Beta-2-agonists have been widely us

Beta-2-agonists have been widely used by asthmatic subjects to relieve their obstructive symptoms. However, there are reports that continuous use could lead to loss of bronchial protection and exacerbation of asthma symptoms. We evaluated the effect of two regimens of salbutamol administration (twice and five times a week) in a model of chronic airway inflammation in male Hartley guinea pigs (protocol starting weight: 286 ± 30 g) induced by repeated exposures to aerosols of ovalbumin (OVA). After sensitization, guinea pigs were exposed to aerosols of 0.1 mg/ml salbutamol solution twice a week (OVA + S2x, N = 7) or five times a week (OVA + S5x, N = 8). We studied allergen-specific (OVA inhalation time) and -nonspecific (response to methacholine) respiratory system responsiveness. Seventy-two hours after the last OVA challenge, guinea pigs were anesthetized and tracheostomized, respiratory system resistance and elastance were measured and a dose-response curve to inhaled methacholine chloride was obtained. Specific IgG1 was also quantified by the passive cutaneous anaphylactic technique. OVA-sensitized guinea pigs (N = 8) showed reduction of the time of OVA exposure before the onset of respiratory distress, at the 5th, 6th and 7th exposures (P < 0.001). The OVA + S2x group (but not the OVA + S5x group) showed a significant increase in OVA inhalation time. There were no significant differences in pulmonary responsiveness to methacholine among the experimental groups. OVA + S2x (but not OVA + S5x) animals showed a decrease in the levels of IgG1-specific anaphylactic antibodies compared to the OVA group (P < 0.05). Our results suggest that, in this experimental model, frequent administration of ß2-agonists results in a loss of some of their protective effects against the allergen.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เบต้า-2-agonists อย่างกว้างขวางใช้ประเมินสภาพวัตถุเพื่อบรรเทาอาการการอุดกั้น อย่างไรก็ตาม มีรายงานที่ใช้อย่างต่อเนื่องอาจทำให้สูญเสียการป้องกันหลอดลมและอาการกำเริบของอาการหอบหืด เราประเมินผลของสองยา salbutamol บริหาร (สองครั้ง และ 5 ครั้งต่อสัปดาห์) ในรูปแบบของการอักเสบทางเดินหายใจเรื้อรังในชายแม่ตะเภา (โพรโทคอลเริ่มต้นน้ำหนัก: 286 ± 30 กรัม) เกิดจากแสงซ้ำการสเปรย์ของ ovalbumin (OVA) หลังจากใชเสพติด หนูตะเภาได้สัมผัสกับละอองของ salbutamol 0.1 mg/ml สัปดาห์ละสอง (OVA + S2x, N = 7) หรือห้าครั้งต่อสัปดาห์ (OVA + S5x, N = 8) ศึกษาสารก่อภูมิแพ้เฉพาะ (เวลาสูดดมของ OVA) และ - nonspecific (ตอบสนอง methacholine) ตอบสนองของระบบทางเดินหายใจ สิบสองชั่วโมงหลังจากการท้าทาย OVA ครั้งสุดท้าย หนูตะเภาด้วย และ tracheostomized วัดความต้านทานของระบบทางเดินหายใจและ elastance และเส้นโค้งตอบสนองยาที่สูดดม methacholine คลอไรด์ได้รับ เฉพาะ IgG1 ถูกยังวัด โดยเทคนิค anaphylactic ผิวหนังแฝง ผม OVA หนูตะเภา (N = 8) แสดงให้เห็นว่าการลดเวลาของ OVA แสงก่อนเริ่มมีอาการของภาวะการหายใจ ที่แสง 5, 6 และ 7 (P < 0.001) OVA + S2x กลุ่ม (แต่ไม่ OVA + S5x กลุ่ม) พบเพิ่มใน OVA สูดดมครั้ง ก็ไม่สำคัญความแตกต่างในการตอบสนองที่ปอด methacholine ระหว่างกลุ่มทดลอง OVA + สัตว์ S2x (แต่ไม่ OVA + S5x) แสดงให้เห็นว่าการลดลงของระดับของแอนติบอดี anaphylactic IgG1 เฉพาะเมื่อเทียบกับกลุ่ม OVA (P < 0.05) ผลของเราแนะนำให้ ในรุ่นทดลองนี้ บริหารบ่อย ß2-agonists ผลการสูญเสียบางส่วนของการป้องกันผลกระทบกับแพ้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Beta-2-agonists ได้รับการใช้กันอย่างแพร่หลายโดยวิชาโรคหืดเพื่อบรรเทาอาการอุดกั้นของพวกเขา อย่างไรก็ตามมีรายงานว่าการใช้งานอย่างต่อเนื่องอาจนำไปสู่การสูญเสียของการป้องกันและหลอดลมกำเริบของอาการของโรคหอบหืด เราประเมินผลกระทบของทั้งสองสูตรของการบริหาร salbutamol (สองครั้งและห้าครั้งต่อสัปดาห์) ในรูปแบบของการอักเสบทางเดินหายใจเรื้อรังในชาย Hartley หนูตะเภา A (โปรโตคอลน้ำหนักเริ่มต้น: 286 ± 30 กรัม) ที่เกิดจากการได้รับสารละอองของ ovalbumin (OVA ) หลังจากที่แพหนูตะเภาได้สัมผัสกับละออง 0.1 mg / ml แก้ปัญหา salbutamol สองครั้งต่อสัปดาห์ (OVA + S2X, N = 7) หรือห้าครั้งต่อสัปดาห์ (OVA + S5x, N = 8) เราศึกษาสารก่อภูมิแพ้ที่เฉพาะเจาะจง (OVA เวลาสูดดม) และ -nonspecific (การตอบสนองต่อ methacholine) การตอบสนองของระบบทางเดินหายใจ เจ็ดสิบสองชั่วโมงหลังจากที่ความท้าทาย OVA ที่ผ่านมาหนูตะเภาได้รับการดมยาสลบและ tracheostomized ต้านทานของระบบทางเดินหายใจและ elastance ถูกวัดและปริมาณการตอบสนองโค้งไปสูดดม methacholine คลอไรด์ที่ได้รับ IgG1 เฉพาะนอกจากนี้ยังได้รับการวัดโดยแฝงเทคนิค anaphylactic ผิวหนัง OVA ไวหนูตะเภา (N = 8) พบว่าการลดลงของเวลาของการเปิดรับ OVA ก่อนที่จะเริ่มมีอาการของระบบทางเดินหายใจที่ 5, 6 และ 7 แสดงข้อมูล (p <0.001) กลุ่ม OVA + S2X ( แต่ไม่ใช่กลุ่ม OVA + S5x) พบว่าเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการสูดดมเวลาพหูพจน์ ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการตอบสนองของปอดจะ methacholine ในหมู่กลุ่มทดลอง OVA + S2X ( แต่ไม่ OVA + S5x) สัตว์พบว่าลดลงในระดับของ IgG1 เฉพาะแอนติบอดี anaphylactic ที่เทียบกับกลุ่มโอวีเอ (p <0.05) ผลของเราแสดงให้เห็นว่าในการทดลองแบบนี้บ่อยของการบริหาร SS2-agonists ผลในการสูญเสียของบางส่วนของป้องกันผลกระทบของพวกเขากับสารก่อภูมิแพ้ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

beta-2-agonists ได้ถูกใช้โดยคน โรคหอบหืด บรรเทาอาการคั่งของพวกเขา อย่างไรก็ตาม มีรายงานว่า ใช้อย่างต่อเนื่องจะนำไปสู่การสูญเสียของการป้องกันโรคกำเริบและอาการของโรคหอบหืด เราประเมินผลของยาซัลบูทามอล ( สองครั้ง ) และห้าครั้งต่อสัปดาห์ ) ในรูปแบบของการอักเสบของทางเดินหายใจเรื้อรังในเพศชาย ฮาร์ทลีย์ หนูตะเภา ( โปรโตคอลเริ่มต้นน้ำหนัก : 286 ± 30 กรัม ) และรับชมซ้ำแอโรซอลของโอวัลบูมิน ( OVA ) หลังจากพบ หนูตะเภาได้รับตัวเร่งปฏิกิริยา 0.1 mg / ml ระดับโซลูชั่นสัปดาห์ละสองครั้ง ( พหูพจน์ + s2x , n = 7 ) หรือห้าครั้งต่อสัปดาห์ ( พหูพจน์ + s5x , N = 8 ) เราศึกษาสารก่อภูมิแพ้ที่เฉพาะเจาะจง ( OVA สูดดมเวลา ) และไม่จำเพาะ ( การตอบสนองต่อเมธาโคลีน ) การตอบสนองของระบบทางเดินหายใจ เจ็ดสิบสองชั่วโมงหลังจากที่ OVA ล่าสุดท้าทาย หนูตะเภา และ tracheostomized ถูกวางยาสลบ ความต้านทานของระบบทางเดินหายใจและ elastance วัดและความคิดเห็นเพื่อสูดดมเมธาโคลีนคลอไรด์เป็นเส้นโค้งได้ ( เฉพาะยัง quantified โดยเรื่อยๆแพ้ Anaphylactic เทคนิค OVA และหนูตะเภา ( n = 8 ) พบการลดเวลาพัฒนาแสงก่อนการโจมตีของระบบหายใจที่ 5 , 6 และ 7 แบบ ( p < 0.001 ) กลุ่มพหูพจน์ + s2x ( แต่ไม่ใช่ OVA + s5x Group ) มีเพิ่มขึ้นอย่างมากใน OVA สูดดมเวลา ไม่พบความแตกต่างในการตอบสนองของปอดกับเมธาโคลีน ระหว่างกลุ่มทดลอง พหูพจน์ + s2x ( แต่ไม่ใช่ OVA + s5x ) สัตว์พบว่าลดลงในระดับของแอนติบอดีที่เฉพาะเจาะจง ( anaphylactic เทียบกับ OVA อย่างมีนัยสำคัญ ( P < 0.05 ) จากผลการศึกษานี้ ในรุ่นทดลอง งาน บ่อย ß 2-agonists ผลลัพธ์ในการสูญเสียบางส่วนของผลป้องกันของพวกเขากับสารก่อภูมิแพ้ .