Chapter 462: Virtual FigureAt this

Chapter 462: Virtual Figure

At this moment, Lin Xintong had nearly turned into a beautiful lifeless ice sculpture. Below her body, there was a patch of green gas that was being affected by the Yin frost Qi. It turned into crystalline ice, and it was shattering from the cold.
With the last bit of her strength, she slowly moved her hands that no longer had any feeling with great difficulty. Her slender fingertips were covered in crystals as she gently picked an ice flower up.
Such a ordinary but beautiful nameless flower had been implicated by her, resulting in certain death…
A teardrop fell from the corner of her eyes and it quickly froze into a ice crystal. Then it fell onto the grass.
Sound became even more distant as the scene in front of her seemed to blur.
She knew that she was reaching the end of her life…
At the moment of near death, countless numbers of scenes flashed past in her mind before finally stopping on the youth’s determined and slightly childlike face.
Thinking back on her 500-year-old life, she had spent all her life working hard to extend it, but all she got was failure…
Maybe, the events of her holding his hand to travel the world were the most beautiful memories in her entire life.
However, with the most beautiful memories from a dream, that was probably a type of tragedy.
But what could she do?
Beauty was usually not something one needed to explore if it was reality or an illusion.
Thus, if she explored it deeply, many of the beautiful events would end up bursting like a bubble.
She laughed. Maybe, at the last moment of her life, that smile would be frozen for eternity…
In the haze, she heard a sound in her ears. She tried hard to open her eyes, but her surroundings were a blur. However, far into the distance, under a huge green tree, there was a white figure.
Sunlight pierced through the leaves as it scattered downwards, landing on the grass like gold fragments, while the grass was dotted with leaf shadows…
The figure looked like a woman. She was strolling in the woods, like she was walking along the river of time. Although she did not seem far away from Lin Xintong, they actually belonged in different space-time dimensions.
She looked at her, but no matter how wide she opened her eyes, the person’s face was a blur. Only her tall and excellent figure left an exceptionally clear image on Lin Xintong’s retina.
“You are… ”
Seeing that person, her heart that had been frozen began beating once again. Her blood began flowing once again.
She had a feeling that she had a blood connection to that figure, as if she knew her from a previous life.
Could she be… the ancient Great Empress?
This thought flashed past Lin Xintong’s mind. It was a strange idea, but she did not know why she was so sure about it.
But at this moment, the elegant figure slowly walked towards her. She gradually walked all the way till she was right in front of Lin Xintong…
The figure stretched out her hand. Her fingers were light to the touch as she tapped lightly on Lin Xintong’s forehead.
“Obsession is the path to dreams, but it is also the source of pain.”
“Maybe you can inherit my will to carry on down that path, completing the mission I did not… ”
The cold voice rang in Lin Xintong’s mind. Was this the ancient Great Empress’s voice transmission?
Following that, with a shattering sound, the sound of crystal shattering, the ice crystals on Lin Xintong’s body completely shattered. The world she was immersed in also began falling apart. The forest, grass, ice flowers slowly disappeared…
…
Lin Xintong suddenly felt her body jolt as she woke up.
This jolt was a feeling she often experienced as a child. Back then, she had yet to begin practicing martial arts. As she was born in the Lin family, and was experiencing the pressure from having naturally terminated meridians, she never could sleep well. She would often fall into sleep and then jolt awake.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บท 462: รูปเสมือนขณะนี้ เกือบได้เปิดซินตง Lin เป็นประติมากรรมน้ำแข็งตายที่สวยงาม ด้านล่างของเธอร่างกาย มีแพทช์ของแก๊สสีเขียวที่ได้รับผลกระทบจากน้ำแข็งหยินฉี มันกลายเป็นผลึกน้ำแข็ง และก็เหมือนห้องกระจกจากความเย็นด้วยบิตสุดท้ายของความแข็งแรงของเธอ เธอค่อย ๆ ย้ายมือของเธอที่ไม่มีความรู้สึกใด ๆ กับความยากลำบากมาก ปลายนิ้วเรียวของเธอถูกปกคลุมในผลึกขณะเธอค่อย ๆ หยิบดอกไม้เป็นน้ำแข็งเช่นธรรมดา แต่สวยงามนิรนามดอกไม้มีการเกี่ยวข้อง โดยเธอ เป็นผลในการตายของบางอย่าง...น้ำตาตกจากมุมของดวงตาของเธอ และแช่แข็งเป็นแบบผลึกน้ำแข็งอย่างรวดเร็ว แล้วมันล้มลงบนพื้นหญ้าเสียงกลายเป็นห่างไกลยิ่งเป็นฉากหน้าของเธอดูเหมือนจะ เบลอเธอรู้ว่า เธอได้ถึงจุดสิ้นสุดของชีวิตของเธอ...ในขณะใกล้ตาย ฉากถ้วนประกายที่ผ่านมาในใจของเธอก่อนหยุดในที่สุด บนใบหน้าเล็กน้อยเหมือนเด็ก และกำหนดให้เยาวชนคิดถึงกลับมา 500 ปีชีวิตของเธอ เธอได้ใช้เวลาทั้งชีวิตของเธอทำงานอย่างหนักเพื่อขยายมัน แต่ทั้งหมดที่เธอได้รับความล้มเหลว...บางที เหตุการณ์ของเธอจับมือของเขาที่เดินทางโลกถูกความทรงจำที่สวยงามที่สุดในชีวิตของเธอทั้งหมดอย่างไรก็ตาม กับความทรงจำที่สวยงามที่สุดจากความฝัน ที่ได้อาจเป็นชนิดของโศกนาฏกรรมแต่สิ่งที่เธอสามารถทำได้หรือไม่ความงามมักจะไม่ได้สิ่งหนึ่งที่จำเป็นในการสำรวจถ้ามันเป็นความจริงหรือภาพลวงตาดังนั้น ถ้าเธอสำรวจมันลึก กิจกรรมสวยงามมากมายจะสิ้นสุดขึ้นการระเบิดเช่นฟองเธอหัวเราะ บางที ที่สุดในชีวิตของเธอ รอยยิ้มที่จะแช่แข็งชั่วนิรันดร์...ในหมอกควัน เธอได้ยินเสียงในหูของเธอ เธอพยายามอย่างหนักที่เปิดดวงตาของเธอ แต่สภาพแวดล้อมของเธอถูกพร่ามัว อย่างไรก็ตาม ไกลเป็นระยะทาง ใต้ต้นไม้ใหญ่สีเขียว มีตัวเลขสีขาวแสงแดดถูกแทงผ่านใบไม้ที่กระจัดกระจายลง ลงบนหญ้าเช่นเศษทอง ในขณะที่หญ้ามีใบเงา...รูปที่ดูเหมือนผู้หญิง เธอได้เดินเล่นในป่า เหมือนเธอเดินริมแม่น้ำเวลา แม้ว่าเธอไม่ห่างจากหลินซินตง พวกเขาจริง ๆ อยู่ในลานกว้างต่างมิติเธอมองเธอ แต่ไม่ว่าวิธีกว้างเธอเปิดตาของเธอ ใบหน้าของบุคคลก็พร่ามัว เพียงเธอสูง และยอดเยี่ยมรูปซ้ายภาพชัดใสในจอตาหลินซินตง"คุณจะ... ”เห็นคนที่ หัวใจของเธอที่มีการแช่แข็งเริ่มตีอีกครั้ง เลือดของเธอเริ่มไหลอีกครั้งเธอมีความรู้สึกว่า เธอมีการเชื่อมต่อของเลือดไปที่รูป เช่นถ้าเธอรู้ว่าเธอจากชีวิตก่อนหน้านี้เธออาจ...จักรพรรดินีดีโบราณนี้ความคิดประกายผ่านใจหลินซินตง มันเป็นความคิดแปลก แต่เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอจึงแน่ใจว่าเกี่ยวกับมันแต่ตอนนี้ รูปที่สง่างามอย่างช้า ๆ เดินเข้าไปหาเธอ เธอค่อย ๆ เดินไปจนเธอเป็นด้านหน้าของซินตง Lin ...รูปที่เหยียดมือของเธอ นิ้วของเธอถูกไฟไปสัมผัสกับเธอเคาะเบา ๆ บนหน้าผากหลินซินตง"ครอบงำจิตใจเป็นเส้นทางไปฝัน แต่ก็ยังเป็นแหล่งที่มาของความเจ็บปวด"บางทีคุณสามารถสืบทอดของฉันจะดำเนินการในการลงเส้นทาง ทำภารกิจฉันไม่... ”เสียงเย็นรังในใจหลินซินตง นี้เป็นส่งผ่านเสียงคุณหญิงดีโบราณต่อไปนี้ที่ ด้วยเสียงซึ่งทำให้ป่นปี้ เสียงของคริสตัลซึ่งทำให้ป่นปี้ ผลึกน้ำแข็งในร่างกายหลินซินตงสมบูรณ์ทำลาย เธอถูกแช่อยู่ในโลกเริ่มสลาย ป่า หญ้า น้ำแข็งดอกไม้หายไปอย่างช้า ๆ ...…หลินซินตงก็รู้สึกร่างกายของเธอกระตุ้นเธอตื่นขึ้นมาความรู้สึกที่เธอมักจะมีประสบการณ์เป็นเด็กนี้กระตุกได้ กลับมาแล้ว เธอยังต้องเริ่มฝึกศิลปะการต่อสู้ เมื่อเธอเกิดในครอบครัวหลิน และได้ประสบกับแรงกดดันจากธรรมชาติมียกเลิกเส้นเมอริเดียน เธอไม่เคยได้นอนหลับดี เธอจะตกเข้าสู่โหมดสลี และจากนั้น กระตุ้นการตื่นตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 462: รูปเสมือนจริง

ในขณะนี้หลิน Xintong ได้หันเกือบเป็นประติมากรรมน้ำแข็งที่สวยงามไม่มีชีวิตชีวา ด้านล่างนี้ร่างกายของเธอก็มีแพทช์ของก๊าซสีเขียวที่ถูกผลกระทบจากน้ำค้างแข็งหยินฉี มันจะกลายเป็นน้ำแข็งผลึกและมันก็ทำให้ป่นปี้จากความหนาวเย็น
ด้วยบิตสุดท้ายของความแข็งแรงของเธอเธอค่อย ๆ ขยับมือของเธอที่ไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ด้วยความยากลำบาก ปลายนิ้วเรียวของเธอถูกปกคลุมไปด้วยผลึกเบา ๆ ขณะที่เธอหยิบดอกไม้น้ำแข็งขึ้น
ดังกล่าวเป็นธรรมดา แต่สวยงามดอกไม้นิรนามได้รับการที่เกี่ยวข้องของเธอทำให้เกิดการตายบางอย่าง ...
หยดน้ำตาหล่นลงมาจากมุมของดวงตาของเธออย่างรวดเร็วและแช่แข็งเข้าไปในผลึกน้ำแข็ง จากนั้นก็จะตกลงไปบนพื้นหญ้า
เสียงก็ยิ่งห่างไกลมากขึ้นเป็นฉากในด้านหน้าของเธอดูเหมือนจะเบลอ
เธอรู้ว่าเธอกำลังถึงจุดสิ้นสุดของชีวิตของเธอที่ ...
ในช่วงเวลาของการใกล้ตายตัวเลขนับไม่ถ้วนของฉากประกายที่ผ่านมาในใจของเธอก่อนที่จะหยุดเยาวชนของใบหน้าและมุ่งมั่นที่ไร้เดียงสาเล็กน้อย
คิดย้อนกลับไปในชีวิตของ 500 ปีของเธอเธอได้ใช้เวลาตลอดชีวิตของเธอทำงานอย่างหนักที่จะขยายมัน แต่ทั้งหมดที่เธอมีคือความล้มเหลว ...
บางทีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเธอจับมือของเขาที่จะเดินทางไปทั่วโลกเป็นความทรงจำที่สวยงามที่สุดในตัวเธอ ชีวิตทั้งหมด
แต่ด้วยความทรงจำที่สวยงามมากที่สุดจากความฝันที่อาจจะเป็นประเภทของโศกนาฏกรรม
แต่สิ่งที่เธอจะทำอย่างไร
ความงามมักจะไม่ได้เป็นสิ่งหนึ่งที่จำเป็นในการสำรวจถ้ามันเป็นความจริงหรือภาพลวงตา
ดังนั้นถ้าเธอสำรวจมันลึกหลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่สวยงามจะจบลงด้วยระเบิดเหมือนฟอง
หล่อนหัวเราะ. บางทีช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตของเธอรอยยิ้มที่จะแช่แข็งนิรันดร์ ...
ในหมอกควันที่เธอได้ยินเสียงในหูของเธอ เธอพยายามอย่างหนักที่จะเปิดตาของเธอ แต่สภาพแวดล้อมของเธอมีเบลอ แต่ไกลในระยะทางที่ใต้ต้นไม้สีเขียวขนาดใหญ่มีรูปสีขาว
แสงแดดทะลุใบเป็นมันกระจัดกระจายลงจอดบนพื้นหญ้าเช่นเศษทองในขณะที่หญ้าที่ถูกแต่งแต้มด้วยเงาใบ ...
รูปเหมือนผู้หญิงคนหนึ่ง เธอเป็นคนที่เดินเล่นในป่าเหมือนที่เธอกำลังเดินไปตามแม่น้ำของเวลา แม้ว่าเธอจะไม่ได้ดูเหมือนห่างไกลจากหลิน Xintong พวกเขาจริงเป็นในมิติพื้นที่เวลาที่แตกต่างกัน
เธอมองไปที่เธอ แต่ไม่ว่ากว้างเธอเปิดตาของเธอไม่มีใบหน้าของบุคคลนั้นเป็นภาพเบลอ เพียงร่างสูงและยอดเยี่ยมของเธอออกจากภาพที่เด่นชัดบนจอหลิน Xintong ของ
"คุณ ... "
เห็นคนที่หัวใจของเธอที่ได้รับการแช่แข็งเริ่มเต้นอีกครั้ง เลือดของเธอเริ่มไหลอีกครั้ง
เธอมีความรู้สึกว่าเธอมีการเชื่อมต่อของเลือดไปยังตัวเลขที่เช่นถ้าเธอรู้ว่าเธอจากชีวิตก่อนหน้า
เธออาจจะ ... โบราณที่ดีคุณหญิง?
ความคิดนี้ผ่านมาประกายใจหลิน Xintong ของ มันเป็นความคิดที่แปลก แต่เธอไม่เคยรู้ว่าทำไมเธอจึงแน่ใจว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้
แต่ในขณะนี้รูปที่สง่างามอย่างช้า ๆ เดินต่อเธอ เธอค่อยๆเดินไปตลอดทางจนเธอถูกต้องในด้านหน้าของหลิน Xintong ...
รูปที่ยืดออกมือของเธอ นิ้วมือของเธอถูกไฟไปสัมผัสขณะที่เธอเคาะเบา ๆ บนหน้าผากของหลิน Xintong
"ความหลงใหลเป็นเส้นทางไปฝัน แต่มันก็ยังเป็นแหล่งที่มาของความเจ็บปวด."
"บางทีคุณอาจจะได้รับมรดกความประสงค์ของเราที่จะดำเนินการลงเส้นทางที่เสร็จสิ้นภารกิจที่ผมทำไม่ได้ ... "
เสียงเย็นดังขึ้นในใจของหลิน Xintong นี้คือการส่งผ่านเสียงโบราณที่ยิ่งใหญ่จักรพรรดินีหรือไม่
ต่อไปนี้ที่ด้วยเสียงที่แตกเสียงป่นปี้คริสตัล, ผลึกน้ำแข็งในร่างกายหลิน Xintong ของแตก โลกที่เธอถูกแช่อยู่ในก็เริ่มตกแตก ป่าหญ้าดอกไม้น้ำแข็งหายไปอย่างช้าๆ ...
...
หลิน Xintong ก็รู้สึกเขย่าร่างของเธอขณะที่เธอตื่นขึ้นมา
เขย่านี่คือความรู้สึกที่เธอมีประสบการณ์มักจะเป็นเด็ก กลับมาแล้วเธอยังไม่ได้เริ่มต้นการฝึกศิลปะการต่อสู้ ขณะที่เธอเกิดในครอบครัวหลินและประสบความดันจากการมีเส้นเมอริเดียนยกเลิกธรรมชาติเธอไม่สามารถนอนหลับได้ดี เธอมักจะตกอยู่ในการนอนหลับและตื่นแล้วเขย่า