร็งที่คุณ T1 หรือ T2 เนื้องอกที่ต่อมลบ

แน่นอนมีข้อดีอย่างมากในการหลีกเลี่ยงได้แก่ การรักษาในโรคนี้และทุกคนกับมะเร็งทวารหนัก ควรได้รับยาเคมีบำบัดและการฉายรังสี ในความเป็นจริงคุณควรดูยากมากในการค้นหาผู้ป่วยที่ไม่ได้รับประโยชน์จากเรื่องนี้ รักษาเสริมเพิ่มโอกาสของการรักษาในผู้ป่วยที่ผ่าตัดรักษาในวิธีที่ดีที่สุดที่เราสามารถเพื่อให้การรักษาแบบเสริมเหมาะที่สุด

( ขยายภาพนิ่ง ) ( ขยายภาพนิ่ง )
มีหลักการตรงไปตรงมามาก พวกเขาจะง่ายที่จะพูดและมักจะยากที่จะบรรลุมีการกำจัดเนื้องอกหลักกับขอบที่เพียงพอ นี้ไม่ได้หมายความว่าแค่ส่วนปลายขอบขอบต่อคลองทวารหนักยังหมายถึงขอบรอบนอกของก้อนมะเร็ง มักเรียกว่าขอบเส้นรอบวงและรัศมี

มันเป็นสิ่งสำคัญมากที่จะรักษาระบาย lymphatics .อาจจะเป็นก้าวหน้าในการผ่าตัดมะเร็งทวารหนักในอดีตที่ผ่านมาได้รับการยอมรับจากทั้งหมด mesorectal excision ( TME ) เป็นวิธีการลดการเกิดท้องถิ่นภายในอุ้งเชิงกราน เพื่อขอบเขตขนาดใหญ่ นั่นคือเรื่องของการรักษา lymphatics หมายถึง