I said at the beginning of this cha

I said at the beginning of this chapter that accepting the mind-brain identity theory has major
implications for questions about reality and knowledge, and I have tried to show how neural
processes such as perception and inference enable brains to have knowledge of reality. Implication,
like inference, is not a simple relation, as it requires looking at the most fully coherent system of
hypotheses, assessed through the dynamic interaction of representations operating in parallel. Hence
my argument is not some simple deduction: minds are brains, so constructive realism is true. Rather,
like all inferences, my conclusions are justified by overall coherence: given that minds are brains,
and given everything else we know, the most coherent conclusion is that people use perception and
inference to the best explanation to construct knowledge about reality. This process of justification
will seem circular if you think that knowledge should have a foundation of indubitable truths from
which other truths are derived. But no one has ever succeeded in identifying such a foundation in
either sense experience or a priori reasoning, so we have to strive instead to construct the most
coherent systems of representations that we can.
Fortunately, in realms such as everyday perception and theories in the natural sciences, our brains
frequently succeed in producing such systems that approximate how the world really is. For
perception, the reason for this success is evolutionary, in that human perceptual systems and their
forerunners in primates and other predecessors underwent selection for organisms that function well
in their environments. The explanation for scientific success is much more cultural, as powerful
methods such as controlled experimentation, statistical inference, and computer modeling have been
devised only in recent centuries. With such methods, it becomes possible to develop knowledge that
goes well beyond perception without succumbing to supernatural fantasies.
However, to possess wisdom and appreciate the meaning of life, it is not sufficient simply to know
reality. You need to know what aspects of reality matter, and why they matter. Wisdom without
knowledge is empty, but knowledge without wisdom is blind. The capacities of brains to gain
knowledge by perception and inference to the best explanation are required for the acquisition of
wisdom, but also required are capacities for assigning positive and negative values to what is
represented, including aspects of love, work, and play. We can understand this more deeply by
investigating how brains have emotions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมพูดในตอนต้นของบทนี้ที่ยอมรับทฤษฎีตัวตนจิตใจสมองมีหลักผลกระทบสำหรับคำถามเกี่ยวกับความเป็นจริงและความรู้ และฉันได้พยายามแสดงว่าประสาทกระบวนการรับรู้และข้อช่วยให้สมองมีความรู้ความเป็นจริง ปริยายเช่นข้อ ไม่ ความสัมพันธ์อย่างเป็นต้องมอง ระบบ coherent เต็มมากที่สุดสมมุติฐาน ประเมินผ่านการโต้ตอบแบบไดนามิกของการเป็นตัวแทนในการปฏิบัติควบคู่กัน ดังนั้นอาร์กิวเมนต์ของฉันไม่ใช่หักบางอย่าง: จิตใจมีสมอง จึงสร้างสรรค์จริงจริง ค่อนข้างเช่นทั้งหมด inferences ชิดบทสรุปของฉัน ด้วยศักยภาพโดยรวม: ระบุว่าจิตคือ สมองและรับทุกอย่างที่เราทราบ บทสรุปสุด coherent คือ ผู้ใช้รับรู้ และข้อให้คำอธิบายที่ดีที่สุดเพื่อสร้างความรู้เกี่ยวกับความเป็นจริง กระบวนการของเหตุผลจะดูเหมือนวงกลมถ้าคุณคิดว่า ความรู้ควรมีรากฐานของสัจธรรม indubitable จากสัจธรรมที่ได้รับมา แต่ไม่เคยประสบความสำเร็จในการระบุรากฐานดังกล่าวในประสบการณ์ความรู้สึกหรือ priori ความด้าน ดังนั้นเราต้องพยายามสร้างมากสุดแทนระบบ coherent ของนำเสนอว่าโชคดี ในอาณาจักรรับรู้ชีวิตประจำวันและทฤษฎีในวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ สมองของเรามักประสบความสำเร็จในการผลิตระบบดังกล่าวประมาณโลกจริง ๆ ว่า สำหรับการรับรู้ เหตุผลความสำเร็จนี้เป็นวิวัฒนาการ ระบบ perceptual ที่มนุษย์ และของพวกเขาforerunners primates และรุ่นก่อนอื่นประกอบไปด้วยตัวเลือกสำหรับสิ่งมีชีวิตที่ทำงานดีในสภาพแวดล้อม คำอธิบายทางวิทยาศาสตร์สำเร็จเป็นวัฒนธรรมมากขึ้น เป็นพลังวิธีการทดลองควบคุม ข้อสถิติ และคอมพิวเตอร์โมเดลได้กำหนดเฉพาะในศตวรรษที่ผ่านมา ด้วยวิธีดังกล่าว เป็นไปได้ที่จะพัฒนาความรู้ที่ไปรับรู้และความบันเทิง โดย succumbing เพื่อ fantasies เหนือธรรมชาติอย่างไรก็ตาม มีภูมิปัญญา และชื่นชมความหมายของชีวิต มันไม่เพียงพอก็จะรู้ความเป็นจริง คุณต้องการรู้เรื่องด้านใดของความเป็นจริง และทำไมพวกเขาว่า ภูมิปัญญาโดยรู้เปล่า แต่ความรู้ไม่ มีปัญญาเป็นคนตาบอด กำลังการผลิตของสมองได้รับรู้รับรู้และข้อให้คำอธิบายที่ดีที่สุดจำเป็นสำหรับการซื้อภูมิปัญญา แต่ยัง ต้องมีกำลังการผลิตสำหรับการกำหนดค่าบวก และค่าลบคืออะไรแสดง รวมถึงแง่มุมของความรัก ทำงาน และเล่น เราสามารถเข้าใจนี้ลึกซึ้งมากขึ้นโดยตรวจสอบว่าสมองมีอารมณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมบอกว่าที่จุดเริ่มต้นของบทนี้ว่าทฤษฎีการยอมรับตัวตนความคิดของสมองที่สำคัญมีความหมายสำหรับคำถามเกี่ยวกับความเป็นจริงและความรู้และฉันได้พยายามที่จะแสดงให้เห็นว่าระบบประสาทกระบวนการต่างๆ เช่นการรับรู้และความคิดเห็นส่วนตัวช่วยให้สมองมีความรู้ของความเป็นจริง ปริยายเช่นข้อสรุปไม่ได้เป็นความสัมพันธ์ที่เรียบง่ายตามที่ต้องการมองไปที่ระบบการเชื่อมโยงกันมากที่สุดอย่างเต็มที่จากสมมติฐานการประเมินผ่านการทำงานร่วมกันแบบไดนามิกของการเป็นตัวแทนในการดำเนินงานในแบบคู่ขนาน I said at the beginning of this chapter that accepting the mind-brain identity theory has major
implications for questions about reality and knowledge, and I have tried to show how neural
processes such as perception and inference enable brains to have knowledge of reality. Implication,
like inference, is not a simple relation, as it requires looking at the most fully coherent system of
hypotheses, assessed through the dynamic interaction of representations operating in parallel. Hence
my argument is not some simple deduction: minds are brains, so constructive realism is true. Rather,
like all inferences, my conclusions are justified by overall coherence: given that minds are brains,
and given everything else we know, the most coherent conclusion is that people use perception and
inference to the best explanation to construct knowledge about reality. This process of justification
will seem circular if you think that knowledge should have a foundation of indubitable truths from
which other truths are derived. But no one has ever succeeded in identifying such a foundation in
either sense experience or a priori reasoning, so we have to strive instead to construct the most
coherent systems of representations that we can.
Fortunately, in realms such as everyday perception and theories in the natural sciences, our brains
frequently succeed in producing such systems that approximate how the world really is. For
perception, the reason for this success is evolutionary, in that human perceptual systems and their
forerunners in primates and other predecessors underwent selection for organisms that function well
in their environments. The explanation for scientific success is much more cultural, as powerful
methods such as controlled experimentation, statistical inference, and computer modeling have been
devised only in recent centuries. With such methods, it becomes possible to develop knowledge that
goes well beyond perception without succumbing to supernatural fantasies.
However, to possess wisdom and appreciate the meaning of life, it is not sufficient simply to know
reality. You need to know what aspects of reality matter, and why they matter. Wisdom without
knowledge is empty, but knowledge without wisdom is blind. The capacities of brains to gain
knowledge by perception and inference to the best explanation are required for the acquisition of
wisdom, but also required are capacities for assigning positive and negative values to what is
represented, including aspects of love, work, and play. We can understand this more deeply by
investigating how brains have emotions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมพูดในตอนต้นของบทนี้ ยอมรับทฤษฎีเอกลักษณ์สมองจิตใจมีผลกระทบหลัก
สำหรับคำถามเกี่ยวกับความจริงและความรู้ และฉันได้พยายามที่จะแสดงกระบวนการอย่างไร เช่น การรับรู้และการอนุมาน
ประสาทช่วยให้สมองมีความรู้จริง นัยยะ
ชอบการอนุมาน ไม่ใช่ความสัมพันธ์ธรรมดา มันต้องดูที่ระบบของ
ที่สุดอย่างเต็มที่สมมติฐานการประเมินผ่านการโต้ตอบแบบไดนามิกของการเป็นตัวแทนดำเนินการในแบบคู่ขนาน ดังนั้นอาร์กิวเมนต์ของฉันไม่หัก
ง่ายๆ : คิดสมองเพื่อสร้างสรรค์ธรรมชาติที่แท้จริง ค่อนข้าง ,
เหมือนอนุมานสรุปของฉันชอบธรรมโดยการรวม : ระบุว่าจิตใจเป็นสมอง
และให้ทุกอย่างที่เรารู้ข้อสรุปที่สอดคล้องกันมากที่สุดคือ ว่า คน ใช้ การรับรู้และการอธิบายที่ดีที่สุด
เพื่อสร้างความรู้เกี่ยวกับความเป็นจริง กระบวนการของเหตุผล
นี้จะดูเหมือนเป็นถ้าคุณคิดว่าความรู้ที่ควรมีพื้นฐานของความจริง ซึ่งความจริงอื่น ๆชัดเจนจาก
จะได้เป็น แต่ไม่มีใครเคยประสบความสำเร็จในการระบุเช่นพื้นฐานใน
ให้ความรู้สึกสัมผัส หรือระหว่างการให้เหตุผล ดังนั้น เราต้องมุ่งมั่นแทนเพื่อสร้างระบบตัวแทนที่สอดคล้องกันมากที่สุด

โชคดี เราสามารถ ใน realms เช่นทุกวัน การรับรู้และทฤษฎีในวิทยาศาสตร์ สมองของเราประสบความสำเร็จในการผลิตระบบ
บ่อย เช่น ประมาณว่าโลกจริงๆ สำหรับ
รับรู้เหตุผลสำหรับความสำเร็จนี้เป็นเชิงวิวัฒนาการในระบบการรับรู้ของมนุษย์และผู้ชมของพวกเขาในนมและรุ่นก่อน ๆ
ได้รับคัดเลือกสิ่งมีชีวิตที่ฟังก์ชัน
ในสภาพแวดล้อมของพวกเขา คำอธิบายสำหรับความสำเร็จทางวิทยาศาสตร์มากทางวัฒนธรรมมากขึ้น เป็นวิธีการที่มีประสิทธิภาพ
เช่นการทดลอง ควบคุมการอนุมานทางสถิติและแบบจำลองคอมพิวเตอร์ได้
วางแผนเฉพาะในศตวรรษที่ผ่านมา . ด้วยวิธีการดังกล่าว