n 1998, management consultants Trom

n 1998, management consultants Trompenaars and Hampden-Turner published their “Seven Dimensions of Culture” model to help explain national cultural differences in organisations and to show how managing these differences in a heterogeneous business environment is a major challenge for international managers.

Trompenaars and Hampden-Turner gathered data over ten years using a method that relied on giving respondents dilemmas or contrasting tendencies. Each dilemma consisted of two alternatives that were interpreted as indicators for basic attitudes and values. The questionnaire was sent to over 15,000 managers in 28 countries. At least 500 usable responses per country were received, enabling the two authors to make substantiated distinctions between national cultures.

The two consultants distinguished seven connected processes formulated as dilemmas. A culture distinguishes itself from others by ‘preferring’ one side of a dilemma’s continuum. The seven, universal dimensions of cultures are:

1. UNIVERSALISM versus PLURALISM
“What is more important – rules or relationships?”
The degree of importance a culture assigns to either the law or to personal relationships. In a universalistic culture, people share the belief that general rules, codes, values and standards take precedence over the needs and claims of friends and other relationships. In a pluralistic culture, people see culture in terms of human friendship and intimate relationships. While rules do exist in a pluralistic culture, they merely codify how people relate to one another.

2. INDIVIDUALISM versus COMMUNITARISNISM
“Do we function as a group or as individuals?”
The degree to which people see themselves function more as a community or more as individuals. In a principally individualistic culture, people place the individual before the community. This means that individual happiness, fulfilment and welfare prevails and people take their own initiative and take care of themselves. In a principally communitarian culture, people place the community before the individual. Thus, it is the responsibility of the individual to act in ways which serve society. In doing so, individual needs are automatically attended.

3. SPECIFIC versus DIFFUSE
“How far to we get involved?”
The degree to which responsibility is specifically assigned or is diffusely accepted. In a specific culture, people first analyse the elements individually and then put them together, the whole is the sum of its parts. People’s lives are divided accordingly and, only a single component can be entered at a time. Interactions between people are very well-defined. Specific individuals concentrate on hard facts, standards and contracts. A diffusely oriented culture starts with the whole and sees individual elements from the perspective of the total. All elements are related to one another. Relationships between elements are more important than individual elements.

4. AFFECTIVITY versus NEUTRALITY
“Do we display our emotions?”
The degree to which individuals display their emotions. In an affective culture, people display their emotions and it is not deemed necessary to hide feelings. However, in a neutral culture, people are taught not to display their feelings overtly. The degree to which feelings become manifested is therefore minimal. While emotions are felt, they are controlled.

5. INNER DIRECTED versus OUTER DIRECTED
“Do we control our environment or work with it?”
The degree to which individuals believe the environment can be controlled versus believing that the environment controls them. In an inner-directed culture, people have a mechanistic view of nature; nature is complex but can be controlled with the right expertise. People believe that humans can dominate nature, if they make the effort. In an outer-directed culture, people have an organic view of nature. Mankind is viewed as one of nature’s forces and should therefore live in harmony with the environment. People therefore adapt themselves to external circumstances.

6. ACHIEVED STATUS versus ASCRIBED STATUS
“Do we have to prove ourselves to receive status or is it given to us?”
The degree to which individuals must prove themselves to receive status versus status simply given to them. In a culture with achieved status, people derive their status from what they have accomplished. Achieved status must be proven time and time again and status will be given accordingly. In a culture with ascribed status, people derive their status from birth, age, gender or wealth. Here status is not based on achievement but it is accorded on the basis of the person’s being.

7. SEQUENTIAL TIME versus SYNCHRONIC TIME
“Do we do things one at a time or several things at once?”
The degree to which individuals do things one at a time versus several things at once. Cultures developed their own response to time. Time orientation has two aspects: the relative importance cultures assign to the past, present and future, and their approach to structuring time. In a sequential culture, people structure time sequentially and do things one at a time. In a synchronic time culture, people do several things at once, believing time is flexible and intangible.

Past-oriented cultures
A culture that is oriented towards the past views the future as a repetition of previous events and experiences. Characteristics include: respect for ancestors and collective historical events.

Present-oriented cultures
A culture primarily directed to the present does not attach great value to the past or future. Instead, individuals are directed by the daily demands of every day life.

Future-oriented cultures
A culture concentrated on future prospects and does not deem the past as significant for future events. Planning is a major activity among individuals in this culture.

The seven dilemmas help managers better understand the ‘other side’ e.g. when trying to make trans-national projects or mergers work. Better understanding reduces the number of cultural driven misunderstandings and conflicts thereby reducing coordination costs. The model helps marketers understand how consumers in different countries behave differently towards the same product.
assets:
.ppt fileseven dimensions of culture
ProvenModels editor PM version 1.1 79 KB

.ppt fileseven dimensions of culture applied
ProvenModels editor PM version 1.1 77 KB

pros:
Trompenaars and Hampden-Turner provided a tool to explain how national culture differs and how culture can be measured. Their research showed that cultural differences matter and that reconciling cultural differences can lead to competitive advantage to companies in consolidating / globalising industries.

Trompenaars and Hampden-Turner’s model gives employees who deal with cross-cultural relations a tool/context to better understand value sets and behaviours.

Trompenaars’ research shows that the way business is conducted in one part of the world is different from the way it is done in another. Culture is an important aspect in doing international business. For example, Office Depot has learned that Japanese customers do not like to buy their supplies in large, well-stocked stores that offer discount prices. Japanese prefer stores where service is personal and are willing to pay higher prices for this.

cons:
The model fails to recognise the influence of personal characteristics on behaviour.

The model distinguishes the differences between cultures, but does not provide recommendations on how to work with specific cultures.

Additional dilemmas may be added to the seven original dimensions of culture. No assurance can be given that this list is complete.

Trompenaars and others such as Hofstede emphasised that companies should acknowledge the differences between the cultures in which they operate. However, other authors including Ohmae (Borderless World) and Levitt (Globalisation of Markets) argue that national borders are diminishing and that the world should be seen as a whole and not made up of different countries with different cultures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปี 1998 n บริษัทที่ปรึกษา Trompenaars และ Hampden Turner ประกาศรุ่น "7 มิติของวัฒนธรรม" ของพวกเขา เพื่อช่วยอธิบายความแตกต่างทางวัฒนธรรมแห่งชาติในองค์กร และวิธีการจัดการความแตกต่างเหล่านี้ในสภาพแวดล้อมทางธุรกิจที่แตกต่างกันคือ ความท้าทายที่สำคัญสำหรับผู้บริหารระหว่างประเทศ Trompenaars และ Hampden Turner รวบรวมข้อมูลกว่าสิบปีโดยใช้วิธีการที่อาศัยให้ผู้ตอบ dilemmas หรือแนวโน้มที่แตกต่างกัน ลำบากใจแต่ละประกอบด้วยทางเลือกที่สองที่ถูกแปลเป็นตัวบ่งชี้พื้นฐานทัศนคติและค่า แบบสอบถามถูกส่งไปจัดการ 15000 กว่า 28 ประเทศ น้อย 500 ใช้ต่อประเทศได้รับการตอบสนอง เปิดใช้งานผู้เขียนสองต้อง substantiated ความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมแห่งชาติ ที่ปรึกษาทั้งสองแตกต่างกระบวนการเชื่อมต่อ 7 สูตรเป็น dilemmas วัฒนธรรมแยกตัวเองจากคนอื่น โดย 'ร่วม' ด้านใดด้านหนึ่งของความต่อเนื่องของลำบากใจ เซเว่น มิติสากลวัฒนธรรม:1. ลัทธิ PLURALISM กับ "สิ่งสำคัญ – กฎหรือความสัมพันธ์หรือไม่? "ระดับความสำคัญของวัฒนธรรมกำหนดกฎหมายอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือความสัมพันธ์ส่วนบุคคล ในวัฒนธรรม universalistic คนแบ่งปันความเชื่อว่า กฎทั่วไป รหัส ค่านิยม และมาตรฐานจะมีความต้องการและเรียกร้องของเพื่อนและความสัมพันธ์อื่น ๆ ในวัฒนธรรม pluralistic คนดูวัฒนธรรมมนุษย์มิตรภาพและความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิด ในขณะที่กฎมีอยู่ในวัฒนธรรม pluralistic พวกเขาเพียงประมวลวิธีการเกี่ยวข้องกับคนอื่น2. ปัจเจกกับ COMMUNITARISNISM"ทำเราทำงาน เป็นกลุ่ม หรือ เป็นรายบุคคลหรือไม่"ระดับที่คนเห็นตัวเองทำงานมากขึ้นเป็นชุมชนหรือเป็นรายบุคคลเพิ่มเติม คนวางตัวบุคคลก่อนชุมชนในวัฒนธรรมหลัก individualistic หมายความ ว่า แสดงความสุขละ ปฏิบัติตามพันธกรณี และสวัสดิการ และคนใช้ความคิดริเริ่มของตนเอง และดูแลตัวเอง ในการหลัก communitarian วัฒนธรรม คนทำชุมชนก่อนละกัน จึง มันเป็นความรับผิดชอบของบุคคลเพื่อดำเนินการในวิธีที่ให้บริการสังคม ในการทำเช่นนั้น ตามความต้องการโดยอัตโนมัติเรียบร้อยดี 3. เฉพาะกับ DIFFUSE"วิธีการเราหลวมหรือไม่"ระดับที่กำหนดโดยเฉพาะ หรือเป็นที่ยอมรับ diffusely ความรับผิดชอบ ในวัฒนธรรมหนึ่ง ๆ คนแรกวิเคราะห์องค์ประกอบแต่ละ และจากนั้นย้ายไปด้วยกัน ทั้งหมดเป็นผลรวมของส่วนนั้น ชีวิตของผู้คนแบ่งตาม ก คุณสามารถป้อนส่วนประกอบเดียวเท่านั้นที่ ระหว่างคนกำหนดไว้อย่างดีมาก การเน้นข้อเท็จจริงที่หนัก มาตรฐาน และสัญญา วัฒนธรรมแนว diffusely เริ่มต้นทั้งหมด และเห็นองค์ประกอบต่าง ๆ จากมุมมองของผลรวม องค์ประกอบทั้งหมดเกี่ยวข้องอื่น ความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบสำคัญกว่าแต่ละองค์ประกอบ4. มีผลกระทบกับความเป็นกลางของ "ทำเราแสดงอารมณ์ของเรา"ระดับที่บุคคลแสดงอารมณ์ของพวกเขา ในวัฒนธรรมผล คนแสดงอารมณ์ของพวกเขา และมันจะไม่ถือว่าจำเป็นต้องซ่อนความรู้สึก อย่างไรก็ตาม ในวัฒนธรรมกลาง คนมีนักเรียนไม่แสดงความรู้สึกของพวกเขา overtly ระดับที่เป็นที่ประจักษ์ความรู้สึกจึงน้อย ในขณะที่มีรู้สึกอารมณ์ พวกเขาถูกควบคุม 5. ภายในโดยตรงเมื่อเทียบกับภายนอกโดยตรง"ทำเราควบคุมสภาพแวดล้อมของเรา หรือทำงานกับมัน"สามารถควบคุมองศาการที่บุคคลเชื่อว่าสิ่งแวดล้อมและเชื่อว่า สภาพแวดล้อมที่ควบคุมได้ ในวัฒนธรรม inner-directed คนมีกลไกการทำมุมมองของธรรมชาติ ธรรมชาติมีความซับซ้อน แต่สามารถควบคุมได้ ด้วยความเชี่ยวชาญด้านขวา คนเชื่อว่า มนุษย์สามารถครองธรรมชาติ ถ้าพวกเขาทำให้ความพยายาม ในวัฒนธรรมการกำกับภายนอก คนมีมุมมองการอินทรีย์ธรรมชาติ มนุษย์เป็นหนึ่งในกองกำลังของธรรมชาติ และดังนั้นควรอยู่ในความกลมกลืนกับสิ่งแวดล้อม คนดังนั้นจึงปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ภายนอก6. ทำได้สถานะเทียบกับสถานะ ASCRIBED"เราต้องพิสูจน์ตนเองในการได้รับสถานะ หรือมีเรื่องให้เรา"ระดับที่บุคคลต้องพิสูจน์ตัวเองรับสถานะกับสถานะเพียงแค่ให้พวกเขาไป ในวัฒนธรรมที่มีสถานะทำได้ คนได้รับสถานะของพวกเขาจากสิ่งที่พวกเขาทำสำเร็จ ต้องพิสูจน์สถานะทำได้อีกครั้ง และจะได้รับสถานะตามลำดับ ในวัฒนธรรมมีสถานะ ascribed คนได้รับสถานะจากเกิด อายุ เพศ หรือให้เลือกมากมาย นี่สถานะไม่ขึ้นอยู่กับความสำเร็จ แต่จะเป็นทรัพย์ตามกำลังของคน7. ลำดับเวลากับ SYNCHRONIC ครั้ง "เราทำสิ่งหนึ่งในเวลาหรือหลายสิ่งในเวลาเดียวกัน"ระดับที่บุคคลทำสิ่งหนึ่งครั้งเมื่อเทียบกับหลายสิ่งในคราวเดียว วัฒนธรรมพัฒนาตนเองตอบสนองต่อเวลา เวลาวางได้สองด้าน: วัฒนธรรมสำคัญที่เกี่ยวข้องที่กำหนดให้กับอดีต ปัจจุบัน และอนาคต และวิธีการจัดโครงสร้างเวลาของพวกเขา ในวัฒนธรรมตามลำดับ คนเวลาโครงสร้างตามลำดับ และทำสิ่งหนึ่งครั้ง ในวัฒนธรรมเวลา synchronic คนทำหลายสิ่งในคราวเดียว เชื่อเวลาจะยืดหยุ่น และไม่มีตัวตนวัฒนธรรมที่เน้นอดีตวัฒนธรรมที่มุ่งเน้นไปผ่านมามุมมองในอนาคตเป็นการทำซ้ำของเหตุการณ์ก่อนหน้าและประสบการณ์ มีลักษณะ: เคารพบรรพบุรุษและเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์รวมกันปัจจุบันมุ่งเน้นวัฒนธรรมวัฒนธรรมหลักโดยตรงปัจจุบันแนบดีในอดีต หรือในอนาคต แทน บุคคลที่ตรงตามความต้องการประจำวันของชีวิตประจำวันวัฒนธรรมที่มุ่งเน้นอนาคตวัฒนธรรมเข้มข้นในแนวโน้มในอนาคต และถืออดีตเป็นสำคัญสำหรับเหตุการณ์ในอนาคต การวางแผนเป็นกิจกรรมที่สำคัญในหมู่บุคคลในวัฒนธรรมนี้ Dilemmas 7 ช่วยให้ผู้จัดการเข้าใจ 'กัน' เช่นเมื่อพยายามที่จะ ทำโครงการชาติ หรือครอบงำการทำงาน เข้าใจช่วยลดจำนวนการเกิดความเข้าใจผิดซึ่งวัฒนธรรมและความขัดแย้งจึงช่วยลดต้นทุนประสานงาน รูปแบบช่วยให้นักการตลาดเข้าใจว่าผู้บริโภคในต่างประเทศทำงานต่างต่อผลิตภัณฑ์เดียวกันสินทรัพย์:.ppt fileseven มิติของวัฒนธรรมProvenModels แก้ไข PM รุ่น 1.1 79 KB .ppt fileseven มิติของวัฒนธรรมที่นำไปใช้ProvenModels แก้ไข PM รุ่น 1.1 77 KB pros:Trompenaars Hampden เทอร์เนอร์ให้เครื่องมือในการอธิบายวัฒนธรรมแห่งชาติวิธีที่แตกต่าง และวิธีสามารถวัดวัฒนธรรม การวิจัยแสดงให้เห็นว่าเรื่องที่แตกต่างทางวัฒนธรรมและการกระทบยอดที่แตกต่างทางวัฒนธรรมสามารถนำไปเปรียบกับประเทศรวม / globalising อุตสาหกรรม รุ่น Trompenaars และ Hampden เทอร์เนอร์ให้พนักงานจัดการกับความสัมพันธ์ทางวัฒนธรรมเครื่องมือ/บริบทเพื่อเข้าใจค่าชุดและอากัปกิริยา งานวิจัยของ Trompenaars แสดงว่าวิธีดำเนินการธุรกิจในส่วนหนึ่งของโลกแตกต่างจากวิธีจะทำอีก วัฒนธรรมเป็นลักษณะสำคัญในการทำธุรกิจระหว่างประเทศ ตัวอย่าง ออฟฟิศดีโปได้เรียนรู้ว่า ลูกค้าญี่ปุ่นไม่อยากซื้อเครื่องที่ใช้ในร้านค้าขนาดใหญ่ เครื่องดื่มที่มีราคาลด ญี่ปุ่นชอบร้านที่บริการเป็นส่วนตัว และยินดีที่จะจ่ายราคาที่สูงขึ้นนี้ ข้อด้อย:แบบไม่รู้อิทธิพลของลักษณะส่วนบุคคลกับพฤติกรรม แบบแยกความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรม ได้ให้คำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการทำงานกับวัฒนธรรมเฉพาะ Dilemmas เพิ่มเติมอาจจะเพิ่มไปยังมิติเดิมเจ็ดของวัฒนธรรม ประกันไม่ได้ระบุว่ารายการนี้เสร็จสมบูรณ์ Trompenaars และอื่น ๆ เช่นอย่างไร Hofstede emphasised ว่าบริษัทควรยอมรับความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมที่พวกเขามี อย่างไรก็ตาม คน Ohmae (โลกไร้ขอบ) และข่าว (นโบายของตลาด) โต้แย้งว่า พรมแดนประเทศจะลดลง และว่า โลกควรจะเห็นทั้งหมด และไม่ทำของต่างประเทศกับวัฒนธรรมที่แตกต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

n 1998, ที่ปรึกษาการจัดการ Trompenaars และแฮมป์เด็น-Turner ตีพิมพ์ของพวกเขา "เซเว่นขนาดวัฒนธรรม" รูปแบบที่จะช่วยอธิบายความแตกต่างทางวัฒนธรรมของชาติในองค์กรและเพื่อแสดงให้เห็นว่าการจัดการความแตกต่างเหล่านี้ในสภาพแวดล้อมทางธุรกิจที่แตกต่างกันคือความท้าทายที่สำคัญสำหรับผู้บริหารระหว่างประเทศ. Trompenaars และแฮมป์เด็น -Turner รวบรวมข้อมูลในช่วงสิบปีโดยใช้วิธีการที่เป็นที่พึ่งให้ผู้ตอบแบบสอบถามวิกฤติหรือแนวโน้มตัดกัน ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกแต่ละประกอบด้วยสองทางเลือกที่ถูกตีความว่าเป็นตัวชี้วัดทัศนคติและค่านิยมพื้นฐาน แบบสอบถามถูกส่งไปยังผู้บริหารมากกว่า 15,000 ใน 28 ประเทศ อย่างน้อย 500 ตอบสนองการใช้งานในแต่ละประเทศที่ได้รับการเปิดโอกาสให้ทั้งสองผู้เขียนที่จะทำให้ความแตกต่างระหว่างการยืนยันวัฒนธรรมของชาติ. ทั้งสองที่ปรึกษาความโดดเด่นเจ็ดกระบวนการที่เชื่อมต่อสูตรวิกฤติ วัฒนธรรมตัวเองแตกต่างจากคนอื่น ๆ โดย 'พอใจ' อีกด้านหนึ่งของความต่อเนื่องของภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เจ็ดมิติของวัฒนธรรมสากลคือ: 1 สากลเมื่อเทียบกับฝ่าย"สิ่งที่มีความสำคัญมากขึ้น - กฎระเบียบหรือความสัมพันธ์?" ระดับความสำคัญวัฒนธรรมที่กำหนดให้ทั้งกฎหมายหรือความสัมพันธ์ส่วนบุคคล ในวัฒนธรรม universalistic คนแบ่งปันความเชื่อที่ว่ากฎทั่วไป, รหัสค่านิยมและมาตรฐานความสำคัญเหนือกว่าความต้องการและการเรียกร้องของเพื่อน ๆ และความสัมพันธ์อื่น ๆ ในวัฒนธรรมที่หลายฝ่ายคนเห็นวัฒนธรรมในแง่ของความเป็นเพื่อนมนุษย์และความสัมพันธ์ใกล้ชิด ในขณะที่กฎระเบียบที่มีอยู่ในวัฒนธรรมที่หลายฝ่ายพวกเขาเพียงประมวลวิธีการที่คนที่เกี่ยวข้องกับอีกคนหนึ่ง. 2 เมื่อเทียบกับปัจเจก COMMUNITARISNISM "เราทำงานเป็นกลุ่มหรือเป็นบุคคลที่?" ระดับที่คนเห็นว่าตัวเองทำงานมากขึ้นเป็นชุมชนหรือเป็นบุคคลที่มากขึ้น ในวัฒนธรรมที่แต่ละหลักคนวางของแต่ละบุคคลก่อนที่ชุมชน ซึ่งหมายความว่ามีความสุขของแต่ละคนปฏิบัติตามและสวัสดิการชัยและผู้คนใช้ความคิดริเริ่มของตัวเองและดูแลตัวเอง ในวัฒนธรรม communitarian หลักคนวางชุมชนก่อนที่แต่ละบุคคล ดังนั้นจึงเป็นความรับผิดชอบของแต่ละบุคคลที่จะทำหน้าที่ในรูปแบบที่ให้บริการสังคม ในการทำเช่นนี้เป็นความต้องการส่วนบุคคลเข้าร่วมโดยอัตโนมัติ. 3 เฉพาะเมื่อเทียบกับการกระจาย"ไกลเท่าไหร่เพื่อที่เราจะได้มีส่วนร่วม?" ระดับที่ความรับผิดชอบที่ได้รับมอบหมายโดยเฉพาะหรือเป็นที่ยอมรับคลุ้ง ในวัฒนธรรมที่เฉพาะเจาะจงคนแรกวิเคราะห์องค์ประกอบเป็นรายบุคคลแล้วเอามารวมกันทั้งหมดคือผลรวมของส่วนของตน ชีวิตของผู้คนจะถูกแบ่งออกตามและเพียงองค์ประกอบเดียวที่สามารถป้อนได้ตลอดเวลา ปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้คนเป็นอย่างดีที่กำหนดไว้ เฉพาะบุคคลให้ความสนใจกับข้อเท็จจริงที่ยากมาตรฐานและสัญญา วัฒนธรรมที่มุ่งเน้นคลุ้งเริ่มต้นด้วยทั้งหมดและเห็นแต่ละองค์ประกอบจากมุมมองของทั้งหมดที่ องค์ประกอบทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับอีกคนหนึ่ง ความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบที่มีความสำคัญมากกว่าแต่ละองค์ประกอบ. 4 affectivity เมื่อเทียบกับความเป็นกลาง"ไม่เราแสดงอารมณ์ของเรา?" ระดับที่บุคคลแสดงอารมณ์ของพวกเขา ในวัฒนธรรมอารมณ์คนแสดงอารมณ์ของพวกเขาและมันก็ถือว่าไม่ได้จำเป็นที่จะต้องซ่อนความรู้สึก อย่างไรก็ตามในวัฒนธรรมเป็นกลางคนได้รับการสอนให้ไม่แสดงความรู้สึกของตนอย่างเปิดเผย ระดับที่ความรู้สึกกลายเป็นที่ประจักษ์จึงมีน้อย ในขณะที่อารมณ์ความรู้สึกที่พวกเขาจะถูกควบคุม. 5 INNER DIRECTED เมื่อเทียบกับ OUTER DIRECTED "เราควบคุมสภาพแวดล้อมของเราหรือทำงานกับมัน?" ระดับที่ประชาชนเชื่อว่าสภาพแวดล้อมที่สามารถควบคุมได้เมื่อเทียบกับความเชื่อที่ว่าสภาพแวดล้อมที่ควบคุมพวกเขา ในวัฒนธรรมด้านกำกับคนมีมุมมองที่กลไกของธรรมชาติ ธรรมชาติมีความซับซ้อน แต่สามารถควบคุมที่มีความเชี่ยวชาญทางด้านขวา คนเชื่อว่ามนุษย์สามารถครองธรรมชาติถ้าพวกเขาได้ใช้ความพยายาม ในวัฒนธรรมนอกกำกับคนมีมุมมองอินทรีย์ของธรรมชาติ มนุษย์ถูกมองว่าเป็นหนึ่งในกองกำลังของธรรมชาติและดังนั้นจึงควรอยู่ในความสามัคคีกับสภาพแวดล้อม คนจึงปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ภายนอก. 6 ประสบความสำเร็จสถานะเมื่อเทียบกับการกำหนดสถานะ"เราจะต้องพิสูจน์ตัวเองจะได้รับสถานะหรือมันจะได้รับกับเรา?" ระดับที่บุคคลจะต้องพิสูจน์ตัวเองจะได้รับสถานะเมื่อเทียบกับสถานะที่ได้รับเพียงแค่ให้พวกเขา ในวัฒนธรรมที่มีสถานะที่ประสบความสำเร็จคนได้มาซึ่งสถานะของพวกเขาจากสิ่งที่พวกเขาได้ประสบความสำเร็จ สถานะประสบความสำเร็จจะต้องได้รับการพิสูจน์ครั้งแล้วครั้งเล่าและสถานะจะได้รับตาม ในวัฒนธรรมที่มีสถานะ ascribed คนได้มาซึ่งสถานะของพวกเขาตั้งแต่แรกเกิดอายุเพศหรือความมั่งคั่ง นี่คือสถานะที่ไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของความสำเร็จ แต่มันก็สอดคล้องบนพื้นฐานของความเป็นอยู่ของคนที่. 7 เวลาลำดับขั้นเมื่อเทียบกับเวลาที่ซิงโคร"เราทำสิ่งหนึ่งที่เวลาหรือหลายสิ่งหลายอย่างในครั้งเดียว?" ระดับที่บุคคลทำสิ่งหนึ่งที่เวลาเมื่อเทียบกับหลายสิ่งหลายอย่างในครั้งเดียว การตอบสนองต่อการพัฒนาวัฒนธรรมของตัวเองเวลา ปฐมนิเทศเวลามีสองด้าน: วัฒนธรรมความสำคัญกำหนดให้กับอดีตที่ผ่านมาในปัจจุบันและอนาคตและแนวทางของพวกเขาเวลาการก่อสร้าง ในวัฒนธรรมลำดับเวลาโครงสร้างคนตามลำดับและทำในสิ่งหนึ่งที่เวลา ในวัฒนธรรมเวลาซิงโคร, คนทำหลายสิ่งหลายอย่างในครั้งเดียวเชื่อว่าเวลาที่มีความยืดหยุ่นและไม่มีตัวตน. วัฒนธรรมในอดีตที่มุ่งเน้นวัฒนธรรมที่เน้นไปที่ผ่านมามองอนาคตเป็นซ้ำของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้และประสบการณ์ ลักษณะ ได้แก่ ความเคารพต่อบรรพบุรุษและเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์รวม. วัฒนธรรมปัจจุบันที่มุ่งเน้นวัฒนธรรมกำกับหลักในปัจจุบันใช้การไม่ได้ให้ความคุ้มค่าสูงสุดให้อดีตหรืออนาคต แต่บุคคลที่กำกับโดยความต้องการในชีวิตประจำวันทุกวัน. วัฒนธรรมในอนาคตที่มุ่งเน้นวัฒนธรรมจดจ่ออยู่กับแนวโน้มในอนาคตและไม่เห็นว่าที่ผ่านมาเป็นสำคัญสำหรับเหตุการณ์ในอนาคต การวางแผนเป็นกิจกรรมที่สำคัญในหมู่ประชาชนในวัฒนธรรมนี้. เจ็ดวิกฤติช่วยให้ผู้จัดการเข้าใจด้านอื่น ๆ เช่นเมื่อพยายามที่จะทำให้โครงการข้ามชาติหรือการควบรวมการทำงาน เข้าใจที่ดีขึ้นช่วยลดจำนวนของความเข้าใจผิดที่ขับเคลื่อนด้วยวัฒนธรรมและความขัดแย้งซึ่งจะช่วยลดค่าใช้จ่ายในการประสานงาน รูปแบบที่จะช่วยให้นักการตลาดเข้าใจว่าผู้บริโภคในประเทศที่แตกต่างกันทำงานแตกต่างกันที่มีต่อสินค้าชนิดเดียวกัน. สินทรัพย์: .ppt fileseven มิติของวัฒนธรรมบรรณาธิการProvenModels PM รุ่น 1.1 79 KB .ppt fileseven มิติของวัฒนธรรมนำไปใช้ProvenModels บรรณาธิการ PM รุ่น 1.1 77 KB ข้อดี: Trompenaars และ แฮมป์เด็นเทอร์เนอ-ให้เครื่องมือในการอธิบายวิธีการวัฒนธรรมแห่งชาติและวิธีการที่แตกต่างทางวัฒนธรรมที่สามารถวัดได้ วิจัยของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าแตกต่างทางวัฒนธรรมสำคัญและการกลับมาคืนดีแตกต่างทางวัฒนธรรมสามารถนำไปสู่ความได้เปรียบในการแข่งขันให้แก่ บริษัท ในการรวม / โลกาภิวัตน์อุตสาหกรรม. Trompenaars และรูปแบบของแฮมป์เด็น-Turner ช่วยให้พนักงานที่จัดการกับความสัมพันธ์ข้ามวัฒนธรรมเครื่องมือ / บริบทเพื่อทำความเข้าใจชุดมูลค่าและ พฤติกรรม. วิจัย Trompenaars 'แสดงให้เห็นว่าทางธุรกิจจะดำเนินการในส่วนหนึ่งของโลกจะแตกต่างจากวิธีการที่จะทำในอีก วัฒนธรรมเป็นสิ่งสำคัญในการทำธุรกิจระหว่างประเทศ ยกตัวอย่างเช่นออฟฟิศดีโปได้เรียนรู้ว่าลูกค้าชาวญี่ปุ่นไม่ชอบที่จะซื้ออุปกรณ์ของพวกเขาที่มีขนาดใหญ่ในร้านค้าครบครันที่นำเสนอราคาที่มีส่วนลด ญี่ปุ่นชอบร้านค้าที่ให้บริการส่วนบุคคลและยินดีที่จะจ่ายในราคาที่สูงขึ้นสำหรับการนี้. ข้อเสีย: รูปแบบการล้มเหลวในการตระหนักถึงอิทธิพลของลักษณะส่วนบุคคลในการทำงาน. รูปแบบที่แตกต่างความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรม แต่ไม่ได้ให้คำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการทำงานกับ วัฒนธรรมที่เฉพาะเจาะจง. วิกฤติเพิ่มเติมอาจจะเพิ่มขนาดเจ็ดเดิมของวัฒนธรรม ประกันไม่สามารถระบุว่ารายการนี้จะเสร็จสมบูรณ์. Trompenaars และอื่น ๆ เช่น Hofstede ย้ำว่า บริษัท ควรจะได้รับทราบความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมที่พวกเขาดำเนินการ อย่างไรก็ตามผู้เขียนอื่น ๆ รวมทั้ง Ohmae (โลกไร้พรมแดน) และ Levitt (โลกาภิวัตน์ของตลาด) ยืนยันว่าพรมแดนของประเทศจะลดลงและว่าโลกควรจะเห็นเป็นภาพรวมและไม่ได้สร้างขึ้นจากต่างประเทศที่มีวัฒนธรรมที่แตกต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

n 1998 , ที่ปรึกษาการบริหารและ trompenaars Hampden เทอร์เนอร์เผยแพร่ " 7 มิติรูปแบบวัฒนธรรม " ช่วยอธิบายความแตกต่างทางวัฒนธรรมแห่งชาติ ในองค์กร และเพื่อแสดงวิธีการจัดการความแตกต่างเหล่านี้ในสภาพแวดล้อมทางธุรกิจที่แตกต่างกัน คือ ความท้าทายที่สำคัญสำหรับผู้จัดการระหว่างประเทศ .

trompenaars Hampden เทอร์เนอร์และรวบรวมข้อมูลกว่าสิบปี โดยใช้วิธีที่อาศัยให้ผู้ตอบประเด็นขัดแย้งหรือตัดกันนี่ แต่ละเรื่องประกอบด้วย 2 ทางเลือกที่ถูกตีความว่าเป็นตัวชี้วัดทัศนคติพื้นฐานและค่า ส่งแบบสอบถามไปกว่า 15 , 000 ผู้จัดการใน 28 ประเทศ อย่างน้อย 500 ได้รับการตอบสนอง ต่อ ประเทศ ได้ รับให้สองผู้เขียนเพื่อให้พิสูจน์ความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมแห่งชาติ .

สองที่ปรึกษาดีเด่น 7 เชื่อมต่อกระบวนการกำหนดเป็นประเด็นขัดแย้ง . วัฒนธรรมที่แตกต่าง ตัวเองจากคนอื่น ๆโดย ' พอใจ ' ด้านหนึ่งของไม่ต่อเนื่อง เจ็ด มิติสากลของวัฒนธรรม :

1 universalism พหุ
เมื่อเทียบกับ" อะไรคือกฎ–สำคัญหรือความสัมพันธ์ "
: ความสำคัญของวัฒนธรรมที่กำหนดให้กฎหมายหรือความสัมพันธ์ส่วนบุคคล . ในวัฒนธรรม universalistic คนแบ่งปันความเชื่อที่ว่า กฎทั่วไป , รหัส , ค่านิยมและมาตรฐานจะเหนือกว่าความต้องการและการเรียกร้องของเพื่อน ๆและความสัมพันธ์อื่น ในพหุวัฒนธรรม ,คนเห็นวัฒนธรรมในแง่ของความสัมพันธ์ของมนุษย์และความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิด ในขณะที่กฎอยู่ในพหุวัฒนธรรม พวกเขาเพียงแค่ในวิธีการที่คนเกี่ยวข้องกับอีกคนหนึ่ง . . .

2 ปัจเจกนิยมกับ communitarisnism
" เราทำงานเป็นกลุ่ม หรือบุคคล ? "
การที่คนเห็นตัวเองฟังก์ชั่นเพิ่มเติมเป็นชุมชนหรือบุคคลในวัฒนธรรมหลักที่แต่ละคนแต่ละสถานที่ ก่อนชุมชน หมายถึง ความสุขที่บุคคล เติมเต็มและสวัสดิการ มีชัยและคนใช้ความคิดริเริ่มของตนเอง และดูแลตัวเอง ในกลยุทธ์หลักวัฒนธรรม ผู้คน สถานที่ ชุมชน ก่อนที่แต่ละ ดังนั้นมันเป็นความรับผิดชอบของแต่ละบุคคล ที่จะกระทำในลักษณะที่รับใช้สังคม ในการทำเช่นนั้น ความต้องการของแต่ละบุคคลโดยอัตโนมัติ เข้าร่วมประชุม

3 โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับกระจาย
" ไกลแค่ไหนที่จะไปเกี่ยวข้องด้วย "
การที่รับผิดชอบหน้าที่รับผิดชอบหรือได้รับการยอมรับอย่างกระจัดกระจาย . ในวัฒนธรรมที่เฉพาะเจาะจง วิเคราะห์องค์ประกอบของแต่ละคนก่อน แล้วเอามารวมกันทั้งหมดคือผลรวมของส่วนของตน ชีวิตของคนแบ่งออกตามลําดับ และเป็นเพียงส่วนประกอบเดียวที่สามารถป้อนในเวลา ปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคลมีต่อ . เฉพาะบุคคลที่มุ่งเน้นข้อเท็จจริงยาก มาตรฐาน และสัญญา เป็นวัฒนธรรมที่มุ่งเน้นพ่านเริ่มต้นด้วยทั้งหมด และเห็นแต่ละองค์ประกอบจากมุมมองของทั้งหมดองค์ประกอบทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับอีกคนหนึ่ง ความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบสำคัญกว่าแต่ละองค์ประกอบ

4 . กระทบต่อความเป็นกลาง
" เราแสดงอารมณ์ของเราได้อย่างไร "
การที่บุคคลแสดงอารมณ์ของพวกเขา ในวัฒนธรรม อารมณ์ คนแสดงอารมณ์ของพวกเขาและมันไม่ถือว่าจำเป็นเพื่อซ่อนความรู้สึก อย่างไรก็ตาม ในวัฒนธรรมที่เป็นกลางคนถูกสอนไม่ให้แสดงความรู้สึกของตนเองอย่างเปิดเผย . ระดับที่ความรู้สึกเป็นประจักษ์จึงมีน้อยมาก ในขณะที่อารมณ์จะรู้สึกว่าพวกเขาจะถูกควบคุม

5 ภายในและนอกกำกับกำกับ
" เราควบคุมสภาพแวดล้อมในการทำงาน หรือของเรากับมัน "
การที่บุคคลที่เชื่อว่าสภาพแวดล้อมที่สามารถควบคุมได้ และเชื่อว่าสภาพแวดล้อมการควบคุมพวกเขาในภายใน กำกับการแสดง วัฒนธรรม ผู้คน มองเห็นกลไกของธรรมชาติ ธรรมชาติจะซับซ้อน แต่สามารถควบคุมได้ มีความเชี่ยวชาญด้านขวา หลายคนเชื่อว่า มนุษย์สามารถควบคุมธรรมชาติ ถ้าพวกเขาทำให้ความพยายาม ในวัฒนธรรมภายนอกที่ผู้คนมีมุมมองที่อินทรีย์ธรรมชาติ มนุษย์ถูกมองว่าเป็นหนึ่งในกองกำลังของธรรมชาติ ดังนั้นจึงควรอยู่ในความกลมกลืนกับสภาพแวดล้อมคนจึงปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ภายนอก

6 บรรลุสถานะกับ ascribed สถานะ
" เราต้องพิสูจน์ตัวเราเองที่จะได้รับสถานะหรือมันให้เรา "
การที่บุคคลต้องพิสูจน์ตัวเองเพื่อรับสถานะและสถานะเพียงแค่ให้พวกเขา ในวัฒนธรรมกับบรรลุสถานะคนสืบทอดสถานะของพวกเขาจากสิ่งที่พวกเขาได้ .บรรลุสถานะต้องพิสูจน์เวลาและเวลาอีกครั้งและสถานภาพจะได้รับตาม ในวัฒนธรรมที่มีสถานะดี คนสืบทอดสถานภาพตั้งแต่เกิด อายุ เพศ หรือความมั่งคั่ง นี่เป็นสถานะไม่ได้ขึ้นอยู่กับผลสัมฤทธิ์ แต่มันได้รับบนพื้นฐานของบุคคลถูก

7 เวลาต่อเนื่องเมื่อเทียบกับ synchronic เวลา
" เราทำสิ่งหนึ่งที่เวลาหรืออะไรหลายๆอย่างที่ "
การที่บุคคลทำสิ่งหนึ่งที่เวลาและอะไรหลายๆอย่างพร้อมกัน วัฒนธรรมการพัฒนาการตอบสนองของตัวเอง ถึงเวลา ปฐมนิเทศเวลา มีสองด้าน วัฒนธรรมความสําคัญมอบหมายให้อดีต ปัจจุบัน และอนาคต และวิธีการจัดเวลา ในวัฒนธรรมที่ต่อเนื่อง คนโครงสร้างเวลาพิจารณาและทำสิ่งหนึ่งที่เวลา ใน synchronic เวลาวัฒนธรรมคน ทำหลายๆ อย่างพร้อมกัน โดยเชื่อว่า เวลามีความยืดหยุ่น และไม่มีตัวตน


ที่ผ่านมามุ่งเน้นวัฒนธรรมวัฒนธรรมที่เป็นเชิงต่ออดีต มองอนาคตเป็นซ้ำเหตุการณ์เดิมและประสบการณ์ ลักษณะรวม : เคารพบรรพบุรุษและเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ร่วมกัน เน้นวัฒนธรรม

ปัจจุบัน