PURPOSE: To examine the association

PURPOSE:
To examine the association between smoking and participation in Supplemental Nutrition Assistance Program (SNAP) among low-income families.
DESIGN:
A quasi-experimental design using pooled cross-sectional data from the Bureau of Labor Statistics' Consumer Expenditure Diary Survey.
SETTING:
A national, representative sample of US households from 2005 through 2012.
PARTICIPANTS:
A total of 19 395 low-income households.
MEASURES:
US poverty thresholds were used, in conjunction with household income, to create a sample of families at 130% of the federal poverty level and below. Expenditures on cigarettes and self-reported enrollment in SNAP were used to measure smoking behavior and program participation, respectively.
ANALYSIS:
Estimation of a maximum likelihood model was used to predict the probability of smoking given participation in SNAP.
RESULTS:
The SNAP participation among low-income households was associated with a 30% (P < .01) increase in the likelihood of a household containing at least 1 smoker, relative to low-income non-SNAP households. Among smokers, SNAP households do not spend more money on tobacco products than non-SNAP households.
CONCLUSION:
Given the strong association found between SNAP participation and smoking, connecting program participants who smoke to effective smoking cessation programs could be an effective tool in reducing the prevalence of smoking among the low-income population. States have a unique opportunity to use SNAP-Education programs to integrate tobacco prevention and cessation into curriculum for direct client impact.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์: การตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการสูบบุหรี่และการมีส่วนร่วมในเสริมโภชนาการความช่วยเหลือในโปรแกรม (SNAP) ในหมู่ครอบครัวที่มีรายได้ต่ำออกแบบ: ออกแบบกึ่งทดลองใช้ pooled หน้าตัดข้อมูลจากการสำรวจของสำนักงานสถิติแรงงานของผู้บริโภครายจ่ายไดอารี่การตั้งค่า: ชาติ ตัวอย่างของครัวเรือนสหรัฐฯ จาก 2005 ผ่าน 2012เข้าร่วม: จำนวน 19 395 ครัวเรือนที่มีรายได้ต่ำมาตรการ: เกณฑ์ความยากจนของสหรัฐอเมริกาใช้ ร่วมกับรายได้ การสร้างตัวอย่างของครอบครัวที่ 130% ของระดับความยากจนของรัฐบาลกลาง และด้านล่าง ค่าใช้จ่ายบุหรี่และลงทะเบียนตนเองรายงานในพริบตาใช้ในการวัดพฤติกรรมสูบบุหรี่ และโปรแกรมร่วม ตามลำดับวิเคราะห์: การประมาณแบบจำลองสูงสุดโอกาสถูกใช้เพื่อคาดการณ์ความน่าเป็นของการสูบบุหรี่ให้มีส่วนร่วมในพริบตาผลลัพธ์: ร่วมสแนปในหมู่ครัวเรือนที่มีรายได้ต่ำมีการเชื่อมกับ 30% (P < .01) เพิ่มขึ้นโอกาสของครัวเรือนที่ประกอบด้วยสูบบุหรี่น้อย 1 สัมพันธ์กับรายได้ต่ำไม่ใช่สแนปครัวเรือน ในกลุ่มผู้สูบบุหรี่ SNAP ครัวเรือนจ่ายเงินเพิ่มเติมบนผลิตภัณฑ์ยาสูบกว่าครัวเรือนไม่ใช่สแนปสรุป: ให้สมาคมที่แข็งแกร่งที่พบระหว่างร่วมสแนปและบุหรี่ เชื่อมต่อผู้เข้าร่วมโปรแกรมที่ควันเข้าโปรแกรมเลิกบุหรี่ที่มีประสิทธิภาพอาจเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการลดความชุกของการสูบบุหรี่ของประชากรรายได้ต่ำ อเมริกามีโอกาสที่จะใช้โปรแกรม SNAP-การศึกษาเพื่อบูรณาการป้องกันยาสูบและเลิกเป็นหลักสูตรสำหรับผลกระทบต่อลูกค้าโดยตรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์:
เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการสูบบุหรี่และการมีส่วนร่วมในการเสริมโภชนาการโครงการให้ความช่วยเหลือ (SNAP) ในหมู่ครอบครัวมีรายได้ต่ำ.
การออกแบบ:
การออกแบบกึ่งทดลองใช้รวบรวมข้อมูลภาคตัดขวางจากสำนักงานสถิติแรงงาน 'ค่าใช้จ่ายของผู้บริโภคไดอารี่สำรวจ.
การตั้งค่า :
ชาติตัวอย่างที่เป็นตัวแทนของครัวเรือนสหรัฐจาก 2005 ผ่าน 2012
ผู้เข้าร่วม:
ทั้งหมด 19 395 ครัวเรือนมีรายได้ต่ำ.
มาตรการ:
สหรัฐเกณฑ์ความยากจนถูกนำมาใช้ร่วมกับรายได้ของครัวเรือนในการสร้างตัวอย่างของครอบครัวที่ 130% ของ ระดับความยากจนของรัฐบาลกลางและด้านล่าง ค่าใช้จ่ายในการสูบบุหรี่และการลงทะเบียนตนเองรายงานในพริบตาถูกนำมาใช้ในการวัดพฤติกรรมการสูบบุหรี่และการเข้าร่วมโปรแกรมตามลำดับ.
วิเคราะห์:
การประเมินของรูปแบบความน่าจะเป็นสูงสุดถูกใช้ในการคาดการณ์ความน่าจะเป็นของการสูบบุหรี่ได้รับการมีส่วนร่วมในการสแน็ป.
ผลการศึกษา:
การมีส่วนร่วม SNAP หมู่ต่ำ ครัวเรือน -income มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้น 30% (p <.01) ในโอกาสของการใช้ในครัวเรือนที่มีอย่างน้อย 1 สูบบุหรี่เมื่อเทียบกับรายได้ต่ำผู้ประกอบการที่ไม่ใช่ SNAP ในหมู่ผู้สูบบุหรี่ครัวเรือน SNAP ไม่ต้องใช้เงินเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ยาสูบกว่าผู้ประกอบการที่ไม่ใช่ SNAP.
สรุป:
ให้ความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งพบกันระหว่างการมีส่วนร่วมถ่ายภาพและการสูบบุหรี่, การเชื่อมต่อผู้เข้าร่วมโครงการที่สูบบุหรี่กับโปรแกรมการเลิกสูบบุหรี่ที่มีประสิทธิภาพอาจจะเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการลด ความชุกของการสูบบุหรี่ในหมู่ประชากรมีรายได้ต่ำ รัฐมีโอกาสที่จะใช้โปรแกรม SNAP-การศึกษาเพื่อบูรณาการการป้องกันการสูบบุหรี่และเลิกสูบบุหรี่เข้าไปในหลักสูตรสำหรับผลกระทบต่อลูกค้าโดยตรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ :เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการสูบบุหรี่ และการมีส่วนร่วมในโครงการช่วยเหลือเสริมโภชนาการ ( Snap ) ของครอบครัวที่มีรายได้ต่ำออกแบบ :กึ่งทดลองโดยใช้ pooled ข้อมูลภาคตัดขวางจากสำนักสถิติแรงงานรายจ่ายผู้บริโภคไดอารี่ )การตั้งค่า :ชาติ ตัวอย่าง ตัวแทนของพวกเราครอบครัวตั้งแต่ปี 2005 ผ่าน 2012ผู้เข้าร่วม :รวม 19 แต่รายได้ครัวเรือนมาตรการ :เราใช้เกณฑ์ความยากจน ร่วมกับการสร้างรายได้ของครัวเรือน จำนวนครอบครัวที่ 130% ของระดับความยากจนของรัฐบาลกลางและด้านล่าง ค่าใช้จ่ายในการสูบบุหรี่และการ self-reported snap ถูกใช้เพื่อวัดการมีส่วนร่วม , พฤติกรรมการสูบบุหรี่ และโปรแกรมตามลำดับการวิเคราะห์ :การประมาณแบบความควรจะเป็นสูงสุดคือทำนายความน่าจะเป็นของการสูบบุหรี่ได้รับการมีส่วนร่วมใน snapผลลัพธ์ :ขาดการมีส่วนร่วมของครัวเรือนที่มีรายได้ต่ำมีความสัมพันธ์กับ 30% ( P < . 01 ) เพิ่มโอกาสของครัวเรือนที่มีอย่างน้อย 1 คนสูบบุหรี่ ญาติไม่ทำการ snap ครัวเรือน ของการสูบบุหรี่ในครัวเรือน snap ไม่ใช้จ่ายเงินเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ยาสูบกว่าไม่ตะครุบครัวเรือนสรุป :ให้แข็งแรง สมาคมพบระหว่างการมีส่วนร่วม ตะครุบ และการสูบบุหรี่ ผู้สูบ เชื่อม ต่อ โปรแกรม โปรแกรมการเลิกสูบบุหรี่ที่มีประสิทธิภาพสามารถเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการลดความชุกของการสูบบุหรี่ของประชากรที่มีรายได้ต่ำ สหรัฐอเมริกามีโอกาสที่จะใช้ snap โปรแกรมการศึกษาเพื่อบูรณาการการป้องกันยาสูบและการเป็นหลักสูตรสำหรับผลกระทบต่อลูกค้าโดยตรง