No manager would consciously decide

No manager would consciously decide to destroy a company by leveraging the competencies of the past while ignoring those required for the future. Yet this is precisely what many of them do. They do it because strategy and finance were taught as separate topics in business school. Their professors of financial modeling alluded to the importance of strategy, and their strategy professors occasionally referred to value creation, but little time was spent on a thoughtful integration of the two.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้จัดการไม่มีสติจะตัดสินทำลายบริษัท โดยใช้ความสามารถของอดีตในขณะที่สองที่จำเป็นสำหรับอนาคต ยัง นี้เป็นจำนวนมากของพวกเขาทำอะไร พวกเขาทำได้ เพราะกลยุทธ์และเงินถูกสอนเป็นหัวข้อที่แยกต่างหากในโรงเรียน Alluded ของอาจารย์สร้างโมเดลทางการเงินให้ความสำคัญของกลยุทธ์ และอาจารย์กลยุทธ์ของพวกเขาบางครั้งเรียกว่าการสร้างคุณค่า แต่ใช้เวลาน้อยในการรวมที่เด่นของทั้งสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีผู้จัดการสติจะตัดสินใจที่จะทำลาย บริษัท โดยใช้ประโยชน์จากความสามารถของอดีตที่ผ่านมาในขณะที่ละเลยที่จำเป็นสำหรับอนาคต แต่นี่คือสิ่งที่หลายคนทำ พวกเขาทำมันเพราะกลยุทธ์และการเงินได้รับการสอนเป็นหัวข้อที่แยกจากกันในโรงเรียนธุรกิจ อาจารย์ของพวกเขาในการสร้างแบบจำลองทางการเงินพูดพาดพิงถึงความสำคัญของกลยุทธ์และอาจารย์กลยุทธ์ของพวกเขาบางครั้งเรียกว่าการสร้างมูลค่า แต่เวลาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ใช้ในการบูรณาการความคิดของทั้งสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้จัดการจะไม่ consciously ตัดสินใจที่จะทำลาย บริษัท ด้วยการใช้ประโยชน์จากความรู้ความสามารถของอดีต ในขณะที่ละเลยความต้องการในอนาคต แต่นี้คือสิ่งที่หลายของพวกเขาทำ พวกเขาทำมัน เพราะกลยุทธ์และการเงินได้รับการสอนเป็นหัวข้อที่แยกจากกันในโรงเรียนธุรกิจ ของศาสตราจารย์ของแบบจำลองทางการเงินพูดถึงความสำคัญของกลยุทธ์และอาจารย์กลยุทธ์ของพวกเขาบางครั้งเรียกว่าการสร้างค่า แต่เล็ก ๆน้อย ๆเวลาที่ใช้ในการรวมใจของทั้งสอง