There are few empirical data, parti

There are few empirical data, particularly collected simultaneously from multiple sites, on extinctions resulting from human-driven land-use change. Southeast Asia has the highest deforestation rate in the world, but the resulting losses of biological diversity remain poorly documented. Between November 2006 and March 2008, we conducted bird surveys on six landbridge islands in Malaysia and Indonesia. These islands were surveyed previously for birds in the early 1900s, when they were extensively forested. Our bird inventories of the islands were nearly complete, as indicated by sampling saturation curves and nonparametric true richness estimators. From zero (Pulau Malawali and Pulau Mantanani) to 15 (Pulau Bintan) diurnal resident landbird species were apparently extirpated since the early 1900s. Adding comparable but published
extinction data from Singapore to our regression analyses, we found there were proportionally fewer forest bird extinctions in areas with greater remaining forest cover. Nevertheless, the statistical evidence to support this relationship was weak, owing to our unavoidably small sample size. Bird species that are restricted to the Indomalayan region, lay few eggs, are heavier, and occupy a narrower habitat breadth, were most vulnerable to extinction on Pulau Bintan. This was the only island where sufficient data existed to analyze the correlates
of extinction. Forest preservation and restoration are needed on these islands to conserve the remaining forest avifauna. Our study of landbridge islands indicates that deforestation may increasingly threaten Southeast Asian biodiversity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีข้อมูลประจักษ์บาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งรวบรวมพร้อมกันจากหลายไซต์ extinctions ที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงขับเคลื่อนมนุษย์ที่ดินใช้ ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีอัตราการตัดไม้ทำลายป่าสูงที่สุดในโลก แต่การสูญเสียผลของความหลากหลายทางชีวภาพยังคงงานเอกสาร ระหว่าง 2549 พฤศจิกายนและเดือน 2551 มีนาคม เราดำเนินการสำรวจนกใน 6 เกาะ landbridge ในมาเลเซียและอินโดนีเซีย หมู่เกาะเหล่านี้ถูกสำรวจก่อนหน้านี้สำหรับนกในภาพกลายก่อน เมื่อพวกเขาได้อย่างกว้างขวางมอง เราคงนกเกาะได้เกือบสมบูรณ์ ตามที่ระบุ โดยสุ่มตัวอย่างความเข้มโค้งและร่ำรวยจริง nonparametric estimators จากศูนย์ (ปูเลา Malawali และ Mantanani ปู) 15 (ปูเลาบินตัน) landbird diurnal ประจำพันธุ์ได้เห็นได้ชัดว่าสามารถ extirpated ตั้งแต่ภาพกลายก่อน เพิ่มเปรียบเทียบได้แต่เผยแพร่ดับข้อมูลจากสิงคโปร์การวิเคราะห์การถดถอยของเรา เราพบมีสัดส่วนน้อยกว่าป่านก extinctions ในพื้นที่ที่มีป่าเหลืออยู่มาก อย่างไรก็ตาม หลักฐานสถิติเพื่อสนับสนุนความสัมพันธ์นี้ได้อ่อน เนื่องจากขนาดของตัวอย่างขนาดเล็กล้วน ชนิดนกที่จำกัดเฉพาะภูมิภาค Indomalayan วางไข่น้อย จะหนัก และครอบครองอยู่อาศัยแสงกว้างแคบลง ถูกสุดเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ในบินตันเลา นี้เป็นเพียงเกาะอยู่ที่ข้อมูลที่เพียงพอในการวิเคราะห์สัมพันธ์กับการสูญพันธุ์ ฟื้นฟูและอนุรักษ์ป่าจำเป็นบนหมู่เกาะเหล่านี้ถนอม avifauna ป่าที่เหลืออยู่ เราศึกษา landbridge เกาะบ่งชี้ว่า การทำลายป่าอาจขึ้นคุกคามความหลากหลายทางชีวภาพเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีข้อมูลเชิงประจักษ์ น้อย โดยเฉพาะเก็บพร้อมกันจากหลายเว็บไซต์บนการสูญพันธุ์ที่เกิดจากมนุษย์ขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลง เอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีอัตราการทำลายป่า ที่สุด ใน โลก แต่เป็นผลจากความหลากหลายทางชีวภาพ ยังจัดไม่ดี ระหว่างเดือนพฤศจิกายน 2549 ถึงเดือนมีนาคม 2008เราทำการสำรวจนกในหกแลนด์บริดจ์เกาะในประเทศมาเลเซียและอินโดนีเซีย หมู่เกาะเหล่านี้มีการสำรวจก่อนหน้านี้สำหรับนกในต้นตอ ก่อน เมื่อมีป่าอย่างกว้างขวาง สินค้าคงคลังของเราของนกเกาะเกือบสมบูรณ์ ตามที่ระบุโดยเส้นโค้งความอิ่มตัวของสีและความจริงประมาณ 3 คนจากศูนย์ ( ปูเลา malawali และ ปูเลา mantanani ) 15 ( Pulau Bintan ) ชนิด landbird ถิ่นที่อยู่ระหว่างถูก apparently extirpated ตั้งแต่ต้นตอ เพิ่มได้แต่เผยแพร่
ข้อมูลการสูญพันธุ์จากสิงคโปร์มาวิเคราะห์การถดถอยของเรา เราพบว่ามีสัดส่วนที่น้อยลงในพื้นที่ที่มีนกป่าการสูญพันธุ์มากขึ้นเหลือป่าปก อย่างไรก็ตามหลักฐานทางสถิติเพื่อสนับสนุนความสัมพันธ์นี้อ่อนแอ เนื่องจากขนาดตัวอย่างของเราได้ขนาดเล็ก นกชนิดที่ถูก จำกัด ให้ indomalayan เขตวางไข่ ไม่หนัก และครอบครอง ที่อยู่อาศัย กว้างแคบ มีความเสี่ยงมากที่สุดที่จะสูญพันธุ์ใน Pulau Bintan . นี้เป็นเกาะเดียวที่มีข้อมูลเพียงพอมีอยู่เพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์
สูญพันธุ์การดูแลรักษาและฟื้นฟูป่าเป็นหมู่เกาะเหล่านี้ เพื่ออนุรักษ์ป่าที่เหลือ avifauna . การศึกษาของเราบ่งชี้ว่า การตัดไม้ทำลายป่าของเกาะสะพานเศรษฐกิจมากขึ้นอาจคุกคามความหลากหลายทางชีวภาพเอเชียตะวันออก