Breaking free of the naturalism of

Breaking free of the naturalism of Impressionism in the late 1880s, a group of young painters sought independent artistic styles for expressing emotions rather than simply optical impressions, concentrating on themes of deeper symbolism. Through the use of simplified colors and definitive forms, their art was characterized by a renewed aesthetic sense as well as abstract tendencies. Among the nascent generation of artists responding to Impressionism, Paul Gauguin (1848–1903), Georges Seurat (1859–1891), Vincent van Gogh (1853–1890), and the eldest of the group, Paul Cézanne (1839–1906), followed diverse stylistic paths in search of authentic intellectual and artistic achievements. These artists, often working independently, are today called Post-Impressionists. Although they did not view themselves as part of a collective movement at the time, Roger Fry (1866–1934), critic and artist, broadly categorized them as "Post-Impressionists," a term that he coined in his seminal exhibition Manet and the Post-Impressionists installed at the Grafton Galleries in London in 1910.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัดฟรี naturalism ของอิมเพรสชันนิซึมในปัจจุบันสาย กลุ่มของชื่อจิตรกรหนุ่มขอลักษณะศิลปะอิสระแสดงอารมณ์แทนที่เป็นเพียงแสงอิม concentrating บนชุดรูปแบบของสัญลักษณ์ที่ลึก โดยใช้สีแบบง่ายและแบบฟอร์มทั่วไป ศิลปะของพวกเขามีลักษณะ โดยความรู้สึกสุนทรียะต่ออายุเป็นนามธรรมแนวโน้ม ผู้ก่อการสร้างศิลปินที่ตอบสนอง การอิมเพรสชันนิซึม Paul ลโกแก็ง (ปี 1848 แห่ง – 1903), Seurat จอร์จ (ปี 1859-1891), Vincent ตู้เซฟ (1853-1890), กลุ่มคน Paul Cézanne (1839-1906), ตามเส้นทางเป็นสำนวนมีความหลากหลายในการค้นหาความสำเร็จทางปัญญา และศิลปะที่แท้จริง ศิลปินเหล่านี้ จะทำงานอิสระ วันนี้จะเรียกว่า Post-Impressionists แม้ว่าพวกเขาไม่ได้มองตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวรวมเวลา Roger ทอด (1866-1934), นักวิจารณ์และศิลปิน ทั่วไปแบ่งได้เป็น "Post-Impressionists เป็นระยะที่เขาเป็นในนิทรรศการของเขาบรรลุถึง Manet และ Post-Impressionists ที่ติดตั้งในแกลเลอรีกราฟในลอนดอนใน 1910

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำลายฟรีของอิมเพรสชั่นิยมในช่วงปลายยุค 1880 กลุ่มของจิตรกรหนุ่มขอรูปแบบศิลปะที่เป็นอิสระในการแสดงอารมณ์ความรู้สึกมากกว่าการแสดงผลแสงเพียงแค่จดจ่ออยู่กับรูปแบบของสัญลักษณ์ลึก ผ่านการใช้งานของสีที่เรียบง่ายและรูปแบบที่ชัดเจนศิลปะของพวกเขาโดดเด่นด้วยความรู้สึกที่สวยงามต่ออายุเช่นเดียวกับแนวโน้มที่เป็นนามธรรม ในหมู่คนรุ่นที่พึ่งของศิลปินที่ตอบสนองต่อการอิมเพรสชั่พอลโกแกง (1848-1903), จอร์ชส Seurat (1859-1891), Vincent van Gogh (1853-1890) และคนโตของกลุ่มปอลเซซาน (1839-1906), ตามเส้นทางโวหารที่มีความหลากหลายในการค้นหาของความสำเร็จทางปัญญาและศิลปะที่แท้จริง ศิลปินเหล่านี้มักจะทำงานอย่างอิสระที่มีวันที่เรียกว่าประพันธ์โพสต์ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ดูตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวโดยรวมในขณะที่โรเจอร์ทอด (1866-1934) นักวิจารณ์และศิลปินแบ่งอย่างกว้าง ๆ ว่า "โพสต์ประพันธ์" คำที่เขาประกาศเกียรติคุณในการจัดนิทรรศการน้ำเชื้อของเขามาเนต์และที่ ประพันธ์โพสต์ติดตั้งที่หอกราฟตันในกรุงลอนดอนในปี 1910

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อิสระของธรรมชาติของศิลปะอิมเพรสชันนิสม์ในคริสต์ทศวรรษ 1860 สาย กลุ่มของจิตรกรหนุ่มพยายามรูปแบบศิลปะอิสระสำหรับแสดงอารมณ์มากกว่าการแสดงผลเพียงแสงที่มุ่งเน้นรูปแบบของสัญลักษณ์ที่ลึกกว่า โดย ใช้ง่าย สีชัดเจน และรูปแบบศิลปะของพวกเขามีลักษณะการต่ออายุสุนทรียะ ตลอดจนแนวโน้มนามธรรมระหว่างตั้งไข่รุ่นของศิลปินตอบสนองกับฤษี , พอลโกแกง ( ค.ศ. 1848 ( 1903 ) ประเทศซูดาน ( 1859 ( 1891 ) , วินเซนต์ แวนโก๊ะ ( 1853 – 1890 ) และพี่ใหญ่ของกลุ่ม พอล เซซานน์ ( 1839 – 1906 ) ตามเส้นทางหลากหลายรูปแบบในการค้นหาความจริงทางปัญญาและศิลปะ . ศิลปินเหล่านี้มักจะทำงานอย่างอิสระ วันนี้เรียกว่าโพสต์ Impressionists .ถึงแม้ว่าพวกเขาไม่ได้มองตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวโดยรวมในช่วงเวลาที่โรเจอร์ ฟราย ( 1866 – 1934 ) , นักวิจารณ์และศิลปินวงกว้างแบ่งได้เป็น " โพสต์ Impressionists , " ระยะเวลาที่เขาใช้ในการสัมมนาและนิทรรศการภาพวาดโพสต์ Impressionists ที่ติดตั้งใน Grafton แกลลอรี่ในลอนดอนในปี 1910