Moon Bunny CafeSating your thirstSk

Moon Bunny Cafe

Sating your thirst

Skip to content

 = Menu = HomeNovelsComicsPurgatoryAbout UsFAQContact Us

DKC – Chapter 262

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 262 – Prince Jin’s Royal Manor (13)

“Situation?” Su Luo frowned and didn’t speak further.

“Okay, put yourself in his shoes and think it over. If you were that despicable boy from the Liu family, right, what would you do afterwards?” Nangong Liuyun’s warm and heated breath puffed out near Su Luo’s sensitive ear, messing with Su Luo until she started to itch from the bottom of her heart.

Su Luo pushed that handsome face far, far away, and lowered her head to start pondering this deeply.

If she was Liu Chengfeng, since he had set down such a huge capital to track her, then he definitely wouldn’t give up so easily. Since he had clearly followed the other party along and knew that she had entered Prince Jin’s Royal Manor, then….

Su Luo suddenly lifted her head, unaware that Nangong Liuyun was in the process of moving closer to her.

The ‘bang’ sound rang loudly.

Su Luo’s forehead hit Nangong Liuyun’s nose, it became so sore that the rim of his eyes was slightly red.

Su Luo’s heart was remorseful, feeling embarrassed, she helped him massage his nose: “You…nothing wrong right? Is it serious?”

Seldom would she get to see Nangong Liuyun suffer defeat in front of her. On her face, her expression was worried, but her heart was already flipping over in laughter.

“It’s important, very important! It’s serious, very serious!” Nangong covered his nose and swept a glance at her with a plaintive expression.

Hearing this, Su Luo rightfully smiled coldly. She never thought that His Highness Prince Jin would act like a child and throw a tantrum. It was indeed really amusing.

She was seldom in such a good mood, so she used a happy voice to coax him: “Then you say, what should we do?”

“Help me blow on it.” Nangong Liuyun wrinkled his brows, pointed to his red and swollen nose.

Just a moment ago, when she saw the nose, it wasn’t this red, pretend, pretend, continue pretending. Su Luo very disdainfully swept a glance at him and said: “Is His Highness Prince Jin still a child? You actually believe this stuff? Just blowing on it and it would heal?”

Really naive just like a little kid, wasn’t he afraid that people would laugh at him.

Sure enough, that circle of servants, each and every one of them had bowed their head with eyes lowered, their faces were red from restraining their laughter.

With one sweep of His Highness Prince Jin’s eyes, immediately, it was as if the hottest days of summer were covered with snow and frost. Their expressions all of sudden became frozen stiff. Every one of their heads lowered in shame, an appearance of being stiff and not daring to move. They didn’t even dare to breathe.

Supreme dominance! Power was authority! Su Luo silently cursed in her heart, she sincerely sympathized with the servants standing on the side. To have to wait upon His Highness who was Satan-like, with temperamental and indeterminate gloomy mood swings. Weren’t their toil way too hard?

Unexpectedly, when Nangong LIuyun turned his head towards her, he looked lost with a pitiful expression. He accusingly looked at her: “Painful, it really is very painful!”

Such a childish manner! Su Luo bit down on her teeth, she really wanted to shake off this pretending-to-be-adorable His Highness Prince Jin. However, once her eyes met that pair of limpid, misty and lovely pair of eyes, she was defeated in a moment.

“Okay! Help you blow on it, I’ll help you blow on it!” Su Luo distastefully cast him a glance, with one hand pulling his hand away from his nose. She stooped down, took a deep breath and blew on his nose.

She perfunctorily blew on his nose two times, then with one hand, she pushed him away and bluntly stood up saying: “Is it okay now?”

“You are not taking responsibility.” Nangong Liuyun had an accusing expression while covering his nose. When he said this, his posture was like that of a spoiled child.

“How am I not being responsible?” Su Luo had an expression full of misgivings.

Nangong Liuyun really did immediately sit down, looking at Su Luo: “Shouldn’t you be cupping the other’s face, speaking softly and comforting me? Afterwards, shouldn’t you tenderly and softly blow on it?”

This kind of Nangong Liuyun really made her feel like wanting to weep but lacking the tears. Su Luo let out a loud yell: “You really have too many requests!”

Nanong Liuyun’s face had an innocent expression, half-reclining on the chair made of red sandalwood. He glanced at Su Luo and leisurely said: “The other stuff, I won’t demand it from you. However, you should at least blow on it a few more times, right? This is the most basic thing and you weren’t able to complete it.”

When he said this, he actually had an appearance of being somewhat wronged.

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

15 Responses to DKC – Chapter 262

Anna

March 2, 2016 at 12

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คาเฟ่กระต่ายดวงจันทร์อ.สทิงความกระหายของคุณข้ามไปที่เนื้อหา = เมนู = HomeNovelsComicsPurgatoryAbout UsFAQContactDKC – 262 บทบทก่อนหน้ากรุนด์ฟอส โครงการหน้ากรุนด์ฟอส บทถัดไปบทที่ 262 – เจ้าชายจิรอยัลเมเนอร์ (13)"สถานการณ์" Su Luo frowned และไม่พูดเพิ่มเติม"เอาล่ะ ใส่ตัวเองในรองเท้าของเขา และคิดว่า ผ่าน ถ้าคุณเด็กนั้นน่าชังจากครอบครัวหลิว เหมาะสม อย่างไรหลังจากนั้น" ลมหายใจอุ่น และอุ่น Nangong Liuyun ตุ่ยใกล้หูที่สำคัญ Su Luo มายุ่งกับ Su Luo จนเธอเริ่มคันจากด้านล่างของหัวใจของเธอSu Luo ผลักใบหน้าหล่อที่ไกล ห่างไกล และหัวของเธอเริ่มขบคิดนี้ลึกลดลงหากเธอ Liu Chengfeng เนื่องจากเขาตั้งลงทุนดังกล่าวใหญ่ที่ติดตามเธอ แล้วเขาแน่นอนจะไม่ยอมแพ้ได้ เนื่องจากเขาได้อย่างชัดเจนตามอีกฝ่ายไป และรู้ว่า เธอได้ป้อนเจ้าจินรอยัลเมเนอร์ แล้ว...Su Luo ก็ยกหัวของเธอ ไม่ทราบว่า Nangong Liuyun คือในกระบวนการย้ายใกล้ชิดกับเธอเสียง 'บาง' รังดังจมูก Nangong Liuyun ตีหน้าผาก Su Luo กลายเป็นเจ็บว่าขอบของตาของเขาแดงเล็กน้อยหัวใจ Su Luo ภาย ความรู้สึกอาย เธอช่วยให้เขานวดจมูกของเขา: "คุณ...ไม่มีอะไรผิดอยู่หรือไม่ คือมันจริงจังไม่ค่อยจะเธอได้เห็น Nangong Liuyun พ่ายสาว บนใบหน้า แสดงเป็นกังวล แต่หัวใจของเธอก็พลิกแล้วผ่านในเสียงหัวเราะ"มันเป็นสิ่งสำคัญ สำคัญมาก มันเป็นร้ายแรง รุนแรงมาก Nangong ครอบคลุมจมูก และกวาดสายตาเธอกับนิพจน์ที่ plaintiveได้ยินนี้ Su Luo อย่างถูกต้องยิ้มจ้างงาน เธอไม่เคยคิดว่า พระองค์เจ้าชายจินจะทำหน้าที่เหมือนเด็ก และโยนความโกรธเคือง มันก็สนุกแน่นอนจริง ๆเธอไม่ค่อยดังกล่าวอารมณ์ดี เธอใช้เสียงมีความสุขคะยั้นคะยอเขา: "แล้วคุณว่า อะไรเราควรทำอย่างไร""ช่วยฉันเป่ามัน" Nangong Liuyun รอยย่นคิ้วของเขา ชี้ไปที่จมูกของเขาสีแดง และบวมเพียงครู่นี้ เมื่อเธอเห็นจมูก มันไม่ได้แดงนี้ แกล้ง หลอก ต่อไปแอบอ้าง Su Luo disdainfully มากกวาดสายตาเขา และกล่าวว่า: "สมเด็จเจ้าจินของเขายังคงเป็นเด็ก คุณจริงเชื่อว่าสิ่งนี้ เพียงเป่าบนมันและมันจะรักษาได้อย่างไร"จริง ๆ ไร้เดียงสาเหมือนเด็กน้อย ไม่ได้เขากลัวว่า คนจะหัวเราะเขาพอแน่ใจว่า แวดวงของข้าราชการ ทุกหนึ่งของพวกเขามีโค้งคำนับหัวของพวกเขาลดลงตา ใบหน้ามีสีแดงจาก restraining เสียงหัวเราะของพวกเขามีบลัชจิสมเด็จเจ้าพระตา ทันที ก็เป็นวันที่ร้อนที่สุดของฤดูร้อนถูกปกคลุม ด้วยหิมะและน้ำค้างแข็ง นิพจน์ของพวกเขาทั้งหมดอย่างฉับพลันกลายเป็นแช่แข็ง ของหัวลดลงในความอัปยศ ลักษณะความแข็งและไม่กล้าไป นอกจากนี้พวกเขายังไม่กล้าที่จะหายใจปกครองสูงสุด พลังงานเป็นอำนาจ Su Luo ซวยอย่างเงียบ ๆ ในหัวใจของเธอ เธอจริงใจ sympathized กับมหาดเล็กยืนบนฝั่ง ต้องรอเมื่อสมเด็จพระผู้เป็นซาตานเหมือน กับ temperamental และไม่ทราบแน่ชัดเศร้าอารมณ์แปรปรวน ไม่หนักของพวกเขาหนักเกินไปโดยไม่คาดคิด เมื่อ Nangong LIuyun เปิดหัวของเขาต่อเธอ เขาดูหายไปกับการแสดงออกที่น่าสงสาร เขามองดูที่เธอ accusingly: "เจ็บปวด จริง ๆ ก็เจ็บมาก"หน่อมแน้มลักษณะ Su Luo บิตลงบนฟันของเธอ เธอต้องการสลัดจิ้นเจ้าชายพระองค์นี้แอบอ้างไปได้น่ารักจริง ๆ อย่างไรก็ตาม เมื่อดวงตาของเธอได้พบกับคู่เชิญ หมอก และน่ารักของตาคู่นั้น เธอพ่ายแพ้ในทันที"โอเค คุณเป่า ช่วยเหลือจะช่วยคุณเป่ามัน! " Su Luo distastefully ชำเลืองเขา ด้วยมือข้างหนึ่งดึงมือของเขาออกไปจากจมูกของเขา เธอ stooped ลง ใช้เวลาหายใจลึก ๆ และพัดบนจมูกเธอ perfunctorily พัดบนจมูกสองครั้ง แล้ว ด้วยมือเดียว เธอผลักเขาออกไป และโผงผางลุกขึ้นยืนพูดว่า: "คือมันโอเคตอนนี้"คุณไม่ได้รับผิดชอบ" Nangong Liuyun มีนิพจน์คิดขณะจมูกของเขา เมื่อเขากล่าวว่า ท่าทางของเขาเป็นเหมือนเด็กเสีย"วิธีไม่ถือว่ารับผิดชอบ" Su Luo มีนิพจน์เต็มที่น่าเคลือบแคลงNangong Liuyun จริง ๆ ได้ทันทีนั่งลง กำลังดู Su Luo: "ไม่ควรคุณจะ cupping อื่น ๆ ของใบหน้า พูดเบา และปลอบโยนผม หลังจากนั้น ไม่ควรคุณนุ่มนวล และระเบิดมัน"Nangong Liuyun ชนิดนี้จริง ๆ ทำให้เธอรู้สึกอยากร้อง แต่น้ำตาขาด Su Luo ให้ออกเป็นเยลล์ดัง: "คุณจริง ๆ ต้องร้องขอมากเกินไป"ใบหน้า Nanong Liuyun มีความไร้เดียงสา ครึ่งนอนบนเก้าอี้ทำจากไม้จันทน์แดง เขา glanced ที่ Su Luo และพักผ่อนกล่าวว่า: "สิ่งอื่น ๆ ฉันจะไม่ต้องการจากคุณ อย่างไรก็ตาม คุณควรน้อยเป่ามันกี่ครั้ง ขวา นี่คือสิ่งพื้นฐานที่สุด และคุณไม่สามารถเสร็จสมบูรณ์"เมื่อเขากล่าวว่า จริง ๆ แล้วเขามีลักษณะที่ปรากฏของท่านถูกค่อนข้างบทก่อนหน้ากรุนด์ฟอส โครงการหน้ากรุนด์ฟอส บทถัดไปDKC – 262 บทที่ 15 การตอบสนองแอนนา2 มีนาคม 2016 ที่ 12